R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Behalve dat je een muurbloempje bent, komt veel me bekend voor. Gestoorde moeder, slechte opvoeding. Verschil is de overdaad aan zelfmedelijden die je hebt. Stel je niet zo aan, sommige mensen hebben nou eenmaal een slechter leven dan anderen. Dat maakt je niet bijzonder en geeft je ook geen recht op zoveel zelfmedelijden.quote:Op donderdag 21 januari 2010 16:30 schreef smoking-snares het volgende:
edit: in de TT moet wat, war zijn. wat = war
ik zie het niet meer zitten,
na alweer een dag school, waar ik me gedraag als een kind van 12.
ik kan geen normaal gesprek meer voeren, ik heb geen humor, maar maak wel mensen aan het lachen met
mij blunders. het is frustrerend omdat het twee werelden zijn,
de andere wereld is thuis, waar mijn moeder een emotioneel wrak is, en ik erg rekening met haar moet houden wat niet altijd lukt omdat ik zelf ook erg in de war ben.
ik voel me niet veilig tussen mensen, en mensen vinden mij raar. ik ben ook raar,
een liefdeloze opvoeding en de vele pesterijen en het etiket add, maar ik wil niet zielig doen, terwijl
ik dat nu wel doe.
maar ik ben voor mezelf normaal, maar voor de anderen raar, ik heb het zelf ook door maar ik kan het niet stoppen.
ik praat regelrecht poep, echte poep. ik zeg dingen die niet relevant zijn of val in herhaling met hele slechte grappen.
ik kan niet met mezelf en mijn omgeving omgaan, ik voel me niet veilig en vaak bedreigd.
ik kan heel stil zijn, en het andere moment helemaal omslaan. ik ben in de war, en ik heb geen idee wat ik hiertegen kan doen, kan ik gezelliger en aardiger worden, kan ik me veilig voelen.
ik voel me gewoon zo gedistantieerd van de wereld
Nou nou Gray, er is helemaal niks mis met zelfmedelijden. Is het moeilijk en confronterend? Ja. Want je kunt alleen balen van je eigen situatie als je er eerlijk naar durft te kijken. Als je een klote jeugd hebt gehad is het je overlevingsinstinct dat je er toe zet om alles te bagatelliseren en de ellende weg te drukken.
Maar als je merkt dat je niet goed/fijn functioneert, dat je leven klote gaat, dan is het juist goed om te kijken wat er mis is, en mag je daar best verdrietig om zijn. Ik raad TS dan ook aan om andere hulp te zoeken dan de huidige. Serieuzere hulp inderdaad, en probeer er in te vertrouwen dat het uiteindelijk beter zal gaan, en dat je kunt genieten van het leven. Goed van je dat je niet zo maar op geeft.
Wat andere ook zeggen TS, je moet jezelf niet zo veroordelen. Je zult moeten gaan inzien dat hoe je op dit moment bent prima is, ook al verlang je meer van jezelf in de toekomst, voor nu is het goed en mag je trots zijn dat je er godverdomme nog bent.. Die verbeteringen komen wel zodra jij een goede therapeut vindt.
Succes!
Maar als je merkt dat je niet goed/fijn functioneert, dat je leven klote gaat, dan is het juist goed om te kijken wat er mis is, en mag je daar best verdrietig om zijn. Ik raad TS dan ook aan om andere hulp te zoeken dan de huidige. Serieuzere hulp inderdaad, en probeer er in te vertrouwen dat het uiteindelijk beter zal gaan, en dat je kunt genieten van het leven. Goed van je dat je niet zo maar op geeft.
Wat andere ook zeggen TS, je moet jezelf niet zo veroordelen. Je zult moeten gaan inzien dat hoe je op dit moment bent prima is, ook al verlang je meer van jezelf in de toekomst, voor nu is het goed en mag je trots zijn dat je er godverdomme nog bent.. Die verbeteringen komen wel zodra jij een goede therapeut vindt.
Succes!
Je eigen leven evalueren om er achter te komen wat er mis is is heel wat anders dan zelfmedelijden hebben.
Het eerste is namelijk constructief en het tweede levert helemaal niks op behalve dat je jezelf verder in de slachtoffer van de wereld rol praat.
Het eerste is namelijk constructief en het tweede levert helemaal niks op behalve dat je jezelf verder in de slachtoffer van de wereld rol praat.
Supra Groningam Nihil
Postjubilea: 10.000 15.000 20.000 25.000
Sit jou kop in die koei se kont en wag tot die bul jou kom holnaai
Wat niemand je vertelt over de bioindustrie, geen bloed maar feiten
Postjubilea: 10.000 15.000 20.000 25.000
Sit jou kop in die koei se kont en wag tot die bul jou kom holnaai
Wat niemand je vertelt over de bioindustrie, geen bloed maar feiten
Maar het is ook niet alles of niets he met zelfmedelijden. Je baden in zelfmedelijden is inderdaad niet constructief. Ik bedoel voornamelijk dat je moet kunnen toe laten dat je je rot voelt over je eigen situatie. Is ook een stukje erkennen van je probleem. In de slachtoffer rol kruipen en verdriet toe laten zijn twee verschillende dingen lijkt me.
Dat is precies wat ik bedoel, dank je.quote:Op vrijdag 22 januari 2010 14:02 schreef Deetch het volgende:
Je eigen leven evalueren om er achter te komen wat er mis is is heel wat anders dan zelfmedelijden hebben.
Het eerste is namelijk constructief en het tweede levert helemaal niks op behalve dat je jezelf verder in de slachtoffer van de wereld rol praat.
Het probleem is vooral dat je jezelf raar vindt. En als je jezelf als outcast beschouwd, zal je omgeving dat ook doen.
Ik denk dat jij het idee hebt dat iedereen om je heen perfect is, behalve jij. Maar ieder mens heeft zijn eigenaardigheden. Alleen kan de één het wat beter verbloemen. En een ander maakt er niet zo'n punt van als hij een sociale blunder maakt.
Als je een andere hulpverlener zoekt, kan je langsgaan bij de huisarts en die kan je doorverwijzen naar iemand anders. Er zijn buiten de RIAGG genoeg praktijken. Je kan ook lotgenoten met ADD opzoeken.
Ik denk dat jij het idee hebt dat iedereen om je heen perfect is, behalve jij. Maar ieder mens heeft zijn eigenaardigheden. Alleen kan de één het wat beter verbloemen. En een ander maakt er niet zo'n punt van als hij een sociale blunder maakt.
Als je een andere hulpverlener zoekt, kan je langsgaan bij de huisarts en die kan je doorverwijzen naar iemand anders. Er zijn buiten de RIAGG genoeg praktijken. Je kan ook lotgenoten met ADD opzoeken.
je verhaal komt me bekend voor. ik voel me ook al sinds dat ik jong was anders dan andere mensen. ik heb nu wel mezelf aangeleerd "normaal" te "zijn", maar dat gevoel is er nog steeds. ik sprak recentelijk iemand met ADD, die zei dat mijn verhaal erg leek op dat van hem, en dat ik dat eens zou moeten aankaarten bij een therapeut. ik ken je situatie verder niet, maar zoek een goede therapeut en kaart het ook eens aan 
en als die zegt dat ADD niet voorkomt bij volwassenen verderzoeken, want dan weet die therapeut dus niet waar die over praat ik ben zeker geen expert (ik weet nog niet eens of ik het zelf wel heb uberhaupt, ik sta pas aan het begin van de weg mocht ik het hebben) dus het is een long shot, maar ik dacht ik deel mijn idee met je, want wat je beschrijft klinkt akelig bekend. succes iig!
en als die zegt dat ADD niet voorkomt bij volwassenen verderzoeken, want dan weet die therapeut dus niet waar die over praat ik ben zeker geen expert (ik weet nog niet eens of ik het zelf wel heb uberhaupt, ik sta pas aan het begin van de weg mocht ik het hebben) dus het is een long shot, maar ik dacht ik deel mijn idee met je, want wat je beschrijft klinkt akelig bekend. succes iig!
ik moet er trouwens nog even bij zeggen.. ik was een paar jaar terug ook een hele lange tijd flink de weg kwijt wat betreft drank en drugs gebruik.. elke keer dat ik gebruikte, was het echt tot ik niet meer verder kon. altijd de limit opzoeken. je bent jezelf op die manier aan t medicaten, omdat je iets zoekt maar je weet niet wat, en de drank en de drugs onderdrukken dat gevoel.
dat is bij mij nog steeds wel als ik drink.. al heb ik de grens wel lager gelegd, drink ik nog steeds tot ik niet meer kan, basically. ik weet niet hoe dat bij jou is, of je als je eenmaal begint te drinken je ook niet meer stopt tot je niet meer verder kan. dat is heb ik me laten vertellen ook typisch ADD, dat zwart/wit idee.
ben je verder erg perfectionistisch ingesteld? dus of je doet iets 100% of helemaal niet?
ps. hoe je je moeder beschrijft: same here
dat is bij mij nog steeds wel als ik drink.. al heb ik de grens wel lager gelegd, drink ik nog steeds tot ik niet meer kan, basically. ik weet niet hoe dat bij jou is, of je als je eenmaal begint te drinken je ook niet meer stopt tot je niet meer verder kan. dat is heb ik me laten vertellen ook typisch ADD, dat zwart/wit idee.
ben je verder erg perfectionistisch ingesteld? dus of je doet iets 100% of helemaal niet?
ps. hoe je je moeder beschrijft: same here
Je hangt de clown uit als zelfbescherming. Veel blowen is ook niks anders dan zelfbescherming, een vlucht. Misschien moet je ander hulp zoeken.
|
|
