Gevoelens voor jongere jongen

Ik zit met een vreemd probleem.

Ik ben een man van 44 jaar. Een aantal jaren getrouwd geweest maar nu alweer 3 jaar alleen.
Ik merk de laatste tijd dat ik steeds meer belangstelling voor pubers tussen de 17 en pakweg 20 jaar krijg.
Het is niet zozeer sexuele aantrekking, maar ik merk dat ik het heel prettig vind om met ze om te gaan.
Vooral jongens hebben mijn warme belangstelling.
Ik heb door bepaalde omstandgheden contact gekregen met een paar jongeren, allen rond de 19 jaar.
Met ééntje heb ik een zeer goede vriendschap, het is een jongen van 19 jaar. We praten vaak via msn of hyves en ook "live" buiten, in zijn auto etc. Hij is vreselijk aardig en echt een stoere gast, totaal niet geremd of verlegen, maar spontaan en met lef.
Hij heeft een vriendin maar maakt ook voor mij veel tijd vrij. Hij sms-t en belt regelmatig met me over van alles en nog wat. TOen hij een tijdje geleden een groot probleem met justitie had (geen misdrijf !) heb ik hem opgevangen en gerust gesteld en daar was hij zeer van onder de indruk.

Ik ben echt heel erg op hem gesteld. Ik weet niet of het verliefdheid is. Ik heb in ieder geval totaal geen sexuele fantasiën over hem en heb verder ook geen belangstelling voor jongere mensen dan 17-20, nooit gehad ook.
Ik kan er zelf geen vinger opleggen maar ik ben de hele dag aan het hopen en een sms-je of mailtje van hem en nog meer kijk ik uit naar onze ontmoetingen.,
Prettig is het niet om 24/7 aan hem te moeten denken. Het beheerst nu mn leven en mijn gedachten.
De contacten doen me heel erg goed. Was ik eerst nog behoorlijk somber en vermoeid, door deze contacten ben ik weer vrolijk en voel ik me altijd dagenlang goed als ik hem gezien heb.

Die jongen zelf wil onze contacten compleet geheim houden. Hij woont bij zn moeder en stiefvader
en heeft een vriendin en is heel erg bang dat zijn moeder of vriendin dit ontdekken.
Ikzelf zorg er ook voor dat mijn kinderen (die bij me wonen) hier nooit achterkomen.

Nogmaals, het is niet sexueel maar wel een heel erg sterk verlangen naar hem.
Overigens heb ik me bij leeftijdgenoten nimmer op mn gemak gevoeld. In mijn omgeving, vooral de school van mn kinderen, kom ik vaak genoeg met veertigers en vijftigers in contact en daar voel ik me helemaal niet bij thuishoren. Veel beter voel ik me de cultuur en wereld van de hiervoor genoemde jongeren.

Ik vind het een bijzonder lastige situatie. Niemand mag het weten, maar we zijn wel erg aan elkaar gehecht geraakt. Is het nu echt zo heel vreselijk wat ik doe ? Mijn gevoelens voor deze jongen zijn gewoon puur en eerlijk en ik zal hem nooit iets laten doen wat ie niet wil of mijn leeftijd gebruiken om hem te intimideren. Sterker, hij is toch wel heel duidelijk de dominante partij in onze contacten en dat laat ik me als van nature aanleunen.

nou ik weet natuurlijk heel goed dat de samenleving omgang tussen mensen van verschillende leeftijdsgroepen met argusogen bekijkt. In de gevallen van kinderen onder de 16 jaar is dat ook terecht, want zulke omgang vind ik ook gewoon niet kunnen. Dat is meestal ook puur op eigen behoeftenbevrediging gebaseerd en niet op vriendschappelijke omgang.

Ik vind zelf niet dat ik iets fout doe, maar ik weet hoe de omgeving daar over denkt.

quote:

Op dinsdag 22 december 2009 22:22 schreef La_Vita het volgende:
Ben je homo of hetero?

Ik ben bi-sexueel

quote:

Op dinsdag 22 december 2009 22:25 schreef Lano het volgende:
Qua seksuele gevoelens moet je wel oppassen denk ik, je zegt zelf te denken dat jij die niet hebt, maar misschien denkt die jongen daar anders over. Een anders iets is wat ik ook zelf meerdere keren heb gezien is dat die jongen jou als vaderfiguur ziet en daardoor heel close word. Als 1 van jullie dat "verward" met seksuele gevoelens heb je ook een probleem.

Maar als je denkt dat dat geen probleem is wat kan jou het dan schelen wat de omgeving ervan denkt

Ik weet goed wat sexuele gevoelens zijn, ik ben een aantal jaren getrouwd geweest en ik kan goed onderscheiden dat de gevoelens voor deze jongen niet zozeer sexueel zijn maar dat ik meer de neiging heb tot bescherming en verzorging.

Met mijn vrouw had ik in het begin een goed sexueel contact. Later niet meer, toen zij manisch-depressief werd. Vorig jaar heb ik nog wel een relatie met een vrouw gehad, enkele maanden. Maar daarna heb ik geen enkele behoefte meer gevoeld aan vrouwen. Hoewel ik een mooie vrouw heel erg kan waarderen en dat is niet beperkt tot 20-jarigen maar dat loopt een heel eind door.
Ik keek wel al mn hele leven naar mooie jongens en kon daar behoorlijk opgewonden van raken.

Mede daarom verwarren deze gevoelens me zo ontzettend en ik wíl ze eigenlijk ook niet.

quote:

Op dinsdag 22 december 2009 22:30 schreef emmerhoofd het volgende:

[..]

...dus ik zet het op een van de grootste zo niet hét grootste forum van Nederland waar ik zeker weet dat ik binnen een paar reacties als pedeau digitaal zal worden gestenigd.

Weet je wel wat een pedo is ? Daar wens ik niet voor uitgemaakt te worden, want dat vind ik net zo verwerpelijk en smerig als jullie allemaal. Dit heeft niets met pedofilie te maken (iets wat tot 12 jaar loopt of zo en bovendien interesseren jongere kinderen mij totaal niet).

quote:

Op dinsdag 22 december 2009 22:42 schreef TheFrankey het volgende:

[..]

een mod die tvp doet?

Ot: je bent dus verliefd op die gast. Je spreekt hem in zijn auto. Waarom is dat? En waarom die geheimhouding van zijn kant?
Voelt hij hetzelfde? Houd rekening met grote teleurstelling. De omgeving keurt een relatie niet goed en dat gaat je opbreken. Net als het verschil in levensfase.

Dat weet ik wel. Ik ben me er juist zo ontzettend van bewust dat het uit de hand kan lopen. Gevoelens heb je niet in de hand en ik weet niet of mijn gevoelens zuiver vriendschappelijk zullen blijven. Ik heb genoeg vrienden gehad en heb er nog een aantal, maar daarbij had ik nimmer zulke gevoelens.
Ik verwacht er niks van en overweeg serieus om het contact af te bouwen, want dit trek ik niet meer.