ADHD & ADD #27 Waar we de doseringen bekijken

quote:

Op donderdag 28 januari 2010 22:39 schreef Maartel het volgende:

[..]

Ik ben er dan nóg niet aan gegaan, maar om mijn visie te geven:
de moeite om keer op keer jezelf op gang te krijgen (zelfs voor alledaagse dingen), steeds weer te merken dat je alles wat je gepland hebt niet gedaan hebt, het feit dat ik zo onrustig ben dat ik een film doorgaans in porties van hooguit een half uur moet kijken omdat ik daarna niet meer stil kan zitten.. het feit dat ik op deze manier echt niet weet hoe ik ooit een hele studie door moet komen.. het feit dat ik altijd op zoek ben naar uitdaging, dus in banen altijd óf gestresst ben, óf verveeld (en dus weer jobhop).. en zo zijn er vast nog meer punten die het leven toch tamelijk onnodig moeizaam maken.

dat dus. ik heb andere redenen maar vooral de eindeloze moeite die het kost om je leven enigszins op de rit te houden brak mij nogal op. en dat was dan al het meest elementaire: huis schoonhouden, eten, werken, genoeg slaap, afentoe iemand zien. sociale dingen zoals kaartjes sturen en aan verjaardagen denken, of een baan op mn eigen niveau dat sluit ik dan nog ff buiten.
maargoed, ik weet nog niet of dat beter gaat met de medicijnen want die heb ik nog maar een paar maanden

quote:

Op donderdag 28 januari 2010 22:36 schreef TanteC het volgende:
Even een vraag van een niet adhd'er die wel graag wat inzicht wil.

Als ik het lijstje van Cyntiaa zo lees dan denk ik: tja dat zijn karaktereigenschappen waar iemand mee wordt geboren en die bij die persoon horen. Waarom zou je daar medicijnen tegen nemen?

Eigenlijk is mijn vraag dus, wat is de reden dat je (niemand in het bijzonder hoor) aan de medicijnen bent gegaan en hebben de medicijnen je gegeven wat je had verwacht?

Waarschijnlijk is dat voor de meeste hier de maatschappelijke druk, de prestatie maatschappij. Ook al zullen de meeste daar niet openlijk voor uitkomen.

Persoonlijk heb ik de keuze gemaakt omdat ik mijn potentie zonder medicatie niet waar kan maken. Waarom? Omdat ik weet dat ik een veel gelukkiger mens zal zijn als ik voor mij zelf het een en ander kan volbrengen, ook al is de met behulp van enige medicatie.

Murmelli als je ADHD hebt dan moet iets als het huishouden toch juist zo gepiept zijn? Zijn allemaal korte klusjes en hoe sneller je die doet, hoe eerder je iets leuks kan doen.

Een film niet kunnen kijken, lijkt mij geen noodzakelijk iets (alhoewel ik het idd heerlijk vind om een avondje te hangen).

En met werk, is het dan niet gewoon verstandig om op zoek te gaan naar een baan die bij je past en waar je dus je onrust in kwijt kan. En dus niet bijv. een baan nemen waarbij je 8 uur per dag achter een bureau zit?

quote:

Op donderdag 28 januari 2010 22:55 schreef TanteC het volgende:
Murmelli als je ADHD hebt dan moet iets als het huishouden toch juist zo gepiept zijn? Zijn allemaal korte klusjes en hoe sneller je die doet, hoe eerder je iets leuks kan doen.

Dat zou je denken, maar daar is toch behoorlijke zelfdiscipline/motivatie voor nodig.
Je kunt namelijk ook die dingen 'even uitstellen' en gelijk iets leuks gaan doen, en voor je het weet staat er een afwas van 2 weken (die dan weer als een berg voelt waar je enorm tegenop ziet), heb je 2 maanden niet gestofzuigd, etc etc... Simpelweg gedacht is het een kwestie van 'gewoon even doen', en voor veel mensen gaat dat ook redelijk van nature/als routine, maar dat is voor ADHD-ers vaak een stuk lastiger.

quote:

Een film niet kunnen kijken, lijkt mij geen noodzakelijk iets (alhoewel ik het idd heerlijk vind om een avondje te hangen).

Het is zeker geen noodzaak, maar ik heb tig films die ik dolgraag eens rustig wil kijken, en het lukt me gewoon niet. Als ik niets om films zou geven zou het niet zo erg zijn, maar ik hou er behoorlijk van, en toch lukt het me niet, Hetzelfde met concerten, zelfs van artiesten waar ik enorm groot fan van ben, na een kwartier staan en luisteren ben ik verveeld..

quote:

En met werk, is het dan niet gewoon verstandig om op zoek te gaan naar een baan die bij je past en waar je dus je onrust in kwijt kan. En dus niet bijv. een baan nemen waarbij je 8 uur per dag achter een bureau zit?

Ik heb tot nu toe 2 soorten banen gehad: banen die me heel erg aanspraken, daar ging ik 200% voor, met als gevolg dat ik halverwege de dag vaak al uitgeblust was, en binnen enkele weken overspannen, en banen die me niets boeiden. En daar werd de verveling in notime ondraaglijk.
Objectief en rationeel kan ik ook tegen mezelf zeggen: 'verdeel je energie dan iets beter', maar dat is dus iets wat de meeste ADHD-ers van nature gewoon erg slecht kunnen.

quote:

Op donderdag 28 januari 2010 22:55 schreef TanteC het volgende:
Murmelli als je ADHD hebt dan moet iets als het huishouden toch juist zo gepiept zijn? Zijn allemaal korte klusjes en hoe sneller je die doet, hoe eerder je iets leuks kan doen.

Een film niet kunnen kijken, lijkt mij geen noodzakelijk iets (alhoewel ik het idd heerlijk vind om een avondje te hangen).

En met werk, is het dan niet gewoon verstandig om op zoek te gaan naar een baan die bij je past en waar je dus je onrust in kwijt kan. En dus niet bijv. een baan nemen waarbij je 8 uur per dag achter een bureau zit?

als ik begin, stop ik niet meer nee. maar idd alles uistellen. en het gaat heel langzaam. ik verlies me in de details enzo. maar heb nu een schoonmaakster dus dat probleem is al opgelost.
werk zoeken dat bij me past: dat probeer ik al 9 jaar zonder succes. kom er niet achter wat bij me past, en wat ik leuk vind. de eerste maanden zijn vaak leuk dan is het nieuw, en dan is het niet meer supernieuw en dan zakt de motivatie weg waardoor het niet lukt, ik het ga haten en nog onzekerder word. vicueuze cirkel enzo. en tel er dan nog even bijna 35 jaar lang weten dat je anders bent dan anderen maar niet snappen wat er nou anders is en waarom dingen mislukken terwijl er zoveel in je zit... dan wil je wel pillen hoor
en vergelijkbare reden voor de antidepressiva

ok, klinkt nu heel zwartgallig, i know, ik heb ook een kutdag.

Knufje richting Murmeli!

quote:

Op donderdag 28 januari 2010 23:05 schreef Maartel het volgende:

[..]

Simpelweg gedacht is het een kwestie van 'gewoon even doen', en voor veel mensen gaat dat ook redelijk van nature/als routine, maar dat is voor ADHD-ers vaak een stuk lastiger.

dat is m.i. sowieso waar adhd-ers tegenaan lopen: oh dan doe je toch dit, oh dan doe je toch dat? nja en dan doe je dat en vergeet je het gewoon na een paar weken weer.

quote:

Op donderdag 28 januari 2010 23:12 schreef Maartel het volgende:
Knufje richting Murmeli!

Dus eigenlijk kan een ADHD'er er niets aan doen dat hij/zij : de tijd vergeet en pas 3 uur later aankomt omdat er eerst nog van alles moet gebeuren (en dat van alles kan dan zijn het opvouwen van een papiertje, computeren etc)?

quote:

Op donderdag 28 januari 2010 23:20 schreef TanteC het volgende:
Dus eigenlijk kan een ADHD'er er niets aan doen dat hij/zij : de tijd vergeet en pas 3 uur later aankomt omdat er eerst nog van alles moet gebeuren (en dat van alles kan dan zijn het opvouwen van een papiertje, computeren etc)?

ehmmm..... hij/zij zal er soms harder zn best voor moeten doen om dat voor elkaar te krijgen. hoewel ik zelf eigenlijk wel redelijk punctueel ben. maar ik vind wel dat ieder zn verantwoordelijkheid moet nemen dus ook een adhd-er die te laat komt. alleen moet iemand die dan die afspraak met die adhd-er heeft misschien zich wel realiseren dat het gewoon lastig is om op tijd te komen

Zo tot nu toe bevalt de Ritalin redelijk, heb het idee wat scherper te zijn. De rebound is wel voelbaar. Ik ben net terug van uit gaan en was niet echt in de stemming (maar dat heb ik wel vaker)

half 9 een afspraak en zenuwen zijn merkbaar aanwezig. Mede ook omdat mijn vader en vriendje wat later komen en ik me dus ernstige zorgen maar over bijv. vertragingen/ het niet kunnen vinden.

Ik was per ongeluk een uur te vroeg opgestaan. 6 uur ipv 7 uur en heb al 10 x gecheckt op de brief of het echt wel 8.30 is en stiekem of het echt wel vandaag is ( zal niet de 1e x zijn dat ik op een verkeerde dag ergens ben! )

Ik ben benieuwd..

Was zelf ook behoorlijk nerveus, mede omdat ik niet wilde dat mijn zus (die mee ging) wat dingen te weten kwam die ik wel wilde vermelden (drugs).
Maar is allemaal goed gekomen natuurlijk.

Succes in ieder geval.

Ik heb ADD geconstateerd toen ik 15 jaar was.

Heb er nog steeds moeite mee om de juiste balans te vinden!

Een beetje een rare zin!

Bij mij werd er ADD geconstateerd toen ik 15 was!

Ook te lijst maar eens gedaan

- Emotionele wisselingen
- Chaotisch / Vergeetachtig
- Trekt zich graag terug
- Kan ergens volledig in opgaan
- Grote passie bij interesse
- Een groot voorstellingsvermogen
- Gevoelig / Emotioneel / Betrokken
- Veel creatief talent
- Assertief maar onzeker over zich zelf
- Heeft Humor / intelligent
- Blijft op de achtergrond
- Laat alles wachten tot het laatste moment
- Altijd ver vooruit aan het denken
- Staren / kijkt voor zich uit / lijkt afwezig
- Probleem oplossend
- TV of radio staat altijd aan
- Concentratieproblemen / snel afgeleid
- Heeft moeite met het opbrengen van motivatie
- Te veel gedachten / filiosofisch
- Perfectionistisch in contrast met chaos
- Zit vaak te dagdromen / komt regelmatig laat
- Slecht in staat aanwijzingen op te volgen
- Voelt zich regelmatig overspoeld
- Moeilijkheden bij het afwerken van details
- Dwaalt in gedachten af bij luisteren
- Gaat opruim klusjes uit de weg
- Visueel / autodidactisch
- Vaak een reken, schrijf of lees stoornis (ik heb moeite met spelling)
- Gevoelig voor verslaving
- Heeft inzicht, beter in de praktijk dan theorie
- Kan zich goed in anderen verplaatsen / sociaal
- Kan logica waarderen
- Weinig vrienden maar sociaal

Dindsdag om 12 uur intake gesprek bij de psycholoog Bijna een jaar geleden dat ik doorverwezen ben maar nu gaat het toch maar keer gebeuren

quote:

Op vrijdag 29 januari 2010 08:24 schreef RvLaak het volgende:
Hoor net op BNR dat artsen in de VS er aan zitten te denken om kinderen met ADHD te behandelen met cannabis

Dat lijkt me ook geen geweldig idee. Willen ze kids van 5 jaar een waterpijpje geven dan ofzo.
Het helpt ook averechts voor de concentratie, je wordt er alleen rustig van. Ritalin helpt echt veel beter tegen ADHD.

quote:

Op donderdag 28 januari 2010 22:55 schreef TanteC het volgende:
Murmelli als je ADHD hebt dan moet iets als het huishouden toch juist zo gepiept zijn? Zijn allemaal korte klusjes en hoe sneller je die doet, hoe eerder je iets leuks kan doen.

Een film niet kunnen kijken, lijkt mij geen noodzakelijk iets (alhoewel ik het idd heerlijk vind om een avondje te hangen).

En met werk, is het dan niet gewoon verstandig om op zoek te gaan naar een baan die bij je past en waar je dus je onrust in kwijt kan. En dus niet bijv. een baan nemen waarbij je 8 uur per dag achter een bureau zit?

Huishoudelijke klusjes zo gepiept, was het maar waar....
Ik neem geen medicatie voor mijn ADHD
Als ik dan een keer iets in het huishouden moet doen, gaat dat ongeveer zo:
- afwassen, aanrecht opruimen en water in de wasbak
- ow de theedoeken moeten ook maar eens in de was
- jeetje, er ligt wel erg veel was, eerst maar eens mn broeken in de was, wasmachine aan
- is er wel plek op mn wasrekje?
- schone was in de wasmand
- hee, telefoon
- ow, jeetje, er moet nog nieuw wc-papier bij de wc
- wc-papier is op, dan maar even naar de winkel
- boodschappen doen, met alles terugkomen, behalve het wc-papier (ondanks briefje)
- laat ik nu maar even de hond uitlaten
- even zitten nu, het lijkt wel of ik hartstikke veel gedaan heb
- zou de wasmachine al klaar zijn? Nee, ow dan kan ik nog even zitten.

Zo gaat het dus alleen nog maar met de afwas doen, die dus na een uur of 5 nog niet gedaan is (bovenstaand lijstje is nog beknopt, meestal gebeurt er nog veel meer). Puur omdat ik me op dat moment niet kan focussen op wat ik aan het doen ben en ALLES in één keer wil en moet doen.

Voorlopig even geen medicijntjes meer.

Na de werking van methylfenidaat te hebben besproken, was mijn besluit om het niet meer te willen slikken het juiste besluit geweest.

Nu heb ik zelf aangegeven niet te willen beginnen met Dexamphetamine en Anti-Depressiva. Dat stuitte wel op redelijk onbegrip? Nu had ze mij Strattera aangeraden, heeft iemand daar ervaring mee? Als ik medicijnkosten.nl mag geloven, wordt het ook niet vergoed en kost het mij 388 euro per keer.

quote:

Op vrijdag 29 januari 2010 06:38 schreef northernlight81 het volgende:
Was zelf ook behoorlijk nerveus, mede omdat ik niet wilde dat mijn zus (die mee ging) wat dingen te weten kwam die ik wel wilde vermelden (drugs).
Maar is allemaal goed gekomen natuurlijk.

Succes in ieder geval.

oh grappig dat had ik ook. ik heb toen vantevoren de psychiater gemaild dat ik het niet over drugsgebruik wilde hebben waar mn moeder bij was. en dat deed ie dus ook netjes niet

quote:

Op vrijdag 29 januari 2010 09:58 schreef Jannuk het volgende:

[..]

Huishoudelijke klusjes zo gepiept, was het maar waar....
Ik neem geen medicatie voor mijn ADHD
Als ik dan een keer iets in het huishouden moet doen, gaat dat ongeveer zo:
- afwassen, aanrecht opruimen en water in de wasbak
- ow de theedoeken moeten ook maar eens in de was
- jeetje, er ligt wel erg veel was, eerst maar eens mn broeken in de was, wasmachine aan
- is er wel plek op mn wasrekje?
- schone was in de wasmand
- hee, telefoon
- ow, jeetje, er moet nog nieuw wc-papier bij de wc
- wc-papier is op, dan maar even naar de winkel
- boodschappen doen, met alles terugkomen, behalve het wc-papier (ondanks briefje)
- laat ik nu maar even de hond uitlaten
- even zitten nu, het lijkt wel of ik hartstikke veel gedaan heb
- zou de wasmachine al klaar zijn? Nee, ow dan kan ik nog even zitten.

Zo gaat het dus alleen nog maar met de afwas doen, die dus na een uur of 5 nog niet gedaan is (bovenstaand lijstje is nog beknopt, meestal gebeurt er nog veel meer). Puur omdat ik me op dat moment niet kan focussen op wat ik aan het doen ben en ALLES in één keer wil en moet doen.

Ik mag nu vast niet heel hard gaan lachen maar oooooooooo wat herkenbaar!!!!! En nee niet bij mijzelf maar wel bij mijn vriend. In het begin snapte ik daar dus echt helemaaaaal niets van. Hij heeft namelijk officieel geen ADHD maar zijn kind wel en zover ik begrepen heb kan het erfelijk zijn. En ja ik herken heel veel van hem in jullie verhalen. Wat er weer voor zorgt dat ik er niet meer boos om wordt (uit onbegrip). Ik kijk echt af en toe vól verbazing hoe hij een klusje probeert te doen.