Mijn vriendin heeft psychische problemen

quote:

Op dinsdag 8 december 2009 23:06 schreef Alucart het volgende:
Daar bij ben ik bang als ik haar verlaat dat ik mijn eigen ruiten in gooi mijn ltber (Een mbo mentor) me ouders me vrienden en jullie zeggen allemaal dat dit geen goede relatie is maar ik heb echt het gevoel als ik dit vernageld dat ik gewoon daar later gewoon heel veel spijt krijg omdat ik dan eenzaam en alleen ben.

Dat laatste is bij jou nu juist het probleem waarom je in deze ongezonde relatie blijft hangen. Je hebt geen eigenwaarde en daarom ben je blij met iedere vorm van aandacht van de andere sekse die je kan krijgen. En alle problemen die ze heeft schuif je af onder de noemer "ze bedoelt het niet zo", "ze heeft een rotverleden gehad" etc...

Zij heeft problemen, maar jij ook. En jullie gebruiken elkaar daarvoor.

Een liefdesrelatie tussen twee mensen is niet bedoeld om eenzaamheid te verdrijven, of je aan elkaar vast te klampen.
Die moet gebaseerd zijn op zelfvertrouwen, wederzijds vertrouwen en respect.
Pas als je 100% lekker in je vel zit, kun je beginnen aan een relatie.
Jullie moeten niet elkaars pleister op de wonde zijn.

edit
wat Jumping-Skippy zegt.

quote:

Op dinsdag 8 december 2009 23:10 schreef Jumping-Skippy het volgende:

[..]

Dat laatste is bij jou nu juist het probleem waarom je in deze ongezonde relatie blijft hangen. Je hebt geen eigenwaarde en daarom ben je blij met iedere vorm van aandacht van de andere sekse die je kan krijgen. En alle problemen die ze heeft schuif je af onder de noemer "ze bedoelt het niet zo", "ze heeft een rotverleden gehad" etc...

Zij heeft problemen, maar jij ook. En jullie gebruiken elkaar daarvoor.

En wat voor rotverleden heeft ze eigenlijk gehad? Ze heeft op jonge leeftijd belachelijk veel vriendjes gehad, die afhaakten omdat zij niet spoort. En verder?

quote:

Op dinsdag 8 december 2009 23:13 schreef Xennia het volgende:

[..]

En wat voor rotverleden heeft ze eigenlijk gehad? Ze heeft op jonge leeftijd belachelijk veel vriendjes gehad, die afhaakten omdat zij niet spoort. En verder?

Ik bedoelde een algemene noemer, waar wat hij doet onder geplaatst kan worden.

quote:

Op dinsdag 8 december 2009 23:13 schreef Alucart het volgende:
Want ik zelf heb er geen problemen mee dat ze zo op me steunt. En andersom ook niet. Dus ik vraag me af waarom het dan toch zo belangrijk is dat het anders gaat. Als we beide gelukkig zijn in deze relatie is het toch goed?

Je klinkt niet gelukkig. Je klinkt als iemand die het ongeluk van de ander op zijn schouders meedraagt. Je klinkt als iemand die vindt dat hij het niet waard is een gelukkige relatie te hebben, of uberhaupt een relatie te hebben.
Zij klinkt niet gelukkig. Anders zou ze geen zelfmoord willen plegen.

Ben je gelukkig?

quote:

Op dinsdag 8 december 2009 23:13 schreef Alucart het volgende:
Want ik zelf heb er geen problemen mee dat ze zo op me steunt. En andersom ook niet. Dus ik vraag me af waarom het dan toch zo belangrijk is dat het anders gaat. Als we beide gelukkig zijn in deze relatie is het toch goed?

Dat komt door je lage eigenwaarde; je vindt het misschien zelfs fijn of een grote eer dat ze zo afhankelijk van je is want op die manier wordt jouw schreeuw om aandacht gevoed. Andersom kan waarschijnlijk heel goed hetzelfde gelden.
Aan dit soort gedrag ga je uiteindelijk echt onderdoor als je niet uitkijkt.

En verder wat Xennia zegt.

quote:

Op dinsdag 8 december 2009 23:06 schreef Alucart het volgende:
Daar bij ben ik bang als ik haar verlaat dat ik mijn eigen ruiten in gooi mijn ltber (Een mbo mentor) me ouders me vrienden en jullie zeggen allemaal dat dit geen goede relatie is maar ik heb echt het gevoel als ik dit vernageld dat ik gewoon daar later gewoon heel veel spijt krijg omdat ik dan eenzaam en alleen ben.

Een slechtere reden om een relatie aan te houden, is bijna niet te bedenken. Bij iemand blijven omdat je bang bent alleen te zijn en heel misschien wel niemand anders zult vinden. Wat een drogreden.

Je beweegredenen om bij haar te blijven zijn een heel stuk egocentrischer dan je hier opvoert. Verman jezelf en dompel je niet onder in zelfmedelijden. Op deze manier misbruik je haar om zelf steeds maar aandacht te genereren voor het feit hoe goed je wel niet bent dat je haar door dik en dun steunt. Je buit haar ellende uit om jezelf een hele vent te kunnen voelen. Dat is mijn gedachte zo langzamerhand bij dit hele verhaal.

Je zult het niet met me eens zijn, maar speel eens met de redenering. Wees eerlijk tegen jezelf.

quote:

Op dinsdag 8 december 2009 23:20 schreef Alucart het volgende:
Tja ik kan mezelf ook niet depresief/slecht in me vel noemen. het enige is dat ik wel geschroken was van het feit dat ze "zelfmoord" wilde plegen terwijl ik het weekend ervoor dus vorig weekend een heel fijn weekend heb gehad. (de dag ervoor was ze net thuis gebracht) dus juist wanneer de relatie weer wat verbeteringen begon te tonen raakte zie "in de put". daarbij wil ik niet zeggen dat we een slechten relatie hebben ik spreek haar dagelijk over school en dat soort dingen en nu en dan met problemen. Daarbij ga ik elke weekend naar haar toe of zij naar mij toe. we wisselen het veel af.
Ik heb haar vandaag ook aangemoedigd om met proficonele hulp te gaan praten en ze klonk wel dat ze serieus overwegeningen wil maken.

Je beseft het nog niet. Bij mij heeft dit soort gedrag uiteindelijk geleid tot een burn-out; maar dat is natuurlijk voor iedereen anders.
Ik hoop echt dat deze cyclus niet fataal wordt voor je.

Besef wel even dat je pas 17 bent als zij morgen een ander heeft..En ik begin nu meer en meer te lezen van je ze gebruikt je volgens mij echt wel
Geniet nog van je leven nu als je voor haar gezorgd heb straks heeft zij een ander en jij zit met het gezeik en een depressie

Respect voor je, TS. Hoewel ik denk dat je het nog zwaar zult krijgen. Je verhaal is op sommige punten herkenbaar en ik kan je vertellen dat ik het niet volhield ondanks dat ik dacht dat ik er wel mee om kon gaan. Sterkte dus.

quote:

Op dinsdag 8 december 2009 23:25 schreef Alucart het volgende:

[..]

Ik vind het fijn dat ze zich goed en veilig bij me voelt want daar is toch ook een vriendje voor om ff je problemen te vergeten en je ff veilig en rustig te voelen want ik merk ook echt verschil als ik met haar praat als ze thuis is of als ze samen met mij ergens is dan is ze veel ontspannender. ze is helemaal op haar gemak bij mij terwijl ze thuis op haar tellen past om maar geen ruzie te krijgen daarom denk ik als het er ooit van komt dat ik op me zelf woont en zij bij me inkomt wonen dat ze zich een stuk beter zou voelen want als ik al zo'n goede sfeer kan creeren bij haar dan is een opvang plaats(mijn eigenwoning) met zo'n sfeer toch alleen maar goed voor haar of heb ik dat nou verkeerd

Ik weet niet hoe ik kan reageren; ik zie alleen dat je het aan het goedpraten bent. Als je een gezonde eigenwaarde zou hebben, zou je je niet zo laten meeslepen in de psychische ellende van een ander.
Dat zij zich goed en veilig bij je voelt; is voor jou de bevestiging hoe goed je wel niet bezig bent door haar problemen op te willen lossen.
En jij voelt je nuttig en behulpzaam bij haar en dat geeft haar waarschijnlijk het idee dat ze haar shit wel bij jou kan dumpen en de psychiche manipulator uit kan blijven hangen. Omdat jij haar toch steeds weer opvangt.

Feitelijk ben ik het in grote lijnen met Lkw eens, maar ik weet niet hoe ik het kan verwoorden.

quote:

Op dinsdag 8 december 2009 23:35 schreef Sinceria het volgende:
Respect voor je, TS. Hoewel ik denk dat je het nog zwaar zult krijgen. Je verhaal is op sommige punten herkenbaar en ik kan je vertellen dat ik het niet volhield ondanks dat ik dacht dat ik er wel mee om kon gaan. Sterkte dus.

Dat had ik dus ook, precies hetzelfde. Het is heel nobel om zoiets na te streven, maar destructief als je bekijkt vanuit welk oogpunt TS dat doet.

quote:

Op dinsdag 8 december 2009 23:25 schreef Alucart het volgende:

[..]

Ik vind het fijn dat ze zich goed en veilig bij me voelt want daar is toch ook een vriendje voor om ff je problemen te vergeten en je ff veilig en rustig te voelen want ik merk ook echt verschil als ik met haar praat als ze thuis is of als ze samen met mij ergens is dan is ze veel ontspannender. ze is helemaal op haar gemak bij mij terwijl ze thuis op haar tellen past om maar geen ruzie te krijgen daarom denk ik als het er ooit van komt dat ik op me zelf woont en zij bij me inkomt wonen dat ze zich een stuk beter zou voelen want als ik al zo'n goede sfeer kan creeren bij haar dan is een opvang plaats(mijn eigenwoning) met zo'n sfeer toch alleen maar goed voor haar of heb ik dat nou verkeerd

Ja, dat zie je verkeerd.
Ook als jij bij haar bent is ze niet ontspannen. Je mag niet eens naar de wc. Ze wil van een brug af springen.
Je maakt jezelf veel te belangrijk en verantwoordelijk.
De oplossing van haar psychiatrische probleem zit hem niet in een andere woonomgeving.

Ga er maar een paar nachtjes over slapen en leg dit topic even aan de kant.

quote:

Op dinsdag 8 december 2009 23:36 schreef Jumping-Skippy het volgende:

[..]

Dat had ik dus ook, precies hetzelfde. Het is heel nobel om zoiets na te streven, maar destructief als je bekijkt vanuit welk oogpunt TS dat doet.

+ op die leeftijd word je heel makkelijk *verliefd 15 en 17want dit zal heus niet de rest van hun lvn duren vooral nueit als ze al 14vriendjes gehad heeft Dus hij moet gewoon snel een eind eraan maken

quote:

Op dinsdag 8 december 2009 23:33 schreef donthate het volgende:
ze gebruikt je volgens mij echt wel

Deze twee mensen gebruiken elkaar op nogal ongezonde manier. Ze durven beiden het leven niet aan te gaan en dus voeren ze samen maar een soort Shakespeariaans drama op, in de hoop dat de wereld ze in godsnaam zal zien. Het is een schreeuw om aandacht van twee pubers, waarbij de een de show maakt (dame in kwestie) en de ander volgt (TS).

Het heeft ook wel iets deerniswekkends.

Het valt me daarbij op dat TS zich uitput in verdrietige verhalen vertellen - waarbij hij zijn rol als begrijpende, koene ridder zeker niet vergeet te vermelden - en verder zo min mogelijk ingaat op mensen die kritisch zijn op zijn gedrag en 'm uit zijn droom willen halen van de zichzelf wegcijferende, doodgoeie jongen.

Ik zou zeggen TS: droom lekker voort en kom weer posten als je wat minder verlegen zit om complimentjes en bereid bent kritisch te zijn op je eigen handelen.

quote:

Op dinsdag 8 december 2009 23:35 schreef Jumping-Skippy het volgende:
maar ik weet niet hoe ik het kan verwoorden.

Je verwoordt het prima volgens mij

quote:

Op dinsdag 8 december 2009 23:53 schreef Lkw het volgende:

[..]

Het valt me daarbij op dat TS zich uitput in verdrietige verhalen vertellen - waarbij hij zijn rol als begrijpende, koene ridder zeker niet vergeet te vermelden - en verder zo min mogelijk ingaat op mensen die kritisch zijn op zijn gedrag en 'm uit zijn droom willen halen van de zichzelf wegcijferende, doodgoeie jongen.

Dat vind ik nou ook wel weer meevallen. Hoe moet TS het dan vertellen? Zichzelf afschilderend als een klootzak?

Het lijkt hier niet uit te maken op wat voor manier je iets vertelt, er is altijd wel iemand die er kritiek op heeft.

En ja ik weet, het is Fok!

TS...hoe goed je het ook bedoeld, dit gaat niet lang stand houden. Zie je niet in, dat ze alle energie uit je zuigt? Zodra jij bitter en leeg bent, neemt ze een ander en ben jij koud en alleen. Zo gaat dat met dat soort mensen. Zodra jij haar spelletje door hebt, is het voor haar geen klap meer aan. Ze heeft dan geen invloed meer op je.

Je moet niet bang zijn dat je nooit iemand krijgt, omdat je in het verleden bent gepest om "wat je bent". Je bent wie je bent, en er is altijd iemand die daar op valt! Je lijkt me een prima joch en ik heb respect voor je bezorgdheid en openheid, maar denk goed na. Je gaat straks verder met leren of werken en voor je het weet staat er iemand voor je die wel voor 100% bij je past en die jou ook op je gemak laat voelen (en je niet continue chanteert).

Stel je open zoals je hier doet, verman jezelf, ga studeren...zuip jezelf nog 5 jaar compleet van de kaart.Vrij met elke vrouw en wordt dan volwassen Geloof me...als ik denk aan mijn (nog) jongere jaren (ben pas 24) dan komt er een glimlach op mijn gezicht! Ook ik ben twee jaar de fout ingegaan door met een meisje te gaan die elke druppel energie uit me zoog en mijn vrienden niet mocht. Ik was ook blind voor signalen vanuit mijn omgeving, totdat iemand me wakker schudde. Ik ben erheen gegaan en heb haar de bond gegeven en man o man wat voelde dat goed!

Ik heb nu al 2,5 jaar een relatie met een geweldige meid. We vullen elkaar aan maar hebben vrijwel niets gemeen Sinds kort wonen we samen en ik heb me nog nooit zo gelukkig gevoeld. Toch dacht ik tijdens de relatie met dat andere meisje ook dat ik gelukkig was.....snap je me?

mocht je nog advies willen hebben dan horen we dat graag! Fijn dat je het licht gezien hebt!


ow en een relatie zoeken hoeft echt niet! Je loopt haar echt nog wel tegen het lijf

[ Bericht 34% gewijzigd door Dj_unkie op 09-12-2009 09:00:23 ]

quote:

Op woensdag 9 december 2009 00:14 schreef Sinceria het volgende:

[..]

Dat vind ik nou ook wel weer meevallen. Hoe moet TS het dan vertellen? Zichzelf afschilderend als een klootzak?

Nee, natuurlijk niet. Er is echter meer dan de twee uitersten.

quote:

Het lijkt hier niet uit te maken op wat voor manier je iets vertelt, er is altijd wel iemand die er kritiek op heeft.

En ja ik weet, het is Fok!

Mijn vorige post is gebaseerd op wat me opvalt in dit hele topic van 6 pagina's. Wat me enigszins stoort is dat er geen ontwikkeling in zit. TS is nog even ver als tijdens de OP, naar mijn mening mede doordat hij blijft hangen in zijn rol als het o zo lieve, begrijpende vriendje van zijn labiele vriendin. Hij ontwijkt m.i. mensen die hem uit die rol willen trekken.

quote:

Op woensdag 9 december 2009 08:52 schreef Alucart het volgende:
Yep begrijp je punt ik denk ook dat het beter is om deze relatie te beeingigen en een nieuwe te zoeken thanks voor jullie adviesen

Alhoewel dit dan weer wél een nieuw gezichtspunt is

Laat het even bezinken TS. Je hoeft de boel natuurlijk niet direct vandaag te beëindigen, maar neem even afstand van de materie en zorg dat je genoeg slaap pakt (ook altijd belangrijk om dingen helder te zien).

quote:

Op woensdag 9 december 2009 08:52 schreef Alucart het volgende:
Yep begrijp je punt ik denk ook dat het beter is om deze relatie te beeingigen en een nieuwe te zoeken thanks voor jullie adviesen

Fijn dat je dingen in begint te zien

Ik wil de adviezen van de rest van harte ondersteunen, daar heb je echt heel veel aan.

quote:

Op woensdag 9 december 2009 11:16 schreef Alucart het volgende:
heb gister ook goed geslapen ik had gistere maar 2 uurtjes geslapen drm was ik nogal eenzijdig. maar vandaag heb ik goed geslapen en de boel over zien ik laat haar vallen als vriendin maar blijf wel vrienden met haar dan kan ik haar teminsten toch nog wel helpen zonder dat het te veel aan mij schort

Super dat je dit hebt bereikt!

Wat het vrienden blijven betreft kan ik niks zeggen, ik heb daar geen ervaring mee. In mijn geval was dat onmogelijk, daarom kunnen anderen daar beter hun mening over geven.

nu wel echt bij je standpunt blijven! Laat je niet manipuleren maar loop weg als het moeilijk wordt! Vraag anders of een vriend mee wilt zodat je een terugval punt hebt

Vrienden blijven komt in de praktijk in de meeste gevallen neer op het langzaam afbouwen van het contact.
Meestal lukt het niet op langere termijn om vrienden te blijven, als er verliefdheid in het spel is geweest.
Maar dat moet je zelf aanvoelen, of het wel of niet lukt.
En zij ook, want een eenzijdige vriendschap bestaat natuurlijk niet.

Succes met alles!

quote:

Op dinsdag 8 december 2009 23:20 schreef Alucart het volgende:
Tja ik kan mezelf ook niet depresief/slecht in me vel noemen. het enige is dat ik wel geschroken was van het feit dat ze "zelfmoord" wilde plegen terwijl ik het weekend ervoor dus vorig weekend een heel fijn weekend heb gehad.

Niet om het een of het ander: maar 15 jarige meiskes die melden dat ze zelfmoord willen plegen doen dat echt niet, die willen aandacht. Vooral die volledige "och meiske toch kom maar hier" aandacht. De meeste mensen die zelfmoord willen plegen gaan daar niet iedere keer over beginnen. Als zo'n iemand emotioneel die stap genomen heeft, doet 'ie het gewoon.

P.S.: TS, ik wil je niets opdringen maar het kan een idee zijn - om te voorkomen dat je nog een keer zo wordt gebruikt - om aan je eigen probleem te gaan werken. Namelijk je eigenwaarde.
Daar valt of staat alles mee. Ik raad het je ten zeerste aan, maar ik kan niet voor jou beslissen.

Eigenwaarde is (in mijn ogen) voor een groot deel accepteren wie je bent en daar gelukkig mee zijn! Een ander punt is mensenkennis en weten wanneer mensen je in de zeik nemen. Dit leer je door de jaren vanzelf. Ik denk dat je er met jou instelling wel komt hoor

quote:

Op woensdag 9 december 2009 15:50 schreef Alucart het volgende:
en hoe moet ik dat dan doen?

Ik ben er nog steeds mee bezig doordat ik een assertiviteitstraining volg.

quote:

Op woensdag 9 december 2009 18:07 schreef Alucart het volgende:
heb jij dan het zelfde probleem als mij gehad? en eigenwijs doorgezet? want aan de ene kant voel ik me vol met zelf vertouwen maar de andere kant weer super onzeker

Ik heb al redelijk wat in mijn posts gezet (lees die eens door als je wilt), maar inderdaad. Ik herken je situatie van a tot z en daarom heb ik zo vaak gereageerd.
Ik had altijd een eigenwaarde van nul en dito zelfvertrouwen. Goedgelovig en naïef als de pest. Dit omdat ik bepaalde dingen in mijn jeugd had gemist.
Ik kwam op mijn 24e een jongen tegen met wie het aanvankelijk goed klikte maar door de jaren heen veranderde hij en bleek hij een manipulerende, chanterende leugenaar te zijn die mij en mijn ouders geld heeft afgetroggeld.
Hij had een bak problemen en verwachtte/eiste van mij dat ik die zou oplossen. Hij dreigde met zelfmoord plegen en dat hij naar de gevangenis moest als er geen geld (van mij dus) zou komen.
Ik was allang blij dat ik een jongen had die me aandacht gaf (dat was dus in het hele gebeuren MIJN grote probleem - dat zag ik alleen achteraf pas) en geloofde echt alles wat hij zei.

Ik ben gewoon geestelijk geterroriseerd, gemanipuleerd en gechanteerd ("als je dit niet oplost, dan hou je niet van mij"; "als je me nu in de steek laat is de vriendschap voorbij" en meer van die onzin).
Uiteindelijk heb ik de bodem van de put bereikt en de stekker eruit getrokken. Ik heb een burn out gekregen van dit alles en volg nu een assertiviteitstraining.

Dit is in korte lijnen even wat mij is overkomen. Enige verschil is dat ik toen 26 was (ik ben bijna 4 jaar met hem omgegaan) en hij is twee jaar jonger dan ik. Maar zwaar psychopatisch. En ik mag hem volgende week vrijdag in de rechtbank weer zien omdat hij mijn ouders nog geld schuldig is en ik dat wil gebruiken als afsluiting voor mezelf.

Ik had mijn ouders die doorhadden dat hij niet deugde en andere mensen ook, maar ik luisterde niet. Want hij had het zo moeilijk en niemand begreep hem en niemand zag wat wij hadden. Allemaal blablabla.

Het werkt echt zwaar fucked up en daarom reageer ik op verhalen als die van jou.

dudes ik heb deze topic ff gevolgd en wat denken jullie? zou hij haar nu echt laten gaan en een eigen leven zoeken?

quote:

Op woensdag 9 december 2009 18:22 schreef steve.T het volgende:
dudes ik heb deze topic ff gevolgd en wat denken jullie? zou hij haar nu echt laten gaan en een eigen leven zoeken?

Uiteindelijk wel, maar ik denk wel wat er iets mis is met zijn eigenwaarde, ongekend vertrouwen in mensen, de wil om te helpen en een beroerde partnerkeuze en er maar zo weer een nieuw fout meisje kan opduiken.

TS ik raad je aan om je niet te snel vol overgave in een relatie te storten. Als er alarmbelletjes afgaan bij een meisje, dan is dat je intuitie die je iets wil zeggen. Beoordeel mensen verder op hun daden en niet op hun woorden, doe rustig aan, verwacht niet te veel.

quote:

Op woensdag 9 december 2009 18:32 schreef Xennia het volgende:

[..]

Uiteindelijk wel, maar ik denk wel wat er iets mis is met zijn eigenwaarde, ongekend vertrouwen in mensen, de wil om te helpen en een beroerde partnerkeuze en er maar zo weer een nieuw fout meisje kan opduiken.

Dat heeft hij ook aangegegeven, hij heeft geen eigenwaarde.

quote:

Op woensdag 9 december 2009 18:32 schreef Xennia het volgende:

[..]

Uiteindelijk wel, maar ik denk wel wat er iets mis is met zijn eigenwaarde, ongekend vertrouwen in mensen, de wil om te helpen en een beroerde partnerkeuze en er maar zo weer een nieuw fout meisje kan opduiken.

TS ik raad je aan om je niet te snel vol overgave in een relatie te storten. Als er alarmbelletjes afgaan bij een meisje, dan is dat je intuitie die je iets wil zeggen. Beoordeel mensen verder op hun daden en niet op hun woorden, doe rustig aan, verwacht niet te veel.

zelfde wat Xennis zegt bouw relatie's rustig op en noem iets pas een relatie als je echt langer iets hebt. Nog veel geluk met het opbouwen van je zelfvertrouwen en het vinden van een "goede" nieuwe vriendin

quote:

Op woensdag 9 december 2009 18:22 schreef steve.T het volgende:
dudes ik heb deze topic ff gevolgd en wat denken jullie? zou hij haar nu echt laten gaan en een eigen leven zoeken?

Ergens heb ik het idee dat hij zegt van wel, maar of hij het daadwerkelijk ook gaat doen?

tja meer kunnen jullie ook niet doen. als hij zo blind wilt zijn om het advies te negeren. dan is het zijn probleem. Maar ja je opent ofc niet een topic als je alles zelf al hebt uitgevogeld dus hij had echt wel hulp van buitenaf nodig

quote:

Op woensdag 9 december 2009 18:35 schreef steve.T het volgende:zelfde wat Xennis zegt bouw relatie's rustig op en noem iets pas een relatie als je echt langer iets hebt. Nog veel geluk met het opbouwen van je zelfvertrouwen en het vinden van een "goede" nieuwe vriendin

Als je er inderdaad voor kiest om hier een ''einde'' hoofdstuk van te maken:
Het is jouw keuze ( en als het als troll bedoelt is dan is het echt een goede) en daar moet je 100% achter staan. Zo niet, denk er nog eens goed over na.

Een relatie (zo zie ik het iig) is een verbetering voor haar én jouw leven.

quote:

Op dinsdag 8 december 2009 01:19 schreef Alucart het volgende:
Laten we beginnen bij het begin. Ik heb een vriendin van 15 (ben zelf 17) maar dat is het probleem niet. Het probleem is iets wat ik al een tijdje vreesde. Ze heeft zware pychische problemen. Ze heeft gister bijna zelfmoord gepleegd. Ze is een persoon die als ik er ben 24/7 aan me vast klampt kan amper naar de wc zonder dat ze mee gaat. Daar bij ben ik de enige die ze vertrouwt. Jongens help! dumpen is geen oplossing daar is ze me te dierbaar voor. btw. ze krijgt waarschijnlijk pyscische hulp een opvang centrum ofzo iets.Maar hoe kan ik haar nu het beste helpen en steunen want probleem 2 is we wonen allebei in een andere stad (vroeger woonde ik in de zelfde als haar) dus er ff heen fietsen is er ook niet bij. Pas volgend jaar krijg ik een ov jaar kaart en een kaartje kost 15 euro enkele reis, en ik heb het geld niet op me rug groeien en een opleiding die succesvol moet worden afgerond. Help me plz

Loslaten. Dit moet ze alleen doen. Als de hulp effectief is zouden jullie weer een band kunnen opbouwen. Deze band zal echter bijna altijd onder druk komen te staan.

Ik wens je veel sterkte toe.

quote:

Op woensdag 9 december 2009 15:50 schreef Alucart het volgende:
en hoe moet ik dat dan doen?

Zelf met een psycholoog contact zoeken (verwijzing via huisarts)