F&L Filosofie & Levensbeschouwing
Een plek om te discussiëren over filosofische vragen, filosofen, religieuze vraagstukken of religie en levensbeschouwing in het algemeen.
Enige tijd geleden heb ik een boek gelezen dat ging over de Dalai Lama en zijn visie op Boeddhisme in de westerse samenleving. Ik heb het bij toeval gelezen en ben niet direct geïnteresseerd in Boeddhisme of religie in het algemeen. Wel houd ik me veel bezig met ethiek en filosofie.
Hetgeen dat mij vooral is bijgebleven van het boek is dat veel zaken in het westen als vergankelijk worden beschouwd volgens de Dalai Lama (en dus het Boeddhisme). Die visie heeft mij erg aan het denken gezet over de over de westerse samenleving en cultuur.
Wanneer je onderscheid gaat maken tussen essentiële zaken en vergankelijke zaken, dan komt het westen er erg slecht vanaf. De westerse cultuur wordt gekenmerkt door vergankelijke zaken en daardoor is het eigenlijk hartstikke hol van binnen.
Ik denk dat het op zijn plek is om een voorbeeld te geven. Zo is bijvoorbeeld romantiek iets dat in het westen veel aanhang kent. Echter is romantiek iets zeer tijdelijks en daardoor komt er al vrij snel iets anders voor in de plaats. Dat kan iets positiefs zijn, maar ook iets negatiefs. Dat is van te voren nooit zeker. Feit is wel dat romantiek iets is dat vergankelijk is.
Het punt dat ik wil maken is dat ik in begin te zien dat ons leven doorspekt is van vergankelijkheid en ik mij daar niet thuis in voel. Misschien zijn er meer mensen die dit herkennen en ik ben benieuwd hoe zij ermee om gaan?
Hetgeen dat mij vooral is bijgebleven van het boek is dat veel zaken in het westen als vergankelijk worden beschouwd volgens de Dalai Lama (en dus het Boeddhisme). Die visie heeft mij erg aan het denken gezet over de over de westerse samenleving en cultuur.
Wanneer je onderscheid gaat maken tussen essentiële zaken en vergankelijke zaken, dan komt het westen er erg slecht vanaf. De westerse cultuur wordt gekenmerkt door vergankelijke zaken en daardoor is het eigenlijk hartstikke hol van binnen.
Ik denk dat het op zijn plek is om een voorbeeld te geven. Zo is bijvoorbeeld romantiek iets dat in het westen veel aanhang kent. Echter is romantiek iets zeer tijdelijks en daardoor komt er al vrij snel iets anders voor in de plaats. Dat kan iets positiefs zijn, maar ook iets negatiefs. Dat is van te voren nooit zeker. Feit is wel dat romantiek iets is dat vergankelijk is.
Het punt dat ik wil maken is dat ik in begin te zien dat ons leven doorspekt is van vergankelijkheid en ik mij daar niet thuis in voel. Misschien zijn er meer mensen die dit herkennen en ik ben benieuwd hoe zij ermee om gaan?
Zeker. Zie mijn OP in New World Order
Inmiddels zijn er 3 topics, waar ik vele malen voor gek word verklaard. Natuurlijk zitten hier ook bashers tussen. Het is in een andere context, maar volgens mij hebben we hetzelfde punt.
Maar ik wil ook echt wat doen sinds ik dit inzie.
Maar veranderingen breng je nou eenmaal niet zo 1 2 3 aan. Het kost tijd.
Inmiddels zijn er 3 topics, waar ik vele malen voor gek word verklaard. Natuurlijk zitten hier ook bashers tussen. Het is in een andere context, maar volgens mij hebben we hetzelfde punt.
Maar ik wil ook echt wat doen sinds ik dit inzie.
Maar veranderingen breng je nou eenmaal niet zo 1 2 3 aan. Het kost tijd.
Volg je hart, gebruik je verstand.
Overigens had ik het topic liever hier gezien, zoals Salv al zei het past goed bij levenbeschouwing en filosofie, maar het onderwerp wordt nou eenmaal daar behandeld.
Naast dat de Mods hier ook echt ingrijpen als het uit de hand loopt, wat ik wel kan waarderen, wat ik niet kan zeggen van.....
Naast dat de Mods hier ook echt ingrijpen als het uit de hand loopt, wat ik wel kan waarderen, wat ik niet kan zeggen van.....
Volg je hart, gebruik je verstand.
Hey TS,
Een van die niet-vergankelijke waarden van het westen is dat je de vrijheid hebt om je eigen leven in te richten om te manier die je wilt zolang je daarbij maar niet de wet overtreed. Er staat je dus letterlijk en figuurlijk niets in de weg om een boeddhist te worden
Overigens is de term "hol" natuurlijk een waardeoordeel waarvan ik niet het gevoel heb dat dat zou worden uitgesproken door een echte boeddhist.
Een van die niet-vergankelijke waarden van het westen is dat je de vrijheid hebt om je eigen leven in te richten om te manier die je wilt zolang je daarbij maar niet de wet overtreed. Er staat je dus letterlijk en figuurlijk niets in de weg om een boeddhist te worden
Overigens is de term "hol" natuurlijk een waardeoordeel waarvan ik niet het gevoel heb dat dat zou worden uitgesproken door een echte boeddhist.
Health In Harmony is een non-profitorganisatie die regenwoudgemeenschappen helpt met gezondheidszorg en duurzame inkomens in ruil voor bosbescherming, en zo tegelijk klimaatverandering en armoede aanpakt. - https://www.healthinharmony.org/
Zouden ze in Oost-Azië dan geen tijdelijke pleziertjes kennen?
Vergankelijkheid is in elk geval een thema dat veel terug komt in Westers denken, dat klopt denk ik wel. Van de oude Grieken (Alles stroomt) tot Shakespeare (To be..) en ook in een topicje in 2010
Maar het klopt niet dat er in het Westen niet ook gezocht is naar iets eeuwigs. Daar is nu juist heel de Westerse filosofie mee begonnen (Plato's idea). Helaas zijn we er na zo'n 3000 jaar alleen achter dat dat niet meer houdbaar is, tenzij we als schrale troost het Higgs-deeltje nog ergens vinden.
Vergankelijkheid is in elk geval een thema dat veel terug komt in Westers denken, dat klopt denk ik wel. Van de oude Grieken (Alles stroomt) tot Shakespeare (To be..) en ook in een topicje in 2010
Maar het klopt niet dat er in het Westen niet ook gezocht is naar iets eeuwigs. Daar is nu juist heel de Westerse filosofie mee begonnen (Plato's idea). Helaas zijn we er na zo'n 3000 jaar alleen achter dat dat niet meer houdbaar is, tenzij we als schrale troost het Higgs-deeltje nog ergens vinden.
Hoor je mij verkondigen dat ik iets heb tegen keuzes die anderen maken? Ik zeg alleen dat ik het leven hol vind dat wij leiden. Dat is geen waarde-oordeel wat mij betreft en ik ben geen boeddhist.quote:Op zaterdag 30 januari 2010 20:27 schreef SpecialK het volgende:
Overigens is de term "hol" natuurlijk een waardeoordeel waarvan ik niet het gevoel heb dat dat zou worden uitgesproken door een echte boeddhist.
Het gaat er niet om of ze daar vergankelijkheid nastreven of niet. Het gaat mij er om dat het leven in het westen overvol zit ermee.quote:Op zaterdag 30 januari 2010 20:48 schreef sneakypete het volgende:
Zouden ze in Oost-Azië dan geen tijdelijke pleziertjes kennen?
Volgens mij is er weinig gelijkenis tussen de topics.quote:Op zaterdag 30 januari 2010 20:18 schreef heartz het volgende:
Zeker. Zie mijn OP in New World Order
Inmiddels zijn er 3 topics, waar ik vele malen voor gek word verklaard. Natuurlijk zitten hier ook bashers tussen. Het is in een andere context, maar volgens mij hebben we hetzelfde punt.
Maar ik wil ook echt wat doen sinds ik dit inzie.
Maar veranderingen breng je nou eenmaal niet zo 1 2 3 aan. Het kost tijd.
Romantiek noemde je als voorbeeld. Maar ten eerste koop ik nog steeds (na 8 jaar) wel eens bloemen voor mijn vrouw en hebben we het nog steeds goed en ten tweede ben ik dan benieuwd naar je andere voorbeelden.quote:Op zaterdag 30 januari 2010 20:52 schreef Uro het volgende:
[..]
Het gaat er niet om of ze daar vergankelijkheid nastreven of niet. Het gaat mij er om dat het leven in het westen overvol zit ermee.
Natuurlijk zijn gevoelens vergankelijk, goede en slechte. Wat is daar Westers aan? Het nadenken erover is misschien Westers, terwijl de Boeddhist vanuit zijn geloof daar al een antwoord op heeft.
Het leven is per definitie vergankelijk en zit vol met verandering. Als het goed is leer je daar op een gegeven moment mee omgaan. Je kan er verder namelijk vrij weinig aan veranderen.
De westerse cultuur is in vergelijking met bijvoorbeeld de aziatische-boedistische cultuur een stuk flexibeler. Dat kan je als negatief ervaren, maar de voordelen (meer vrijheid, mogelijkheden en keuze mogelijkheden) zijn uiteindelijk groter dan de nadelen.
De westerse cultuur is in vergelijking met bijvoorbeeld de aziatische-boedistische cultuur een stuk flexibeler. Dat kan je als negatief ervaren, maar de voordelen (meer vrijheid, mogelijkheden en keuze mogelijkheden) zijn uiteindelijk groter dan de nadelen.
For every complex problem there is an answer that is clear, simple, and wrong.
--
Mijn meningen zijn gewoon feiten. Ik heb gelijk en anderen hebben ongelijk - TB / Ryon
--
Mijn meningen zijn gewoon feiten. Ik heb gelijk en anderen hebben ongelijk - TB / Ryon
Zwart/wit denken is ook weer zoiets. Alsof bloemen geven meteen helemaal verkeerd is. Het zou mooi zijn als het niet nodig was geweest natuurlijk, maar het is niet verkeerd.quote:Op zaterdag 30 januari 2010 20:56 schreef sneakypete het volgende:
[..]
Romantiek noemde je als voorbeeld. Maar ten eerste koop ik nog steeds (na 8 jaar) wel eens bloemen voor mijn vrouw en hebben we het nog steeds goed en ten tweede ben ik dan benieuwd naar je andere voorbeelden.
Natuurlijk zijn gevoelens vergankelijk, goede en slechte. Wat is daar Westers aan? Het nadenken erover is misschien Westers, terwijl de Boeddhist vanuit zijn geloof daar al een antwoord op heeft.
Ik geloof dat dus niet per definitie. Hoeveel geestelijke vrijheid hebben wij nou eigenlijk? En nogmaals: Het gaat er niet om hoe men het in Azië doet.quote:Op zaterdag 30 januari 2010 20:59 schreef Ryon het volgende:
Het leven is per definitie vergankelijk en zit vol met verandering. Als het goed is leer je daar op een gegeven moment mee omgaan. Je kan er verder namelijk vrij weinig aan veranderen.
De westerse cultuur is in vergelijking met bijvoorbeeld de aziatische-boedistische cultuur een stuk flexibeler. Dat kan je als negatief ervaren, maar de voordelen (meer vrijheid, mogelijkheden en keuze mogelijkheden) zijn uiteindelijk groter dan de nadelen.
Alles is tijdelijk natuurlijk. Maar op den duur verschilt wel per geval. Het gaat mij om de dingen die een sterk tijdelijke aard hebben zoals het verlangen naar romantiek en bezittingen. Een nieuwe auto is bijvoorbeeld leuk in het begin, maar dat vergaat een keertje. Als ze datzelfde geld aan een weeshuis zou schenken dan zou het mogelijk veel mensen nog jaren kunnen helpen. En dan zou het een stuk minder vergankelijk maken, omdat het minder tijdelijk is.quote:Op zaterdag 30 januari 2010 21:00 schreef Dichtpiet. het volgende:
Noem eens iets wat nooit zal vergaan, wat onvergankelijk is.
Tja, de kracht van het westen is juist het sterk doordrongen individualisme. Ironisch genoeg help je vaak ook andere mensen door aan je zelf te denken. Door te consumeren maak je de levens van andere mensen indirect ook weer beter.quote:Op zaterdag 30 januari 2010 21:08 schreef Uro het volgende:
[..]
Alles is tijdelijk natuurlijk. Maar op den duur verschilt wel per geval. Het gaat mij om de dingen die een sterk tijdelijke aard hebben zoals het verlangen naar romantiek en bezittingen. Een nieuwe auto is bijvoorbeeld leuk in het begin, maar dat vergaat een keertje. Als ze datzelfde geld aan een weeshuis zou schenken dan zou het mogelijk veel mensen nog jaren kunnen helpen. En dan zou het een stuk minder vergankelijk maken, omdat het minder tijdelijk is.
Daarnaast kennen wij in Europa ook een sterk sociaal besef. Weeshuizen hoeven niet zonodig gefinancierd te worden door enkel individuen. Hier dragen samenlevingen, coorporaties en instellingen ook zorg voor.
Juist deze combinatie zorgt ervoor dat mensen in het westen een gelukkig leven kunnen leiden, maar tegelijkertijd een levenstijl uitdragen die duurzaam is. Middelen (zoals geld, arbeid en tijd) worden niet alleen geinvesteerd in eenmalige behoeftebevredigingen, maar ook een stuk duurzamer.
For every complex problem there is an answer that is clear, simple, and wrong.
--
Mijn meningen zijn gewoon feiten. Ik heb gelijk en anderen hebben ongelijk - TB / Ryon
--
Mijn meningen zijn gewoon feiten. Ik heb gelijk en anderen hebben ongelijk - TB / Ryon
Op zich heb je een goed punt. Maar dat betekent dus dat ons systeem voortbestaat door vergankelijkheid en indivdualisme en dat het het ook stimuleert.quote:
[ Bericht 46% gewijzigd door Uro op 30-01-2010 21:39:35 ]
Op zoek naar eeuwige waarden is mooi, maar veel vooruitgang hebben we toch te danken aan het loslaten van het idee dat er een vaststaande orde is. Natuurlijk moet er wel genoeg stabiliteit en orde aanwezig zijn om de vooruitgang mogelijk te maken (en om een leefbare samenleving te behouden), maar als dat gegarandeerd is (nooit helemaal natuurlijk) dan vind ik de tendens naar individualisme en vergankelijkheid wel positief.
Tuurlijk, de maatschappij en de mensen en het systeem is krom. Maar ik blijf het een beetje een "hoge-heren-in-Den-Haag-eye-opener-telegraaf topic" vinden.quote:Op zaterdag 30 januari 2010 20:18 schreef heartz het volgende:
Zeker. Zie mijn OP in New World Order
Inmiddels zijn er 3 topics, waar ik vele malen voor gek word verklaard. Natuurlijk zitten hier ook bashers tussen. Het is in een andere context, maar volgens mij hebben we hetzelfde punt.
Maar ik wil ook echt wat doen sinds ik dit inzie.
Maar veranderingen breng je nou eenmaal niet zo 1 2 3 aan. Het kost tijd.
Ik geloof dat alles vergankelijk is hoe je het went of keert. De vraag is alleen waarom heeft het westen en nu ook het oosten (meer en meer) zo veel verlangen naar tijdelijke speeltjes/gadgets om die vergankelijkheid te kunnen vergeten. En dan heb ik het niet over welvaart (want dat is iets goeds) maar in zekere zin het dagelijkse consumeergedrag. De tijdelijke verlossing zodra we iets nieuws hebben gekocht (betere auto dan de buren / een gelikte apple laptop / merkkleding e.d.).
Ik denk dat het sterk te maken heeft met de angst voor dood en het idee dat er geen geen leven is na de dood.
Dus dat alles weg is wat we lief hebben met de dood en proberen alles uit kleine dingen te halen wat maar enigszins te maken heeft met genieten. En zo zie je dat daarmee alles overgewaardeerd word en zwaar word overtrokken. Voorbeelden hiervoor is seks, (soft)drugs, consumptie, try before you die mentaliteit etc. Dit zijn dingen waarbij je heel snel het resultaat van genot kunt voelenen misschien ook vergangkelijkheid tijdelijk kan vergeten.
De enige remedie die ik zie (zover je dit ziet als een afwijking of kop in het zand steken voor de dood) om dit tegen te gaan is het geloof in een leven na de dood. Dat zou betekenen dat je dan ook niet meer gelooft in de vergankelijkheid maar meer een tijdelijke seperatie met mensen en dingen die je lief hebt.
Ik denk dat het sterk te maken heeft met de angst voor dood en het idee dat er geen geen leven is na de dood.
Dus dat alles weg is wat we lief hebben met de dood en proberen alles uit kleine dingen te halen wat maar enigszins te maken heeft met genieten. En zo zie je dat daarmee alles overgewaardeerd word en zwaar word overtrokken. Voorbeelden hiervoor is seks, (soft)drugs, consumptie, try before you die mentaliteit etc. Dit zijn dingen waarbij je heel snel het resultaat van genot kunt voelenen misschien ook vergangkelijkheid tijdelijk kan vergeten.
De enige remedie die ik zie (zover je dit ziet als een afwijking of kop in het zand steken voor de dood) om dit tegen te gaan is het geloof in een leven na de dood. Dat zou betekenen dat je dan ook niet meer gelooft in de vergankelijkheid maar meer een tijdelijke seperatie met mensen en dingen die je lief hebt.
---o---
Wat jij nu zegt is precies wat ik bedoel. Alleen ben ik niet iemand die "leven na de dood" als voorwaarde beschouwt, om niet de vergankelijkheid na te streven.quote:
Ik ben bang dat dat een van de basisgevoelens van de mens is. Verdriet door vergankelijkheid (alle verdriet heeft als basis vergankelijkheid).quote:Op zaterdag 30 januari 2010 21:36 schreef Uro het volgende:
[..]
Wat jij nu zegt is precies wat ik bedoel. Alleen ben ik niet iemand die "leven na de dood" als voorwaarde beschouwt, om niet de vergankelijkheid na te streven.
Hoe zou je dus die basisgevoel die keihard is geprogrammeerd in de mens willen doen wegcijferen zonder vergankelijkheid op te heffen? Enige manier is inderdaad om tijdelijke genotsmiddelen te gebruiken om het enigszins te vergeten.
---o---
Het enige echte alternatief voor het geloof in leven na de dood is volgens mij een stoïcijnse levenshouding.quote:Op zaterdag 30 januari 2010 21:33 schreef mariox het volgende:
De enige remedie die ik zie (zover je dit ziet als een afwijking of kop in het zand steken voor de dood) om dit tegen te gaan is het geloof in een leven na de dood. Dat zou betekenen dat je dan ook niet meer gelooft in de vergankelijkheid maar meer een tijdelijke seperatie met mensen en dingen die je lief hebt.
Verder ben ik het helemaal met je analyse eens.
Volgens mij is een materialistisch leven ook niet zo heel vergankelijk eigenlijk. Het idee van veel mensen die veel dure spullen kopen is nou juist dat ze met die spullen voor langere tijd gelukkig zullen zijn. En dan blijkt dat opeens niet zo te zijn ....quote:Op zaterdag 30 januari 2010 21:29 schreef Ribbenburg het volgende:
Op zoek naar eeuwige waarden is mooi, maar veel vooruitgang hebben we toch te danken aan het loslaten van het idee dat er een vaststaande orde is. Natuurlijk moet er wel genoeg stabiliteit en orde aanwezig zijn om de vooruitgang mogelijk te maken (en om een leefbare samenleving te behouden), maar als dat gegarandeerd is (nooit helemaal natuurlijk) dan vind ik de tendens naar individualisme en vergankelijkheid wel positief.
Ter illustratie een scene uit American Beauty:
Tja wat jij nu aangeeft is hetgeen dat Boeddhisten het "lijden" noemen. Het domme is dat veel lijden zelfopgelegd is en dat het dus eigenlijk voortkomt uit vergankelijkheid. Door je heel erg te richten op de dood word je je bewust van de vergankelijkheid van het bestaan. Dus in wezen moet je de dood gewoon accepteren en niet als een probleem bekijken.quote:Op zaterdag 30 januari 2010 21:43 schreef mariox het volgende:
[..]
Ik ben bang dat dat een van de basisgevoelens van de mens is. Verdriet door vergankelijkheid (alle verdriet heeft als basis vergankelijkheid).
Hoe zou je dus die basisgevoel die keihard is geprogrammeerd in de mens willen doen wegcijferen zonder vergankelijkheid op te heffen? Enige manier is inderdaad om tijdelijke genotsmiddelen te gebruiken om het enigszins te vergeten.
Het gaat er vooral om dat mensen spullen kopen die niet echt nodig zijn. Die bieden tijdelijk genot, maar op de duur stelt het niks voor.quote:Op zaterdag 30 januari 2010 21:46 schreef Dichtpiet. het volgende:
[..]
Volgens mij is een materialistisch leven ook niet zo heel vergankelijk eigenlijk. Het idee van veel mensen die veel dure spullen kopen is nou juist dat ze met die spullen voor langere tijd gelukkig zullen zijn. En dan blijkt dat opeens niet zo te zijn ....
|
|
