Samenwoners, hoe regelen jullie het financieel onderling?

mijn moeder betaalt geloof ik de boodschappen en mijn vader de vaste lasten, maar als zijn geld op is maakt hij haar geld over naar zijn rekening nou ja, prima!

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 13:26 schreef saaw het volgende:

[..]

Niemand dwingt jou toch ook om zoiets te doen
Ik doe dat wel graag en gelukkig denkt mijn vriend er net zo over en is het dus geen probleem.

En mag ik vragen wat jouw 'eens in de zoveel tijd eens iets echt alleen doen' dan is?

Af en toe eens met vrienden de kroeg in, een avondje gamen op m'n XBOX, dat soort dingen..

Hoe kan het eigenlijk dat je vriendin zo veel minder verdiend ?

Hier gaat alles op éen hoop en het restant gaat gewoon op aan de leuke dingen en dat hoeft echt niet altijd 50/50 te zijn of perfect in verhouding qua inkomsten.
Werkt prima voor ons, beiden geen klachten.

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 13:41 schreef MutedFaith het volgende:

[..]

Af en toe eens met vrienden de kroeg in, een avondje gamen op m'n XBOX, dat soort dingen..

Met vrienden de kroeg in of een avondje gamen oid kan imo elke dag en is niet iets waar wij uberhaupt over overleggen.
Misschien zijn wij dan raar maar wij hebben gewoon ook nog onze eigen levens. Onze vriendengroepen overlappen grotendeels dus dat is makkelijk combineren en natuurlijk zitten we ook wel eens een avondje gewoon thuis maar verder zijn we vrij veel bezig met vanalles.

En omdat we deels ook andere hobbies hebben die meer of minder kosten en er bewust voor kiezen om meer of minder te werken vind ik het niet meer dan normaal dat we onze eigen dingen van onze eigen rekening betalen.
Als geld nou geen issue is kun je heel makkelijk alles delen maar als ik iets heel duurs koop en de maand erop minder uit kan is dat niet zijn probleem.

Een relatie hebben betekent voor mij niet dat je een soort eenheid bent.

Nou, ik zit er niet echt op te wachten dat ik 's avonds van mijn werk thuis zou komen en mijn vriendin zonder dat even te laten weten een avond met vriendinnen weg is ofzo.. Als we iets voor onszelf gaan doen dan stemmen we dat vantevoren even af, anders is 't zo lullig voor de ander..

Dus als zij spontaan blijft hangen met wat vrienden in de kroeg of weetikveelwat dan kan dat niet? Alles moet van tevoren vastliggen??

Jemig.. ja, we kijken hier ook wel wat er gepland staat, maar als er onverhoopt wat leuks tussendoor komt voor de een dan kan dat hoor! Even smsen met 'ik blijf hier wat langer, kom maar langs of zorg voor je eigen vermaak' is genoeg

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 14:45 schreef MutedFaith het volgende:
Nou, ik zit er niet echt op te wachten dat ik 's avonds van mijn werk thuis zou komen en mijn vriendin zonder dat even te laten weten een avond met vriendinnen weg is ofzo.. Als we iets voor onszelf gaan doen dan stemmen we dat vantevoren even af, anders is 't zo lullig voor de ander..

Dat is pas lullig als je in eerste instantie hebt afgesproken dat je dat nooit zal doen.

Als een vriendinnetje mij belt of ik een drankje kom drinken dan doe ik dat behalve als ik een duidelijke afspraak heb om iets anders te doen.
Als mn lief thuis komt en ik er niet ben en zich af vraagt waar ik ben dan belt hij me en spreken we iets af [hij komt ook iets drinken, ik kom naar huis, we eten los van elkaar, oid].
Hij is toch zeker mn moeder niet dat ik voor elk wissewasje moet bellen voor toestemming.
Nogmaals, we zijn 2 losse personen. Hij kan toch ook prima geen zin hebben om de stad in te gaan om te eten met vrienden als ik dat wel heb.

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 14:52 schreef motorbloempje het volgende:
Dus als zij spontaan blijft hangen met wat vrienden in de kroeg of weetikveelwat dan kan dat niet? Alles moet van tevoren vastliggen??

Jemig.. ja, we kijken hier ook wel wat er gepland staat, maar als er onverhoopt wat leuks tussendoor komt voor de een dan kan dat hoor! Even smsen met 'ik blijf hier wat langer, kom maar langs of zorg voor je eigen vermaak' is genoeg

Tuurlijk kan dat, als ze het maar even laat weten. En een smsje is dan inderdaad wel genoeg.

Maar zo zonder iets te laten weten ergens heen gaan, en mij dan maar laten bellen als ik thuis kom en zie dat ze er niet is, dat valt niet echt in goede aarde.. Als ik vantevoren weet dat er toch niet op me gewacht wordt met eten en dat er niemand thuis is, blijf ik net zo lief nog een uurtje langer werken of ga ik nog even met een collega de stad in om wat te eten ofzo. Als ik er dan pas thuis achter kom gaat dat dus niet meer..

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 14:54 schreef MutedFaith het volgende:

[..]

Tuurlijk kan dat, als ze het maar even laat weten. En een smsje is dan inderdaad wel genoeg.

Maar zo zonder iets te laten weten ergens heen gaan, en mij dan maar laten bellen als ik thuis kom en zie dat ze er niet is, dat valt niet echt in goede aarde.. Als ik vantevoren weet dat er toch niet op me gewacht wordt met eten en dat er niemand thuis is, blijf ik net zo lief nog een uurtje langer werken of ga ik nog even met een collega de stad in om wat te eten ofzo. Als ik er dan pas thuis achter kom gaat dat dus niet meer..

Maar kennelijk hebben jullie de [al dan niet stille] afspraak dat zij thuis het eten klaar heeft als jij thuiskomt.
Die afspaak hebben wij simpelweg niet.

Wij heben de afspraak dat we doen waar we op dat moment zin in hebben. Als ik zin heb om met hem samen te eten en te koken dan bel/sms ik hem of hij verder geen plannen heeft en ga ik boodschappen doen.
Als ik zin heb om de stad in te gaan en met vrienden te eten terwijl ik weet dat hij nog een tijd aan het werk is ga ik hem daar niet mee storen. Als hij thuis is en meteen honger heeft en geen zin om de stad in te komen dan eet hij zelf wat, of hij komt ook de stad in.
Als hij met een collega wil eten belt hij me wel even om dat te laten weten. Als ik klaar zit met eten is aan hem de keus of hij thuis komt om te eten of niet

Ik ga hem niet mijn keuzes opleggen en soms heb je gewoon geen zin in hetzelde. Ik ga dan liever los iets doen wat we allebei fijn vinden dan dat een van de twee meedoet aan iets waar hij/zij geen zin in heeft.

Natuurlijk hou je in een relatie rekening met elkaar en we spreken geregeld 's ochtends al af dat we lekker samen thuis eten en bankhangen maar zo niet dan sta ik open voor andere leuke dingen.

Maar dus is wel heel offtopic trouwens.

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 12:01 schreef tKrieK het volgende:
Hoe kun je nou de liefde delen als je de financiën niet eens wilt delen? Je bent toch samen omdat je het leuk hebt samen en niet omdat je er niet minder van wilt worden (financieel).

Hoe komt het toch dat zoveel mensen die hun geld op een grote hoop gooien denken te kunnen oordelen over de liefde tussen mensen die dat niet doen?
Volgens mij klopt er iets niet als je huwelijkse voorwaarden niet los kunt koppelen van je gevoelens.

tvp

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 17:20 schreef Vanyel het volgende:

[..]

Hoe komt het toch dat zoveel mensen die hun geld op een grote hoop gooien denken te kunnen oordelen over de liefde tussen mensen die dat niet doen?
Volgens mij klopt er iets niet als je huwelijkse voorwaarden niet los kunt koppelen van je gevoelens.

eensch

Ik vind eigenlijk alle manieren van verdelen verdedigbaar.

Als men kiest voor 50/50 dan is dat verdedigbaar, want in essentie is dat best eerlijk. Alle twee de helft en wat je verder nog over hebt, daar doe je mee wat je wilt.

Als je kiest voor naar rato vaste lasten verdelen, dan is dat ook verdedigbaar en is dat in essentie best eerlijk. Want je laat de scheefgroei tussen 2 salarissen kleiner zijn en dat is op zich best redelijk. Al blijft het vrij besteedbare bedrag ongelijk.

Als je kiest voor een grote hoop/beiden een even groot besteedbaar bedrag, dan is dat ook verdedigbaar. Zelf vind ik dat de eerlijkste optie, zeker als je al enkele jaren een relatie hebt of als er kinderen komen waardoor er een gezamelijke beslissing komt dat 1 van de 2 minder gaat werken. In de andere opties betekend dat namelijk dat degene die bij gezamelijke beslissing minder gaat werken, hier persoonlijk een nadeel door ondervindt.

Sommige beroepen in ons land worden meer gewaardeerd dan anderen, maar niet iedereen kan alle beroepen doen of wordt daar gelukkig in. Als mijn man een beroep uitoefent waarin hij 6x zo weinig verdient als ik, zou ik er niet blij van worden dat ik 3000 euro zelf te besteden heb en hij 150 euro. Dat zou mij een scheef en vervelend gevoel geven. Ik heb in verschillende relaties financieel de kar getrokken, al zou ik dat nu niet meer op precies dezelfde manier doen nu.

En met die optie van het bestuursjaar, kijk, als jullie samen besluiten dat jij een bestuursjaar gaat doen, omdat het goed is voor jullie toekomst, jullie daar blij van worden en het dus ook goed is voor jullie relatie... waarom zou het dan zo gek zijn dat hij wat daaraan bijdraagt?

Mijn vriend en ik kan het beide eigenlijk weinig schelen... we zijn niet zoveel van het geld... op dit moment komt het er op neer dat degene betaald waar het zo uit komt... en dat hij het belangrijk vindt om iets meer te betalen gezien onze geldstromen... daarintegen als ik het belangrijk vind om een bepaald iets te betalen (etentje, kadotje etc) dan maakt hij ook geen problemen.

een bestuursjaar is niet perse goed voor je relatie als ik de verhalen zou moeten geloven gaan alle relaties stuk na een bestuursjaar, iig binnen onze vereniging...

ik ga ervan uit dat wij de primeur dan maar hebben

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 18:09 schreef motorbloempje het volgende:
een bestuursjaar is niet perse goed voor je relatie als ik de verhalen zou moeten geloven gaan alle relaties stuk na een bestuursjaar, iig binnen onze vereniging...

ik ga ervan uit dat wij de primeur dan maar hebben

Hahaha, dat hoop ik dan ook maar
Maar serieus, ik mag toch hopen dat je je niet al die zooi op de hals haalt met een bestuursjaar als je het niet leuk vindt? En als je er : van wordt, dan wordt hij daar toch ook van?

wat is een bestuursjaar? Bestuur van wat?

nou, we gaan trouwen in juli dus ik denk dat het wel goed komt

maar nou nee, ik vind het leuk en ik kan het betalen, want k doe gewoon nog studeren ernaast, nominaal, dus ik kan het me veroorloven. Als niet, dan had ik 't niet gedaan... ik ben door omstandigheden/verleden/familie nogal zelfstandig ingesteld, vooral financieel dus wat ik ZELF niet zou kunnen doen, doe ik niet, ook niet als mijn het zou bekostigen

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 18:15 schreef Ripley het volgende:
wat is een bestuursjaar? Bestuur van wat?

Bij veel Universiteiten kun je een 'bestuursjaar' doen. Soms is dat van een studentenvereniging, soms van een studievereniging, soms bijvoorbeeld in de studentenraad, OR of wat dan ook. Er zijn vaak ook regelingen voor de vertraging die je dan oploopt, bijv. door een extra beursjaar te krijgen.

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 18:15 schreef Ripley het volgende:
wat is een bestuursjaar? Bestuur van wat?

ik ben voorzitter van een studievereniging

krijg daar een vergoeding voor van 6 maanden (ze rekenen op een half jaar studievertraging)
maargoed... dat kan je dus doen, en dat doe ik voor mijn eigen plezier en ontwikkeling.. en dat hoeft mijn niet te bekostigen, het is niet noodzakelijk ofzo

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 18:15 schreef motorbloempje het volgende:
nou, we gaan trouwen in juli dus ik denk dat het wel goed komt

maar nou nee, ik vind het leuk en ik kan het betalen, want k doe gewoon nog studeren ernaast, nominaal, dus ik kan het me veroorloven. Als niet, dan had ik 't niet gedaan... ik ben door omstandigheden/verleden/familie nogal zelfstandig ingesteld, vooral financieel dus wat ik ZELF niet zou kunnen doen, doe ik niet, ook niet als mijn het zou bekostigen

Zelfstandigheid is niets mis mee Maar hoe ga je dat straks doen als je getrouwd bent en je wilt kinderen? Mag dan ook niet mee helpen als je minder gaat werken? Of ga je doen, en minder laten werken? (ook goede optie op zich ) Of misschien wil je wel geen kinderen? Oh, en ja, dit is een nieuwsgierige vraag Ignore als je hem vervelend vindt.

Kinderen staan niet in de planning.
We hebben het er regelmatig over, maar vooralsnog zijn we van mening dat daarvoor in ieder geval de komende jaren geen ruimte is in ons leven.

Ik ben bijna 25, mijn vriend is net 28 geworden. Als ik klaar ben met studeren ben ik 29, hij is dit jaar klaar als het goed is. Daarna carriere opbouwen, wereldreis waarvoor al heftig gespaard wordt..

Vooralsnog vinden we ons niet de figuren voor kinderen en hopen we dat onze zussen ervoor kiezen zodat we de lieve tante en oom kunnen gaan spelen

Daarnaast zou ik het niet vanzelfsprekend vinden dat ik minder zou gaan werken als er kinderen komen: dat wordt maar mooi gemiddeld, want ik ga mijn carriere niet opofferen als we samen kiezen voor kinderen

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 18:09 schreef motorbloempje het volgende:
een bestuursjaar is niet perse goed voor je relatie als ik de verhalen zou moeten geloven gaan alle relaties stuk na een bestuursjaar, iig binnen onze vereniging...

ik ga ervan uit dat wij de primeur dan maar hebben

Hier nog iemand die een vriendin in bestuursfunctie overleefd heeft. 't Was niet altijd even makkelijk

wat is de toegevoegde waarde van trouwen?

biologisch-psychologisch voor de man: helemaal niets

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 21:48 schreef Leonidas82 het volgende:
wat is de toegevoegde waarde van trouwen?

biologisch-psychologisch voor de man: helemaal niets

Jawel, getrouwde mannen leven 1,7 jaar langer.