Doodgaan... hoe werkt het nou eigenlijk?

Ambulancepersoneel schijnt te kunnen zien of iemand onverwacht op slag doodgegaan is. Dan heeft men een soort onbegrip op het gezicht.

Op slag en onverwacht doodgaan is misschien wel makkelijk, maar als je weet dat je een terminale ziekte hebt, kun je wel afscheid nemen. Dat heeft toch ook wel wat.
Dan zijn er nog allerlei andere manieren van doodgaan of doodgemaakt worden, zoals verdrinken of verbranden of gewurgd worden. Of langzaam creperen of doodgemarteld worden.

Ik denk dat het allemaal verschillend werkt.

quote:

Op zondag 17 januari 2010 23:01 schreef Kees22 het volgende:
Ambulancepersoneel schijnt te kunnen zien of iemand onverwacht op slag doodgegaan is. Dan heeft men een soort onbegrip op het gezicht.

Op slag en onverwacht doodgaan is misschien wel makkelijk, maar als je weet dat je een terminale ziekte hebt, kun je wel afscheid nemen. Dat heeft toch ook wel wat.
Dan zijn er nog allerlei andere manieren van doodgaan of doodgemaakt worden, zoals verdrinken of verbranden of gewurgd worden. Of langzaam creperen of doodgemarteld worden.

Ik denk dat het allemaal verschillend werkt.

Het daadwerkelijke doodgaan, de laatste momenten, zijn volgens mij wel hetzelfde, want de oorzaak is hetzelfde: geen zuurstof meer in de hersenen (doordat de longen of een onderdeel daarvan niet meer werken, doordat er teveel giftige afvalstoffen in het bloed zitten waar zuurstof misschien aan bindt (?), doordat het bloed de hersenen uberhaupt niet meer bereikt...maar allemaal hetzelfde gevolg). Ook heel langzaam uithongeren bv, heeft misschien wel eerder een 'point of no return' dat je niet meer gered kunt worden, maar het daadwerkelijke doodgaan duurt maar kort en is maar 1 proces.

Door of het in ruste of ineens onverwacht is, maakt wel uit voor de state of mind waarin iemand op dat moment was en dat kan de chemie enzo vast wel veranderen... Als je in een auto-ongeluk raakt komt er ineens veel adrenaline vrij, wat niet het geval is als je al n paar dagen ligt te wachten en weet dat je je laatste adem uit gaat blazen...dus dat je dat zou kunnen zien, wil ik wel geloven.

quote:

Op zondag 17 januari 2010 23:22 schreef El_Chica_Del_Fuego het volgende:

[..]

Het daadwerkelijke doodgaan, de laatste momenten, zijn volgens mij wel hetzelfde, want de oorzaak is hetzelfde: geen zuurstof meer in de hersenen (doordat de longen of een onderdeel daarvan niet meer werken, doordat er teveel giftige afvalstoffen in het bloed zitten waar zuurstof misschien aan bindt (?), doordat het bloed de hersenen uberhaupt niet meer bereikt...maar allemaal hetzelfde gevolg). Ook heel langzaam uithongeren bv, heeft misschien wel eerder een 'point of no return' dat je niet meer gered kunt worden, maar het daadwerkelijke doodgaan duurt maar kort en is maar 1 proces.

Door of het in ruste of ineens onverwacht is, maakt wel uit voor de state of mind waarin iemand op dat moment was en dat kan de chemie enzo vast wel veranderen... Als je in een auto-ongeluk raakt komt er ineens veel adrenaline vrij, wat niet het geval is als je al n paar dagen ligt te wachten en weet dat je je laatste adem uit gaat blazen...dus dat je dat zou kunnen zien, wil ik wel geloven.

In dat geval vermoed ik dat het een soort flauwvallen is, zoals hier eerder beschreven. Waaruit je dan niet meer wakker wordt. Of juist opnieuw en veel helderder wakker wordt. In een hiernamaals of een tussenwereld.

Maar dan blijft de vraag, wat je daar nog bewust van meekrijgt.
Ik geloof dat die vraag de meeste mensen, w.o. TS, wel bezig houdt.

quote:

Op zondag 17 januari 2010 20:21 schreef ouderejongere het volgende:
Er is ooit een test gedaan met een ter dood veroordeelde, wiens hoofd werd afgehakt door de guillotine. Hij kreeg een aantal vragen die hij moest beantwoorden door met zijn ogen te knipperen. Het losse hoofd heeft nog ongeveer een halve minuut geleefd nadat het van de rest van het lichaam gescheiden was.

That's hardcore science!

OT:
Is het niet zo dat het 'witte licht' Juist die zenuwcellen zijn die hun laatste adem uitblazen? Ik meen dat ergens gelezen te hebben.

http://www.nu.nl/wetensch(...)piekt-vlak-dood.html
(ja ik weet, nu.nl wetenschap sectie )

Is het niet zo dat een persoon met een hartstilstand niet meer te redden is?
Die defibrilators zijn ook alleen voor mensen met een hartritmestoornis. Wordt geloof ik wel eens door elkaar gehaald.

Anyway, mijn opa is overleden aan een hartstilstand en van wat ik heb begrepen was dat geen pretje...

quote:

Op dinsdag 19 januari 2010 16:20 schreef Ossi2k9 het volgende:
Is het niet zo dat een persoon met een hartstilstand niet meer te redden is?
Die defibrilators zijn ook alleen voor mensen met een hartritmestoornis. Wordt geloof ik wel eens door elkaar gehaald.

Anyway, mijn opa is overleden aan een hartstilstand en van wat ik heb begrepen was dat geen pretje...

Hoezo? Heeft hij geklaagd dan?

quote:

Op vrijdag 15 januari 2010 23:56 schreef Nee het volgende:
Je pijnappelklier schijnt een hoeveelheid aan DMT aan te maken vlak voordat je dood gaat, dit veroorzaakt intense hallucinaties.

Vreemd als je al die boeken daar over leest...
Dat zij enkel overleden zielen aan de over zijde meemaken en geen levenden!
Dus is dat dan een hallucinatie?
Ik denk het niet denk dat er veel meer is dan wij in het aardse leventje denken te weten.
Soms zien ze overledenen waarvan zij niet eens wisten dat ze overleden waren, en dan heb ik het bde gevallen.

Ik ken iemand die ooit een vrij heftig hartinfarct heeft gehad, hij heeft het overleefd.
Volgens hem slaat de paniek compleet toe, een hel van doodsangst schijnt je te overvallen.
Vrij kort daarna komt er een soort rust over je heen, moet een heel apart gevoel zijn.
Op dat moment wil je volgens hem eigenlijk het liefst zo blijven liggen.
Niks geen dokters meer aan je lijf, je bent klaar, je hebt er vrede mee.
Een mooi gevoel steeds verder uit je lijf te komen is de volgende stap.
Je gaat steeds minder mee krijgen van wat er gebeurt en zakt steeds dieper in een lokkende
onweerstaanbare roes.
Dan gaat geleidelijk het licht uit, horen kun je tot het laatste moment en dan...
Komt je of in ambulance weer bij, zoals hij, of je bent hemelen...

@Googolplexian:

Doodsangsten sla je niet uit; die sta je uit

~respawn~

Als je dood bent dan ben je exact hetzelfde als dat je was voor je geboren werd. Niets.

Tvp

quote:

Op woensdag 20 januari 2010 03:16 schreef Heatseeker het volgende:
Als je dood bent dan ben je exact hetzelfde als dat je was voor je geboren werd. Niets.

Uiteraard. Maar toch is het een interessante vraag. Wat krijg je mee van het moment zelf. Maak je dat bewust mee of niet?

Ik denk zelf van wel, maargoed, ik ben nog nooit dood gegaan, dus dat is ook een beetje koffie dik kijken natuurlijk

quote:

Op woensdag 20 januari 2010 03:23 schreef vosss het volgende:

[..]

Uiteraard. Maar toch is het een interessante vraag. Wat krijg je mee van het moment zelf. Maak je dat bewust mee of niet?

Ik denk zelf van wel, maargoed, ik ben nog nooit dood gegaan, dus dat is ook een beetje koffie dik kijken natuurlijk

Ik denk je meekrijgt tot het moment dat je bewustzijn weg is, daarna krijg je nooit meer iets mee.

Hoe komt het eigenlijk dat je hem super hard gaat spacen van een verdrinkingsdood?

quote:

Op dinsdag 19 januari 2010 23:59 schreef Kees22 het volgende:

[..]

Hoezo? Heeft hij geklaagd dan?

Z'n vrouw (mijn oma dus ) lag er naast en werd er wakker van. Toevallig sliepen mijn oom en tante er ook.
Ze hebben er allemaal bij gestaan, en ja het was geen pretje voor m. Krampachtig schokken en kreunen van de pijn.
Hoe lang het precies geduurd heeft weet ik niet, maar lekker was het niet.

quote:

Op woensdag 20 januari 2010 15:17 schreef Ossi2k9 het volgende:

[..]

Z'n vrouw (mijn oma dus ) lag er naast en werd er wakker van. Toevallig sliepen mijn oom en tante er ook.
Ze hebben er allemaal bij gestaan, en ja het was geen pretje voor m. Krampachtig schokken en kreunen van de pijn.
Hoe lang het precies geduurd heeft weet ik niet, maar lekker was het niet.

Waren dat geen spiertrekkingen?
Ik wil je opa niet beledigen, maar ik heb wel eens een trap gehad van een varken dat echt al helemaal leeggebloed was.

Ik herinner me wel twee keer nadat ik doodgegaan was. Dat ik een snelle overzichtsconclusie van mijn afgelopen leven had. En in een geval ook, hoe vrienden (waarvan ik er een paar herkende uit dit leven) me verzekerden, dat ze me de volgende keer zouden helpen. Wat ze ook gedaan hebben.
Maar dat was ná de dood.

quote:

Op woensdag 20 januari 2010 23:03 schreef Kees22 het volgende:

[..]

Waren dat geen spiertrekkingen?
Ik wil je opa niet beledigen, maar ik heb wel eens een trap gehad van een varken dat echt al helemaal leeggebloed was.

Dat geloof ik ook eerder, want een oom van mij kreeg ooit een hartstilstand en zei dat het een prachtige dood zou zijn, omdat je er niets van merkt.