http://nl.wiktionary.org/wiki/bevelen/vervoeging
Verloedering van de Nederlandse taal zeg ik je
quote:Als dit geen grap is, danOp donderdag 4 maart 2010 20:17 schreef Sony360wii het volgende:
Waarom wordt dit werkwoord zo raar vervoegt?
http://nl.wiktionary.org/wiki/bevelen/vervoeging
Verloedering van de Nederlandse taal zeg ik je
quote:Ik werk aan mijn profielwerkstuk en hij beval klinkt gewoon nietOp donderdag 4 maart 2010 20:18 schreef Stoeprand het volgende:
Wie gebruikt dat woord nou? Waar maak je je druk om?
quote:Het is ook bevoel.Op donderdag 4 maart 2010 20:19 schreef Sony360wii het volgende:
[..]
Ik werk aan mijn profielwerkstuk en hij beval klinkt gewoon niet
quote:Wordt vervoegt?Op donderdag 4 maart 2010 20:17 schreef Sony360wii het volgende:
Waarom wordt dit werkwoord zo raar vervoegt?
quote:Verloedering van de Nederlandse taal zeg ik je
quote:Je was me voor
quote:InderdaadOp donderdag 4 maart 2010 20:17 schreef Sony360wii het volgende:
Waarom wordt dit werkwoord zo raar vervoegt?
http://nl.wiktionary.org/wiki/bevelen/vervoeging
Verloedering van de Nederlandse taal zeg ik je
quote:Mij ook, fijn dat we zo goed samenwerken
quote:Ik was haar voor.
Maar indien wel, stelen gaat ook zo! http://nl.wiktionary.org/wiki/stelen/vervoeging
Tegenwoordige tijd (enkelvoud) bevallen: Ik beval
Handig.
quote:Op donderdag 4 maart 2010 21:26 schreef Idler het volgende:
Befehl ist Befehl!
quote:Tjongejonge!Op donderdag 4 maart 2010 21:08 schreef L.no het volgende:
Je hebt altijd woorden in iedere taaldatdie onlogischiszijn.
Maar "bevelen, beval, heb bevolen" is niet onlogisch. Dit is gewoon een sterk werkwoord. Uit dezelfde groep als "stelen, stal, heb gestolen".
quote:ja maar waarom is dat niet met vervelen helen en delen zo
[..]
Tjongejonge!
Maar "bevelen, beval, heb bevolen" is niet onlogisch. Dit is gewoon een sterk werkwoord. Uit dezelfde groep als "stelen, stal, heb gestolen".
quote:Hoe vaak komt het voor dat iemand zegt "Ik beval"Op donderdag 4 maart 2010 20:28 schreef Wxqpr het volgende:
Verleden tijd (enkelvoud) bevelen: Ik beval
Tegenwoordige tijd (enkelvoud) bevallen: Ik beval
Handig.
*Puf..puf...puf...puf..ik beval van mijn baby...puf...puf.
Die ga ik ooit proberen te gebruiken
wtf
quote:
[..]
Tjongejonge!
Maar "bevelen, beval, heb bevolen" is niet onlogisch. Dit is gewoon een sterk werkwoord. Uit dezelfde groep als "stelen, stal, heb gestolen".
quote:Dit dus.Op vrijdag 5 maart 2010 00:53 schreef Tommy.Cooper het volgende:
[..]
ja maar waarom is dat niet met vervelen helen en delen zo
quote:Gij werdt. Ook zo'n leuke. De Firefox spellingscontrole zet er al meteen een rode streep onder.Op vrijdag 5 maart 2010 01:06 schreef Dawwa het volgende:
Gij bevaalt
Die ga ik ooit proberen te gebruiken
quote:wat???
quote:Ik haalde altijd onvoldoendes voor Duits
quote:Wat is daar "
" en "wtf" aan? Dacht je dat het "beveelden" was soms?quote:Dat zou ik ook niet weten.
Er zijn ook werkwoorden als: lezen, las, heb gelezen. Dus er zijn verschillende declinaties. Maar waar die vandaan komen, is vaak amper meer te achterhalen, denk ik.
Wel is het zo, dat er een verschuiving optreedt van sterke werkwoorden naar zwakke. Waaien, woei, heb gewaaid verschuift dan naar waaien, waaide, heb gewaaid. Dat komt omdat de sterke werkwoorden als zichzelf onthouden moeten worden, terwijl van de zwakke werkwoorden alleen de regel (stam + de of stam + te) onthouden hoeft te worden. Alle nieuwe werkwoorden, bijvoorbeeld uit andere talen, krijgen ook de zwakke vervoeging.
quote:Oh, dat wist ik niet. Dus in de volgende eeuwen kunnen we weinig sterke werkwoorden verwachten.
[..]
Dat zou ik ook niet weten.
Er zijn ook werkwoorden als: lezen, las, heb gelezen. Dus er zijn verschillende declinaties. Maar waar die vandaan komen, is vaak amper meer te achterhalen, denk ik.
Wel is het zo, dat er een verschuiving optreedt van sterke werkwoorden naar zwakke. Waaien, woei, heb gewaaid verschuift dan naar waaien, waaide, heb gewaaid. Dat komt omdat de sterke werkwoorden als zichzelf onthouden moeten worden, terwijl van de zwakke werkwoorden alleen de regel (stam + de of stam + te) onthouden hoeft te worden. Alle nieuwe werkwoorden, bijvoorbeeld uit andere talen, krijgen ook de zwakke vervoeging.
quote:Dat valt nog wel mee. De Germaanse (d.w.z. Duits/Engels/Nederlandse, enz.) werkwoorden kennen aardig wat correspondentie en zijn op een ablaut-systeem gebaseerd. Wikipedia heeft er een vrij uitgebreid artikel over: Germanic strong verb Specifiek voor het Nederlands kun je b.v. Schönfelds Historische Grammatica van het Nederlands nemen. Dat systeem is echter allang niet meer productief en ook niet heel inzichtelijk.
Dat zou ik ook niet weten.
Er zijn ook werkwoorden als: lezen, las, heb gelezen. Dus er zijn verschillende declinaties. Maar waar die vandaan komen, is vaak amper meer te achterhalen, denk ik.
Dat maakt ook dat we ze vaak onregelmatig noemen, terwijl er eigenlijk wel enige regelmaat inzit, maar die leren is net zo lastig als de sterke werkwoorden gewoon leren.
quote:Klopt. Het is slechts zelden dat een zwak werkwoord een sterke vervoeging krijgt. Je hebt ook vormen die ertussenin zitten, b.v. bakken: bakte (zwak) gebakken (sterk); of die daar weer tussenin zitten: raden: raadde (zwak) of ried (sterk, maar niet zo gebruikelijk) geraden (sterk). Volgens mij is vrijen trouwens zo’n werkwoord dat de vormen vree en gevreeën heeft gekregen, waar er eerst alleen vrijde was, maar dat weet ik niet helemaal zeker. En zeiken – zeek – gezeken misschien ook.Wel is het zo, dat er een verschuiving optreedt van sterke werkwoorden naar zwakke. Waaien, woei, heb gewaaid verschuift dan naar waaien, waaide, heb gewaaid. Dat komt omdat de sterke werkwoorden als zichzelf onthouden moeten worden, terwijl van de zwakke werkwoorden alleen de regel (stam + de of stam + te) onthouden hoeft te worden. Alle nieuwe werkwoorden, bijvoorbeeld uit andere talen, krijgen ook de zwakke vervoeging.
[ Bericht 2% gewijzigd door Iblis op 05-03-2010 14:23:07 ]
quote:Leuk! Dank!Op vrijdag 5 maart 2010 14:16 schreef Iblis het volgende:
[..]
Dat valt nog wel mee. De Germaanse (d.w.z. Duits/Engels/Nederlandse, enz.) werkwoorden kennen aardig wat correspondentie en zijn op een ablaut-systeem gebaseerd. Wikipedia heeft er een vrij uitgebreid artikel over: Germanic strong verb Specifiek voor het Nederlands kun je b.v. Schönfelds Historische Grammatica van het Nederlands nemen. Dat systeem is echter allang niet meer productief en ook niet heel inzichtelijk.
[..]
Klopt. Het is slechts zelden dat een zwak werkwoord een sterke vervoeging krijgt. Je hebt ook vormen die ertussenin zitten, b.v. bakken: bakte (zwak) gebakken (sterk); of die daar weer tussenin zitten: raden: raadde (zwak) of ried (sterk, maar niet zo gebruikelijk) geraden (sterk). Volgens mij is vrijen trouwens zo’n werkwoord dat de vormen vree en gevreeën heeft gekregen, waar er eerst alleen vrijde was, maar dat weet ik niet helemaal zeker. En zeiken – zeek – gezeken misschien ook.
zeiken, zeek, gezeken is onwaarschijnlijk, want verder is het altijd de ij die van klank verandert. Of zou zeiken eigenlijk als zijken geschreven moeten worden?
Ik kan het niet laten iets grappigs over het Farsi (Iraans) te vertellen.
Daar bestaat een soortgelijk verschil tussen zwakke en sterke werkwoorden, alleen verandert daar niet de centrale klinker van de sterke werkwoorden, maar de eindmedeklinker. Ongeveer vergelijkbaar met ons verkopen, verkocht, heb verkocht. De zwakke werkwoorden kennen een soortgelijk systeem als de onze: de verleden tijd met t of d en de tegenwoordige tijd zonder.
Er is nog een andere vorm van werkwoorden, en dat is de actieve. Daarbij worden werkwoorden gevormd uit een zelfstandig of bijvoeglijk naamwoord met het werkwoord doen (of soms een ander werkwoord) erbij. Iets wat wij voornamelijk in kindertaal gebruiken: hapjes doen, slapies doen. Nieuwe werkwoorden in het Farsi worden op deze manier gevormd.
quote: