quote:
Op woensdag 30 december 2009 20:47 schreef Twinkly het volgende:Ik heb het refluxtopic net doorgelezen en het komt me heel bekend voor. Niels wil niet eens rustig op je arm of wat dan ook liggen, die wil alleen maar rechtop tegen je schouder aan hangen en dan nog overstrekt hij zich en huilt hij., maar wel minder hard. Hij slaapt nu overdag vooral in de draagdoek, dan zit hij dus ook rechtop. Vanmiddag heeft hij 15 minuten in zijn bedje geslapen.
Wat zijn die huisartsen allemaal verschrikkelijk koppig

Man, dat zuur doet pijn hoor
Ik hoop echt dat deze vervangende huisarts niet zo moeilijk doet, want Niels groeit wel goed.
sorry verkeerd topicJeeeeeej Esmeeeee!!

Wat fijn zeg!!
Het verhaal Niels en Lars lijkt veel op elkaar.
Het rechtop willen "zitten" is hier ook helemaal de tophit.
Tijdens het drinken van de fles wou Lars even liggen dan, maar na 80 cc ( de ergste honger was weg) hield hij het voor gezien. Maar hij wou wel in de box liggen. Dan had hij weer geen last.
Lars kan vanuit het niets verschrikkelijk gillen, mensen die hem niet zo goed kennen en het horen schrikken zich werkelijk dood. Lars zijn nachten zijn altijd goed gegaan, overdag is hij erg onrustig, wil constant van houding wisselen, huilt, sabbelt op mijn pink en huilt weer verder... Lars is enorm gevoelig voor prikkels, als er iets anders is als anders, dan kan hij daarvan helemaal over de rooie gaan. 2e kerstdag bijv van zijn nichtje die iets te lang vlak voor hem stond te dansen.
Bij ons is het niet zeker dat Lars reflux heeft, het is een probeersel voor een maand, om te kijken of het met maagzuurremmers wat aangenamer wordt voor hem.
We hebben wel het idee dat hij iets makkelijker te kalmeren is sinds hij dat spul heeft.
En ik had ook vantevoren gedacht dat ik de verwijzing niet makkelijk zou krijgen. Maar toen ik de spreekkamer van de huisarts binnenstapte en enorm moest huilen was de boodschap duidelijk.
Ze gaf toen wel aan dat ze het idee had dat er niks met hem was, maar omdat ik zo wanhopig was dat we verder moesten gaan kijken. En zo gebeurde het dan ook.
Lars is heel erg gebaat bij de strak ritme.
Bij de eerste tekenen van vermoeidheid gaat hij naar bed (altijd in zijn bedje! met inbakerzak aan)
Daar huilt hij een min. of 10 en valt dan in slaap.
Als hij wakker is krijgt hij de fles, en knuffel ik een poosje met hem, vervolgens even in de box.
En dan begint het weer van voorafaan.
Maar je kunt niet altijd aan een strak schema toegeven, want je hebt buiten je baby ook nog een leven (al vraag ik me vaak genoeg af waar mijn leven is gebleven maar goed)
Sterkte met je kleine mannetje, ik weet precies hoe je je voelt.... Het is zwaar.
Maar het komt goed zegt men, dus ik probeer me vast te houden aan de wetenschap dat er heus betere tijden komen en geniet van de momentjes dat Lars wel lekker te pas is.
Wolf een KIES???? My oh my, dat moet ik zien!
Jeetje zeg!