Als ik een wens mocht doen, dan zou ik een gezellig, rustig en kalm ochtendritueel wensen. Het hoeft niet met roosjes en geurend vers brood, mag wel natuurlijk, maar ik ben met dit snel tevreden.
Sinds de vakantie gaat het tot nu toe zo:
7:00 mijn wekker begint te jengelen en zo vreselijk zonder frisse moed ram ik de wekker uit.
7:15 mijn telefoon begint te piepen, ook volle frisse tegenzin klepper ik deze uit.
7:30 nu moet ik er écht uit en sleep, trek en hijs mezelf het bed uit, schiet in de kleren en maak 2 zonnestraaltjes wakker.
7:35 volledig uitgekafferd dat het te vroeg is loop ik naar beneden terwijl de 2 zonnestraaltjes zich boven klaarmaken en zorg dat ze wat te eten krijgen, gezellig!
7:40 De 2 woest kijkende zonnestraaltjes zijn beneden werpen zichzelf als zoutzakken op de bank en knallen de tv aan op het liefst het meest schreeuwende programma. Ondertussen ga ik lunchpakketjes maken.
7:41 Ik waarschuw de zonnestraaltjes dat ze van elkaar af moeten blijven
7:41+30 sec. Ondertussen heb ik 3 boterhammen gesmeerd, verder dan 3 ben ik helaas nog nooit gekomen, en loop naar de kamer om de afstandbediening af te pakken ivm het gevaar op schedelbasisfractuurtjes.
7:42 Ik ben een boterham verder en kan de kamer weer in omdat de kinderen aan het Riverdancen zijn, alleen dan tegen elkaar ipv met de voetjes op de vloer. Ik druk zonder wat te zeggen de tv uit!
Rust.. hoop ik...
7:43 Er is nóg geen bloed, wel tranen en een heleboel geschreeuw, ik denk dat ze de tekenfilm naspelen die net aanstond en kan de kamer weer terug in. Als ik mazzel heb is er in de tussentijd al wat brood klaar. Het kinderkoortje der zonnestraaltjes zingt uit volle borst.
7:45 Het koor gaat me iets te ver en weer kan ik de kamer in om zonnestraaltje 1 aan de ene kant van de tafel op een stoeltje te zetten en zonnestraaltje 2 mag aan de andere kant.
7:46 De zonnestraaltjes spreken verwensingen uit omdat ze naar elkaar kijken. Zeg nou zelf, ze moeten niet al het moois er af kijken natuurlijk!
7:47 Het grote zonnestraaltje heeft inmiddels haar kop op onweer staan en gaat hysterisch door het huis heen op zoek naar haarelastieken, oorbellen en andere kerstboomversiering.
7:48 Op jacht naar verloren haarborstels sluip ik door de woonkamer heen.
7:50 Ondertussen staan de zonnestraaltjes op scherp en komt het kleinste zonnestraaltje in aktie, het debat broodkorsten: wel of niet.. Ik vind van wel, hij van niet. Ondertussen is het grootste zonnestraaltjes nog aan het bedenken hoe haar haar moet zitten/hangen vandaag.
7:55 Terwijl de kleine zonnestraal steeds meer op een weeralarm begint te lijken blijkt dat hij mij nooit meer lief vindt, dat ik maar stom ben omdat hij zelf zijn kleren aan moet gaan doen.
7:55+3sec Ik probeer zo kalm mogelijk het haar te ontklitten van de grote zonnestraal. Iedere dag vergeet ze 1 ding, nooit je moeder bos maken terwijl ze gewapend met een borstel de strijd aan gaat om alle knopen uit je haar te halen. Ik ben ook wederom niet leuk bevonden, maar moet sneller brood maken, moet lekker beleg op brood doen, moet snoep in broodtrommeltjes proppen, moet vanmiddag nagelslakken, moet vlechtjes maken, moet andere oorbellen kopen etc etc.
8:00 Het kleine zonnestraaltje zit met zijn ene been door de bovenkant van zijn onderbroek heen en heeft zijn shirt achterste voren binnenste buiten aan. Ik doe een poging hem aan te sporen om nú normaal te doen anders mag hij zo naar school.
De grote zonnenstraal gaat haar tanden poetsen.
8:05 De kleine zonnestraal is ein-de-lijk aangekleed, tandenpoetsen. Dit gaat met een hoop gegil, geblèr, en gekwijl, volgens hem is het wisselen namelijk een zéé pijnlijk iets. Je zou er haast 112 voor bellen, of de dierenbescherming dat ik een varken ritueel slacht, iedere ochtend én avond.
8:12 Eindelijk, de kleine zonnestraal is een donderwolk waar de bliksemschichten uit schieten, maar hij zit zélf zijn haar te kammen.
Ondertussen staat de grote zonnestraal weer te stralen, want ze is helemaal opgetut en klaar en d'r broertje is gemarteld, dat tandenpoetsen is voor haar toch wel een hit om op te fleuren iedere ochtend, er komen nog net geen bloemenveldjes om hoor hoofd als aureool.
Ik kan dus eindelijk éven plassen. Helaas wordt iedere dag de deur openen getrokken zodat Elvis zijn zelf gemaakte playmobile kapsel kan bekijken. Ik zit in ieder geval op goede hoogte om er met mijn handen een warboel van te maken.
8:15 Jassen aan, we gaan naar school.
8:17 ik heb al 6x gebruld dat we te laat komen, maar uiteraard moet er zoals iedere ochtend ruzie gemaakt worden wie de voordeur open doet. Ondertussen kan ik terug om Cas' tas te pakken.
8:19 Ik prop 2 zonnestralen achter in mijn auto, ik heb geen puf meer om met de fiets te gaan.
Ondertussen wordt er flink gekat wie nou te veel bij het stofnaadje van de bank zit, mag niemand door elkaars raam kijken en kijk ik met oogkleppen op voor me uit terwijl ik in gedachte al naar de huisarts rij.
8:23 De koninklijkehoogheden zijn gearriveerd! Natuulijk mag niet iedereen door 1 deur de auto uit, dus ik loop een rondje om de auto heen alsof ik het dagelijks doe om de deuren te openen. Godzijdank past de rode loper niet in mijn kofferbak.
8:24 We stormen de school binnen en ik kus de oudste een fijne dag en loop door met Koning Keizer Admiraal.
8:25 Een hoop gemekker omdat er iedere dag een mega mindy tas op ZIJN haakje hangt, hoe durven ze!
8:26 Ik kus op mijn aller liefste manier de koninklijke donderwolk die inmiddels op ontploffen staat een fijne dag, krijg een knuffel. Hij zegt dat hij me gaat missen, mis jij mij ook?! Nietszeggend breng ik hem naar zijn stoeltje en mummel wat. MAM IK MIS JE! hoor ik nog in de verte... ik ben er nog niet uit of ik dat ook doe..
8:28 Met een glimlach stap ik in mijn auto als ik niet hier en daar nog iets te kletsen heb.
8:30 Ik sta op de parkeerplaats, knal mijn auto in het vak en denk nog maar 1 ding: RUST!!
8:32 Ik sleep mezelf naar binnen, behoeftig aan caffeïne en nicotine is het nu mijn tijd. Mijn eigen ritueel kan nu gaan beginnen.
Ik geloof niet dat ik ze mis ..