PDD [Autisme, Asperger, PDD-NOS] Deel 29 - Bijna rust

quote:

Op vrijdag 8 januari 2010 23:36 schreef ScarFace- het volgende:

[..]

Gemiddeld wel wat ongezonder, jij denkt van niet?
Ik dacht zoiets ook weleens gelezen te hebben, ging over schizofrene mensen maarja.
Haalt ook niet uit allemaal laten we ons niet te druk maken

Ik las je opmerking nadat ik ff in slaap was gedonderd, blijkbaar heb ik toch even last van enigszins chagreinigheid Dus mijn excuses máár dat neemt niet weg dat jouw opmerking erg kort door de bocht was.
Ik ken zat mensen zonder stoornis die leven op chips en patat bijv. Heeft volgens mij niet met een stoornis te maken

quote:

Op zaterdag 9 januari 2010 01:13 schreef Stupendous76 het volgende:
Zo, even tijd om te reageren.
Deel 1
[..]

Onbedoelt geef je hier toch wel wat aan...
[..]

Wat geef ik hier aan? Ik bedoel dat ik op r&p heel veel topics voorbij heb zien komen, met iemand die plaatste op latere leeftijd maagd te zijn die werd afgebrand, het was geenszins bedoeld als een opmerking naar iemand persoonlijk gericht en als da zou overkwam mijn excuses.

Over relaties, degene die nog niet iemand hebben gevonden die je accepteerd zoals je bent, waarmee t tegen alle verwachtingen in gewoon goed gaat en goed blijft gaan, zelfs angsten als onduidelijkheid enz zijn weg..
Zou puur mijn eigen onzekerheid zijn, als je die tegen komt, blijf je bij diegene omdat het al moeilijk zat is een partner te vinden, en je geen zin hebt om dat hele circus weer overnieuw te doen, en je zonder diegene weer alleen eindigt? Of blijf je toch bij diegene omdat hij/zij de ware is..
Misschien weet ik t antwoord wel.. Als je iemand tegenkomt die je 100% accepteerd etc. zie bovenstaande, dan móet dat haast wel de ware zijn?
Maar aan de andere kant zou ik (wellicht uit onzekerheid) denken dat je samen bent omdat de ander niet zonder je kan, meer nog dan niet zonder je wilt.
Leg ik het zo een beetje duidelijk uit Degene die Adam heeft gezien weet waar ik op doel

quote:

Op zaterdag 9 januari 2010 10:59 schreef Cassandra87 het volgende:

[..]

Wat geef ik hier aan? Ik bedoel dat ik op r&p heel veel topics voorbij heb zien komen, met iemand die plaatste op latere leeftijd maagd te zijn die werd afgebrand, het was geenszins bedoeld als een opmerking naar iemand persoonlijk gericht en als da zou overkwam mijn excuses.

Zo las ik het wel, sorry

quote:

Op zaterdag 9 januari 2010 11:15 schreef Cassandra87 het volgende:
Over relaties, degene die nog niet iemand hebben gevonden die je accepteerd zoals je bent, waarmee t tegen alle verwachtingen in gewoon goed gaat en goed blijft gaan, zelfs angsten als onduidelijkheid enz zijn weg..
Zou puur mijn eigen onzekerheid zijn, als je die tegen komt, blijf je bij diegene omdat het al moeilijk zat is een partner te vinden, en je geen zin hebt om dat hele circus weer overnieuw te doen, en je zonder diegene weer alleen eindigt? Of blijf je toch bij diegene omdat hij/zij de ware is..
Misschien weet ik t antwoord wel.. Als je iemand tegenkomt die je 100% accepteerd etc. zie bovenstaande, dan móet dat haast wel de ware zijn?
Maar aan de andere kant zou ik (wellicht uit onzekerheid) denken dat je samen bent omdat de ander niet zonder je kan, meer nog dan niet zonder je wilt.
Leg ik het zo een beetje duidelijk uit Degene die Adam heeft gezien weet waar ik op doel

Een heel groot probleem is dat de autist gewoon niet doorheeft wat er speelt. Je pikt de hints niet op, je snapt de signalen niet, etc. Vaak kom je er later wel achter, maar ja: dat is dan al te laat.
Autisten hebben tijd nodig: voor henzelf om 'te wennen' of zich te richten op (die onzekerheid teniet te doen), de ander om te zien dat er heel puur mens zit onder al die 'rare trekjes'.

*vind het leuk om te zien dat sean en stupendous hetzelfde over de liefde denken als ik

gister way outta the comfortzone geweest, ik stond op straat, mensen werven voor het goede doel (donateurs, weet je) echt iets wat ik nog nooit eerder gedaan heb, maar ik dacht, waarom niet? uitproberen die handel!
t was wel gruwelijk koud, dus mensen zijn meer geneigd door te lopen, en t is een leuke ervaring!

Ik ging er in mijn stelling vanuit dat dat mogelijk is, dat je inderdaad iemand tegenkomt die door de 'bezwaren' heen kijkt. Is het dan een stukje vertrouwdheid.. Of echt 'liefde'. Dat vraag ik mij af

quote:

Op zaterdag 9 januari 2010 12:15 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Zo las ik het wel, sorry

Maakt niet uit, dat vermoeden had ik al vandaar even mijn toelichting

quote:

Op zaterdag 9 januari 2010 12:22 schreef robuust89 het volgende:
*vind het leuk om te zien dat sean en stupendous hetzelfde over de liefde denken als ik

gister way outta the comfortzone geweest, ik stond op straat, mensen werven voor het goede doel (donateurs, weet je) echt iets wat ik nog nooit eerder gedaan heb, maar ik dacht, waarom niet? uitproberen die handel!
t was wel gruwelijk koud, dus mensen zijn meer geneigd door te lopen, en t is een leuke ervaring!

way to go

quote:

Op zaterdag 9 januari 2010 01:03 schreef Perico het volgende:

[..]

Ik had absoluut geen moeite om een uitvaartverzekering te krijgen bij DELA.. kost haast niets per kwartaal als je jong bent, zoals wij. Verder, wat maakt een diagnose officieel, dat ik nu bv. Wajong krijg op basis van een psychiatrisch rapport?

Tis niet echt, dat het ergens opstaat ofzo. Naja bij een levensverzekering zul je inderdaad eerlijk moeten zijn.. Zou best kunnen dat ze dan moeilijker doen, al is het erg prematuur.

Ik vind het maar een raar verhaal.....Hebben autisten een lagere levensverwachting?

Lijkt mij eerlijk gezegd raar, als het waar is....

Als het mij zou overkomen, dan zou ik er een zaak van maken. Het is imo pure discriminatie.

Onacceptabel.

quote:

Op zaterdag 9 januari 2010 12:26 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Ik vind het maar een raar verhaal.....Hebben autisten een lagere levensverwachting?

Lijkt mij eerlijk gezegd raar, als het waar is....

Dat lijkt me ronduit onzin, ons lichaam is niet minder.

quote:

Op zaterdag 9 januari 2010 12:26 schreef De_Logica het volgende:

[..]

Dat lijkt me ronduit onzin, ons lichaam is niet minder.

Zeker. Ik weet niet waar sempron de info vandaan heeft, je zou natuurlijk bij verschillende verzekeraars navraag kunnen doen.

Als dat waar is, dan is de politiek aan zet.

Het zal er wel mee te maken hebben dat het zelfmoordgehalte hoger ligt bij mensen met een levenskwaliteit verminderende psychische aandoening ofzo.

quote:

Op zaterdag 9 januari 2010 12:34 schreef Autidude het volgende:
Het zal er wel mee te maken hebben dat het zelfmoordgehalte hoger ligt bij mensen met een levenskwaliteit verminderende psychische aandoening ofzo.

Lijkt mij vergezocht. nogmaals, als het mij zou treffen, dan zou ik met graagte er een zaak van maken. En vooral de publiciteit gaan zoeken.

Nogmaals volstrekt buiten alle proporties.

Het is niet onmogelijk om iemand te vinden waar je je rustplaats zal vinden. Het moet op je pad komen, je moet haar vertellen wat je hebt, alsof het iets is van ik verander om 12 uur in een weerwolf, kan je daarmee leven? Maar goed, in mijn geval weten ze vaak toch niet wat het is. Waar door je maar door blijft spelen, want dit keer wil je wel geluk hebben. En elke keer als je hemel aanraakt besef je dat zwaartekracht nooit anders is geweest en val je weer naar beneden. Ze raken verveelt aan je passieve houding, aan het feit dat je sociaal niet actief bent. Dat je ze niet laat bewegen, ze laat vechten om iets. Ze voelen zich alleen bij je, ze gebruiken je alleen nog maar om je kennis en levenservaring, zeggen dat je geweldig bent maar willen niet afspreken, en zo gaat het door tot het voorzichtig uit bloed en ze 1 a 2 maand later vertellen dat ze iemand gevonden hebben.

Je gaat jezelf isoleren, en bij elke tegenslag gaat die spijker er steeds dieper in zitten. Je kijkt niet eens meer naar de mooiste meiden omdat ze je verblinden met onzekerheid. Je geeft de schuld aan je handicap. Maar hoe kan het de schuld van je handicap zijn, als zij niet eens wisten wat je handicap was.

quote:

Op zaterdag 9 januari 2010 12:38 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Lijkt mij vergezocht. nogmaals, als het mij zou treffen, dan zou ik met graagte er een zaak van maken. En vooral de publiciteit gaan zoeken.

Nogmaals volstrekt buiten alle proporties.

Dat ben ik 100% met je eens.. je wilt niet weten hoe groot probleem ik er van zou maken.
Kan er ook helemaal woest om worden... Maar ik kan geen enkele andere reden verzinnen.
Bij autisten is het risico misschien veel en veel lager dan bij mensen met chronische depressie of
zware persoonlijkheidsstoornissen.. Maar je weet zelf ook; ze scheren alles over 1 kam, zeker bij
WA-Jong'ers e.d.

Het is inderdaad ronduit belachelijk, en zal het ook zeker meenemen in mijn boek.. als dat er nog van komt.

quote:

Op zaterdag 9 januari 2010 12:43 schreef Autidude het volgende:

[..]

Dat ben ik 100% met je eens.. je wilt niet weten hoe groot probleem ik er van zou maken.

Kan er ook helemaal woest om worden...

Rechtvaardigheidsgevoel

quote:

Maar ik kan geen enkele andere reden verzinnen.
Bij autisten is het risico misschien veel en veel lager dan bij mensen met chronische depressie of
zware persoonlijkheidsstoornissen.. Maar je weet zelf ook; ze scheren alles over 1 kam, zeker bij
WA-Jong'ers e.d.

Precies! Als het waar zou zijn, dan zouden er wel erg veel mensen uit de boot vallen....Dat zou maatschappelijk imo volstrekt onverantwoord zijn.....

quote:

Het is inderdaad ronduit belachelijk, en zal het ook zeker meenemen in mijn boek.. als dat er nog van komt.

Ga je een boek schrijven? Wat knap. Waar gaat het precies over?

quote:

Op zaterdag 9 januari 2010 12:40 schreef SeanDaley het volgende:
En elke keer als je hemel aanraakt besef je dat zwaartekracht nooit anders is geweest en val je weer naar beneden. Ze raken verveelt aan je passieve houding, aan het feit dat je sociaal niet actief bent. Dat je ze niet laat bewegen, ze laat vechten om iets. Ze voelen zich alleen bij je, ze gebruiken je alleen nog maar om je kennis en levenservaring, zeggen dat je geweldig bent maar willen niet afspreken, en zo gaat het door tot het voorzichtig uit bloed en ze 1 a 2 maand later vertellen dat ze iemand gevonden hebben.

Je gaat jezelf isoleren, en bij elke tegenslag gaat die spijker er steeds dieper in zitten. Je kijkt niet eens meer naar de mooiste meiden omdat ze je verblinden met onzekerheid. Je geeft de schuld aan je handicap. Maar hoe kan het de schuld van je handicap zijn, als zij niet eens wisten wat je handicap was.

herkenbaar..

De laatste keer heb ik uiteindelijk er nog uit weten te krijgen; "je bent anders dan andere mensen"
pffff.. nou gelukkig maar, toch? Iedereen is toch anders?
Ik wacht nog steeds op het antwoord wat ze dan zo anders vond aan mij, maar daar ga ik niet meer
achter komen.

quote:

Op zaterdag 9 januari 2010 12:48 schreef EchtGaaf het volgende:
Ga je een boek schrijven? Wat knap. Waar gaat het precies over?

Dat ligt al heel lang in de planning, en in mijn hoofd is het zo goed als af.. ik moet het er alleen nog uit krijgen en dan nog is het nog maar de vraag of het gaat lukken en of ik het weet door te zetten.
Maar de bedoeling is dat het een soort van autobiografie wordt, en dat er zo een boek ontstaat over het leven met een ASS en zaken als ADHD en BPS binnen de maatschappij.

Het boek zal veel duidelijkheid moeten geven en cliche's en vooroordelen e.d. moeten wegnemen.
Ik ben een beetje er op aan het instellen dat dat mijn levensdoel is oid. Om de mensen iets te leren
en duidelijk te maken dmv een boek.

quote:

Op zaterdag 9 januari 2010 12:53 schreef Autidude het volgende:

[..]

Dat ligt al heel lang in de planning, en in mijn hoofd is het zo goed als af.. ik moet het er alleen nog uit krijgen en dan nog is het nog maar de vraag of het gaat lukken en of ik het weet door te zetten.
Maar de bedoeling is dat het een soort van autobiografie wordt, en dat er zo een boek ontstaat over het leven met een ASS en zaken als ADHD en BPS binnen de maatschappij.

Het boek zal veel duidelijkheid moeten geven en cliche's en vooroordelen e.d. moeten wegnemen.
Ik ben een beetje er op aan het instellen dat dat mijn levensdoel is oid. Om de mensen iets te leren
en duidelijk te maken dmv een boek.

Nou een nobel doel

En nogmaals knap als het je lukt.

Wel afvragen of je de problematiek ten overstaan een groot plubiek wil etaleren. ( ik weet niet wat je met je verdere leven wilt etc.

quote:

Op zaterdag 9 januari 2010 12:40 schreef SeanDaley het volgende:
Het is niet onmogelijk om iemand te vinden waar je je rustplaats zal vinden. Het moet op je pad komen, je moet haar vertellen wat je hebt, alsof het iets is van ik verander om 12 uur in een weerwolf, kan je daarmee leven? Maar goed, in mijn geval weten ze vaak toch niet wat het is. Waar door je maar door blijft spelen, want dit keer wil je wel geluk hebben. En elke keer als je hemel aanraakt besef je dat zwaartekracht nooit anders is geweest en val je weer naar beneden. Ze raken verveelt aan je passieve houding, aan het feit dat je sociaal niet actief bent. Dat je ze niet laat bewegen, ze laat vechten om iets. Ze voelen zich alleen bij je, ze gebruiken je alleen nog maar om je kennis en levenservaring, zeggen dat je geweldig bent maar willen niet afspreken, en zo gaat het door tot het voorzichtig uit bloed en ze 1 a 2 maand later vertellen dat ze iemand gevonden hebben.

Je gaat jezelf isoleren, en bij elke tegenslag gaat die spijker er steeds dieper in zitten. Je kijkt niet eens meer naar de mooiste meiden omdat ze je verblinden met onzekerheid. Je geeft de schuld aan je handicap. Maar hoe kan het de schuld van je handicap zijn, als zij niet eens wisten wat je handicap was.

Heel mooi geschreven.
Maar ik vind t zo jammer dat je er op je 22e al zo donker over denkt.. Passiviteit hoeft niet iets blijvends te zijn, meer iets als waarin je jezelf nog niet ontdekt zonder iemand die t beste in je boven haalt. Ik geloof er niet zo heel erg in en zeker niet bij jou.
Minpunten zijn bekend, pluspunten overheersen dusdanig dat een gevoel van zelfvertrouwen op een gegeven moment ervoor zorgen dat de minpunten naar de achtergrond verdrijven, en de gene die overblijven valt zeer zeker mee te leven
Kan ik uit ervaring zeggen..

Je kan beter vroeg donker denken, aangezien je dan nog een hele tijd hebt dat het tegendeel bewezen kan worden.

quote:

Op zaterdag 9 januari 2010 13:24 schreef SeanDaley het volgende:
Je kan beter vroeg donker denken, aangezien je dan nog een hele tijd hebt dat het tegendeel bewezen kan worden.

Beter denk je in het geheel niet donker, daar ga je je enkel maar slechter van voelen met als gevolg nog meer autistische denkbeelden en dan is het einde zoek.

Been there too

Soms heb je het niet in de hand dat alles tegenzit. Ik heb ook wel momenten dat ik de wereld aan kan, maar ik ben door alles zo fragiel gemaakt voor tegenslagen.

quote:

Op zaterdag 9 januari 2010 13:31 schreef SeanDaley het volgende:
Soms heb je het niet in de hand dat alles tegenzit. Ik heb ook wel momenten dat ik de wereld aan kan, maar ik ben door alles zo fragiel gemaakt voor tegenslagen.

Dan heb je even een tegenslag, dat heeft iedereen. De kunst is, vergeet het en ga verder met je leven. Ja ik weet het, makkelijker gezegd dan gedaan, maar het is o zo belangrijk.

Ik maakte mezelf wijs dat ik contactgestoord was. Is ook zo, daar ben ik autistisch voor, maar als je er te veel en te lang over na gaat denken maak je het jezelf wijs en uiteindelijk zet je jezelf zodanig in een hoek dat je ook met niemand meer contact hebt. Terwijl als je jezelf wijs maakt dat je een echte vrouwenverslinder bent, dat op een gegeven moment uit gaat stralen en de vrouwtjes merken dat op. Ook al ben je daarvoor 100 keer afgewezen.

En als het zo ver is dat ze het zelf opmerken van dat je anders bent, wees er laconiek over en vertel het gewoon. Vooral niet laten merken dat je er zelf mee zit, daar komen ze later wel achter.

Het gaat er uiteindelijk om hoe je over komt, denk maar aan die onzekere pubers die dat verbloemen door stoer te doen. Die houden dat ook niet vol bij hun geliefde.

En tuurlijk, er zijn altijd dames die gebruik van je willen maken, maar die wil je dan ook niet. Die maken je toch alleen maar ongelukkig omdat ze je niet in je waarde laten.