quote:
Op zaterdag 2 januari 2010 14:41 schreef Sloggi het volgende:Ik heb overigens een docent die is gespecialiseerd in de oudheid die consequent 'minores' zegt, vandaar deze vraag. Als ik Iblis mag geloven heeft ze dit dus zelf zo bedacht. Ze spreekt 'minor' trouwens ook als 'mienor' uit, maar dat klopt in principe toch volgens de Nederlandse spellingsregels?
Nou, ze heeft het niet helemaal zelf bedacht. In het Latijn worden adjectieven ook naar geslacht, naamval en enkelvoud/meervoud verbogen, maar ze richten zich naar het bijbehorende zelfstandig naamwoord.
Als minor op een onzijdig woord betrekking heeft wordt het anders verbogen dan wanneer het op een mannelijk woord bijvoorbeeld.
Om eens een praktisch voorbeeld te nemen, labium, lip, is onzijdig, en ‘kleine lippen’ in het Latijn is dan ook labia minora. In het geval van monniken bekend als ‘minderbroeders’ is hun Latijnse naam fratres minores, hier heb je wel de meervoudsvorm minores.
Maar dat is dus een beetje het punt: aangezien het in het Latijn geen zelfstandig naamwoord was, moet je een beetje kiezen. Ik vind zelf echter dat deze betekenis zo uit het Engels komt dat teruggaan op het Latijn wat zinloos is.
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.