[OUD] Hoe gaat het met ons?

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 12:34 schreef lily het volgende:
een kind als accessoire...

Doet me denken aan een quote van Herman Finkers:

U kent het wel, dat fietsen in Nederland. Wind tegen, regen tegen, hagel tegen. Gelukkig heb ik dan zo'n kindje voor mij op het stuur... Wij hebben trouwens twee kindjes, ook één voor mijn vrouw...

_{(Finkers heeft trouwens geen kinderen)}

Geweldig, dat is tenminste lollig

Die "ene" van mij koopt accesoires voor mij
_(oorbellen)

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 12:44 schreef Estrys het volgende:

[..]

Maar dat scheelt ECHT enorm

tenzij je flapoortjes heb

Ik moet stiekem erg lachen om finkers...
O en die darmen die opspelen, is het dat! Ik heb hier echt al een paar keer gedacht "Wat voel ik nou weer in mijn buik?"

En ik maar denken dat ik de enige ben met die darmen borrels.

Hier gaat het wel ok. Mijn lijf reageert wel stom op de spiraal. Na een maand moet het toch wel gewend zijn zou je denken.

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 13:04 schreef Nijna het volgende:
Mijn accesoires liggen respectievelijk te zingen en te mopperen in bed .

Nee jij hebt geen accesoires. Jij hebt gewoon een gezin

quote:

Op maandag 4 januari 2010 20:22 schreef mijsje het volgende:

_{volgens mij ook een betere plek voor een piercing, kun je er ook nog eens zelf naar kijken zonder een spiegel te gebruiken...}

Dit lees ik nu pas
_{maar normaal gesproken kan ik die piercing wel zien hoor! alleen nu niet door die dikke buik...}

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 22:50 schreef _Ingrid_ het volgende:
En ik maar denken dat ik de enige ben met die darmen borrels.

Hier gaat het wel ok. Mijn lijf reageert wel stom op de spiraal. Na een maand moet het toch wel gewend zijn zou je denken.

Hoeft niet zo te zijn Ingrid. Na de bevalling van Fleur ging het als een zonnetje. Na Maud was het hopeloos. Heb ik het een half jaar aangezien, maar het bleef ongeregeld en met veel kramp. Toen maar weer terug naar de pil. Er zijn in lif geloof ik een topic over mirena.

quote:

Op vrijdag 8 januari 2010 14:52 schreef Asyniur het volgende:

[..]

Dit lees ik nu pas
_{maar normaal gesproken kan ik die piercing wel zien hoor! alleen nu niet door die dikke buik...}

oke

quote:

Op vrijdag 8 januari 2010 20:40 schreef chacama het volgende:

[..]

Hoeft niet zo te zijn Ingrid. Na de bevalling van Fleur ging het als een zonnetje. Na Maud was het hopeloos. Heb ik het een half jaar aangezien, maar het bleef ongeregeld en met veel kramp. Toen maar weer terug naar de pil. Er zijn in lif geloof ik een topic over mirena.

Volgende week naar de dokter, check of hij goed zit. Dan kaart ik het wel aan.
Ik zat ook te denken aan een half jaar proberen. Heb toch behoorlijk last telkens. Zonder anticonceptie ook wel, maar dan gewoon 1x per maand. Nu elke week, om de paar dagen.

Die darmborrels heb ik ook wel eens ja! Voelt echt haast hetzelfde.

Ingrid, vervelend dat je nog zo´n last hebt van het spiraaltje. Hopelijk kan de ha volgende week zien wat er is.

Ik ben vandaag weer naar de gyn geweest omdat ik na de bevalling nog steeds niet ongsteld ben geworden. Echo gehad en weer allemaal cystes op mijn eierstokken en heel erg verdikt baarmoederslijmvlies Dus moest ook weer bloed laten prikken om alle hormoon dingen te laten checken en dan 4 feb. weer terug.
En ondertussen ook nog steeds gedoe met mn schildklier, dus echt lekker gaat het hier ook niet...

Wat balen Tessie!!

Ik durf het bijna niet te zeggen maar ik vind mijn oudste kind momenteel echt niet leuk

Ze luistert voor geen meter, heeft een grote mond, jankt om alles, loopt de hele dag te zeuren en heeft echt overal een weerwoord op. Dit begint al om 7.00 uur en dat gaat door totdat ze naar bed gaat.

ik ben dat gedrag zo zat. Ik ben gewoon blij als ze op school is

[ Bericht 77% gewijzigd door Vicky op 09-01-2010 11:04:32 ]

tessie... vervelend dat het niet zo lekker gaat... had je ook een (lichte) vorm van pcos, dat je cystes op je eierstokken had?

Vicky je mag het rustig zeggen hoor, ik kan me best voorstellen dat je af en toe je kind gewoon even achter het behang zou willen plakken... en ze heeft ook een behoorlijke verandering achter de rug, Tess erbij in het gezin, een moeilijke opstart met Tess, net naar school... maar dat dat voor jou (en ook voor je lief?) heel vervelend is, dat kan ik me ook heel goed voorstellen... je woont niet in de buurt van de kop van Noord Holland toch? anders kon ik wel eens komen oppassen voor je...

Vicky, dat is heel normaal volgens mij hoor, het is al wel weer een half jaar geleden volgens mij, maar toen had D. ook echt een aantal weken waarin ik dacht " Als ik dit van tevoren had geweten.. " . Maar ineens draait dat dan weer om, en is het weer je lieve kind!

quote:

Op zaterdag 9 januari 2010 07:36 schreef Vicky het volgende:
Wat balen Tessie!!

Ik durf het bijna niet te zeggen maar ik vind mijn oudste kind momenteel echt niet leuk

Ze luistert voor geen meter, heeft een grote mond, jankt om alles, loopt de hele dag te zeuren en heeft echt overal een weerwoord op. Dit begint al om 7.00 uur en dat gaat door totdat ze naar bed gaat.

ik ben dat gedrag zo zat. Ik ben gewoon blij als ze op school is

Keertje ruilen
De mijne is op het moment net zo nl.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Vicky volgens mij heeft elke moeder wel eens zo'n moment van "Waarom????"

Ik zit er even een beetje doorheen hier. Heb echt last van een continue aanwezig schuldgevoel naar alles en iedereen. Speel ik met Linde en Esmee, dan lonken de volle wasmand, vaatwasser en stofzuiger naar me en als ik met het huishouden bezig ben, bedenk ik me dat ik eigenlijk met de meisjes moet spelen. Doe ik dan eindelijk ook iets voor mezelf (en niet eens iets leuks, maar iets als een sollicitatiebrief schrijven of administratie doen) dan voel ik me helemaal schuldig. Ik loop alleen maar opgefokt heen en weer te rennen met een immer aanwezig schuldgevoel dat in mijn nek hijgt. Merk dat ik hierdoor gewoon steeds minder energie en zin in dingen krijg.

Ssserpente, ben je ondertussen al geweest? Succes ermee in elk geval, ik kan me érg goed voorstellen dat je er nerveus om bent. Ik ben er ondertussen wel flink achter hoe gevoelig dat gebied kan zijn en zulke afspraken maak je écht niet voor de lol. Hoop voor je dat ze iets kunnen doen voor je waar je écht, met recht, blij van zal worden

Ingrid, wat een vervelend gedoe zeg! Ook jij succes, het is allemaal een hoop gedoe zo. Begrijp ik het goed dat je een spiraaltje met hormonen hebt? Ik ben nog heel hard aan het nadenken over birth control, maar ik kom er niet zo goed uit..

Die quote van Herman Finkers, whaha! Dat andere mens ken ik niet, maar zo te lezen mis ik er weinig aan

Tessie, hè, dat is een heleboel tegelijk zo ineens! Weet je al wat ze ermee willen doen als je eenmaal bloed hebt geprikt? Hier moet zeker wel iets aan gaan gebeuren?

Vicky, don't be too hard on yourself, ik kan me dat best voorstellen hoor. Kinders kúnnen toch ook gewoon echt stierlijk vervelend zijn? Echt, zelfs de leukste kindjes die ik ken hebben van die momenten en fases dat ik ze echt wereldkampioen bloed-onder-nagels-vandaan-halen vind.. Dikke voor jou joh, ik hoop dat dit gevoel snel overgaat en dat je weer 2 hele lieve lieffies hebt, zonder al dit gedoe!

Stiemie, boy, wat klinkt dát herkenbaar.. Schuldgevoel omdat er altijd wel iets of iemand is die je voor je gevoel 'verwaarloost'.. Pfff.. Maar je doet wat je kan he? Vergeet niet dat je ook tijd voor jezelf nodig hebt om een goede mama te zijn, en dat je kinders er misschien ook wel gebaat bij zijn als je ze af en toe even hun eigen ding laat doen? Succes ermee!

Vicky, totaal herkenbaar hoor! Sara is echt monsterlijk op het moment

vicky, ik denk dat iedere ouder dergelijke momenten doormaakt, wat vivi zegt, over een paar weken kan het weer anders zijn. je hoeft je niet schuldig te voelen, ze IS toch ook gewoon even niet leuk nu? Ik herken het enorm iig.

stiemie, voor jou geldt ook: voel je niet zo schuldig! ga lekker je eigen dingen doen, je hoeft toch niet constant met je kinderen bezig te zijn? en andersom: dan blijft je huishouden even liggen, nou en? wees niet zo hard voor jezelf!

Wat naar Tessie, hopelijk komt er gauw verbetering in.

Vicky, wat lastig, heb je het net met Tess een beetje op de rit, gooit Amber d'r kont in de krib. Hopelijk is ze gauw weer het gezellige lachebekje.

Stiemie, ik herken het wel een beetje. En dat schuldgevoel is het naarst. Misschien je dag indelen in blokken spelen/huishouden/eigen tijd? Dat je weet dat je gewoon een uur aan een stuk met ze speelt? Misschien vermindert dat je schuldgevoel. Als je zicht hebt op de werkelijke tijd die je aan iets besteedt.

Ik ben weer begonnen met werk, 2 hele leuke maar grote klussen, maar ik vind het intens lastig. En dan vooral in mijn hoofd.
We willen Ko het eerste jaar niet naar het kdv brengen, om gevoelsmatige en geldtechnische redenen en gelukkig heeft mijn vriend momenteel veel tijd om met Ko te zijn, maar ik vind het bar. Hij komt net in zo'n eenkennige fase, drinkt nog aan de borst en niet uit de fles.
En dan heb ik ook nog werk waarbij je altijd zo goed bent als je laatste klus, dus ik wil ook nog eens bewijzen dat ik nog steeds interessant werk lever ook al ben ik moeder.
En soms mis ik gewoon luieren. Ook omdat ik dat nodig heb om nieuwe beelden en ideeen op te doen.

Ik ben nu al heel blij dat ik een campingbedje op mijn atelier heb zodat hij straks mee kan. Hopelijk kan ik dan ook iets doen.

Oeke dat lijkt me ook lastig zo met je werk. Hopelijk kan Ko straks lekker mee naar je atelier, dat gaat hij vast leuk vinden want er is zoveel te zien! Heb je anders geen vrienden/collega's met kindjes? Dat je zeg maar Ko een middagje daar brengt en jij een middag op hun kindje past? Dan gaat hij niet naar de opvang en kan wel lekker spelen en jij kan even rustig werken?

Indelen in blokken gaat helaas niet lukken omdat Esmee en Linde echt precies alles langs elkaar heen doen. We doen eigenlijk niks volgens een bepaald tijdschema (eten wanneer we trek hebben en niet precies om 12 uur, slapen als ik zie dat ze moe is etc) en dan lukt het gewoon bijna nooit om uberhaupt iets te plannen. Ik zou bv al 3 dagen even iets voor mezelf gaan doen, maar wordt net Esmee veel eerder wakker met poep tot achter haar oren, trekt Linde ondertussen een kast leeg waarvan de helft op haar valt -> huilen en besluit de kat even uitgebreid op de bank te kotsen Nu is mijn vriend onverwachts weer naar zijn broer omdat het met hem weer eens niet zo lekker gaat en dus zit ik nu weer alleen thuis met 2 kinderen...

Ik denk dat het ook komt omdat ik gewoon geen thuisblijf mama ben Ik mis mijn werk, maar helaas moet ik op zoek naar een andere baan (ja dat gaan we er ook nog even fijn tussenproppen...)

Pffft, klinkt inderdaad als een gezellige chaos. Zo gaat het bij ons ook, hoor. Maar ik bedoelde meer, dat je voor jezelf zegt, een uur spelen en dan iets anders. Zodat je niet steeds tussendoor even snel gaat spelen om je schuldgevoel af te kopen. Maar misschien is dat wel heel moeilijk met 2 verschillende ritmes.

Dat is ook herkenbaar, dat je geen thuismoeder bent. Er komt bij mij ook weer ineens veel ambitie naar boven die ik nog moeilijk te combineren vind met moederschap.
En helaas geen collega's met kindjes. Maar lief is erg veel thuis, dus dat komt goed, alleen dat loslaten he? En uit handen geven. Dat moet ik ook leren geloof ik.

Ja dat loslaten is niet makkelijk inderdaad Fijn dat Ko wel veel thuis bij je lief kan zijn

ik probeer alles nu maar te combineren. We hebben een hele grote eettafel en Linde zit links van mij te kleuren, ik fok op ed laptop en maak ondertussen een vlaggenslinger voor op haar kamer en rechts van me ligt Esmee op haar speelkleed op tafel te spelen

Klinkt heel winters-zondags-knus aan de grote tafel met mama.

Ik ga morgen en overmorgen 2 dagen zonder Ko naar het atelier, dan blijft hij thuis en moet vriendlief gaan proberen er melk in te krijgen met een bekertje. In bad vindt Ko dat iig heel leuk. Dus nu maar eens met melk proberen. Hopelijk gaat hij gewoon snel lekker groenten eten ipv sabbelen en uitspugen. Dan is er wat druk van mijn schouders.

Hoe gaat het nu, Stiemie en Vicky?

En Tessie, heb je al uitslag gehad?

Hier is een grote last van mijn schouders gevallen. Ik was zo gestresst afgelopen week.
Maar Ko is 2 volle dagen bij lief gebleven terwijl ik aan het werk was en ze hebben het zo leuk gehad. Hij had zelfs zo'n 40-60 cc uit een flesje gedronken.
En vandaag was er een vergadering verzet van middag naar ochtend en lief moest naar het ziekenhuis, dus ik moest Ko meenemen en het ging gewoon hardstikke goed!

Ik heb er weer helemaal vertrouwen in.
En wat een leuk vak heb ik toch!

Oeke wat fijn om te horen dat Ko en je lief het zo fijn hebben gehad samen! En dat het ook gewoon goed ging toen jij hem mee naar je werk hebt genomen! Kan je meteen een heel stuk zekerder maken he over alles?

Gisteren was gewoon een hele leuke dag thuis met de meisjes Esmee in de wipstoel op tafel. Samen met Linde en haar beer stoofperen gemaakt (ik snijden en Linde en beer deden ze in de pan. Nu alleen nog een manier vinden om die beer eens weg te smokkelen zodat ie de was in kan ) en daarna voor de lunch samen wentelteefjes gemaakt en gegeten. En we zijn ook nog met zijn drietjes naar de kinderboerderij geweest om te kijken of de koe ook sneeuw had . Tussendoor wat kleine huishoudelijke dingetjes gedaan. Ik was 's avonds doodop, maar toen ik Linde naar bed bracht zei ze : "was leuk he samen met mama" Kijk daar krijg je toch meteen weer energie van En ik heb volgende week een sollicitatiegesprek! Dus eigenlijk gaat het zo best lekker!