Het grote babietjestopic 6-12 mnd, deel 9

Neus afvegen... ik denk dat dat niet favoriet is, maar nog niet zo bij de hand gehad... Maar alles aan haar gezicht vind ze niks geloof ik. Vanavond even haar mond en wijde omgeving schoonmaken na het eten, BRUL... .

Ko stiekemerd!

Neus, maar ook mond afvegen is hier ook zo'n drama, net een speenvarken!

Finn begint nu ook echt last te krijgen van doorkomende tandjes, hij slaapt heel onrustig en wordt steeds huilen wakken en gisteravond was hij echt heel hard aan het huilen en dan deed hij zijn hand in zijn mond en trok steeds aan zijn onderkaak, zo zielig om te zien!

Kruipen doet Finn nog niet echt, draaien over de grond wel. Ook kan hij wel al wat vooruit bewegen want ik wilde gisteren naast hem op de grond gaan zitten, dus ik zette mijn beker melk even op veilige afstand op de grond en liep nog even naar de keuken en toen hoorde ik de beker omvallen. Op de een of andere manier was hij er dus bij gekomen en was vrolijk in mijn melk aan het spetteren

Neus afvegen wordt hier ook niet heel erg gewaardeerd, maar echt brullen doet hij niet, hij draait alleen zn hoofd de andere kant op..

Finn! Lekker in de melk te spetteren Wel heel zielig dat hij zo'n last heeft van doorkomende tandjes..

Hiep hiep hoera Joanne gefeliciteerd met je verjaardag.

op het cb was alles goed. ons kaboutermeisje mag klein zijn met haar kleine papa en mama, bv was prima, fruit en groente mee begonnen prima, oogjes, heupjes, nou ja alles gewoon goed!

Met 6,5 maand dus 64,5 cm en 7055 gram. zevolgt, behlalve de dip na het ziek zijn, keurig een eigen lijntje, dus dat ze klein was, vond de cb arts geen probleem!

Fijn Miss Sly dat alles goed was met jullie meisje. Keurig gewicht en lengte toch..

HIer V nog steeds dik onder de waterpokken maar ze lijken al wat in te drogen dus hoop dat die morgen weer naar de creche kan! R&V missen elkaar echt als ze er 1 thuis is en 1 op KDV hebben we gemerkt. Dinsdag was V thuis en R naar KDV en hij was de hele dag chago geweest en rond zitten kijken waar zijn broer was, toen we thuis kwamen en naast elkaar in de kinderstoel zaten hadden ze hele verhalen!! zooo cute!!
en ze waren toch gezellig met zijn 2-en..

Neus afvegen of zo hier niet favoriet, V die laat het wel toe, maar R wordt woest!!

Miss Sly, wat heb jij dan nog een klein reusje ten opzichte van die van mij..... 6,5 maand, 62 cm en 6135 gram.... (Maar het mag bij haar, was bij de geboorte 42 cm en 1880 gram, ze raakt nu net de groeicurves)
Hier heeft mevrouwtje zich in haar hoofd gehaald dat ze 's nachts niet alleen wil zijn. Zodra ze wakker wordt meteen schreeuwen als een speenvarken en met geen mogelijkheid meer rustig te krijgen. Als we haar in bed proberen te troosten blijft ze schreeuwen, zodra je haar eruit pakt krijg je de liefste lach die ze maar heeft maar weer terug in bed gaan liggen, ho maar! Zelfs als ze op de arm in slaap gewiegd wordt en we leggen haar terug in bed (uiterst voorzichtig, doe er misschien wel 3 minuten over om over het bedje heen te buigen om haar er zo weinig mogelijk van te laten merken) meteen weer die ogen open en weer brullen alsof ze doodgaat.....Dorst heeft ze niet, want de fles wordt totaal genegeerd, ze wil alleen maar in ons bed slapen. Net alsof haar dat gerust stelt....
Het is pas een paar dagen bezig, maar het kan natuurlijk niet de bedoeling zijn dat dit weken gaat duren. Iemand hier een goede oplossing voor misschien?

quote:

Op donderdag 4 februari 2010 15:42 schreef Jeetjejom het volgende:
Miss Sly, wat heb jij dan nog een klein reusje ten opzichte van die van mij..... 6,5 maand, 62 cm en 6135 gram.... (Maar het mag bij haar, was bij de geboorte 42 cm en 1880 gram, ze raakt nu net de groeicurves)
Hier heeft mevrouwtje zich in haar hoofd gehaald dat ze 's nachts niet alleen wil zijn. Zodra ze wakker wordt meteen schreeuwen als een speenvarken en met geen mogelijkheid meer rustig te krijgen. Als we haar in bed proberen te troosten blijft ze schreeuwen, zodra je haar eruit pakt krijg je de liefste lach die ze maar heeft maar weer terug in bed gaan liggen, ho maar! Zelfs als ze op de arm in slaap gewiegd wordt en we leggen haar terug in bed (uiterst voorzichtig, doe er misschien wel 3 minuten over om over het bedje heen te buigen om haar er zo weinig mogelijk van te laten merken) meteen weer die ogen open en weer brullen alsof ze doodgaat.....Dorst heeft ze niet, want de fles wordt totaal genegeerd, ze wil alleen maar in ons bed slapen. Net alsof haar dat gerust stelt....
Het is pas een paar dagen bezig, maar het kan natuurlijk niet de bedoeling zijn dat dit weken gaat duren. Iemand hier een goede oplossing voor misschien?

Shake hands Jeetjejom Hier precies hetzelfde geval, eerst rustig slapen en op de minuut nauwkeurig 21.30 krijsen en niet meer slapen totdat die bij ons in bed ligt! Nou gooi ik het bij op het ziek zijn.
Een week voordat ze ziek werden begon het en bij de 1 is het nu aan het afbouwen maar de ander zit er nog midden in erg vermoeiend

quote:

Op donderdag 4 februari 2010 11:27 schreef miss_sly het volgende:
Met 6,5 maand dus 64,5 cm en 7055 gram. zevolgt, behlalve de dip na het ziek zijn, keurig een eigen lijntje, dus dat ze klein was, vond de cb arts geen probleem!

Oh, miss, ik ben 1m82, en de man 1m88, maar ons meisje was met 6 maand 65 cm en net 7 kilo. Fijn dat alles goed was verder!

Nog maar twee nachtjes slapen en dan is ons kleine mannetje alweer 1 jaar.
Wat is dat jaar toch snel gegaan.

Vervelend Jeetjejom en MamaNik, hier gelukkig geen dame die bij ons in bed wil slapen. Ze wordt wel regelmatig wakker, maar dat komt nu omdat ze 'gewoon' verkouden is. In bed slapen is hier trouwens niet zo'n succes. Kind heeft me al een keer bijna uit bed geworsteld, het is geen lekker kroelmeisje, heeft alle ruimte nodig...

En MamaNik, wat schattig dat ze elkaar zo missen. Dat lijkt me zo leuk aan een tweeling!

FTA, gaat snel met Finn! Dat wordt dus nu echt oppassen!

@mamanik, ze is inderdaad vorige week wel ziek geweest, dus daar kan het wel mee te maken hebben. Toen heeft ze ook veel bij ons geslapen omdat ze door de verkoudheid bijna geen adem kreeg als ze plat lag. Bij ons sliep ze rechtop en dan sliep ze ook echt.
Maar die grote glimlach als je haar oppakt, ze weet gewoon dat ze dan gewonnen heeft, maar tegen zo'n snoetje kun je dan toch nix anders doen dan knuffelen....

Mijn oppas kind heeft alvast een mooie tekening gemaakt voor Joshua.

Wat lief dat Joshua al het eerste cadeautje in the pocket heeft

quote:

Op donderdag 4 februari 2010 15:54 schreef Jeetjejom het volgende:
@mamanik, ze is inderdaad vorige week wel ziek geweest, dus daar kan het wel mee te maken hebben. Toen heeft ze ook veel bij ons geslapen omdat ze door de verkoudheid bijna geen adem kreeg als ze plat lag. Bij ons sliep ze rechtop en dan sliep ze ook echt.
Maar die grote glimlach als je haar oppakt, ze weet gewoon dat ze dan gewonnen heeft, maar tegen zo'n snoetje kun je dan toch nix anders doen dan knuffelen....

ja ze hebben het al snel door hè hoe ze paps en mams om zijn of haar vinger kunnen winden

quote:

Op donderdag 4 februari 2010 15:52 schreef Basboussa het volgende:

En MamaNik, wat schattig dat ze elkaar zo missen. Dat lijkt me zo leuk aan een tweeling!

Kan ook heel lastig/vervelend zijn hoor!! Hahaha
maar het is wel schattig dat ze zo zoeken naar elkaar

MamaNik, wat lief dat ze elkaar zo missen. Dat is echt speciaal.

Fijn Miss Sly, dat Senna haar eigen lijntje volgt en dus gewoon goed groeit, al is ze klein en fijn. Zal een hele opluchting voor je zijn geweest.

Jeetjejom, die van mij is nu bijna 8 maanden en met 6,5-7 was hij ook zo ontroostbaar, wilde graag bij ons in bed slapen. Ik had het gevoel dat het verlatingsangst was in combinatie met tandjes krijgen. Nu slaapt hij weer lekker en wordt nog maar 1-2 keer wakker om even te drinken en hoeft ook niet meer bij ons in bed.

Ik geloof zelf niet zo in om je vinger winden. Ik geloof wel dat ze dan heel blij zijn dat ze vastgehouden worden. Dat ze meteen hun angstjes/pijn/verdrietjes vergeten als je ze tegen je aan houdt of als ze in je buurt zijn.
Het is ook niet wat, de grote wereld en ontdekken dat mama of papa niet altijd in je buurt kan zijn.

Heerlijk he Mikoxx, die kindjes in bed in de ochtend. Ko komt elke ochtend even bij ons in bed, zijn vader op zijn gezicht slaan en zijn moeder aan haar haar trekken.

Morgen komt mijn moeder voor het eerst oppassen, ik ben benieuwd hoe het gaat.

quote:

Op donderdag 4 februari 2010 20:48 schreef oeke het volgende:
Ik geloof zelf niet zo in om je vinger winden. Ik geloof wel dat ze dan heel blij zijn dat ze vastgehouden worden. Dat ze meteen hun angstjes/pijn/verdrietjes vergeten als je ze tegen je aan houdt of als ze in je buurt zijn.
Het is ook niet wat, de grote wereld en ontdekken dat mama of papa niet altijd in je buurt kan zijn.

Wat zeg je dat mooi precies zoals ik het ook denk en voel, alleen kon ik er de woorden niet voor vinden!

quote:

Morgen komt mijn moeder voor het eerst oppassen, ik ben benieuwd hoe het gaat.

Spannend is dat he? Komt vast goed, maar het is toch best lastig, zo'n eerste keer

quote:

Op donderdag 4 februari 2010 16:20 schreef MamaNik het volgende:

[..]

Kan ook heel lastig/vervelend zijn hoor!! Hahaha
maar het is wel schattig dat ze zo zoeken naar elkaar

Ik weet het, heb een tweeling en een drieling in de familie... Maar zo'n band, dat lijkt me zo mooi om te zien! Dat ze zoveel hebben aan elkaar!

quote:

Op donderdag 4 februari 2010 20:48 schreef oeke het volgende:
.

Ik geloof zelf niet zo in om je vinger winden. Ik geloof wel dat ze dan heel blij zijn dat ze vastgehouden worden. Dat ze meteen hun angstjes/pijn/verdrietjes vergeten als je ze tegen je aan houdt of als ze in je buurt zijn.
Het is ook niet wat, de grote wereld en ontdekken dat mama of papa niet altijd in je buurt kan zijn.

Beisan is helemaal niet zo'n knuffelkont of kroelkip. Ik zou dat weleens willen, gewoon lekker bij mama kunnen zitten. Ze zit wel graag bij mij of bij haar papa in de buurt, maar niet op schoot of in bed. En echt troosten met een knuffel lukt vaak ook niet, afleiding werkt het beste. Als ze moet kiezen tussen een knuffel of een interessant speeltje, dan wint het speeltje het wel.

Ze zit nu onder mijn stoel een muts op te eten, waar je maar zin in hebt!

quote:

Op donderdag 4 februari 2010 20:56 schreef Basboussa het volgende:

[..]

Beisan is helemaal niet zo'n knuffelkont of kroelkip. Ik zou dat weleens willen, gewoon lekker bij mama kunnen zitten. Ze zit wel graag bij mij of bij haar papa in de buurt, maar niet op schoot of in bed. En echt troosten met een knuffel lukt vaak ook niet, afleiding werkt het beste. Als ze moet kiezen tussen een knuffel of een interessant speeltje, dan wint het speeltje het wel.

Ze zit nu onder mijn stoel een muts op te eten, waar je maar zin in hebt!

Grapig.

Basboussa, Ko is ook niet zo'n kroeler hoor, als hij kan kiezen kiest hij ook voor het speeltje. Maar soms heeft hij wel van die tijden, dan wil hij alleen maar vastgehouden worden. Niet echt knuffelen maar wel dichtbij.

Lekker een muts!

Bijna moet ik julie gaan verlaten dan ga ik verder bij het dreumes topic.

Oeke ik ben het ook helemaal met je eens voor wat betreft het bij je willen zijn!
Finn slaapt ook bij ons in bed vanaf de eerste keer dat hij 's nachts wakker wordt. Niet ideaal, maar anders trek ik het ook niet zo goed meer en blijkbaar geeft het hem een veilig gevoel.

Wat ik trouwens ook heerlijk vind is dat wanneer iemand anders hem vast heeft hij soms echt heel duidelijk laat merken dat hij naar mij toe wil, zoveel mogelijk moeite doen om mij te zien en dan zijn armen uitstrekken naar mij Finn is trouwens ook een echte knuffelaar!