JohnDDD | zondag 29 november 2009 @ 10:22 |
Ik kende tot voor kort geen moslims en was altijd van het type Moslimknuffelaar...Moslims, niets mis mee, zijn net als alle anderen, etc. Nu begin ik een beetje van mening te veranderen. Ik heb een moslim leren kennen hier (Londen), een Noord-Afrikaan, en we trekken veel met elkaar op. Hoewel hij ontzettend aardig en vrolijk is, is het echt soms een vreselijk moeilijke en onuitstaanbare gast. Hij moet iets van 5 keer per dag bidden, waaronder om 16 uur, 19 uur, en 21 uur. Je kunt kortom nooit iets met hem ondernemen zonder dat hij naar huis moet om te bidden. In begin sprak ik nog wel eens iets met hem af, dan wilde hij bijv. om half 7 op het station afspreken en als we dan daar waren kwam ik erachter dat hij eerst naar huis moest om te bidden. Dat vond hij volstrekt normaal om me dan eerst naar het station te laten komen en dan bij hem thuis te laten wachten tot hij uitgebeden was. Over het geloof heb ik wel eens geprobeerd te discussiëren met hem (ik ben spiritueel maar atheïst) maar daar valt niet mee te praten: dan krijg je argumenten zoals "kijk nou naar die boom, wie heeft die gemaakt? weet je niet he? God dus." In het begin belde hij me sowieso elke dag en soms meerdere malen per dag. Wellicht zijn moslims minder gereserveerd dan Nederlanders maar ik hoef mijn vrienden dus echt niet elke dag te zien. Het ergste is nog wel dat hij geen "no for an answer" accepteert. Van de week was ik met hem ergens geweest in de stad. Hij was lopend, ik was op de fiets. Op een gegeven moment zeg ik: ik ga hier links, dat is een perfecte fietsroute naar huis. Zegt hij: loop even met mij mee naar huis dan, dan krijg je die pond (woon in Londen) terug die je voor me betaald hebt. Ik zeg: die pond boeit me niks, ik ga nu op de fiets naar huis. Zegt hij: kom nou even met mij mee naar huis, dan ga je vanaf daar naar huis. Ik zeg: nee het is toch sneller om hier meteen in te gaan, dan ben ik veel sneller thuis. Zo ging het nog even door. Toen liep hij boos weg. Echt wat moet je met dat soort types? Ik kan me dat ook nog wel herinneren van moslims bij mij in de klas vroeger. Altijd klagen over hun proefwerk, hun fouten waren nooit fout, ze wilden altijd punten erbij. Zo is hij ook. Hij was gezakt voor zijn Engelse test, en was dus niet toegelaten tot de universiteit hier. Mail gestuurd naar het toelatingsbureau. Uiteraard konden ze niets voor hem doen. Nog een mail gestuurd, hij zat in de ramadan tijdens zijn Engelse test en moest vasten en was daardoor slecht geconcentreerd. Ze konden niets voor hem doen. Nog een mail gestuurd. Nog een keer langs gegaan. Gebeld. Echt sommige mensen weten van geen ophouden!!!! Is vriendschap met moslims mogelijk? Of is hun cultuur gewoon te verschillend? | |
wikwakka2 | zondag 29 november 2009 @ 10:23 |
Natuurlijk is dat mogelijk. Het zijn geen buitenaardse wezens of zo ![]() | |
Tinkepink | zondag 29 november 2009 @ 10:25 |
![]() En ja, vriendschap met een moslim is zeker mogelijk weet ik uit ervaring | |
RemcoDelft | zondag 29 november 2009 @ 10:29 |
Discussieren met gelovigen heb ik lang geleden opgegeven... Ze willen geen argumenten, het is zo, want het antieke boek zegt zo, en daarom is het zo... | |
Mwanatabu | zondag 29 november 2009 @ 10:31 |
Gebeden kun je uitstellen, later inhalen als het nodig is. Deze meneer kan dus slecht plannen en is onbeschoft. Daarnaast weigert hij toe te geven in conflictsituaties. Het zou fijn zijn als dat alleen onder moslims voor zou komen, lekker overzichtelijk enzo, maar helaas ken ik zat roomblanke grefo's, schietzwarte Afro's en knalgele Chinezen die ook onuitstaanbaar zijn op deze manier. | |
54cm | zondag 29 november 2009 @ 10:32 |
Het lijkt me sowieso moeilijk om met iemand om te gaan die zo fanatiek met z'n geloof bezig is. Of die persoon nou christen, moslim of pastafari is. Zijn doordrammerigheid lijkt me eerder iets persoonlijks.... ![]() | |
Tinkepink | zondag 29 november 2009 @ 10:38 |
Ohja, discussieren over geloof en politiek doe ik niet met vrienden. Het is een splijtzwam voor de relatie. | |
Surveillance-Fiets | zondag 29 november 2009 @ 10:38 |
Je kan ook gewoon op straat bidden. Als het moet. Hij is gewoon onbeschoft. ![]() | |
Godtje | zondag 29 november 2009 @ 10:39 |
quote:Hoezo? Je kan toch wel een normale discussie hebben zonder het respect voor elkaar te verliezen? | |
JohnDDD | zondag 29 november 2009 @ 10:43 |
quote:Die gebeden moeten geloof ik op een bepaalde tijd, of tussen twee bepaalde momenten plaatsvinden. Je kunt ze inderdaad enigszins uitstellen maar volgens mij niet urenlang ofzo. Hij zou in principe overal kunnen bidden maar zou dan wel zijn gebedsgewaad en matje bij zich moeten hebben denk ik, bovendien zou hij zich denk ik ook moeten wassen voor het bidden. | |
ArcticBlizzard | zondag 29 november 2009 @ 10:44 |
Zoals anderen al aan je hebben laten weten, dit ligt niet aan het feit dat hij een moslim is. | |
JohnDDD | zondag 29 november 2009 @ 10:47 |
quote:Denk dat ik het hier wel mee eens ben. Maar toch, soms wordt het wel irritant. Deze jongen heeft een heel erg kleine kamer in een huis waar hij verder alleen de keuken en de badkamer van mag gebruiken. Als ik zijn kamer binnenkom, wil hij dat ik meteen mijn schoenen uitdoe: ok dat is geen probleem. Maar één keer raakte ik met mijn sokken de vloer buiten de kamer aan, en toen werd hij panisch. Hij wilde dat ik vanuit de deuropening gelijk zijn bed opsprong, omdat ik de rest van de vloer van zijn kamer (waar hij op bidt) niet meer mocht aanraken omdat mijn sokken nu onrein waren en zijn gebedsvloer niet onrein mocht zijn. Bovendien kijkt hij elke 2 seconden naar de allerlelijkste passerende meisjes. Hij mag van zijn geloof echter niet met ze naar bed, hij mag zelfs niet masturberen dus ik kan me voorstellen dat hij op zijn 25e onderhand bloedjegeil is, echt vervelend want hij gedraagt zich volledig "obnoxious" zeker tegenover vrouwen. Gaat zonder vragen naast ze zitten, spreekt ze aan, vraagt hij telefoonnummer en is er dan heilig van overtuigd dat ze met hem zullen trouwen. | |
JohnDDD | zondag 29 november 2009 @ 10:47 |
quote:Maar ligt het er dan aan dat hij uit Algerije komt en niet begrijpt hoe onze cultuur in elkaar zit? Of is het volledig persoonsgebonden? | |
wikwakka2 | zondag 29 november 2009 @ 10:48 |
Conclusie: de persoon in kwestie heeft gewoon asociale/autistische trekjes. Ik heb nog nooit gehad dat een van mijn vrienden mij maar even achterliet omdat hij vlug naar huis moest gaan om te bidden ![]() [ Bericht 59% gewijzigd door wikwakka2 op 29-11-2009 10:55:54 ] | |
Hexagon | zondag 29 november 2009 @ 10:53 |
Tja je hebt wel een van de kwezels onder de moslimbevolking uitgekozen zie ik al | |
Mutant01 | zondag 29 november 2009 @ 10:54 |
quote:Jawel, je kan ze urenlang uitstellen. Hoe denk je anders dat de meeste moslims het doen? ![]() [ Bericht 0% gewijzigd door Mutant01 op 29-11-2009 11:03:15 ] | |
Nemephis | zondag 29 november 2009 @ 11:02 |
Van alle moslims is er maar eentje die echt een eikel is. En die heb jij ontmoet. | |
54cm | zondag 29 november 2009 @ 11:06 |
quote:Dat verklaart een hoop; die arme kerel is gewoon zwaar gefrustreerd.... ![]() | |
LaTiNo | zondag 29 november 2009 @ 11:08 |
je vriendje is irritant omdat hij gewoon een eikel is, dat was hij denk ik ook wel geweest als hij niet moslim was geweest. Ik heb ook een paar moslimvriendjes en daar kun je tenminste wel normale discussies over geloof mee hebben. 1-tje heeft een xbox, een andere een PS3, wat wil je nou nog meer? | |
Cracka-ass | zondag 29 november 2009 @ 11:09 |
Ligt eraan wanneer je een relatie als vriendschap bestempeld. Met een aantal moslims in mijn omgeving kan ik erg goed opschieten. Het gros kan alleen niet op een normale manier discussiëren over filosofie en/of geloofsovertuiging. Dat is voor mij toch wel een voorwaarde voor een vriendschap. Dus ik kan me wel verplaatsen in TS. * Maar om antwoord te geven op je vraag: Nee het is niet onmogelijk. Vul trouwens voor moslim, christen of jood in en je hebt hetzelfde verhaal. | |
54cm | zondag 29 november 2009 @ 11:11 |
quote:Een Nintendo Wii voor jezelf? ![]() | |
bioloogje | zondag 29 november 2009 @ 11:14 |
Toch mooi, TS kent eerst geen moslims. Dan leert hij er EEN kennen en vraagt zich meteen af of je überhaupt wel vriendschappen met ze kunt aangaan. ![]() | |
uithangbord | zondag 29 november 2009 @ 11:39 |
Gevalletje uiterste, met Moslims een vriendschap aangaan lukt bijzonder goed. Zolang ze een beetje op hetzelfde level als jou zitten. Dus geen extremen. | |
Deliah | zondag 29 november 2009 @ 11:48 |
quote:Juist! | |
quatara | zondag 29 november 2009 @ 11:53 |
quote: Ik snap dat gedoe over sokken niet, ik wist niet dat je dan meteen de gebedsvloer onrein zijn. Ik denk dat dit niet waar is hoor. Die jongen weet niet waar die mee bezig is, kijken naar andere geslacht met lust is uiterst verboden...als je zo extreem wilt doen doe het dan goed..zucht. | |
ArcticBlizzard | zondag 29 november 2009 @ 11:56 |
quote:Klopt, het ligt aan zijn persoonlijkheid/cultuur/opvoeding. Wij hadden een groepje dat bestond uit moslims, christenen, hindoe, boeddhisten, atheïsten. Het enige wat een probleem vormde was het eten wanneer we met z'n allen wat gingen eten. Gesprekken over het (on)geloof van een ander was geen enkel probleem, zolang je elkaar in z'n waarde laat en elkaar niet voor idioot uitmaakt. Ieder heeft zijn eigen levenswijze, je hoeft het niet met elkaar eens te zijn. | |
Electrocute | zondag 29 november 2009 @ 12:17 |
Ik vind je vraag een beetje te generaliserend voor een moslimknuffelaar ![]() Ik heb zelf twee goede kennissen en een collega die moslim zijn. Twee Turkse meisjes en een Marokkaanse jongen. Met hen kan ik het uitstekend vinden en onze verstandhouding ondervindt ook geen problemen door hun geloof. Sommige dingen kunnen niet, maar dat neem ik voor lief. Zo kan ik bijvoorbeeld niet gaan stappen met de twee meisjes. De jongen mag en wil dat wel, maar die drinkt bijvoorbeeld geen alcohol en gaat niet absurd laat terug naar huis. Ik houd me ook altijd een beetje in qua taalgebruik. Ik sta er om bekend dat ik af en toe wat grofgebekt kan zijn, maar dat doe ik niet als ik weet dat het absoluut niet gewaardeerd wordt. Kleine moeite, vind ik. De problemen die jij (TS) omschrijft vind ik meer persoonsgebonden. Niet de zaken die in direct verband staan met zijn geloof, maar wel zijn stugge gedrag over het algemeen. | |
quatara | zondag 29 november 2009 @ 12:24 |
Ik heb ook Nederlandse vriendinnen (atheïsten) en ik moet wel eerlijk bekennen dat sommige dingen echt anders zijn, zij gaan uit,drinken,vriendjes, etc. maar wij doen daar simpelweg niet aan maar we houden nog steeds leuke gesprekken en discussies . Zij snappen ook echt niet dat we in een God geloven, dat vinden ze allemaal onzin en dat zorgt voor veel ophef. Vooral aan ons discussies over homoseksualiteit lijkt er geen einde aan te komen. | |
Devz | zondag 29 november 2009 @ 12:37 |
Hangt er vanaf hoe fanatiek ze zijn denk ik. Met de meeste Moslims zal vriendschap prima mogelijk zijn, maar ik ken ook wel fanatieke Moslims (inderdaad 5x per dag bidden etc) die privé niet eens met Nederlanders om mogen/willen gaan en je dan gewoon straal voorbij lopen als je ze tegenkomt. | |
Electrocute | zondag 29 november 2009 @ 12:39 |
quote:Dat ze met je willen omgaan is toch wel een voorwaarde voor een vriendschap ja ![]() | |
Tinkepink | zondag 29 november 2009 @ 12:58 |
quote:Ik zie er het nut niet van in. Als ik zinloze discussies wil voeren ga ik wel naar Fok! | |
-Strawberry- | zondag 29 november 2009 @ 15:38 |
Vriendschap met erg gelovige mensen is moeilijk, zeker als je zelf niet gelovig bent of weinig raakvlakken hebt. Maar vriendschap met een moslim of welke gelovige dan ook moet goed mogelijk zijn, zo lang die persoon niet al te veel met z'n geloof bezig is. | |
-Strawberry- | zondag 29 november 2009 @ 15:40 |
quote: ![]() | |
Deliah | zondag 29 november 2009 @ 15:48 |
quote:Welnee, kan prima, zolang er wederzijds respect is. | |
JohnDDD | zondag 29 november 2009 @ 16:54 |
Ik vind ook niet dat zijn geloof per se een probleem hoeft te vormen maar hij lijkt me wel erg hypocriet soms. Ook vind ik het aan een kant moeilijk met iemand om te gaan die zo'n andere mijns inziens tegenwoordig onverdedigbare en a-rationele kijk op de werkelijkheid heeft. Hij is wel redelijk open en heeft geen probleem met het aangaan met vriendschappen met mij (ongelovig) of zelfs homo's (hij heeft een Algerijnse vriend die in Engeland zelfs getrouwd is met een man). Aan de andere kant, toen ik hem hier naar vroeg - ook uit interesse - kreeg ik een heel verhaal dat homoseksualiteit verkeerd is en met het vrij bekende verhaal van Allah die het hele stuk land waarop de homo's leven oppakt en omdraait en de grond inboort. Dat soort discussies kan ik natuurlijk beter vermijden maar ergens zit het me behoorlijk dwars dat hij dit soort denkbeelden koestert, ook al is hij op zich niet per definitie afwijzend tegenover mensen. Ik kom nu eenmaal uit Nederland en ik ben opgegroeid met het idee dat homoseksualiteit volkomen normaal is en dat iedereen dat accepteert. Ik ben zelf geen homo maar zie deze acceptatie van homo's wel als één van de belangrijkste dingen die ik van mijn cultuur heb meegekregen. Verder zeurt hij vaker over meisjes die weinig kleding dragen en dat dat allemaal verkeerd is en dergelijke maar als er een vrouw langsloopt die hem maar enigszins bevalt kijkt hij haar na en zegt hij "oehhhhh she's nice". Toch denk ik dat zijn onvermogen een afwijzing te accepteren (zij het wanneer ik hem zeg dat ik geen tijd heb, zij het toen hij niet werd toegelaten tot de universiteit) wel samenhangt met zijn cultuur. Ik heb dit wel vaker teruggezien bij de weinige moslims die ik heb ontmoet in mijn leven. Het hangt volgens mij ook samen met de Islam. Denken dat jij de enige waarheid bezit, en dus denken dat jij altijd gelijk hebt. Waar ik het wel mee eens ben is dat deze persoon in het bijzonder sociaal erg onhandig is. Dat zit ook in zijn aard ja. | |
wikwakka2 | zondag 29 november 2009 @ 16:55 |
Zoek eens normale vrienden dan, in plaats van geforceerd vriendje met hem te spelen. | |
JohnDDD | zondag 29 november 2009 @ 17:01 |
Sorry trouwens als ik nogal generaliserend overkom. In het begin probeerde ik deze problemen inderdaad toe te spelen aan zijn persoonlijkheid. Totdat ik laatst met een vriendin praatte. Zij zei me dat het iets was wat in de cultuur zat. Ze heeft wel een aantal relaties gehad met moslims en ook een goede vriendin van haar is getrouwd geweest met een Algerijn en volgens haar zijn zeker de mannen over het algemeen gewoon mensen waar je vrij weinig mee kunt. | |
trovey | zondag 29 november 2009 @ 18:12 |
Vriendschap is mogelijk maar net als vriendschappen met andere mensen die een geloof aanhangen ga ik als niet-gelovige nooit een discussie met ze aan over het geloof wat ze aanhangen. Je wordt het toch nooit eens met elkaar dus waarom zou je er zelfs over beginnen. | |
JohnDDD | zondag 29 november 2009 @ 18:18 |
quote:Misschien ook omdat het me onbewust best dwars zit. Ik heb hier net het nieuwe boek van Richard Dawkins liggen, ben altijd bezig geweest met religie en spiritualiteit en heb voor mijzelf heel bewust de keuze gemaakt dat ik alle religies beschouw als mythes om de wereld te verklaren en als sociaal en politiek bindmiddel, ook om mensen te kunnen controleren. Ben ook erg overtuigd van het belang van atheïstisch humanisme waarbij alle mensen de kans krijgen op bijv. huwelijk met hetzelfde geslacht en euthanasie. | |
Deliah | zondag 29 november 2009 @ 18:24 |
quote:Omdat het leuk is?! | |
sitting_elfling | zondag 29 november 2009 @ 18:28 |
Het is denk ik een uitzondering, ik woon ook in Londen, heb meerdere moslim vrienden, maar ik kan me in geen een vinden wat jij hier zegt. | |
-Strawberry- | zondag 29 november 2009 @ 18:30 |
quote:Als je over bepaalde dingen te verschillend denkt werkt het niet. Ik heb geen respect voor iemand die echt een ontzettende afkeer heeft naar homo's toe, en dat kan dus door geloof komen. Daar kan ik gewoon niet erg close mee worden, want het komt vast wel eens ter sprake. | |
trovey | zondag 29 november 2009 @ 18:31 |
quote:Niet in een echte vriendschap...krij je alleen maar problemen mee als iemand zijn mening wil doordrukken. | |
-Strawberry- | zondag 29 november 2009 @ 18:38 |
quote:Heb ik ook wel eens gedaan. Soms kan je er inderdaad een normale discussie over voeren met wederzijds respect, en andere keren kwam er ruzie door. Als iemand iets zegt wat in mijn ogen totaal onlogisch of zelfs dom is, dan zal ik daar zeker (respectvol) kritiek op geven. Niet iedereen kan met kritiek omgaan en op het moment dat iemand zich aangevallen voelt kan er altijd ruzie komen. Een geloofsovertuiging kan immers een belangrijk deel van een persoon zijn, dus als je daar kritiek op hebt of het daar totaal niet mee eens bent, dan denk je misschien in bepaalde gevallen te verschillend. Het is echt een manier van denken. Ik kan het vaak beter vinden met atheïsten, omdat je de dingen op een zelfde manier bekijkt, maar ik ga niet bij voorbaat geen vriendschap aan met een gelovige puur omdat die persoon gelovig is natuurlijk. Toch blijven raakvlakken, een beetje dezelfde normen/waarden en ideeën over hoe de wereld in elkaar zit wel belangrijk (wil je geen oppervlakkige vriendschap hebben). Ik denk dat het in een vrienschap heel belangrijk is dat je elkaar ook enigszins kunt begrijpen. Als de één gelovig is en de ander niet dan lukt dit niet altijd, helaas. ![]() | |
JohnDDD | zondag 29 november 2009 @ 18:45 |
Het probleem met discussiëren met gelovige moslims die ook nog eens in een islamitisch land zijn opgegroeid is dat ze zich niks anders kunnen voorstellen dan dat ene God de wereld zou hebben geschapen. Dat zit zo diep in de cultuur verweven dat er niet mee te discussiëren valt. | |
Electrocute | zondag 29 november 2009 @ 19:02 |
quote:Ik weet dat je al sorry hebt gezegd, maar kap eens met dat generaliserende gelul ![]() Wat wil je nou eigenlijk met dit topic, aan de wereld bewijzen dat je geen kutvent bent als je een vriend dumpt om zijn geloof? | |
-Strawberry- | zondag 29 november 2009 @ 19:04 |
quote:Sommige gelovigen zullen zo zijn, ja. Maar zeker niet allemaal. | |
Tinkepink | zondag 29 november 2009 @ 20:10 |
quote:Kan je me uitleggen wat er leuk is aan een oneindige discussie tussen twee mensen die het toch nooit met elkaar eens worden? | |
JohnDDD | zondag 29 november 2009 @ 20:13 |
quote:Toch is het heel moeilijk praten met iemand die vanaf zijn 1e levensjaar geïndoctrineerd is met de islam, en overal God in herkent. | |
Tinkepink | zondag 29 november 2009 @ 20:18 |
quote:Negeer dat onderwerp dan en richt je op wat jullie wel bindt. | |
Ringo | zondag 29 november 2009 @ 20:24 |
Wat een figuur is de vriend van TS. ![]() ![]() Nee, niet alle moslims zijn zo. ![]() | |
IHVK | zondag 29 november 2009 @ 20:28 |
Misschien klikken jullie niet zo goed persoonlijk? Ik ben veelal bevriend met niet-moslims. Gaat best goed. | |
wikwakka2 | zondag 29 november 2009 @ 20:30 |
quote:Zolang ze maar niet te veel kijken ![]() ![]() | |
__Saviour__ | zondag 29 november 2009 @ 20:32 |
Het kan toch wel eens handig zijn om er bevriend mee te zijn. Misschien vertelt hij je wel waar hij zijn bom verstopt heeft en wanneer die gaat ontploffen. Dan kan jij er toch mee lekker bij uit de buurt blijven | |
IHVK | zondag 29 november 2009 @ 20:32 |
quote: ![]() | |
JohnDDD | zondag 29 november 2009 @ 23:33 |
quote:Hij heeft me wel uitgenodigd in Algerije bij zijn familie. Zou een mooie vakantie zijn. Maar hij verwacht van mij ook wel hetzelfde, dat hij dan bij mijn moeder mag logeren enzo. Ik weet niet, in mijn familie breng ik mijn vrienden eigenlijk niet over de vloer. Lastig uit te leggen. |