abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_76408353
quote:
Op zondag 3 januari 2010 13:07 schreef Miracle_Drug het volgende:

[..]

De liefde van mijn leven, al hoop ik nu dat er nog eens iemand langs komt waarvan ik hetzelfde kan gaan zeggen. Ik ben 35, hij stierf toen ik 33 was op 27-jarige leeftijd. Over 3 weken ben ik jarig en word het leeftijdsverschil 9 jaar. Toen ik me dat pas realiseerde moest ik wel even slikken

Hij had een aangeboren hartafwijking. Op zijn 20e zakte hij in elkaar. Hij werd geopereerd, we waren op dat moment een jaar of wat goede vrienden. Niet lang daarna besefden we dat er meer was tussen ons.
Vier operaties en 7 jaar later zakt hij weer op 2e kerstdag in elkaar, op 1 januari was het voorbij.

Ik weet niet hoe jullie dat beleefd hebben, het moment waarop je besefde dat de persoon in kwestie overleden was? Maar het was jarenlang mijn grootste angst, en toen het moment daar was ging ik op de grond zitten en dacht 'ok, dat was het dan.. Dit kan ik wel'. Pas later kwam die klap. Die klap kwam telkens terug, met elke belangrijke datum, met elke belangrijke gebeurtenis. Het is echt pas een jaar later wat minder geworden..
Had een pacemaker/ICD zijn leven niet kunnen redden?
pi_76408417
quote:
Op maandag 4 januari 2010 13:25 schreef TJDoornbos het volgende:
Heel gek maar hoe slechter mijn pa wordt (kanker) hoe rotter ik soms tegen hem doe. Gewoon puur omdat hij steeds meer vergeet e.d. en ik dr niet echt raad mee weet.

Ik weet verdomme niet eens of ik mijn 25ste verjaardag (eind volgende maand) met hem kan vieren
Ik had ook wel eens die neiging. Ik weet niet hoe het bij jou is, maar ik was niet boos hem, maar op de kanker.
En boosheid is ook een manier om verdriet te uiten.
Ik hoop dat je een andere manier kan vinden om met die boosheid om te gaan. Jij weet ook dat je pa er niks aan kan doen. En het zou jammer zijn als je je zelf later verwijten maakt.
Misschien kan je tegen hem zeggen dat je boos bent dat hij kanker heeft? Of kan je dat tegen andere mensen zeggen?

En een voor iedereen in het nieuwe jaar.
Am I evil? Yes I am!
Am I evil? I am man!
pi_76408558
hij weet het wel hoor maar toch weet je..............voel me dr lullig over
pi_76408581
quote:
Op maandag 4 januari 2010 18:50 schreef TJDoornbos het volgende:

[..]

Had een pacemaker/ICD zijn leven niet kunnen redden?
Als ik goed heb teruggerekend, is die vriend 15 jaar geleden voor het eerst geopereerd. Toen waren er al pacemakers. Als hij desondanks een paar keer geopereerd is, denk ik niet dat een pacemaker had kunnen helpen. Denk ik.
Am I evil? Yes I am!
Am I evil? I am man!
pi_76408658
quote:
Op maandag 4 januari 2010 18:55 schreef krakkemieke het volgende:

[..]

Als ik goed heb teruggerekend, is die vriend 15 jaar geleden voor het eerst geopereerd. Toen waren er al pacemakers. Als hij desondanks een paar keer geopereerd is, denk ik niet dat een pacemaker had kunnen helpen. Denk ik.
Ligt eraan wat die had natuurlijk. Maar ik weet zelf dat ik door die ICD redelijk veilig bent.

Zou echt kwaad zijn als ik door zoiets iemand kwijt raak terwijl er wat tegen te doen is. Hoorde het pas ook ergens dat ziekenhuis twijfelde om zo'n ding te plaatsen en dat ze toen niet meer hoefde na te denken, patient overleden.

Dat lijkt me echt zeer moeilijk voor nabestaande
pi_76408811
quote:
Op maandag 4 januari 2010 18:54 schreef TJDoornbos het volgende:
hij weet het wel hoor maar toch weet je..............voel me dr lullig over
Ik kwam 1 keer per week bij mijn ouders eten en mijn pa wilde dan 'klagen',zoals hij het noemde. Dat betekende gewoon dat hij vertelde wat voor last hij had. Maar hij wilde dat niet steeds tegen mijn moeder zeggen, om haar niet steeds lastig te vallen.
Als ik boos op mijn pa zou zijn geweest, had ik er een grap van gemaakt. Zo van: en nu moet ik even klagen. Hij zou het gewaardeerd hebben. Hij voelde zich nutteloos en als hij mij zo zou kunnen helpen door te luisteren, zou hij dat fijn gevonden hebben.

Je moet je er niet lullig over voelen, het hoort bij het verdriet dat je nu al voelt.
Am I evil? Yes I am!
Am I evil? I am man!
pi_76408953
quote:
Op maandag 4 januari 2010 18:57 schreef TJDoornbos het volgende:

[..]

Ligt eraan wat die had natuurlijk. Maar ik weet zelf dat ik door die ICD redelijk veilig bent.

Zou echt kwaad zijn als ik door zoiets iemand kwijt raak terwijl er wat tegen te doen is. Hoorde het pas ook ergens dat ziekenhuis twijfelde om zo'n ding te plaatsen en dat ze toen niet meer hoefde na te denken, patient overleden.

Dat lijkt me echt zeer moeilijk voor nabestaande
Er bestaan steeds meer goeie operaties en hulpmiddelen.
Maar er is nooit een garantie op een lang gezond leven.
Am I evil? Yes I am!
Am I evil? I am man!
pi_76409388
quote:
Op maandag 4 januari 2010 19:04 schreef krakkemieke het volgende:

[..]

Er bestaan steeds meer goeie operaties en hulpmiddelen.
Maar er is nooit een garantie op een lang gezond leven.
dat weet ik maar als ik weet dat die artsen er alles aan gedaan hebben, heb ik er meer vrede dan dat ze iets niet gedaan hebben.
pi_76410011
quote:
Op maandag 4 januari 2010 19:14 schreef TJDoornbos het volgende:

[..]

dat weet ik maar als ik weet dat die artsen er alles aan gedaan hebben, heb ik er meer vrede dan dat ze iets niet gedaan hebben.
Heb jij een beroep? En is het dan niet zo dat je liever goed werkt dan gewoon van 9 tot 5 aanwezig zijn en eens wat doen?
Ik heb niet de bedoeling om je aan te vallen.
Ik denk dat de meeste mensen gewoon hun werk goed willen doen, dat maakt je werk leuker. En zeker als je met mensen werkt. Misschien nog wel meer als het over leven en dood gaat, of over kwaliteit van leven.
Ik heb al een aantal operaties ondergaan. Natuurlijk is elke arts een mens. Maar degenen die ik ben tegengekomen, WILLEN hun werk goed doen.
En volgens mij is het ergste voor een arts dat je niet alles kunt repareren....
Am I evil? Yes I am!
Am I evil? I am man!
pi_76410819
tvp
-
pi_76411308
quote:
Op maandag 4 januari 2010 19:28 schreef krakkemieke het volgende:

[..]

Heb jij een beroep? En is het dan niet zo dat je liever goed werkt dan gewoon van 9 tot 5 aanwezig zijn en eens wat doen?
Ik heb niet de bedoeling om je aan te vallen.
Ik denk dat de meeste mensen gewoon hun werk goed willen doen, dat maakt je werk leuker. En zeker als je met mensen werkt. Misschien nog wel meer als het over leven en dood gaat, of over kwaliteit van leven.
Ik heb al een aantal operaties ondergaan. Natuurlijk is elke arts een mens. Maar degenen die ik ben tegengekomen, WILLEN hun werk goed doen.
En volgens mij is het ergste voor een arts dat je niet alles kunt repareren....
Ja ik heb een beroep en weet dat die artsen het niet bewust doen. Maar soms neemt onderzoek teveel tijd in beslag waar mensen slachtoffer van worden.

En ja de artsen die ik tot nu had zijn top pas 1 bokkelul gehad maargoed we dwalen beetje af. De vraag was gewoon kon de desbetreffende persoon gered worden ja of nee
pi_76411725
quote:
Op maandag 4 januari 2010 19:48 schreef SteelDogg het volgende:
tvp
Hoi SteelDogg!
Am I evil? Yes I am!
Am I evil? I am man!
pi_76411761
TJDoornbos, dat weten we niet.
Am I evil? Yes I am!
Am I evil? I am man!
pi_76412455
quote:
Op maandag 4 januari 2010 18:55 schreef krakkemieke het volgende:

[..]

Als ik goed heb teruggerekend, is die vriend 15 jaar geleden voor het eerst geopereerd. Toen waren er al pacemakers. Als hij desondanks een paar keer geopereerd is, denk ik niet dat een pacemaker had kunnen helpen. Denk ik.
Vriendlief had sedert zijn 20e een pacemaker (7 jaar dus, geen 15 ), 4 operaties later werktte dat ding nog niet zoals het moest. Aangezien zijn vader tevens zijn cardioloog was (niet zijn chirurg uiteraard, al was hij er wel altijd bij), weet ik dat alles uit de kast gehaald is voor hem. Het mocht niet baten..
pi_76412587
Wat enorm lullig dan Miracle-Drug!
Is dat dan ook niet heel moeilijk voor zijn vader?
Am I evil? Yes I am!
Am I evil? I am man!
pi_76412756
quote:
Op maandag 4 januari 2010 20:26 schreef Miracle_Drug het volgende:

[..]

Vriendlief had sedert zijn 20e een pacemaker (7 jaar dus, geen 15 ), 4 operaties later werktte dat ding nog niet zoals het moest. Aangezien zijn vader tevens zijn cardioloog was (niet zijn chirurg uiteraard, al was hij er wel altijd bij), weet ik dat alles uit de kast gehaald is voor hem. Het mocht niet baten..
Ow dan is het wel zo dat ze alles gedaan hebben idd. Hoe is zijn vader er aan toe?
pi_76415821
Een lang verhaal is het, zoals altijd met dit soort dingen denk ik. Vriend en vader was altijd een beetje water en vuur, vriend vond dat zijn vader meer cardioloog dan vader was (ik was dat wel met hem eens, het leek wel zijn levensdoel om zoonlief gezond te maken al was dat eigenlijk onmogelijk). Hij bemoeide zich werkelijk overal mee.
Nadat vriend 4 dagen voor zn overlijden verteld was dat hij een 5e operatie nodig had om te overleven, weigerde hij. Vader besloot zich terug te trekken als cardioloog, zou zich nergens meer mee bemoeien. Zelfs niet in de keuze voor een nieuwe cardioloog en eventueel ander ziekenhuis. Hij smeekte hem gewoonweg..
Vriend besloot evengoed dat het genoeg geweest was (ik begreep hem wel, het was geen doen meer voor hem ). Zijn vader is goed in zn werk en is vrij bekend in die kringen. Hij is alles kwijt denk ik.. Naar mijn gevoel was vriend zijn 'levenswerk', zijn belangrijkste patient. Ik zie hem nog regelmatig, gek genoeg niet in Parijs de laatste paar keren dat ik er was. Hij komt vaak voor zn werk naar Amsterdam, dan spreken we nog weleens af.
pi_76416427
Ik ben een dochter die haar zus verloor. Als mijn ouders er iets aan hadden kunnen doen, waren ze ook meer arts dan ouder geweest, denk ik.
Ik kan het je schoonvader dan ook niet kwalijk nemen dat hij probeerde om zijn zoon te redden. Maar hebben ze ook met elkaar gepraat?
Am I evil? Yes I am!
Am I evil? I am man!
pi_76441321
quote:
Op maandag 4 januari 2010 21:43 schreef krakkemieke het volgende:
Ik ben een dochter die haar zus verloor. Als mijn ouders er iets aan hadden kunnen doen, waren ze ook meer arts dan ouder geweest, denk ik.
Ik kan het je schoonvader dan ook niet kwalijk nemen dat hij probeerde om zijn zoon te redden. Maar hebben ze ook met elkaar gepraat?
Zoals ik zei, het is een ontzettend lang verhaal, er is een hoop gebeurd. Het is een Franse familie, 'zwijgen is het beste, wat er ook aan de hand is'. Ze hebben niet meer gesproken nee, niet hierover in ieder geval. Het was 'ik ga naar huis, ik bel nog wel'. Schoonpapa liet hem voor het eerst ietwat met rust. Ik weet wel hoe het komt dat hij eindelijk luisterde, dat had weinig met de beslissing van vriend te maken helaas (dat zeg ik, tis een lang verhaal Ik wil hier ook niet teveel neer zetten). Maar op 1 januari zouden ze elkaar weer zien, toen was het al te laat. Broer van vriend was het grotendeels met broertje eens overigens, al hield hij zich afzijdig.
pi_76494880
Dat lijkt me moeilijk voor jou, dat er niet gepraat is.
Ik kan me aan 1 kant wel indenken dat je het beste wil voor je zoon. Ik heb ook wel eens gehoord dat artsen geen familie willen behandelen, juist omdat het familie is.
En als je zegt dat je schoonvader 'allles kwijt'is, is dat omdat hij je vriend niet kon redden?
Ik kan het verkeerd begrijpen.
Ik heb veel dingen verkeerd gedaan in mijn leven, maar ik heb geleerd om daarmee om te gaan.
Ik zou je schoonvader aanraden om te leren omgaan met het feit dat hij niet iedereen kan redden. Dat is beter voor hem en de familie en ook voor alle patienten die hij krijgt.
Am I evil? Yes I am!
Am I evil? I am man!
pi_76511597
Even een tvp.
Waarom? Heb afgelopen 18 oktober mijn vader verloren aan kanker, hij was genezen verklaard maar tijdens een controle was het toch van "OEPS, niet gezien, duurt niet lang meer."
We hebben 3 weken de tijd gehad om aan dat idee te wennen en afscheid te nemen. Veel te kort.

Tvp dus omdat ik graag wil blijven lezen in dit topic en wellicht een nuttige bijdrage kan leveren.
pi_76511649
quote:
Op donderdag 7 januari 2010 08:01 schreef vannelle het volgende:
Even een tvp.
Waarom? Heb afgelopen 18 oktober mijn vader verloren aan kanker, hij was genezen verklaard maar tijdens een controle was het toch van "OEPS, niet gezien, duurt niet lang meer."
We hebben 3 weken de tijd gehad om aan dat idee te wennen en afscheid te nemen. Veel te kort.

Tvp dus omdat ik graag wil blijven lezen in dit topic en wellicht een nuttige bijdrage kan leveren.
sterkte
In de KSC-soap is Bos81 mijn man en heb ik een kind met Dr_Flash.
RockNijntje is mn KSC-soap dochter.
Lid van de MamaSquad
pi_76513672
quote:
Op donderdag 7 januari 2010 08:01 schreef vannelle het volgende:
Even een tvp.
Waarom? Heb afgelopen 18 oktober mijn vader verloren aan kanker, hij was genezen verklaard maar tijdens een controle was het toch van "OEPS, niet gezien, duurt niet lang meer."
We hebben 3 weken de tijd gehad om aan dat idee te wennen en afscheid te nemen. Veel te kort.

Tvp dus omdat ik graag wil blijven lezen in dit topic en wellicht een nuttige bijdrage kan leveren.
sterkte!
pi_76515689
HIj zou vandaag 21 zijn geworden.

Gefeclitieerd kerel!
pi_76521572
quote:
Op donderdag 7 januari 2010 08:01 schreef vannelle het volgende:
Even een tvp.
Waarom? Heb afgelopen 18 oktober mijn vader verloren aan kanker, hij was genezen verklaard maar tijdens een controle was het toch van "OEPS, niet gezien, duurt niet lang meer."
We hebben 3 weken de tijd gehad om aan dat idee te wennen en afscheid te nemen. Veel te kort.

Tvp dus omdat ik graag wil blijven lezen in dit topic en wellicht een nuttige bijdrage kan leveren.
Ik denk dat alle nabestaanden wel met de vraag 'waarom?' zitten. Spijtig genoeg is dit één van de weinige vragen waar niemand een antwoord op kan geven.
Enerzijds mag je jezelf die vraag wel stellen en erover nadenken, maar anderzijds moet je ook aanvaarden dat de dierbare er niet meer is, hoe moeilijk dat dat ook is voor jou.

Binnen anderhalve maand zal het 2 jaar geleden zijn dat mijn vader een zwaar fietsongeluk heeft gehad, en nog eens een maand later zal hij 2 jaar geleden overleden zijn. Moeilijke dagen die eraan komen, maar je moet erdoor.

Hoe dan ook is het verlies van een goede vriend/partner/echtgenoot(e), ouder of kind het allerpijnlijkste wat je kan meemaken. De psychische pijn die je ervaart is niets vergeleken met de ergste fysische pijn.
Toch heeft de dood van mijn vader ook een 'positief' effect gehad op mijn leven. Vrienden en familie komen nu op de eerste plaats, ik ben meer van de kleine dingen gaan genieten, meer gaan relativeren, van dag tot dag gaan leve, en vreemd genoeg ben ik de sport die ik al bijna 15 jaar doe en waar ik goed in was gaan verwaarlozen. Ik heb een bepaalde kennis gekregen die anderen niet hebben...

Ik heb 3 maanden geleden heel diep gezeten waardoor ik het heb aangedurfd om de stap naar professionele hulp te zetten... Had ik dat niet gedaan, dan zou ik hier nu niet meer hebben gezeten. Ook vooral omdat ik niet nog meer jaren van mijn jeugd wou 'verprutsen'. Ik word er binnenkort 20 en ik vind dat mijn leven de voorbije 2 jaar al te lang heeft stil gestaan. Het verlies was een eigen leven gaan lijden...
Maar op dit moment gaat het al een aantal weken v(erg) goed met mij. Ik voel me niet meer ongelukkig, ik heb wat plannen gemaakt. Het is precies alsof ik een ladder beklim. Ik ben helemaal vanonder begonnen, steeds trede per trede verder en soms van je er een paar naar beneden, maar beklim je opnieuw de ladder.

Wat ik nu ga vertellen kan voor sommigen vreemd klinken en woede uitlokken, maar dat is absoluut niet wat ik wil .
Ik heb het gevoel dat als mijn vader toch moest sterven, ik liever had gehad dat hij kanker kreeg dan dat hij nu betrokken geraakte in een verkeersongeval. Ik weet dat dit moeilijk kan klinken, maar als je terminaal bent kan je nog enkele leuke dingen doen, of kan je tegen bepaalde mensen vertellen wat je altijd al wou zeggen. Hoe graag je ze ziet,... Je kan eigenlijk op een volwaardige manier afscheid nemen. Terwijl slachtoffers van verkeersongevallen meteen ui je leven worden gerukt, zonder dat je afscheid kan nemen.

Ik denk dat dat afscheid ook iets is wat je kan helpen in je rouwverwerking.

Hoe dan ook, de dood van een dierbare heeft een enorme impact op je leven en hoe de rest van je toekomst er zal uitzien. Maar uiteindelijk bepaald jij die toekomst zelf. Hoewel ik iedere dag geconfronteerd wordt met het verlies van mijn vader, ben ik er ondertussen al iets mee mee gaan leven en aanvaard ik de dingen zoals ze zijn.
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')