Marlien is begonnen om alles te benoemen. Ze wijst vanalles aan en probeert ook te zeggen wat het is. Vooral rond kerst en oud en nieuw was dat erg interessant: mmm-ma (oma) en mmm-pa (opa) en heeeel veel ooms en tantes en ook nog neefjes en nichtjes... ze hield het af en toe dan ook bij 'nui' (neus), 'oo' (oog), 'ooi' (oor) en 'haa' (haar). Al die namen is natuurlijk ook niet zo handig.
Ze kon trouwens wel iedereen aanwijzen bij het noemen van de naam. En zo vaak zien we de familie eigenlijk niet, dus daar was ik best verbaasd over.
Wat ik ook grappig vond, is dat ze mijn schoonvader (die hier met kerst was) mmm-pa noemde, maar mijn vader (waar wij een paar dagen later waren) 'mmm-ma... papa'. Volgens mij lukt het haar niet meer om mmm-pa te zeggen.
En ze benoemt ook steeds meer dieren. Eerst was alles een 'bwawaf' (wel leuk om haar te horen blaffen als je bijv. een konijntje of een leeuw aanwijst

), maar nu weet ze steeds meer dieren te benoemen: 'paa' (paard), 'aa' (schaap), 'ninn' (konijn) 'mauw' (poes).
Ze heeft echt duidelijk een sprongetje gemaakt, want een paar weken geleden vond ik nog dat ze zo weinig zei en nu probeert ze echt door woorden (naast gebaren) duidelijk te maken wat ze wil.
'Ja' is hier trouwens ook zwaar favoriet, vooral op ingewikkelde vragen van Daan

.
het hoeft dus geen 20 jaar te duren
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
-
[i]Rikkert Zuiderveld[/i]