De kunst van het loslaten van je ex - deel #110

Er is geen schande in het zetten van de eerste stap, al moet je er dan wel echt in geloven. En als ik het zo lees, dan betwijfel ik of je gelooft.

Het cliché antwoord, maar wel juist: doe waar jij je goed bij voelt. Jij bent hier de enige die de volle 100% weet. Ik wens je in ieder geval heel veel succes bij welke keuze je ook maakt.

Slecht advies, in dit geval spelen gevoelens de overhand. Bij hem teruggaan laten de problemen niet verdwijnen. Als ze die eerste stap weer gaat zetten begint het liedje weer van voren af aan.

quote:

Op zondag 7 maart 2010 11:43 schreef maartjeh het volgende:

[..]

Als je even terug zou lezen weet je dat gevoelens de overhand niet hebben bij mij.

Ik lees tussen de regels door.
Het is duidelijk dat je hem terug wilt. Het aan blijven kijken is een erg fragiele situatie.
Als hij initiatief neemt zoals je wilt, begint het toch weer?

Wat was er nou gisteren?

Gesmst met mijn ex. Hij vroeg wat ik in de weekenden doe en of ik veel aanspraak heb van de Duitsers hier. Dat hij vaak met een vriend afsprak nu maar dat die alleen maar met meisjes bezig was. En ik was eigenlijk de enige die hem echt kent.

Nou verteld dat ik in het weekend veel doe, en dat ik hier wel aanspraak heb ja, maar me er nog totaal niet fijn bij voel als iemand me leuk vindt. + dat ik ook denk dat ik de enige ben die hem echt kent, maar dat hij er zelf voor heeft gekozen om dat weg te gooien. Krijg ik alleen terug "ja met die vriend kan ik inderdaad nergens over praten, maar kills the time. Veel plezier vanavond, ik hoop dat het lekker los gaat daar."

En echt totaal niet reageren op de andere dingen die ik heb gezegd. Hij zegt iedere x dat ik de enige ben die hem echt kent, dat al dat uitgaan eigenlijk maar zo oppervlakkig is. Wat moet ik daar toch mee? Waarom heeft hij er dan voor gekozen om dit allemaal weg te gooien?

Nu maar gezegd dat ik de komende tijd helemaal geen contact meer wil, omdat ik het er nog zo moeilijk mee heb iedere keer. Maar ik zou eigenlijk nog wel eens van hem willen horen waarom hij dan maar die dingen blijft zeggen, van jij bent de enige die mij echt kent etc.

quote:

Op zondag 7 maart 2010 13:09 schreef Faerie het volgende:
Gesmst met mijn ex. Hij vroeg wat ik in de weekenden doe en of ik veel aanspraak heb van de Duitsers hier. Dat hij vaak met een vriend afsprak nu maar dat die alleen maar met meisjes bezig was. En ik was eigenlijk de enige die hem echt kent.

Nou verteld dat ik in het weekend veel doe, en dat ik hier wel aanspraak heb ja, maar me er nog totaal niet fijn bij voel als iemand me leuk vindt. + dat ik ook denk dat ik de enige ben die hem echt kent, maar dat hij er zelf voor heeft gekozen om dat weg te gooien. Krijg ik alleen terug "ja met die vriend kan ik inderdaad nergens over praten, maar kills the time. Veel plezier vanavond, ik hoop dat het lekker los gaat daar."

En echt totaal niet reageren op de andere dingen die ik heb gezegd. Hij zegt iedere x dat ik de enige ben die hem echt kent, dat al dat uitgaan eigenlijk maar zo oppervlakkig is. Wat moet ik daar toch mee? Waarom heeft hij er dan voor gekozen om dit allemaal weg te gooien?

Nu maar gezegd dat ik de komende tijd helemaal geen contact meer wil, omdat ik het er nog zo moeilijk mee heb iedere keer. Maar ik zou eigenlijk nog wel eens van hem willen horen waarom hij dan maar die dingen blijft zeggen, van jij bent de enige die mij echt kent etc.

Heel frustrerend lijkt me dat. Want jij hebt er totaal niks aan, of bedoelt hij tussen de regels door te zeggen dat hij je terug wilt? Hoe reageerde hij eigenlijk toen jij zei dat je geen contact wilt de komende tijd?

quote:

Op zondag 7 maart 2010 20:25 schreef Everlong het volgende:

[..]

Heel frustrerend lijkt me dat. Want jij hebt er totaal niks aan, of bedoelt hij tussen de regels door te zeggen dat hij je terug wilt? Hoe reageerde hij eigenlijk toen jij zei dat je geen contact wilt de komende tijd?

Is idd frustrerend...ik denk dat ie spijt heeft en wacht totdat ik weer in Nederland ben. Hij laat de deur nog altijd op een kier staan zeg maar. Ik heb ook een heel lang gesprek met hem gehad op msn vandaag. Hij zei dat ie onze gesprekken mist en de leuke dingen die we samen deden. En tja, die mis ik ook. Ik zei dat mijn gevoelens voor hem nog heel diep zitten, en dat ik niet weet hoe ik daar mee om moet gaan. Hij had precies hetzelfde. Toen ik zei: slijt het allemaal dan wel met de tijd? zei hij: de tijd zal het leren. En hij zei ook dat je nooit weet of het weer goedkomt.

Ik ga absoluut wel verder met mijn leven hier, ik heb het hartstikke leuk hier, heb nieuwe vrienden. Maar dat gevoel voor hem blijft. En ik weet nu niet of het echt speciaal is of dat ik hem nu idealiseer. Misschien gaat het gevoel wel echt weg. Of het blijft juist. Ik weet het niet. Wat dat betreft heeft hij gelijk; de tijd zal het leren.

Hoe zou ik hier het beste mee om kunnen gaan?

quote:

Op zondag 7 maart 2010 21:04 schreef Faerie het volgende:

[..]

Is idd frustrerend...ik denk dat ie spijt heeft en wacht totdat ik weer in Nederland ben. Hij laat de deur nog altijd op een kier staan zeg maar. Ik heb ook een heel lang gesprek met hem gehad op msn vandaag. Hij zei dat ie onze gesprekken mist en de leuke dingen die we samen deden. En tja, die mis ik ook. Ik zei dat mijn gevoelens voor hem nog heel diep zitten, en dat ik niet weet hoe ik daar mee om moet gaan. Hij had precies hetzelfde. Toen ik zei: slijt het allemaal dan wel met de tijd? zei hij: de tijd zal het leren. En hij zei ook dat je nooit weet of het weer goedkomt.

Ik ga absoluut wel verder met mijn leven hier, ik heb het hartstikke leuk hier, heb nieuwe vrienden. Maar dat gevoel voor hem blijft. En ik weet nu niet of het echt speciaal is of dat ik hem nu idealiseer. Misschien gaat het gevoel wel echt weg. Of het blijft juist. Ik weet het niet. Wat dat betreft heeft hij gelijk; de tijd zal het leren.

Hoe zou ik hier het beste mee om kunnen gaan?

Er zijn hier vast wel meer mensen die er ervaring mee hebben. Ik in ieder geval niet, al hoop ik echt dat m'n ex dat ook op een dag gaat zeggen. Niet per se omdat ik hem terug wil, maar vooral om te merken dat hij beseft hoeveel onze relatie betekende.
Ergens kan ik me best voorstellen dat je het idealiseert. Deze meeste dingen worden immers positiever bekeken dan ze waren. Maar aan de andere kant is het ook niet meer dan logisch dat hij voorlopig, en misschien wel voor alitjd, een heel bijzonder persoon blijft en ook een bijzonder plekje in je hart houdt.
Hoe lang blijf je nog daarzo??

quote:

Op zondag 7 maart 2010 21:31 schreef Everlong het volgende:

[..]

Er zijn hier vast wel meer mensen die er ervaring mee hebben. Ik in ieder geval niet, al hoop ik echt dat m'n ex dat ook op een dag gaat zeggen. Niet per se omdat ik hem terug wil, maar vooral om te merken dat hij beseft hoeveel onze relatie betekende.
Ergens kan ik me best voorstellen dat je het idealiseert. Deze meeste dingen worden immers positiever bekeken dan ze waren. Maar aan de andere kant is het ook niet meer dan logisch dat hij voorlopig, en misschien wel voor alitjd, een heel bijzonder persoon blijft en ook een bijzonder plekje in je hart houdt.
Hoe lang blijf je nog daarzo??

Inderdaad ja, dat vind ik dus ook fijn, gewoon om te weten dat hij inderdaad beseft hoeveel onze relatie betekende. Ik wil hem nu ook niet terug, na me zoveel gekwetst te hebben. Maar ik weet niet of ik dat helemaal uit kan sluiten voor mezelf in de toekomst.

En ja idd, ik bekijk sommige dingen ook positiever. Maar ik weet ook echt wel de negatieve dingen, maar heb ik nooit zo'n grote moeite mee gehad bij hem. Hij vulde me gewoon aan. Hij zal inderdaad altijd een bijzonder persoon blijven. Maargoed, de tijd zal wel laten zien hoe het verder gaat tussen ons. Ik sta overal open voor en wil het liefst geen verwachtingen hebben. Als ik maar gelukkig ben. Alhoewel, ik sta nu nog niet open voor een nieuwe liefde. Voel me daar nog niet fijn bij.

En ik blijf trouwens nog t/m begin juli hier in Berlijn. Dus nog 4 maandjes!

quote:

Op zondag 7 maart 2010 21:47 schreef Faerie het volgende:

[..]

Inderdaad ja, dat vind ik dus ook fijn, gewoon om te weten dat hij inderdaad beseft hoeveel onze relatie betekende. Ik wil hem nu ook niet terug, na me zoveel gekwetst te hebben. Maar ik weet niet of ik dat helemaal uit kan sluiten voor mezelf in de toekomst.

En ja idd, ik bekijk sommige dingen ook positiever. Maar ik weet ook echt wel de negatieve dingen, maar heb ik nooit zo'n grote moeite mee gehad bij hem. Hij vulde me gewoon aan. Hij zal inderdaad altijd een bijzonder persoon blijven. Maargoed, de tijd zal wel laten zien hoe het verder gaat tussen ons. Ik sta overal open voor en wil het liefst geen verwachtingen hebben. Als ik maar gelukkig ben. Alhoewel, ik sta nu nog niet open voor een nieuwe liefde. Voel me daar nog niet fijn bij.

En ik blijf trouwens nog t/m begin juli hier in Berlijn. Dus nog 4 maandjes!

Nog 4 maandjes, heerlijk! Zou je al naar Berlijn toegaan of heb je dit besloten naar aanleiding van het uitgaan? Misschien een gekke vraag hoor, maar heb je dan nooit het idee van als ik nu niet inga op zijn toespelingen is het misschien te laat? En dan bedoel ik het natuurlijk alleen als je hem echt terug wilt.

quote:

Op zondag 7 maart 2010 21:54 schreef Everlong het volgende:

[..]

Nog 4 maandjes, heerlijk! Zou je al naar Berlijn toegaan of heb je dit besloten naar aanleiding van het uitgaan? Misschien een gekke vraag hoor, maar heb je dan nooit het idee van als ik nu niet inga op zijn toespelingen is het misschien te laat? En dan bedoel ik het natuurlijk alleen als je hem echt terug wilt.

Ik was sowieso al van plan om naar Berlijn te gaan, ik moet namelijk voor mijn studie een half jaar in het buitenland stage lopen. Ik denk dat dat er ook aan heeft bijgedragen dat hij het uit heeft gemaakt. Ik ben namelijk al eerder een half jaar weggeweest, studie in Spanje. En toen heeft hij het best wel moeilijk gehad. Het kwam me in ieder geval super goed uit dat ik net nu naar het buitenland ging!

Ja, daar heb ik ook over nagedacht. Maar zijn toespelingen zijn niet van zo'n karakter dat hij nu meteen alweer een relatie met me wil. Hij zinspeelt juist erg op de periode na Berlijn. Dus ik hoef er nu niet echt op in te gaan... ik probeer ook niet om hem terug te krijgen nu. Hij vecht maar voor mij. Juist omdat hij het heeft uitgemaakt. Maar volgens mij is het bij hem ook wel duidelijk dat ik het niet uitsluit in de toekomst. Want zo is het gewoon, en ik heb geen zin in die stomme spelletjes. Bijv. doen alsof ik het echt helemaal uitsluit zodat hij me misschien wel weer zou willen. Geen zin in. Ik wil er niks voor hoeven te doen dat iemand me wil. Ik ben en blijf altijd mezelf.

quote:

Op zondag 7 maart 2010 22:05 schreef Faerie het volgende:

[..]

Ik was sowieso al van plan om naar Berlijn te gaan, ik moet namelijk voor mijn studie een half jaar in het buitenland stage lopen. Ik denk dat dat er ook aan heeft bijgedragen dat hij het uit heeft gemaakt. Ik ben namelijk al eerder een half jaar weggeweest, studie in Spanje. En toen heeft hij het best wel moeilijk gehad. Het kwam me in ieder geval super goed uit dat ik net nu naar het buitenland ging!

Ja, daar heb ik ook over nagedacht. Maar zijn toespelingen zijn niet van zo'n karakter dat hij nu meteen alweer een relatie met me wil. Hij zinspeelt juist erg op de periode na Berlijn. Dus ik hoef er nu niet echt op in te gaan... ik probeer ook niet om hem terug te krijgen nu. Hij vecht maar voor mij. Juist omdat hij het heeft uitgemaakt. Maar volgens mij is het bij hem ook wel duidelijk dat ik het niet uitsluit in de toekomst. Want zo is het gewoon, en ik heb geen zin in die stomme spelletjes. Bijv. doen alsof ik het echt helemaal uitsluit zodat hij me misschien wel weer zou willen. Geen zin in. Ik wil er niks voor hoeven te doen dat iemand me wil. Ik ben en blijf altijd mezelf.

Ben ik helemaal met je eens. Als ik ergens niet van houd zijn het wel van zulke spelletjes. Ik zou overigens ook veel te bang zijn dat ik dan het tegenovergestelde bereik
Ik heb net een ruim uur zitten bellen met m'n ex. Erg prettig, maar niet meer zoals vroeger. Daardoor voel ik me ook niet echt rottig erdoor geloof ik. Maar misschien komt het nog. Het enige waar ik echt naar van wordt is het idee dat een ander mijn plek inneemt. Maar ja, hij zegt nog wel dat hij totaal geen behoefte heeft aan een ander en dat ik nog veel te veel in hem zit. Gelukkig.. Ben ook wel erg blij dat hij dat nog benadrukt ondanks dat het uit is. Ergens, heel diep en ook maar een klein beetje, voelt het ook wel fijn want eindelijk hoef ik niet meer onzeker te zijn. Het is nu gewoon duidelijk.

quote:

Op zondag 7 maart 2010 22:15 schreef Everlong het volgende:

[..]

Ben ik helemaal met je eens. Als ik ergens niet van houd zijn het wel van zulke spelletjes. Ik zou overigens ook veel te bang zijn dat ik dan het tegenovergestelde bereik
Ik heb net een ruim uur zitten bellen met m'n ex. Erg prettig, maar niet meer zoals vroeger. Daardoor voel ik me ook niet echt rottig erdoor geloof ik. Maar misschien komt het nog. Het enige waar ik echt naar van wordt is het idee dat een ander mijn plek inneemt. Maar ja, hij zegt nog wel dat hij totaal geen behoefte heeft aan een ander en dat ik nog veel te veel in hem zit. Gelukkig.. Ben ook wel erg blij dat hij dat nog benadrukt ondanks dat het uit is. Ergens, heel diep en ook maar een klein beetje, voelt het ook wel fijn want eindelijk hoef ik niet meer onzeker te zijn. Het is nu gewoon duidelijk.

Precies ja! En vaak is dat ook zo met die spelletjes. Dan kun je beter helemaal eerlijk zijn.

Het is wel fijn inderdaad dat je ex dat zegt. Wat was er dan anders aan jullie gesprek? En denk je dat het nooit meer goed komt tussen jullie of heb je nog hoop? Het scheelt dat alles duidelijk is, zo kun je zelf ook beter verder, en daar gaat het om.

quote:

Op zondag 7 maart 2010 22:23 schreef Faerie het volgende:

[..]

Precies ja! En vaak is dat ook zo met die spelletjes. Dan kun je beter helemaal eerlijk zijn.

Het is wel fijn inderdaad dat je ex dat zegt. Wat was er dan anders aan jullie gesprek? En denk je dat het nooit meer goed komt tussen jullie of heb je nog hoop? Het scheelt dat alles duidelijk is, zo kun je zelf ook beter verder, en daar gaat het om.

Ik weet niet wat er anders is, ik merkte het de afgelopen week ook al toen ik hem zag. Het doet me minder ofzo. Ik probeer m'n geluk in andere dingen te vinden, het lukt niet altijd maar ik wil gewoon het beste voor mezelf en vooral door met mijn leven. En daarbij hoort dat ik hem steeds meer loslaat. Ergens ben ik nog wel bang voor een terugval. Hij zit nog de hele dag in m'n hoofd en ik denk ontzettend veel aan hem, maar ik heb niet meer dat intense verdriet. Ik denk dat ik me heb neergelegd bij zijn beslissing. Daarbij geloof ik echt dat als we bij elkaar horen dat ooit wel zal gebeuren.

Ergens wil ik hem dolgraag terug, ik wil niets liever dan dat het weer zo is als vroeger. Maar zoals vroeger zal het nooit meer worden. Ik ben enorm gekwetst en dat zal een eventuele nieuwe poging wel moeilijk maken. Dus als dat ooit gebeurt moeten we echt wel even een stuk verder zijn. Ik besef ook steeds meer dat ik alleen iemand wil die vol voor mij gaat en dus niet af en toe twijfelt of dit is wat hij wilt met zijn leven.
Ik denk dat we nu even wat afstand moeten nemen en dat we naar verloop van tijd verder kunnen als vrienden. Hij zal altijd erg bijzonder blijven, ik ken hem nu ruim 9 jaar en het is m'n eerste vriendje. En we passen echt super goed bij elkaar, we hebben zoveel gezamelijke interesses, dat is zonde om verloren te laten gaan.

Je zal dit helaas nooit kunnen vergeten. Het onschuldige is er af. Dat merkte ik bij mezelf ook. Jullie gingen met een reden uit elkaar.

quote:

Op zondag 7 maart 2010 22:42 schreef Xanthas het volgende:
Je zal dit helaas nooit kunnen vergeten. Het onschuldige is er af. Dat merkte ik bij mezelf ook. Jullie gingen met een reden uit elkaar.

Dat klopt, maar onze reden was een beetje raar. M'n vriend ging namelijk twijfelen of dit echt is wat hij wilde. We zijn erg jong bij elkaar gekomen en (achteraf gezien) veel te vroeg gaan samenwonen. Eigenlijk kennen wij niet echt een leven zonder elkaar. Daarom ging hij zich steeds meer afvragen hoe het zou zijn om alleen te zijn. En op het moment dat je je dat gaat afvragen moet je op een gegeven moment een knoop gaan doorhakken, anders krijg je waarschijnlijk ooit spijt. Ik sluit daarom ook niet uit dat hij over een tijdje beseft dat het toch niet zo leuk is alleen..of misschien juist wel.

quote:

Op zondag 7 maart 2010 22:46 schreef Everlong het volgende:

[..]

Dat klopt, maar onze reden was een beetje raar. M'n vriend ging namelijk twijfelen of dit echt is wat hij wilde. We zijn erg jong bij elkaar gekomen en (achteraf gezien) veel te vroeg gaan samenwonen. Eigenlijk kennen wij niet echt een leven zonder elkaar. Daarom ging hij zich steeds meer afvragen hoe het zou zijn om alleen te zijn. En op het moment dat je je dat gaat afvragen moet je op een gegeven moment een knoop gaan doorhakken, anders krijg je waarschijnlijk ooit spijt. Ik sluit daarom ook niet uit dat hij over een tijdje beseft dat het toch niet zo leuk is alleen..of misschien juist wel.

Ik wil niets slopen. Echt niet. Mijn ervaring: "De krassen in m'n hart zijn verbonden aan haar. Zou ze dat nog een keer doen? Kan ze me zo maar breken, haar eigen beslissing. Het was haar keuze om mij te breken"

Hallo. Ik haal veel uit de verhalen van anderen, zelf heb ik niet echt veel te melden omdat ik dus geen contact meer heb met hem. Het is wel fijn om zelf geen dingen te hebben waar ik weer boos om kan worden .

Maar ik voel me eigenlijk erg goed. Denk nog wel vaak aan hem, maar niet met de gedachten dat ik hem wil spreken/zien etc. Eigenlijk meer aan de goede periodes, dus wel fijn.

Aan de andere kant denk ik niet dat dit het einde voor ons is. Maar ik ga nergens achteraan ofzo. Ga nu gewoon ff voor mezelf.

Het helpt ook wel dat ik nu ontzettend druk ben met school en ook met leuke dingen .

quote:

Op zondag 7 maart 2010 22:53 schreef Xanthas het volgende:

[..]

Ik wil niets slopen. Echt niet. Mijn ervaring: "De krassen in m'n hart zijn verbonden aan haar. Zou ze dat nog een keer doen? Kan ze me zo maar breken, haar eigen beslissing. Het was haar keuze om mij te breken"

Kan ik me heel goed voorstellen. Daarom weet ik ook niet of het ooit nog goed zou kunnen komen, ook al zouden we het beide willen. Er is in ieder geval een lange tijd voor nodig. Ik ben zelfs bang dat ik bij een eventuele nieuwe vriend ooit heel erg veel bevestiging/zekerheid nodig zal hebben. Maar weet je, dit inzicht groeit langzaam. De eerste week wist ik dat ook al, maar voelde het totaal nog niet zo en langzamerhand dringt het gewoon steeds meer door.

quote:

Op zondag 7 maart 2010 22:54 schreef Tegan het volgende:
Hallo. Ik haal veel uit de verhalen van anderen, zelf heb ik niet echt veel te melden omdat ik dus geen contact meer heb met hem. Het is wel fijn om zelf geen dingen te hebben waar ik weer boos om kan worden .

Lezen dat ik niet alleen ben met mijn vragen/problemen haalt zoveel "pijn" weg.