Ja, echt. Of nou ja, in sommige opzichten.
Vroegah zo rond mijn 16-18e, was ik echt een feestbeest. Elke week wel een paar feestjes, in het weekend pas bij het ochtendgloren naar huis, heel veel drinken, blowen, etc. Vond dat helemaal geweldig.
Echter, hoe ouder ik word (ben nu 20), hoe meer ik merk dat het me niet zo interesseert. Alcohol vind ik eigenlijk helemaal niet lekker, blowen eigenlijk gewoon niets aan. Feestjes... Ja, leuk, mensen, maar dronken mensen heb ik niks mee. Eerst bleef ik nog altijd en dwong mezelf om te drinken zodat het leuk werd, nu ga ik maar gewoon met de laatste bus naar huis (ipv fietsen) of gewoon niet. Uitgaan alleen naar een cafe, dansen hoeft niet van mij. Mijn ex was zo iemand die echt elke week een paar keer uitging, zoals ik vroeger. Veel drinken , daar was hij niet vies van. Hij was ook zo iemand die meteen de dansvloer opsprong. Om hem te pleasen ging ik altijd mee, maar na een tijdje had ik het wel gezien. Nu was mijn ex zo iemand die dan valse opmerkingen moest maken, wat natuurlijk niet echt prettig voelde.
Ik heb veel vrienden en die zie ik ook regelmatig, maar meestal gaan we lekker de stad in of gewoon rustig een film kijken. Kom ook totaal geen aandacht tekort van jongens, heb altijd wel een scharrel of een relatie.
Maar toch heb ik een beetje het idee dat ik buiten de boot val. Sommige van mijn vrienden feesten al minder, maar die zijn rond de 25. Ik hoor vaak dat ik nog zo jong ben en gewoon lekker los moet nog, maar heb er niet meer de behoefte aan.
Ik ben een saai oud wijf!