Gevangen in eigen fantasy.

quote:

Op zaterdag 13 februari 2010 21:41 schreef 0067 het volgende:
ik schaam me diep. wie heeft er een oplossing voor?

Uhm.. gewoon ermee ophouden?
Lukt je dat niet alleen, zoek hulp!

Final Fantasy deleten!

Wat een topic

Als dit serieus is, inderdaad hulp zoeken. Niet om meteen te veroordelen, maar mensen die fantasie niet van de realiteit kunnen scheiden kunnen weleens gevaarlijk worden. En anders een heel naar eenzaam leven gaan leiden omdat iedereen ze raar aankijkt.

Hoe oud ben je? Als je ouder dan 11 bent is het inderdaad wel een beetje vreemd en moet je hulp zoeken.

quote:

Op zaterdag 13 februari 2010 21:49 schreef 0067 het volgende:

[..]

hulp werkt dus niet

Naar welke hulp heb je al gezocht?

Stop in ieder geval met gamen! Dat is het belangrijkste denk ik.

Het spelen van heel veel videospelletjes is net zoals drugs of gokken een manier om de werkelijke wereld te ontvluchten. Je moet de werkelijke wereld eerst accepteren, eruit proberen te vluchten is op korte termijn misschien fijn maar levert op de lange termijn problemen op.

http://finalfantasygames.hyves.nl/

hier kun je misschien lotgenoten vinden!

Stoppen met games!!

Heb wel ergere mensen ontmoet tijdens mijn WoW tijdperk

Stop met gamen, begin met werken (maakt niet uit wat) en ga op een sport.
Als je deze dingen al doet, weet ik het ook niet xD

Succes!

quote:

Op zaterdag 13 februari 2010 22:01 schreef 0067 het volgende:

[..]

Wat voor effect heeft dat dan? als ik er mee stop wat veranderd er dan?

Jij leeft in je eigen wereld, gamen helpt goed bij het ontsnappen uit de realiteit.
Jouw probleem en gamen gaan heel goed samen.
Stop daarom met gamen, en ga dingen DOEN

Zie ook mijn post hier ergens boven..

quote:

Op zaterdag 13 februari 2010 22:01 schreef 0067 het volgende:

[..]

Wat voor effect heeft dat dan? als ik er mee stop wat veranderd er dan?

hoe oud ben je? zit je op school, werk je? je kunt toch niet de hele dag achter je pc zitten

woon je thuis, wat zeggen je ouders ervan?

En je ouders hebben niet door dat je zo lang achter de pc zit? Ik zal dan wel een ouderwetse moeder zijn maar ik hield mijn kinderen in de gaten, zelfs toen ze ouder dan 15 waren!

Er is een tijd voor school, er is een tijd om te leren en er is een tijd voor ontspanning en dat is niet de hele tijd achter de pc

Je moet gewoon zelf willen stoppen en als dat niet lukt wees dan zo'n grote vent om snel tegen je ouders te zeggen dat het niet goed met je gaat

ze kunnen je wel helpen of zorgen dat je hulp krijgt

quote:

Op zaterdag 13 februari 2010 23:14 schreef just me het volgende:
ze kunnen je wel helpen of zorgen dat je hulp krijgt

. Ik ben ook jarenlang iemand geweest die is weggevlucht in een fantasiewereld omdat ik de pijn van dingen uit het echte leven niet aankon. Op precies dezelfde leeftijd als jij nu bent (15).
Het is echter alleen maar ontlopen en het zet uiteindelijk geen zoden aan de dijk, het is echt het beste om te leren met je gevoelens om te gaan.

quote:

Op zaterdag 13 februari 2010 23:32 schreef 0067 het volgende:

[..]

Dus wat zal je adviseren>?

Ik weet niet hoe je in elkaar zit, dus ik kan je slechts een algemeen advies geven: probeer uit te vissen waarom je in je fantasywereld bent gevlucht. Het is het beste om de oorzaak van je ontsnappingsgedrag aan te pakken.

quote:

Op zaterdag 13 februari 2010 23:32 schreef 0067 het volgende:

[..]

Dus wat zal je adviseren>?

Zit je dit voor je werkstuk te gebruiken?
Ik denk nl. dat jij helemaal niet zo losgezongen bent van de werkelijkheid maar vooral op zoek bent naar ontboezemingen.

1+1= nog altijd 2.

En ik geloof er geen barst van dat een vijftienjarige die door zijn ouders nergens gecontroleerd wordt en zich overduidelijk bewust is van de gevaren zomaar op zaterdagavond ineens rationeel beseft de werkelijkheid niet meer in de hand te hebben en zich daarom maar registreert op FOK! Kanskaart.

Is dit echt serieus TS?

Zo niet, jesus...
Zo ja, JESUS! haha, zo baas!, ik gebruik daar drugs voor man! (Forza3 op XTC, masterlijk!!!)
ahem, natuurlijk, fantaseer ik alleen over dat soort dingen.

google

Sjonge jonge, wat een faalreacties van sommige mensen hier...

TS heeft al veel goede tips gehad, maar reageert daar niet eens op.

Als mensen zo doen, heb ik altijd moeite om ze serieus te nemen
Dan denk ik: Het is onzin, of hij wil zichzelf niet helpen.

in mijn c64 tijd heb ik ooit gedacht dat ik de piloot was in blue max

Nog minder dan een maandje jonge. Nieuwe final fantasy dan kan je jezelf weer in die wereld storten.

Of dit:

quote:

Op zaterdag 13 februari 2010 23:39 schreef Jumping-Skippy het volgende:

[..]

Ik weet niet hoe je in elkaar zit, dus ik kan je slechts een algemeen advies geven: probeer uit te vissen waarom je in je fantasywereld bent gevlucht. Het is het beste om de oorzaak van je ontsnappingsgedrag aan te pakken.

En het forceren door bijvoorbeeld op een sport te gaan.

Zo niet: hulp zoeken. Je kan wel zeggen het helpt niet, ok, zoek een andere therapeut. Dit is echt niet gezond namelijk (wat je zelf ook door schijnt te hebben aangezien je je schaamt).

Ik leef al sinds mn 10e MET een eigen realiteit en ben nu 28. Ben gelukkig met partner, eigen huis, goede baan, hoogopgeleid, etc met andere woorden, helemaal aangepast, maar wel met een fantasiewereld.

Die fantasiewereld is er namelijk niet voor niets en het is niet per definitie iets slechts. De fantasiewereld laat je met de problemen van alledag leren dealen, op een eigen manier. Je hebt een leider die de baas is over je land en heel heldhaftig is en aliens bevecht. Dit zegt bijzonder veel over jouzelf als persoon en de knelpunten in je leven. Waarom is hij de held? En waarom bevecht hij? Etc. Ik heb uit mijn fantasiewereld echt onwijs bizar veel over mezelf geleerd. De verhalen die zich afspeelden in die wereld waren omgebogen verhalen van mijn eigen leven, het liet me precies zien waar m'n knelpunten zaten, maar wel die punten waar ik me nog niet bewust van was. En ook probeerde ik met mijn knelpunten om te gaan in die wereld, steeds maar weer en weer totdat ik het lef kreeg in real life. Heel wat emoties en gedachten krijgen een plek op die manier en het is tot nu toe echt de beste 'therapie' geweest. Nu ja, het is al jaren geen therapie meer maar gewoon een leuke bezigheid.

Ik denk zelf dat je niet teveel moet stressen over het fout zijn van die fantasiewereld en dat je van die fantasiewereld af moet. Je moet die fantasiewereld ombuigen naar het positieve en het positieve eruit halen. Het niet zijn als terugtrekken uit de buitenwereld maar het ontdekken van je binnenwereld. Die fantasiewereld heeft jou zo enorm veel over jezelf te vertellen en biedt in de diepte zoveel oplossingen voor je dagelijkse problemen. Niet om er uit te ontsnappen maar juist om het dagelijkse leven recht in de ogen te kunnen kijken en ervoor te gaan. Als je die lessen uit je wereld trekt, de lessen over jezelf, is het helend. Blijf je alleen in de dieptes wensen dat je daar zou kunnen zijn dan heb je er weinig aan. Gebruik het om jezelf te leren kennen.

Mocht je nog vragen of iets dergelijks hebben pm me maar, ik ben al sinds mn 10e bezig uit te zoeken wat het hebben van zon fantasiewereld nou eigenlijk betekent voor mensen Want ik vond het ook erg schizofreen van mezelf en schaamde me er dood voor, maar dat was eigenlijk helemaal niet nodig

Luister caerulean, fantaseren over leven in een andere wereld is denk ik iets wat veel mensen doen. Iedereen heeft wel eens van dat soort ged88 denk ik.. Gedachten van hoe t zou zijn als hij/zij wereldleider was ofzo, someone important. Iedereen "droomt wel eens weg" op zo'n manier.. Ik ook...

...maar wat TS beschrijft vind ik toch wel heel iets anders.. Bij hem begint die fantasiewereld de realiteit te overlappen.. dat is echt niet gezond hoor.. Ik krijg bij zijn verhaal toch een beetje een idee van this is how school shooters are born

Onmiddelijk overstappen op 8-bit!

quote:

Op zondag 14 februari 2010 18:18 schreef caerulean het volgende:
Ik leef al sinds mn 10e MET een eigen realiteit en ben nu 28. Ben gelukkig met partner, eigen huis, goede baan, hoogopgeleid, etc met andere woorden, helemaal aangepast, maar wel met een fantasiewereld.

Die fantasiewereld is er namelijk niet voor niets en het is niet per definitie iets slechts. De fantasiewereld laat je met de problemen van alledag leren dealen, op een eigen manier. Je hebt een leider die de baas is over je land en heel heldhaftig is en aliens bevecht. Dit zegt bijzonder veel over jouzelf als persoon en de knelpunten in je leven. Waarom is hij de held? En waarom bevecht hij? Etc. Ik heb uit mijn fantasiewereld echt onwijs bizar veel over mezelf geleerd. De verhalen die zich afspeelden in die wereld waren omgebogen verhalen van mijn eigen leven, het liet me precies zien waar m'n knelpunten zaten, maar wel die punten waar ik me nog niet bewust van was. En ook probeerde ik met mijn knelpunten om te gaan in die wereld, steeds maar weer en weer totdat ik het lef kreeg in real life. Heel wat emoties en gedachten krijgen een plek op die manier en het is tot nu toe echt de beste 'therapie' geweest. Nu ja, het is al jaren geen therapie meer maar gewoon een leuke bezigheid.

Ik denk zelf dat je niet teveel moet stressen over het fout zijn van die fantasiewereld en dat je van die fantasiewereld af moet. Je moet die fantasiewereld ombuigen naar het positieve en het positieve eruit halen. Het niet zijn als terugtrekken uit de buitenwereld maar het ontdekken van je binnenwereld. Die fantasiewereld heeft jou zo enorm veel over jezelf te vertellen en biedt in de diepte zoveel oplossingen voor je dagelijkse problemen. Niet om er uit te ontsnappen maar juist om het dagelijkse leven recht in de ogen te kunnen kijken en ervoor te gaan. Als je die lessen uit je wereld trekt, de lessen over jezelf, is het helend. Blijf je alleen in de dieptes wensen dat je daar zou kunnen zijn dan heb je er weinig aan. Gebruik het om jezelf te leren kennen.

Mocht je nog vragen of iets dergelijks hebben pm me maar, ik ben al sinds mn 10e bezig uit te zoeken wat het hebben van zon fantasiewereld nou eigenlijk betekent voor mensen Want ik vond het ook erg schizofreen van mezelf en schaamde me er dood voor, maar dat was eigenlijk helemaal niet nodig

Jéétje; voor de tweede keer dat er iemand is die het niet gek vindt om een fantasywereld te hebben. Ik heb me er ook altijd voor geschaamd omdat de maatschappij het "niet normaal" vindt. Pas sinds kort weet ik dat het helemaal niet iets is om me voor te schamen; het is alleen zaak om het niet de overhand te laten nemen.

Een fantasie-wereld is juist leuk, alles is mogelijk. Zolang je de realiteit niet uit het oog verliest en er in het dagelijks leven geen last van ondervindt zou ik me niet te druk maken. Bovendien denk ik dat je het deels ook wel ontgroeit.

quote:

Op zondag 14 februari 2010 19:06 schreef ehqo. het volgende:
Een fantasie-wereld is juist leuk, alles is mogelijk. Zolang je de realiteit niet uit het oog verliest en er in het dagelijks leven geen last van ondervindt zou ik me niet te druk maken.

quote:

Op zondag 14 februari 2010 19:06 schreef ehqo. het volgende:
Een fantasie-wereld is juist leuk, alles is mogelijk. Zolang je de realiteit niet uit het oog verliest en er in het dagelijks leven geen last van ondervindt zou ik me niet te druk maken.

Klopt helemaal, alleen dat laatste is dus bij TS wel gebeurd.

Mits dit topic serieus is natuurlijk.

quote:

Op zondag 14 februari 2010 19:06 schreef ehqo. het volgende:
Een fantasie-wereld is juist leuk, alles is mogelijk. Zolang je de realiteit niet uit het oog verliest en er in het dagelijks leven geen last van ondervindt zou ik me niet te druk maken. Bovendien denk ik dat je het deels ook wel ontgroeit.

Topreactie!
Bij sommige mensen, waaronder ikzelf, hoort/past het zelfs.

De enige catch is inderdaad dat het je echte leven niet moet gaan overschaduwen.

De post van caerulian vind ik echt een enorme opsteker en hoe zij het beschrijft is precies hoe mijn moeder het al jarenlang doet. Anders had ze het nooit zo lang met mijn vader kunnen volhouden...

quote:

Op zondag 14 februari 2010 18:58 schreef gnilrednoz het volgende:
Luister caerulean, fantaseren over leven in een andere wereld is denk ik iets wat veel mensen doen. Iedereen heeft wel eens van dat soort ged88 denk ik.. Gedachten van hoe t zou zijn als hij/zij wereldleider was ofzo, someone important. Iedereen "droomt wel eens weg" op zo'n manier.. Ik ook...

...maar wat TS beschrijft vind ik toch wel heel iets anders.. Bij hem begint die fantasiewereld de realiteit te overlappen.. dat is echt niet gezond hoor.. Ik krijg bij zijn verhaal toch een beetje een idee van this is how school shooters are born

Ik heb het niet over wegdromen, ik heb het over het creeren van een fantasiewereld, die continuiteit heeft, vaste personages, vaste settingen, als een film die nooit ophoudt waar je een groot deel van je vrije tijd in vertoeft

Een fantasiewereld heeft ook wel iets weg van de droomwereld, eigenlijk. In de laatste paar dromen die je op een nacht hebt wordt er vanuit je onbewuste informatie aan je bewuste gegeven over hoegezegd de toestand van je psychische gezondheid. Heel bijzonder allemaal maar de symboliek is moeilijk te begrijpen voor ons doorsnee westerse mensen, lang verhaal. In een fantasiewereld gebeurt eigenlijk hetzelfde, in samenwerking met je onbewuste wordt er door je bewuste een hele wereld in elkaar gezet met alles erop en eraan, wat gebeurt als je psyche dusdanig onder stress staat (of je zelf zo onbewust bent van je zelf) dat deze de zeilen bij moet zetten om jou bewust te maken. De symboliek van deze wereld is naar mijn idee een stuk begrijpelijker dan de symboliek uit de droomwereld, omdat je bewustzijn een groot stuk sturing heeft in die fantasiewereld.

Die fantasiewereld is een psychisch immuunsysteem in feite en daardoor een vrij gezonde verschijning. Er ligt zeker wel wat aan de oorzaak ervan maar meestal is dit niet zomaar één probleem maar gewoon je hele psychische functioneren. Als je naar een therapeut gaat leer je meestal ander gedrag en andere inzichten aan op een aantal doelen die je voor jezelf vaststelt. Dat is mooi, maar je moet wel eerst weten wat nou werkelijk de problemen zijn waar je mee speelt. DIe fantasiewereld is dat voortdurend aan het duidelijk maken: hier sta je nu en hier wil je naartoe, dit heb je nodig, dit moet je ondernemen, hier moet je aan werken. Alle personages, alle settings, alle verhaallijnen zijn direct terug te voeren op hoe je in het leven staat en hoe je erin wil staan. Heel bijzonder allemaal. Luister ernaar, en je weet wat er aan je schort, dan kan je gerichter therapie volgen zou je dat willen en sluit het extra aan. Als je niet weet wat er mis is kan je er ook niet aan werken.
En die fantasiewereld die blijft zolang hij vindt dat hij nodig is. Dit is je onbewuste, een kracht die in sommige opzichten vele malen groter is dan je gewone bewustzijn. Maar de fantasiewereld is in mijn ogen ook niet de vijand, maar een vriend. Psychisch gezonde mensen vinden het wel een vijand (want gekte) maar dat is niet zo: je immuunsysteem is toch ook niet je vijand, maar de virussen? Leer met die vriend omgaan en je krijgt een stuk meer controle over jezelf.

Voor nu klinkt het alsof TS een beetje aan het vechten is tegen de stroming om z'n idee van geestelijke gezondheid te bewaren. (want fantasiewereld is zogenaamd gek, fout, je moet je ervoor schamen, etc) Hier moet hij wat mij betreft onmiddelijk mee ophouden en werkelijk gaan luisteren naar wat die wereld te zeggen heeft.

Maar goed, het is zijn keuze, zijn leven. Het is de keuze die ik zelf heb gemaakt en ik ben er zelf heel goed mee weggekomen. Hij zal zelf to terms ermee moeten komen, hoe hij dat ook zal doen.

Probeer je anders te uiten TS ... zet de fantasiewereld eens op schrift, maak een tekening, deel het met anderen ...

quote:

Op maandag 15 februari 2010 10:01 schreef caerulean het volgende:

[..]

Ik heb het niet over wegdromen, ik heb het over het creeren van een fantasiewereld, die continuiteit heeft, vaste personages, vaste settingen, als een film die nooit ophoudt waar je een groot deel van je vrije tijd in vertoeft

Een fantasiewereld heeft ook wel iets weg van de droomwereld, eigenlijk. In de laatste paar dromen die je op een nacht hebt wordt er vanuit je onbewuste informatie aan je bewuste gegeven over hoegezegd de toestand van je psychische gezondheid. Heel bijzonder allemaal maar de symboliek is moeilijk te begrijpen voor ons doorsnee westerse mensen, lang verhaal. In een fantasiewereld gebeurt eigenlijk hetzelfde, in samenwerking met je onbewuste wordt er door je bewuste een hele wereld in elkaar gezet met alles erop en eraan, wat gebeurt als je psyche dusdanig onder stress staat (of je zelf zo onbewust bent van je zelf) dat deze de zeilen bij moet zetten om jou bewust te maken. De symboliek van deze wereld is naar mijn idee een stuk begrijpelijker dan de symboliek uit de droomwereld, omdat je bewustzijn een groot stuk sturing heeft in die fantasiewereld.

Die fantasiewereld is een psychisch immuunsysteem in feite en daardoor een vrij gezonde verschijning. Er ligt zeker wel wat aan de oorzaak ervan maar meestal is dit niet zomaar één probleem maar gewoon je hele psychische functioneren. Als je naar een therapeut gaat leer je meestal ander gedrag en andere inzichten aan op een aantal doelen die je voor jezelf vaststelt. Dat is mooi, maar je moet wel eerst weten wat nou werkelijk de problemen zijn waar je mee speelt. DIe fantasiewereld is dat voortdurend aan het duidelijk maken: hier sta je nu en hier wil je naartoe, dit heb je nodig, dit moet je ondernemen, hier moet je aan werken. Alle personages, alle settings, alle verhaallijnen zijn direct terug te voeren op hoe je in het leven staat en hoe je erin wil staan. Heel bijzonder allemaal. Luister ernaar, en je weet wat er aan je schort, dan kan je gerichter therapie volgen zou je dat willen en sluit het extra aan. Als je niet weet wat er mis is kan je er ook niet aan werken.
En die fantasiewereld die blijft zolang hij vindt dat hij nodig is. Dit is je onbewuste, een kracht die in sommige opzichten vele malen groter is dan je gewone bewustzijn. Maar de fantasiewereld is in mijn ogen ook niet de vijand, maar een vriend. Psychisch gezonde mensen vinden het wel een vijand (want gekte) maar dat is niet zo: je immuunsysteem is toch ook niet je vijand, maar de virussen? Leer met die vriend omgaan en je krijgt een stuk meer controle over jezelf.

Voor nu klinkt het alsof TS een beetje aan het vechten is tegen de stroming om z'n idee van geestelijke gezondheid te bewaren. (want fantasiewereld is zogenaamd gek, fout, je moet je ervoor schamen, etc) Hier moet hij wat mij betreft onmiddelijk mee ophouden en werkelijk gaan luisteren naar wat die wereld te zeggen heeft.

Maar goed, het is zijn keuze, zijn leven. Het is de keuze die ik zelf heb gemaakt en ik ben er zelf heel goed mee weggekomen. Hij zal zelf to terms ermee moeten komen, hoe hij dat ook zal doen.

Beter gevangen in je fantasie, dan dat je met je fantasie gevangen zit.

A.D.J. de Wit (1674)

Hoog tijd voor een vriendin als ik dit zo lees!

ik heb je een pm gestuurd, 0067

Haha geweldig. Nou iedereen leeft in een eigen fantasiewereld, dus daar is niks raars aan (alleen weten de meeste mensen dat niet).

je kan denk ik het eerst nagaan wat er in je eigen leven zo stoort dat je daar uit wilt vluchten. Ikzelf heb ook in een soort van fantasiewereldje geleefd, alsof ik de halve dag aan het dagdromen was. Pas later zag ik in dat ik dat alleen maar deed omdat het thuis erg slecht ging en ik nergens anders heen kon. Dan maar naar een verzonnen plek.

Dus..beginnen met je eigen leven op orde maken. Is er iets fout? doe er iets aan. Misschien heb je gewoon niet zoveel vrienden en verveel je je de hele dag en ga je daarom gamen en vluchten. Dan zou ik zeggen: zoek een hobby! eentje waarbij je in contact komt met mensen of in ieder geval eentje dat wat meer verbonden is met de echte wereld dan gamen.

Het komt een beetje overeen met onderzoek doen in snaartheorie

Hoezo noemen zoveel mensen het meteen 'wegrennen'. Dat zeg je toch ook niet over iemand die een film kijkt.

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 12:12 schreef ehqo. het volgende:
Hoezo noemen zoveel mensen het meteen 'wegrennen'. Dat zeg je toch ook niet over iemand die een film kijkt.

Waarschijnlijk omdat een film maar een bepaalde tijd duurt en een fantasiewereld in feite oneindig is. Veel mensen zijn daardoor bang dat je het echte leven uit het oog verliest en daarom noemen ze het 'wegrennen'.

[ Bericht 0% gewijzigd door Jumping-Skippy op 27-02-2010 12:36:29 ]

Tvp om te kijken welke kant dit op gaat, ik wacht nog even met het delen van mijn eigen ervaringen .

Wat maakt het nou uit dat je dat doet Je bent niet normaal, nou en. Wil je nou echt doorsnee zijn? Ik denk dat je blij mag zijn met je enorme inlevingsvermogen. jij hebt een gave die een hoop mensen zouden willen hebben. Bij jou is er meer dan dat er aan de buitenkant valt te zien, en dat is niks om je voor te schamen. Als ik jou was zou ik wetenschapper worden, "outside the box"-denken kun je al

En zoals caerulean & jumping-skippy zeggen, eens naar je gevoelens kijken. Al vermoed ik dat je dat ook zelf wel weet. Je fantasie hoeft niks te betekenen maar dat kan wel.

quote:

Op vrijdag 26 februari 2010 16:52 schreef 0067 het volgende:

[..]

Dat zal wel heelveel weg nemen ja
Maar goed "gamen" is altijd leuk, maar mag ik dat dan nooit meer doen?

Als jij het als iets ziet waar je niet zomaar vanaf komt, nee. Nooit meer doen.

Net als alcoholisten ook geen glaasje champagne bij oud en nieuw moeten drinken, of gestopte rokers dat éne trekje niet moeten nemen.

Een fantasie wereld kan wel degelijk een probleem worden.
Toen ik een jaar of 15 was ben ik ook begonnen met het leven in een eigen wereld omdat ik het allemaal niet meer trok, op school werd ik gepest, mijn ouders hadden het te druk en stonden niet achter me in de keuzes die ik maakte. Door in een eigen wereld te gaan leven kon ik het toen allemaal over me heen laten komen en verwerken. Ik trok me niets aan van wat anderen vonden in mijn wereld was immers alles perfect, ik had vrienden die er voor me waren en ik kon zijn wat ik wilde. Na verloop van tijd zijn er toch scheurtjes gekomen in die perfecte wereld en nu 10 jaar later ervaar ik de gevolgen, het komt er op neer dat ik niemand meer heb in het echte leven, ik heb mezelf afgeleerd om om te gaan met mensen, alles wat ik heb is fake en dat maakt het leven niet mooier. Je komt terecht in een wereld tussen fake en echt in je weet dat je moet leven in de echte en er daar meer van moet maken om gelukkig te worden maar het zo moeilijk om echt te leven en het fake is ondanks het besef dat het niet echt is nog steeds een makkelijke weg.

Een beetje fantasie kan heus geen kwaad maar als het een manier wordt om je leven en problemen te ontvluchten is misschien tijd om hulp te gaan zoeken voor je helemaal verstrikt raakt in iets waar je niet gelukkig van wordt.

Herkenbaar, schaam je niet het is vrij menselijk. Althans, ik denk dat het wel voornamelijk creatieve mensen zijn.

Ik zeg, schrijf het op, teken het uit of werk het op een andere creatieve manier uit. Je hoeft het niet te publiceren maar je zou het aan een selectief groepje (kennissen) kunnen laten lezen/zien om zo toch enigszins een balans te creëren.

Het feit dat je dit zo heb neergezet is al een stap in de goede richting. Gooi het er uit en sla het niet in je zelf op, werkelijkheid en fantasie kunnen zo anders echt door elkaar raken in je hoofd. Dus creëer een balans tussen je werkelijkheid en je fantasie en zo zou het toch wel goed kunnen komen...

Succes!

Misschien is dit een vorm van schizofrenie?

Als ik verhaal van TS hoor, denk ik sterk aan deze film. Hoofdpersoon kampte ongeveer met zelfde problemen.

http://www.moviemeter.nl/film/1726