Op verzoek nog even in een apart topic (ik had het nogal verstopt

).
Voor de geïnteresseerden

FOK! went EurovisionNSFNadat we in Baarn aankwamen werden we door heuse parkeerwachten naar een parkeerplaatsen gedirigeerd. Daar vandaan was het een klein stukje lopen naar de studio. Bij de ingang kwamen we twee nerveus rokende Belgische jongemannen tegen, die zich enorm stonden te verheugen op wat komen ging. Ze waren speciaal uit België gekomen om dit festijn mee te maken en hadden een hoge pet op van de Nederlandse inzending. Shalalie shalala, ze hadden er zin in!
Eenmaal binnen kwamen we in een wachtruimte waar vast wat Songfestivalhits werden gedraaid om ons in de juiste stemming te brengen. Net nadat we van een drankje waren voorzien kwam de volgende mededeling over de speakers: 'Wanneer u straks naar de studio loopt, komt u langs de toiletten. Maak hier vooral gebruik van, aangezien u straks tot tien voor elf niet naar het toilet zult kunnen gaan'.
Zo'n opmerking werkt natuurlijk acuut op je blaas, dus hebben we snel onze drankjes nog half vol weggezet...
Na de jassen te hebben afgegeven betraden we de studio. Het decor was mooi, de sfeer was uitgelaten en we zochten onze plaatsen. Yvonne en Dirkh zaten er al met hun gezelschap. Leuk om de gezichten achter de FOK! nicks te zien! We hebben ons vergaapt aan het overige publiek, het was een bont gezelschap. Door de publieksbegeleider - door Dirkh tot 'de fluffer' gedoopt - werd er wat geschoven in het publiek dat vlak aan het podium zat en we zagen de twee Belgische heren al wild met de uitgedeelde Nederlandse vlaggetjes wapperen.
Yolanthe kwam onder (niet bepaald vrijwillige) staande ovatie het podium op en repeteerde kort een en ander, daarna werden de stemkastjes uitgedeeld. Eentje per twee personen. De 'stemles' volgde, want stel je voor dat je straks op het verkeerde knopje zou drukken...
Ondertussen ging de jury op hun plek zitten, ze zagen er uit alsof ze zich enorm verheugden op het komende muzikale spektakel. Maar dan anders. Dirkh zat ondertussen driftig te Tweeten en we kwamen steeds meer in de vlaggenwapperstemming.
We ontdekten Wesley "de tuinkabouter" Sneijder in het publiek, die bloednerveus leek over deze presentatieklus van zijn Yo. Ook zagen we Cornald Maas rondscharrelen, Mari van de Ven die ijverig met getuite lipjes met zijn poederdoosje achter Yolanthe aan rende en ook Ben Cramer vond klaarblijkelijk dat zonder hem deze avond geen succes zou zijn.
Saskia (van Serge) zag er uit alsof ze al vier nachten niet geslapen had en Serge (van Saskia) keek wat meewarig om zich heen. Hij moest waarschijnlijk plassen. Sorry Serge, even tot tien voor elf ophouden nog.
Pierre Kartner (...dé Pierre!) werd aan ons voorgesteld, evenals de coaches van de kandidaten. Frans Bauer had goede zin en hoorde je overal bovenuit giechelen. We kregen nog wat laatste instructies en de show ging van start.
Eigenlijk waren alle kandidaten aan bod geweest voor we er erg in hadden. Het geluid was goed in de studio en na vijf versies van SHALALIE ga je het gewoon een
leuk nummervlaggenwapperwaardig liedje vinden. Behalve de slaapverwekkende versie van Peggy Mays, de protegé van Albert West die volgens mij zelf ook regelmatig wakker gepord moest worden gedurende de avond.
Het stemmoment was daar. De kastjes werden tevoorschijn gehaald en nadat persoon 1 had gestemd moest je het kastje snel aan je buurman/-vrouw geven zodat die ook zijn of haar keuze kon maken. Het groene lampje ging echter niet nogmaals branden, Johnny Logan begon al te zingen en tijdens het optreden kon er ineens toch nog gestemd worden door persoon 2. Iets dat volgens mij een flink deel van de zaal vergeten is.
Voordat we het in de gaten hadden had de jury hun keuze al bekend gemaakt en werd Pierre Kartner tegenstribbelend het podium opgetrokken om het beslissende oordeel te vellen. Plaatsvervangende schaamte, kromme tenen en toch ook wel een tikkie medelijden overvielen me. Er werd niet meer met vlaggetjes gewapperd, de gouden confetti kwam boven Loekz naar beneden terwijl Sieneke won, bij Yolanthe schoten de vlekken in haar nek en de chaos was compleet. Frans B. keek als een boer met kiespijn, zijn tot gedoodverfde winnaar uitgeroepen damesgroepje had niet gewonnen en hij zag het tripje Oslo
met Marisssh en de kidsssh aan zijn neus voorbij gaan. Een vreemd einde van een toch al gekke show.
Na nog een half uur op de jassen te hebben gewacht slenterden we weer richting parkeerplaats in de kou.
We namen ons voor volgend jaar weer te gaan, want ondanks alles was het een heel leuke avond, is het een belevenis op zich en de vlaggenwapperskills die zijn opgedaan kunnen we uiteraard niet verwaarlozen. Dat zou zonde zijn.
Oslo zou eigenlijk ook wel leuk zijn....
![]()
![]()
![]()
![]()
Voor meer foto's zie het
FOK! weblog verslag van Dirkh![ Bericht 6% gewijzigd door Greys op 09-02-2010 22:07:45 ]