quote:Wat stom dat ze je moeten doorverwijzen! Ik woon vlakbij een grotere stad, met diverse ziekenhuizen in de omgeving. Ik was altijd in de veronderstelling dat je een ziekenhuis kon kiezen, ook al is het niet het dichtsbijzijndeOp vrijdag 29 oktober 2010 21:46 schreef klavertje-4 het volgende:
aoraki, dit is het streekziekenhuis, maar ik had zelf idd ook al gevraagd of ze me dan alsblieft wilden doorverwijzen naar een ander ziekenhuis. sterker nog, ik heb huilend gesmeekt of ze me niet door konden verwijzen, al was het aan de andere kant van het land. Gelukkig was dat bij de assistente van de middag, die dus uiteindelijk voor elkaar heeft gekregen dat ik op de spoedlijst kwam.
quote:Ik woon in Schubbekutteveen en heb sowieso al keuze uit 2 ziekenhuizen waarvan ik er 1 te allen tijde zal vermijden, ze zijn trouwens wel allebei op zo'n 30 autominuten afstand... overigens ben ik nu onder behandeling in een ziekenhuis wat 80 km bij mijn woonplaats vandaan ligt, maar dat is omdat het in de woonplaats van N. is, daar zal ik immers bevallen en de kraamtijd doorbrengen.Op vrijdag 29 oktober 2010 21:53 schreef Aoraki het volgende:
[..]
Wat stom dat ze je moeten doorverwijzen! Ik woon vlakbij een grotere stad, met diverse ziekenhuizen in de omgeving. Ik was altijd in de veronderstelling dat je een ziekenhuis kon kiezen, ook al is het niet het dichtsbijzijnde
quote:Op maandag 1 november 2010 19:42 schreef klavertje-4 het volgende:
o dat is wel een extra geruststelling, dat jouw gyn ook zegt dat dat normaal is. Mijn gyn vertelde dat dat het eiblaasje is waar het eitje uit is gesprongen. Die verdwijnt meestal gewoon weer maar soms sluit hij zich weer en vult zich met bloed.
Bij mij ging het vorig jaar 4 keer mis voor Willem zich aandiende... Hou vol, het komt echt maar heel zelden voor dat het niet uiteindelijk lukt...quote:Op dinsdag 2 november 2010 15:29 schreef klavertje-4 het volgende:
Gek is dat he? dat de ervaringsverhalen pas komen als je zelf vertelt over je miskraam. Bij de vorige miskraam kwamen er verhalen van familieleden die ik nog nooit had gehoord. Blijken al mijn tantes wel eens een miskraam te hebben gehad.
Bij deze miskraam heb ik het ook verteld op het werk. Zelfde verhaal, vrijwel al mijn collega's hebben het ook meegemaakt. Een collega zelfs exact hetzelfde, ook twee keer achter elkaar.
Ik hou me er aan vast dat zij allemaal daarna nog gezonde kinderen hebben gekregen. Dat zit er voor ons allemaal ook gewoon in!
1 op 10 is een miskraam, las ik laatst in boekjes van de plaatselijke ziekenfonds. Alleen weet je het heel vaak niet van andere mensen. Mijn ouders hebben er een gehad, mijn vrouw haar ouders hebben er een gehad, en ik ken er nog een pak. Ergens is het heel gewoon, maar als het je zelf overkomt blijft het hard. Ik moet eigenlijk eerlijk zeggen dat ik moeilijk met dat idee kan omgaan. Ik durf haast niet positief te zijn nu tijdens de zwangerschap uit schrik voor een tegenslag. Veel sterkte alvast.quote:Op woensdag 26 januari 2011 14:21 schreef Kuukske het volgende:
Helaas kan het topic omhoog. Al heb ik mijn verhaal al in 2de streepje verteld. Toch wil ik kwijt dat ik eigenlijk schrik van de, naar mijn mening, hoge aantallen miskramen. En dat in je omgeving ineens meer verhalen naar boven komen. Zowel ik als mijn vriend keken daar erg van op.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |