Joel Greenblatt's Magische Formule (value investing)

Dat zijn inderdaad mooie resultaten ja! We hebben Fornix al sinds eind september in onze portefeuille zitten, echter deze staat op een verlies van 15%.
De formule baseert zich inderdaad op het verleden. Het kan dus zijn dat toekomstige resultaten tegenvallen, maar gemiddeld genomen blijft dit positief. Een bedrijf als Fornix blijft in onze portefeuille zolang deze in de top 12 blijft volgens Greenblatt's formule. We hebben er voor gekozen om maandelijks zijn formule toe te passen en voor de Nederlandse beurs maar 12 aandelen aan te houden, een voor elke maand. Maar 12, omdat de Nederlandse beurs niet zo heel veel aandelen heeft. Je wilt natuurlijk niet de hele beurs kopen, dat zou alleen maar een negatief effect hebben op het rendement.
Over het algemeen valt er altijd minimaal 1 aandeel buiten deze top 12. Als er meer buiten vallen, verkopen we alleen het aandeel dat de laagste ranking heeft op basis van de K/W-verhouding en ROC gecombineerd. Zolang Fornix dus niet het slechtste aandeel in onze portefeuille is op basis van deze ranking, blijft deze in de portefeuille. Zodra het contract met de regering verloopt, verwacht ik dan ook dat je dit terug gaan zien in de cijfers en dus buiten de selectie gaat vallen. We passen overigens geen correctie toe, alleen financiële instellingen filteren we er uit, gezien alle gebeurtenissen daar omheen de laatste tijd.
Overigens vervangen we het slechts presterende aandeel in onze portefeuille door het beste aandeel volgens de ranking die we niet in de portefeuille hebben zitten.

Volgens deze formule, wat zijn dan de te kopen fondsen in China?

quote:

Op woensdag 9 december 2009 16:26 schreef flyguy het volgende:
Volgens deze formule, wat zijn dan de te kopen fondsen in China?

Bedrijven en personen buiten China kunnen normaalgesproken geen fondsen in China kopen. Ik heb de uitkomsten van de USA beurzen via www.value-investing.eu gefilterd naar fondsen die hun hoofdkantoor in China hebben. Hier volgt de top 10 in volgorde van aanbeveling

CHINA AGRI-BUSINESS
CDC 'A'
WEIKANG BIO TECHNOLOGY GROUP
YAYI INTERNATIONAL
NEW TAOHUAYUAN CULTURE TOURISM
CHINA 3C GROUP
CHINA ORGANIC AGRICULTURE
CHINA BIOLOGIC PRODUCTS
CHINA KANGTAI CACTUS BIO -TECH
GUANGZHOU GLOBAL TELECOM

Dit zijn dus fondsen die je via Amerikaanse beurzen kunt kopen, bijvoorbeeld als ADR of OTCBB. Ik heb geen bron voor het doorzoeken van de fondsen aan de beurs van Hong Kong.

De werking van de Magic Formula leunt volledig op betrouwbare financiele rapportage. Ik denk dat je daar bij Chinese bedrijven wel wat vraagtekens bij kunt plaatsen. De toepassing van de formule op emerging markets is daarom een leuke gedachten oefening maar lijkt mij in de praktijk te gevaarlijk.

[ Bericht 0% gewijzigd door jaco op 09-12-2009 16:51:23 (typo) ]

quote:

Op woensdag 9 december 2009 16:50 schreef jaco het volgende:

[..]


De werking van de Magic Formula leunt volledig op betrouwbare financiele rapportage. Ik denk dat je daar bij Chinese bedrijven wel wat vraagtekens bij kunt plaatsen. De toepassing van de formule op emerging markets is daarom een leuke gedachten oefening maar lijkt mij in de praktijk te gevaarlijk.

Dat is dus mijn issue lichtelijk: financiële rapportage is in volwassen markten dan wellicht wel technisch correct, maar reflecteert over het algemeen niet de onderliggende winstgevendheid van een onderneming. Bij een normale, gedetailleerde analyse doe je daarom je eigen analyse. Als je bijvoorbeeld naar P/E ratio's kijkt, zie je dat alle eenmalige baten of lasten gewoon meegenomen worden. Dan kan een aandeel volgens deze methode erg goedkoop zijn, maar dan is de werkelijke reden daarvoor niet iets dat te maken heeft met de onderneming maar met het feit dat er in 1 jaar een eenmalige meevaller was.

Hoe ondervangt Bliq dit - checken die de Top 20 bijvoorbeeld?

quote:

Op woensdag 9 december 2009 16:50 schreef jaco het volgende:

[..]


De werking van de Magic Formula leunt volledig op betrouwbare financiele rapportage. Ik denk dat je daar bij Chinese bedrijven wel wat vraagtekens bij kunt plaatsen. De toepassing van de formule op emerging markets is daarom een leuke gedachten oefening maar lijkt mij in de praktijk te gevaarlijk.

Ja denk ook dat je gelijk hebt. En het even testen met een schaduwportefeulle duurt ook wel erg lang

quote:

Op woensdag 9 december 2009 17:29 schreef Drive-r het volgende:
Hoe ondervangt Bliq dit - checken die de Top 20 bijvoorbeeld?

Wij passen de formule op de gehele beurs toe, waarvan een eis is dat de marktwaarde minimaal 25 miljoen moet zijn. Dit om dat kans dat een faillisement of iets dergelijks voorkomt te verkleinen. Verder filteren we er de financiële instellingen uit vanwege de ophef daaromtrent het laatste jaar. Daar rolt dus een lijst uit met alle actieve bedrijven, maar dan gerangschikt op basis van de beste score volgens de formule. Verder doen we hier niets mee. We laten de formule gewoon zijn werk doen. Het kan daarom ook zeker zijn dat we af en toe een slechte aankoop doen, maar dat kun je toch nooit van tevoren weten, ook al laat je er 100 technische analyses op los. De formule heeft zich bewezen in de VS en zal naar verwachting hier ook z'n werk doen. We geloven er zelfs zo heilig in dat we aan de hand van deze formule een onderneming gestart zijn, net zoals onze concurrent, die jullie eerder genoemd hebben, dat gedaan heeft.

[ Bericht 37% gewijzigd door remlof op 10-12-2009 16:58:38 (spam weg) ]

Dit klinkt een beetje als SPAM opeens

Maar goed, je begreep mijn comment niet helemaal, geloof ik. Als je gelooft in die formule (en dat doe je heilig, volgens je post), dan zou je verwachten dat je die formule zo goed mogelijk toe wilt passen. Mijn vraag was meer: welke data gebruik je daarvoor? Trek je de historisch financiële data uit Bloomberg, Reuters, CapitalIQ, etc?

En vervolgens: check je die historisch data zelf ook enigszins? Iedereen met wat ervaring weet dat simpele systemen (zoals hierboven) een reflectie geven van enkel gerapporteerde winstgevendheid, niet van de onderliggende. Een korte check (elke analist kan dat in 30 minuten) levert vaak andere resultaten op.

quote:

Op donderdag 10 december 2009 10:32 schreef Bliq het volgende:

[..]


Nu ik deze link gepost heb, zou ik wel graag jullie commentaar op de website horen. Dit met als doel de site te verbeteren natuurlijk. Wat zou je nog meer willen zien op de site, welke info mis je nog e.d. Je kunt je commentaar hier posten, maar ik heb liever een PM.

Groet Bliq

Bliq. Behalve dat ik dit soort links hier zelf überhaupt liever niet zou zien, heb ik bij het lezen van de website (en ik investeer beroepsmatig en lees dus veel financiële documentatie van allerhande investeringsfondsen, etc) sterke twijfels over de voorlichting die jullie geven.

Voorbeeld:

quote:

Hoeveel risico loop ik?
Antwoord:U loopt een zogenoemd beperkt risico, dat op de schaal tussen ‘géén risico’ en ‘hoog risico’ vlak na ‘weinig risico’ ko

Dit kan je gewoon niet maken. Investeringen in aandelen (zeker in kleine portefeuilles als dit) worden eigenlijk altijd aangemerkt richting hoog risico. Als dit een gecontroleerd fonds zou zijn (en wil je het goed doen, dan moet je er zo ook naar kijken), dan moet je daar gewoon eerlijk in zijn.

En andere:

quote:

Hoe worden risicovolle bedrijven uitgesloten?
Antwoord:
De minimum MC bedraagt 25 miljoen EUR
Als een bedrijf aan deze (en de overige) selectiecriteria voldoet, blijft deze in onze lijsten opgenomen, totdat de MC onder de helft (12,5 miljoen EUR) van het minimum zakt
Wanneer de MC van een bedrijf onder deze 12,5 miljoen EUR uitkomt, wordt deze niet eerder geselecteerd dan wanneer de MC weer boven de 25 miljoen EUR uit komt

Het getuigt van ongelovelijke kortzichtigheid en weinig begrip van risico-management als je de MC van een bedrijf definieert als de indicator van het risico. Mensen zo voorlichten is verkeerd en mag in mijn ogen strafbaar gesteld worden. Sterker nog, als dit gereguleerd was (als fonds), dan zou het ook niet toegestaan zijn.

quote:

Op donderdag 10 december 2009 10:44 schreef Drive-r het volgende:
Dit klinkt een beetje als SPAM opeens

De link is inmiddels verwijderd door de moderator. Ik denk dat het goed is de link wel te vermelden (eventueel met een waarschuwing voor bezoekers). Ik heb de link nooit gezien en het lijkt me leerzame informatie, ook als het om een dubieuze website gaat.

quote:

Mijn vraag was meer: welke data gebruik je daarvoor? Trek je de historisch financiële data uit Bloomberg, Reuters, CapitalIQ, etc?

Hij gaf eerder aan dat de data van Thomson Reuters komt.

quote:

En vervolgens: check je die historisch data zelf ook enigszins? Iedereen met wat ervaring weet dat simpele systemen (zoals hierboven) een reflectie geven van enkel gerapporteerde winstgevendheid, niet van de onderliggende. Een korte check (elke analist kan dat in 30 minuten) levert vaak andere resultaten op.

Op de website van value-investing.eu wordt aangegeven dat de screens 2/3 van het totale besluitvormings werk inkorten. De laatste 1/3 deel is je eigen research, die niet geautomatiseerd kan worden. Dit lijkt me wel een aardige stelregel.

Zelfs als de rapportages een correct en eenduidig beeld geven, dan loert nog het gevaar van de 'value-trap'. Oftewel: het bedrijf presteerde in het verleden goed vanwege redenen die nu of in de nabije toekomst niet meer bestaan. Bijvoorbeeld het aflopen van een patent.

quote:

Op donderdag 10 december 2009 14:31 schreef jaco het volgende:

[..]

De link is inmiddels verwijderd door de moderator. Ik denk dat het goed is de link wel te vermelden (eventueel met een waarschuwing voor bezoekers). Ik heb de link nooit gezien en het lijkt me leerzame informatie, ook als het om een dubieuze website gaat.

Ik heb de moderator inderdaad om zijn mening gevraagd. Prima om met disclaimer te vermelden, ik wilde het enkel onder de aandacht brengen.

quote:

Hij gaf eerder aan dat de data van Thomson Reuters komt.

Op de website van value-investing.eu wordt aangegeven dat de screens 2/3 van het totale besluitvormings werk inkorten. De laatste 1/3 deel is je eigen research, die niet geautomatiseerd kan worden. Dit lijkt me wel een aardige stelregel.

Zelfs als de rapportages een correct en eenduidig beeld geven, dan loert nog het gevaar van de 'value-trap'. Oftewel: het bedrijf presteerde in het verleden goed vanwege redenen die nu of in de nabije toekomst niet meer bestaan. Bijvoorbeeld het aflopen van een patent.

Dat was inderdaad mijn vraag aan Bliq, ik vroeg me enkel af hoe hij daar over dacht.

quote:

Op donderdag 10 december 2009 14:31 schreef jaco het volgende:
De link is inmiddels verwijderd door de moderator. Ik denk dat het goed is de link wel te vermelden (eventueel met een waarschuwing voor bezoekers). Ik heb de link nooit gezien en het lijkt me leerzame informatie, ook als het om een dubieuze website gaat.

Het staat je natuurlijk vrij om de persoon in kwestie te pm'en. Zoals 't nu geformuleerd was was 't overduidelijk spammerig en dat is simpelweg niet toegestaan.

Allereerst mijn excuses voor het 'illegaal' posten van onze website. Ik was niet op de hoogte van deze regel.

@ Drive-r, allereerst bedankt voor je commentaar! Ik heb je eerste comment inderdaad niet begrepen. Zoals al door Jaco en eerder door mij aangegeven is kopen wij de data in bij Thomson Reuters. Wij controleren de historische data verder niet, we gaan er van uit dat hun informatie klopt. Mag ook wel, gezien de tarieven die ze vragen. De formule doet verder al het werk. Een korte check (waar analisten volgens jou 30 minuten over doet) zou inderdaad andere resultaten kunnen opleveren. Echter, onze doelgroep (en de doelgroep van Greenblatt, gezien z'n simpel geschreven boekje) heeft niet de kennis die een analist heeft en wij ook niet. Onze doelgroep zijn diegene die weinig kennis hebben, maar willen beleggen zonder tussenkomst van traditionele instituten en diegene die het vertrouwen in de traditionele instituten verloren heeft omdat deze vaak hun beloftes niet na konden komen en achteraf ook niet kon zeggen waarom juist voor de geselecteerde portefeuille gekozen was. Wij hebben dit zelf aan den lijve ondervonden.

De formule analyseert alle bedrijven voor je, zodat je die zelf niet of nauwelijks hoeft te analyseren. De formule is ontwikkeld om het besluitsvormingswerk beduidend in te korten, zoals Jaco ook al aangaf. En blijkbaar is deze analyse goed genoeg om de benchmarks te kunnen verslaan. Overigens vraag ik me af of een analist informatie over 10.000 Europese bedrijven in 30 minuten kan checken. Ik vermoed dat hij al een bepaalde selectie maakt alvorens deze check te gaan doen en daardoor al een aantal bedrijven zal uitsluiten van deze analyse.

Over je commentaar op het verwachte risico: Natuurlijk is er altijd een hoog risico wanneer belegd wordt in aandelen, als je het vergelijkt met andere opties zoals beleggen in obligaties e.d.. Echter, wanneer er vergeleken wordt met andere methoden van beleggen in aandelen, is het risico maar beperkt (voor het aandelenstuk in je totale portefeuille). De risico's dienen uiteraard gespreid te worden door ook een deel te beleggen in obligaties e.d. We geven dan ook alleen 'advies' voor het deel dat de belegger wilt beleggen in aandelen.

Hoe zou jij overigens risicovolle ondernemingen dan uitsluiten? Wij zijn van mening dat een bedrijf met een marktwaarde van 25 mln EUR niet van de ene op de andere dag failliet zal gaan. Overigens selecteert Greenblatt zelf bedrijven met een MC van 50 mln USD en hoger.

Verder ligt de eindverantwoordelijkheid nog altijd bij de gebruiker. De modelportefeuilles die wij volgen laten het rendement zien als de selectie gevolgd wordt. De cijfers spreken voor zich. Voor degene die dat niet klakkeloos wilt volgen, is er de toplijst die de gebruiker zelf in staat stelt analyses te doen van de geselecteerde bedrijven.

Ook voor Greenblatt's formule geldt: In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst. Echter, de rendementen van de selecties die gebaseerd zijn op de in het verleden behaalde resultaten zijn op 3 jaar na altijd beter geweest dan de markt en dat kan een vermogensbeheerder vaak niet zeggen.

Gr. Bliq

quote:

Op donderdag 10 december 2009 16:14 schreef Bliq het volgende:

@ Drive-r, allereerst bedankt voor je commentaar! Ik heb je eerste comment inderdaad niet begrepen. Zoals al door Jaco en eerder door mij aangegeven is kopen wij de data in bij Thomson Reuters. Wij controleren de historische data verder niet, we gaan er van uit dat hun informatie klopt. Mag ook wel, gezien de tarieven die ze vragen. De formule doet verder al het werk. Een korte check (waar analisten volgens jou 30 minuten over doet) zou inderdaad andere resultaten kunnen opleveren.

Je begrijpt me nog steeds niet helemaal. Ten eerste is Reuters data niet zo goed als je wellicht denkt. Het is op zijn best de weergave van de data die door bedrijven bij de lokale KvK wordt gefiled. Da's over het algemeen niet slecht, maar doordat je het detail verwijdert, heb je geen idee hoe de winst (zoals gerapporteerd) van het bedrijf in elkaar zit.

Een simpel voorbeeld: Een bedrijfs als Philips verkoopt in 2008 een pand in Eindhoven of iets dergelijks en boekt daarop een boekwinst van 1 miljard. Die 1 miljard hoort niet in de P/E ratio terecht te komen, want dat is een eenmalig event dat enkel boekhoudkundig van waarde was. Echter, Reuters analyseert de data niet, hij geeft puur de boekhoudkundige cijfers door. Jouw methode denkt nu dat Philips goedkoop is, immers, de P/E is erg laag als je die winstcijfers gebruikt.

Kijk, ik zeg niet dat je methode verkeerd is, ik zeg dat je hem vrij slordig en makkelijk probeert te verkopen. Als je het goed wilt doen, moet je kijken of je data eigenlijk wel klopt. Na jaren van dit soort simpele analyses kan ik je vertellen dat dit bij 50% van de AEX listed bedrijven niet het geval is. Dat geven ze vaak ook heel duidelijk aan in hun verslagen, echter Reuters geeft die info niet aan jou door.

quote:

Echter, onze doelgroep (en de doelgroep van Greenblatt, gezien z'n simpel geschreven boekje) heeft niet de kennis die een analist heeft en wij ook niet. Onze doelgroep zijn diegene die weinig kennis hebben, maar willen beleggen zonder tussenkomst van traditionele instituten en diegene die het vertrouwen in de traditionele instituten verloren heeft omdat deze vaak hun beloftes niet na konden komen en achteraf ook niet kon zeggen waarom juist voor de geselecteerde portefeuille gekozen was. Wij hebben dit zelf aan den lijve ondervonden.

Het heeft niks met kennis te maken. Het heeft ook niks met traditionele instituten te maken. Ik zeg niet dat je de strategie moet veranderen of de formule, enkel de uitvoering (zoals Greenblatt zelf ook doet). Greenblatt's eigen hedgefonds heeft ook analisten aan het werk om dit te doen.

quote:

De formule analyseert alle bedrijven voor je, zodat je die zelf niet of nauwelijks hoeft te analyseren. De formule is ontwikkeld om het besluitsvormingswerk beduidend in te korten, zoals Jaco ook al aangaf. En blijkbaar is deze analyse goed genoeg om de benchmarks te kunnen verslaan. Overigens vraag ik me af of een analist informatie over 10.000 Europese bedrijven in 30 minuten kan checken. Ik vermoed dat hij al een bepaalde selectie maakt alvorens deze check te gaan doen en daardoor al een aantal bedrijven zal uitsluiten van deze analyse.

Natuurlijk. Maar dan nog kan je zorgen dat je ten eerste beter data hebt. CapitalIQ is bijvoorbeeld al een behoorlijke verbetering op Reuters, omdat die de data niet alleen weergeven, maar ook analyseren ze eenmalig items in de winst. Die tip krijg je gratis van me. Ten tweede is het vrij simpel om na de analyse op die 10,000 bedrijven even de top 50 te checken. Om allemaal te checken is, zoals ik al aan gaf, niet nuttig.

quote:

Over je commentaar op het verwachte risico: Natuurlijk is er altijd een hoog risico wanneer belegd wordt in aandelen, als je het vergelijkt met andere opties zoals beleggen in obligaties e.d.. Echter, wanneer er vergeleken wordt met andere methoden van beleggen in aandelen, is het risico maar beperkt (voor het aandelenstuk in je totale portefeuille). De risico's dienen uiteraard gespreid te worden door ook een deel te beleggen in obligaties e.d. We geven dan ook alleen 'advies' voor het deel dat de belegger wilt beleggen in aandelen.

Je begrijpt het wederom niet. Er zijn regels over hoe je die risico's moeten aanduiden. Die regels volgen jullie niet en daarmee misleidt je mensen. En tevens is het risico van wat jullie doen hoger dan het kopen van een mutual fund. Puur en alleen omdat die investeert in wellicht 100-1000 grote aandelen (meer dan 1 miljard MC) en daarom een grotere spreiding heeft. Dat zal zelfs Greenblatt beamen.

quote:

Hoe zou jij overigens risicovolle ondernemingen dan uitsluiten? Wij zijn van mening dat een bedrijf met een marktwaarde van 25 mln EUR niet van de ene op de andere dag failliet zal gaan. Overigens selecteert Greenblatt zelf bedrijven met een MC van 50 mln USD en hoger.

"Wij zijn van mening" is een van geen waarde, nu klink je net als een traditioneel fonds, waar je juist vanaf wilt?

Denk even na: waarom gaat een bedrijf failliet? Niet omdat ze een klein market cap hebben, dat begrijp je zelf hopelijk ook wel. Je kunt beter kijken naar leverage, interest cover, cash flow, etc...

Maar da's meer werk. Hoewel, je hebt de data, dat kun je automatisch doen, kleine moeite.

quote:

Verder ligt de eindverantwoordelijkheid nog altijd bij de gebruiker. De modelportefeuilles die wij volgen laten het rendement zien als de selectie gevolgd wordt. De cijfers spreken voor zich.

"Nee, resultaten uit het verleden zijn geen garantie voor de toekomst"

Cijfers spreken nooit voor zich. Het feit dat je deze opmerking serieus durft te plaatsen, betekent al dat je het bovenstaande (van je eigen website) niet echt begrijpt.

quote:

Voor degene die dat niet klakkeloos wilt volgen, is er de toplijst die de gebruiker zelf in staat stelt analyses te doen van de geselecteerde bedrijven.

Ook voor Greenblatt's formule geldt: In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst. Echter, de rendementen van de selecties die gebaseerd zijn op de in het verleden behaalde resultaten zijn op 3 jaar na altijd beter geweest dan de markt en dat kan een vermogensbeheerder vaak niet zeggen.

Gr. Bliq

Wat is nu je plan? Om die abonnementen te gaan verkopen of om een fonds op te richten waar mensen in investeren? Hoe dan ook, laat je scholen.

error

quote:

Op donderdag 10 december 2009 16:14 schreef Bliq het volgende:
Hoe zou jij overigens risicovolle ondernemingen dan uitsluiten? Wij zijn van mening dat een bedrijf met een marktwaarde van 25 mln EUR niet van de ene op de andere dag failliet zal gaan.

Dat is geen goed criterium. Als bijvoorbeeld Unilever door een of andere ramp 99 % van z'n waarde verliest, dan zitten ze nog ruim boven de 25 mln EUR marktwaarde. Maar als fondsbeheerder zou je dan al veel eerder ingegrepen moeten hebben.

Anyway, via de PM heb ik de site url gekregen en inmiddels bezocht. Ik ben het met de kritiek van Drive-r eens en ik zie nog een ander probleem. Je richt je op beginnende beleggers, die wellicht teleurgesteld zijn met hun eerste beurservaringen. Vervolgens geef je ze periodiek een lijst aandelen, waar ze dan zelf in en uit kunnen stappen. Ik denk dat dit uiteindelijk niet gewaardeerd wordt door dit type belegger. Uit de Magic Formula rollen vaak onbekende fondsen, waarvan de koers achter is gebleven of zelfs klappen heeft gehad. Op internet vinden ze mogelijk negatieve berichtgeving over deze bedrijven. De MF methode is in feite een contraire strategie en moeilijk uit te leggen aan beginnende beleggers. Als beginnende belegger moet je echt eerst kennismaken met de large caps en beleggingsfondsen. Met die achtergrond kun je gaan pionieren met andere strategieen.

Ik heb een suggestie om je informatie aan een meer ontvankelijk publiek te verkopen. Blijf gewoon je screens draaien, maar houdt je portefeuille bij via Covestor of Kaching. Op deze sites kunnen andere investeerders je portefeuille volgen. Documenteer je strategie en je beslissingen in een blog bij je profiel. Met een goede outperformance spring je vanzelf uit de statistieken en krijg je een groep volgers. Als die voldoende overtuigd is, kun je de informatie weer afschermen en via de site een tarief vragen voor toegang. Hiervan kun je dan je Reuters abonnement bekostigen en mogelijk zelfs wat winst maken.

Kortom: op deze sites kun je precies doen, wat je toch van plan bent maar dan in de juiste context. Je zit direkt bij een publiek met iets meer beleggings kennis en ervaring dat daardoor de juiste verwachtingen van je service zal hebben.

Als je daar een Europese MF aanpak zou tonen, heb ik zelf ook wel interesse om dat (tegen een kleine fee) te volgen.

In de volgende video van een half uur, vertelt Joel Greenblatt zelf over de Magic Formula. Hieruit blijkt dat hij ook zelf niet blindelings in de aanbevolen fondsen stapt maar per fonds research verricht. Ik raad deze video aan voor geinteresseerden in de formula ....

http://www.valueinvesting(...)_investing_video.php

Drive-R en Jaco,

Hartelijk dank voor jullie reacties en tips. We hebben duidelijk nog wat stof om over na te denken, zeker gezien de manier waarop wij risico definiëren en de data levering van Thomson Reuters.

Over de doelgroep, de bedoeling is om iedere belegger aan te spreken die zelfstandig wilt beleggen, maar te weinig tijd heeft om er veel mee bezig te zijn, of niet weet hoe hij het beste een portefeuille kan samen stellen. Dit kunnen beginnende beleggers zijn, maar ook beleggers die in huisfondsen e.d. belegd hebben, maar nu zelf beslissingen wilt kunnen nemen. We geven ze alleen maar tips op basis van de MF methode, zodat ze zelf een selectie kunnen maken. Als ze deze selectie zelf niet willen of kunnen maken, kunnen ze gewoon onze modelportefeuilles volgen. Gezien het huidige beleggingsklimaat kan ik me voorstellen dat er beleggers zijn die niet zo goed weten welke aandelen nu een goede keuze zijn.

Als ik voor mezelf spreek, dan heb ik net genoeg kijk er op dat ik weet wat het een en ander in houdt, maar lang niet genoeg kennis om een keuze te kunnen maken tussen al het aanbod. Ik beleg pas een jaar of 3. Heb in het verleden adviezen opgevolgd van een preferred banker bij een grote bank. Deze kon mij niet echt vertellen waarom hij mijn portefeuille zo had samengesteld en inzicht in hoe deze fondsen precies samengesteld zijn en welke beslissingen genomen worden, was er nauwelijks, maar hij vertelde mij dat de fondsen die hij geselecteerd had goed presteerden en ik vertrouwde op zijn deskundigheid. Ik ben echter niet echt vrolijk geworden van het behaalde resultaat. Mijn portefeuille is zo hard gedaald dat ik, ondanks dat mijn portefeuille samengesteld is uit 40% obligaties en 20% vastgoed om risico's te spreiden, nog altijd een verlies heb van 20% sinds ik begonnen ben in 2006. Deze blijft ook telkens achter op de benchmarks.
Persoonlijk ben ik dan ook blij als ik iets mij kan helpen in het maken van de juiste keuzes of mij kan leiden. Daarom vind ik de methode van Greenblatt geschikt, omdat dit een simpele methode is die toch de beurs verslaat. Want dit is toch wat je wilt als belegger, anders kun je net zo goed beleggen in trackers, niet? Bij gebrek aan een website die betrouwbaar is (of lijkt te zijn), zijn we zelf eentje begonnen waarbij we advies willen verkopen in de vorm van een abonnement.

Ik ga ook eens de portefeuilles invoeren op KaChing en Covestor. Ben benieuwd. Bedankt voor de tip!

Al er miljoenen mensen een mandje aandelen kiezen zijn er altijd een aantal met een rendement beter als de index. Statistisch gezien zullen er altijd superbeleggers zijn.

Zo heeft de strategie alles op rood in het casino al eens iemand 16.000.000 op kunnen leveren met een inzet van 2 euro. Met de juiste strategie, op de juiste plaats, op de juiste tijd.

Deze meneer heeft zijn succes gehad in een periode waarin de beurzen x 10 zijn gegaan. Zullen best nog wat mensen zijn die 18 van de 20 jaar beter als de beurs gepresteerd hebben.

En meneer Bliq, die gaat zichzelf waarschijnlijk nog eens tegenkomen.Je kunt back-testen tot je een ons weegt, die tijden zijn geweest. De stijgingen op de beurs van de afgelopen decennia zijn voor een groot deel het gevolg van de devaluatie van de valuta en goedkope olie. Maar je kunt net zo goed het geluk hebben dat deze inflatie nog een tijdje doorgaat

[ Bericht 10% gewijzigd door iamcj op 03-01-2010 09:38:31 ]

quote:

Op zondag 3 januari 2010 01:12 schreef iamcj het volgende:
Al er miljoenen mensen een mandje aandelen kiezen zijn er altijd een aantal met een rendement beter als de index. Statistisch gezien zullen er altijd superbeleggers zijn.

Er zijn ook statistische methodes om oorzaak-gevolg relaties te onderscheiden van puur toeval. Als je het topic doorneemt, vind je een posting van Rukapul die verwijst naar een wetenschappelijke paper die het bestaan van stock picking skills aantoont.

Ook zijn superbeleggers, zoals bijv. Warren Buffett en Peter Lynch, investeerders die de markten intensief bestuderen en met een consequente en aannemelijke strategie aan de slag gaan. Er worden dus niet alleen resultaten geboekt; er is ook een redelijke verklaring voor dit succes.

Volgens jouw redenering zouden er ook een aantal beleggers in de Forbes 500 moeten voorkomen die hun fortuin met een willekeurige, ongeloofwaardige strategie louter door toeval bij elkaar hebben vergaard.

quote:

Op zondag 3 januari 2010 17:39 schreef jaco het volgende:

[..]

Er zijn ook statistische methodes om oorzaak-gevolg relaties te onderscheiden van puur toeval. Als je het topic doorneemt, vind je een posting van Rukapul die verwijst naar een wetenschappelijke paper die het bestaan van stock picking skills aantoont.

Ook zijn superbeleggers, zoals bijv. Warren Buffett en Peter Lynch, investeerders die de markten intensief bestuderen en met een consequente en aannemelijke strategie aan de slag gaan. Er worden dus niet alleen resultaten geboekt; er is ook een redelijke verklaring voor dit succes.

Volgens jouw redenering zouden er ook een aantal beleggers in de Forbes 500 moeten voorkomen die hun fortuin met een willekeurige, ongeloofwaardige strategie louter door toeval bij elkaar hebben vergaard.

Het is ook maar een redenering.
Maar geluk en toeval spelen naar mijn mening een grotere rol dan menigeen denkt.

De methode mag dan wel wetenschappelijk bewezen zijn. Maar men kan niet bewijzen dat deze methode bij 30 jaar van dalende beurzen de index outperformt.

Per saldo kan blijken dat methode op 0 rendement uitkomt gebaseerd op 30 goede en 30 slechte jaren.

Tevens blijkt uit onderzoek dat vele conclusies in wetenschappelijke artikelen gebaseerd op statistiek niet valide blijken. Kan helaas even de bron niet vinden.

quote:

Op zondag 29 november 2009 21:38 schreef SeLang het volgende:
Het probleem is: het is geen volledig mechanisch systeem. Je genereert weliswaar een lijst op basis van objectieve criteria maar daarna selecteer je daaruit met de hand een aantal fondsen op basis van niet eenduidig vastliggende criteria. Daarom valt het niet te backtesten.

Wat Joel Greenblatt betreft, mag je in de top 30 beleggen (zoals je zelf al voorstelde). Ik heb The Little Book That Beats the Market naar aanleiding van deze discussie maar eens gelezen en Greenblatt geeft alleen aan dat hij de utilities verwijdert (ik weet niet waarom) alsmede financiele bedrijven en ADR (niet-amerikaanse) fondsen.

Ondanks dat de methode op zowel P/E als ROC filtert, kom je toch vaak bedenkelijke fondsen tegen in de top 30. Ik ben daarom wat blogs van Magic Formula investeerders gaan volgen, om er achter te komen hoe die daar mee om gaan. Je ziet een aantal interpretaties.

1. De top 30 wordt blindelings gekocht. Deze investeerders gaan er vanuit dat een deel van de fondsen die er nu slecht voorstaan, toch een sterk herstel zullen vertonen. Deze fondsen zorgen voor de outperformance van je portfolio. Omdat je niet van tevoren kunt weten welke fondsen dat zullen zijn, werk je de methode tegen door deze kanshebbers niet mee te nemen. Deze groep wijst er ook op dat je anders toch weer aan het stockpicken bent, terwijl ze bewezen acht dat je het met stockpicken vrijwel altijd slechter doet dan de markt.

2. Andere Greenblatt aanhangers daarentegen draaien een top 100 uit volgens de Magic formula en beginnen bij nummer 1 met hun eigen research en werken de lijst naar beneden af. Ze gebruiken de magic formula dus in feite als selectie screen. Dit kost uiteraard veel tijd.

3. In een compromis tussen methode 1 en 2, gooien veel investeerders de meest verdachte fondsen uit de formula output totdat ze een portfolio van 30 fondsen hebben. Bedenk dat een top 100 op basis van zowel P/E als ROC uit een universum van alle amerikaanse noteringen, nog steeds een hoge Magic Formula score heeft. Als je hier 30 uitpikt waar je vertrouwen in hebt, dan werk je nog steeds volgens de methode.

Greenblatt geeft ook aan dat de methode in principe linear is, dus de hoogste 10% zal beter doen dan de volgende 10% etcetera. Er is zelfs discussie of je de lager scorende fondsen zou kunnen shorten.

quote:

Op vrijdag 27 november 2009 14:15 schreef SeLang het volgende:
Hij baseert zich wel op historische P/E begrijp ik. Maar vaak hebben lage trailing-P/E aandelen een slechte outlook die de koers (terecht) ver naar beneden heeft gebracht. Je krijgt dus inderdaad al snel een vaag groepje aandelen.

Toch zou een outperformance misschien kunnen op basis van wat ik hiervoor postte: het feit dat enkele aandelen spectaculair gaan herstellen. Stel je het 10 vage aandelen. 2 gaan failliet, 3 halveren, 4 doen per saldo niks en ééntje vertienvoudigt. Dan heb je toch een goed rendement. En door naar P/E en ROC te kijken (en misschien kun je zelf nog iets intelligenters bedenken) kun je de echte hopeloze bagger eruit filteren.

In principe klopt deze analyse, maar Greenblatt hecht een grotere waarde aan de ROC als filter dan jij nu doet. De ROC is in zijn theorie echt de tweede steunpilaar naast de earnings yield. Meer precies gesteld: de ROA (Return on Assets) moet minimaal 25% zijn. De top in de ranking scoort doorgaans veel hoger.

Aan het einde van hoofdstuk 9 stelt Greenblatt ...

quote:

In short, companies that achieve a high return on capital are likely to have a special advantage of some kind. That special advantage keeps competitors from destroying the ability to earn above-average profits.

Een bedrijf haalt niet zomaar per ongeluk een hoog ROA gedurende 1 boekjaar. Hier komt een of ander concurrentie voordeel bij kijken, zoals een patent, merknaam of concessie. Dit is ook een reden dat een analyse van de laatste verslagcijfers volstaat. Een hoog ROA was daarvoor waarschijnlijk ook al aanwezig en herhaalt zich het komende jaar met een bepaalde waarschijnlijkheid. Om deze reden is de Magic Formula dus geen 'distressed situations' strategie: de geselecteerde bedrijven zijn bedrijfseconomisch gezond, maar de markt waardeert ze ten onterechte laag.

Greenblatt heeft trouwens een tweede boek geschreven dat wel over 'special investment opportunities' (reorganisaties, faillisement, etc) gaat. Mogelijk dat daar de verwarring vandaan komt. Dit boek heet You Can Be a Stock Market Genius: Uncover the Secret Hiding Places of Stock Market Profits (ook weer zo'n fijne spam titel ).

quote:

Op vrijdag 19 maart 2010 23:22 schreef dvr het volgende:
Leuk artikeltje op Morningstar over de Magic Formula:
http://news.morningstar.com/articlenet/article.aspx?id=329210

Zo dvr, al geïnvesteerd met behulp van de magische formule? Wel interessant verhaaltje maar voegt verder weinig toe aan de eerdere verhalen hier. Ik zal morgen eens kijken of ik wat aandelen kan vinden die voldoen aan die eisen.

Ik hanteer zelf ook wel een aantal regeltjes qua aandelen picking maar dat gaat vaak vanuit de losse hand. Geen enkel aandeel van mijn portefeuille zou nu aan de 'magic formula' voldoen.

tvp