Ik zou het denk ik even aankijken. Een zetpilletje pas geven als hij er zelf last van lijkt te hebben en de HA gewoon bellen als de koorts weer oploopt.quote:Op vrijdag 29 januari 2010 08:46 schreef Chan het volgende:
Even een vraagje: Timo had gisteravond ineens 38,5 graad koorts en hij kon er niet van slapen (en het was dus een lange lange nacht), maar was verder wel vrolijk. De koorts is nu al ietsjes gezakt en hij is nog steeds wel vrolijk.. Wat zouden jullie doen? Gewoon zo laten? Een zetpilletje geven? De huisarts bellen? Ik weet het even niet..
Lieve Twinkly, ik weet precies hoe je je voelt. Ik hoop dat een beetje een troost is dat Isabeau het al twee weken prima doet op het kinderdagverblijf zonder ook maar een slok uit de fles te drinken. Drie volle dagen per week. Je bent géén ontaarde moeder!!quote:Op vrijdag 29 januari 2010 09:27 schreef Twinkly het volgende:
Ik, ontaarde moeder, heb mijn kind net achtergelaten op het kinderdagverblijf![]()
![]()
![]()
En hij kan nog steeds niet uit de fles drinken. Ze bellen me wanneer hij honger heeft en bij hen de fles ook niet lukt![]()
![]()
En nog meer
![]()
Maar eigenlijk zit ik mijn tranen heel erg hard te verbijten
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Mijn huisarts staat achter me wat dat evt. verlof betreft hoor (hij kwam er nota bene zelf mee) maar hij laat wel de keuze aan mij en dat vind ik moeilijk. Als mijn huisarts nu gewoon zegt 'jij kan nog niet werken' is het simpel, maar nu moet ik ineens zelf aangeven wat goed is en wat niet en zoals ik al weet na een zwangerschaps-ischias ben ik niet al te best met het aangeven van mijn grenzenquote:Op vrijdag 29 januari 2010 11:33 schreef DaviniaHR het volgende:
pfff, karin, het houdt niet over, zeg! wat onzeker dat ze niks kunnen vinden ook! hopelijk hoeft las niet naar het zkh en knapt hij gewoon helemaal op!
lijnloos, als je niet het gevoel zou hebben iets vergeten te zijn, dan pas ben je iets vergetenach, als je luiers, wipes, kleding, voeding, hydrofielluiers, reiswiegje, wandelwagen meehebt, ben je al een heel eind
ik (wij) verschonen meestal de luier na de voeding, maar dat is meer omdat de wereld hier vergaat als madam honger heeft, en ze drinkt ook prima met een vuile broek.
trix, zou het helpen als je deze gevoelens bespreekt met je ha? en werken met continue pijn werkt niet. wellicht als je ha vindt dat je echt fysiek te ziek bent om te kunnen werken, naast je gevoelens, geeft dat mss wat "back-up" dat je je niet aanstelt.
kolf je iedere voeding nog na? hoe dat zo?
huup, die spoiler!deobus
ach, je weet wat je te doen staat als je zus in haar kraamweek zit!"Hop, omlaag die broek,laat mij jouw litteken eens zien!"
ach, en het is niet eens zozeer dat ik ze dan wil vertellen dat ik daar met een brandende tiet sta en als de dood ben om weer 3 dagen met ruim 39oC doodziek in bed te liggen, ik heb er gewoon een heel slecht gevoel bij, dergelijke vragen. maar dat is ook heel erg geïnspireerd door het ziektebed van mijn moeder (longkanker, inmiddels 4,5 jaar dood.) daar werd ook tussen het gesneden bruin en de plakjes kaas even gevraagd hoe het ging met de bestraling en alles. sorry, maar dat is geen onderwerp om te bespreken alsof je het over het weer hebt!vandaar.
Als je baby een goed dag- en nachtritme heeft, makkelijk opnieuw inslaapt en jij dat ook doet dan is het toch niet zo raar dat je lekker contact legt met hem? Als ik alleen al naar hem kijk schiet hij in de lach en wordt hij ontzettend wakker. Ik slaap zelf bovendien ook moeilijk in, dus ik houd mezelf het liefst zoveel mogelijk in slaapmodus.quote:Op vrijdag 29 januari 2010 11:05 schreef Incantrix het volgende:
BJ, dat herken ik heel erg hoor.. Stef wordt ook altijd verschoond voor elke voeding, ook 's-nachts, want hij heeft geen problemen met opnieuw inslapen. Ik lees ook wel eens dat mensen helemaal geen contact leggen met hun baby bij de nachtvoeding maar dat doe ik eigenlijk ook gewoon
Het is dan ook ontzettend moeilijk om goed om te gaan met iemand die zoiets meemaakt, het ziektebed van haar moeder. Een lieve collega van me had een vader met terminale kanker en wij wilden er niet te luchtig over spreken dus spraken we er niet over. Dat bleek zij achteraf juist heel moeilijk te vinden. En toen mijn vader net was overleden vond ik het fijn dat ik er op een luchtige manier over kon spreken, juist tussen het gesneden bruin en de plakjes kaas door, alles om me maar zo normaal mogelijk te voelen.quote:Op vrijdag 29 januari 2010 11:33 schreef DaviniaHR het volgende:
ach, en het is niet eens zozeer dat ik ze dan wil vertellen dat ik daar met een brandende tiet sta en als de dood ben om weer 3 dagen met ruim 39oC doodziek in bed te liggen, ik heb er gewoon een heel slecht gevoel bij, dergelijke vragen. maar dat is ook heel erg geïnspireerd door het ziektebed van mijn moeder (longkanker, inmiddels 4,5 jaar dood.) daar werd ook tussen het gesneden bruin en de plakjes kaas even gevraagd hoe het ging met de bestraling en alles. sorry, maar dat is geen onderwerp om te bespreken alsof je het over het weer hebt!vandaar.
Nee, ik denk ook wel dat het niet zo erg is om even met hem te kletsen als hij wakker wordt (sowieso vergeet ik om dat niet te doenquote:Op vrijdag 29 januari 2010 11:56 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Als je baby een goed dag- en nachtritme heeft, makkelijk opnieuw inslaapt en jij dat ook doet dan is het toch niet zo raar dat je lekker contact legt met hem? Als ik alleen al naar hem kijk schiet hij in de lach en wordt hij ontzettend wakker. Ik slaap zelf bovendien ook moeilijk in, dus ik houd mezelf het liefst zoveel mogelijk in slaapmodus.
Ik neem trouwens niet makkelijk aanstoot aan andermans opmerkingen. Mensen zijn gewoon belangstellend en bedoelen het heus niet slecht. Net zoals jij misschien geen ranzige details kwijt wilt, zo heeft de ander misschien helemaal geen trek in een klaagzang. Ik vind het allang lief dat mensen het zo speciaal vinden als je net een kleine op de wereld hebt gezet.
Karin, weer zo'n zware nacht. Het duurt maar en het duurt maar.Zo te horen kijk je het liever nog even aan dan hem op te laten nemen. Ik hoop zo voor jullie dat het vanaf nu beter gaat.
Icantrix, rationeel gezien kun je misschien wel weer aan het werk, maar vergeet niet wat voor functie zo'n verlof heeft. Je leert je baby kennen, je herstelt zelf en je probeert je draai te vinden. Jij hebt haast voortdurend op overlevingsstand gestaan en dat vergt nogal wat van je. Als je meteen weer aan het werk gaat, ga je van de ene veeleisende situatie de andere in. Het lijkt me helemaal niet gek om je ziek te melden en pas aan het werk te gaan als je rust in je lijf en in je hoofd hebt. Het laatste wat je wilt is in een depressie belanden omdat je te veel hooi op je vork hebt genomen. Sterkte met je beslissing.
dank!quote:Op vrijdag 29 januari 2010 13:03 schreef Ssserpente het volgende:
O ja, ik vergeet telkens te zeggen dat ik Aviva zo'n mooie naam vind.Palindroom, brengt geluk!
goh dat valt me nu pas op... die palindroom... en ik vind het ook een moooooooie naam ..quote:Op vrijdag 29 januari 2010 13:03 schreef Ssserpente het volgende:
O ja, ik vergeet telkens te zeggen dat ik Aviva zo'n mooie naam vind.Palindroom, brengt geluk!
das lief. thx!quote:Op vrijdag 29 januari 2010 14:26 schreef Tinuviel het volgende:
DaviniaHR hopelijk gaat het slechte gevoel en de schijf snel over en komt het niet tot een echte uitbraak en ontsteking. Jij bent in ieder geval al (helaas) zo ervaren dat je weet hoe je het het beste kan vermijden. Misschien dat je je slechte ervaring uit het verleden nu ook kan helpen om een echte ontsteking te voorkomenToch maar even het beste maken van een lastige pijnvolle ervaring in het verleden.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |