PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 26

quote:

Op zaterdag 28 november 2009 12:05 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Het ging alleen maar over vrijwilligerswerk Opzich een leuk idee om autisten meer bij de maatschappij te betrekken. Maar in de praktijk zal het niet werken aangezien een groot deel van de bezoekers niet zonder begeleiding kan.

Dat was wel heel eenzijdig dan. Het gaat dus blijkbaar echt om lager functionerend autisme.
Zijn er wel wat dieper gaande discussies over autisme? Dat vind ik weer interessant, een dialoog of er te leven valt met autisme, hoe gelukkig mensen met autisme zijn e.d.

Jouw ervaringen meegenomen, heb ik niet echt het idee dat ik in het team pas op zo’n soos.

quote:

Op zaterdag 28 november 2009 13:41 schreef sempron2400 het volgende:

[..]

Dat was wel heel eenzijdig dan. Het gaat dus blijkbaar echt om lager functionerend autisme.
Zijn er wel wat dieper gaande discussies over autisme? Dat vind ik weer interessant, een dialoog of er te leven valt met autisme, hoe gelukkig mensen met autisme zijn e.d.

Jouw ervaringen meegenomen, heb ik niet echt het idee dat ik in het team pas op zo’n soos.

Discussie Daar totaal niet. Dus nee.
Ik twijfel ook nog of ik wel vaker zal gaan.

quote:

Op zaterdag 28 november 2009 13:44 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Discussie Daar totaal niet. Dus nee.
Ik twijfel ook nog of ik wel vaker zal gaan.

Kun je uitleggen wat het dan wel is, hoe je de sfeer hebt ervaren, het contact met de mensen?

Ben toch benieuwd

quote:

Op zaterdag 28 november 2009 13:33 schreef Cassandra87 het volgende:
de reacties gaan specifiek over het wel of niet kunnen van veel pindakaas op je brood smeren terwijl dat niet ter zaken doet. Het was simpelweg een voorbeeld. Vandaar. Maar goed..

Ik ben trouwens nog wel welkom bij mijn schoonvader en diens nieuwe vrouw

Welkom Raxz

Francis ben je gelukkig? Zo ja wat maakt de manier waarop je dit uit nu uit?

Ik ben echt happy, straks een weekendje brussel boeken. Zou eerst naar Berlijn gaan maar dat moet van de zomer maar (geen winterbanden) lekker kerstshoppen in Brussel met mijn beste vriend.
Ik vind t zo typisch, mijn vader en eigenlijk niemand in mijn omgeving gelooft dat t puur een platonische relatie is wel grappig. Toegegeven, het nadert wel héél dicht een relatie maar ik ben er gelukkig mee
An sich vind ik t sowieso heerlijk de wereld te verkennen met iemand die níet de hele dag lui op zijn reet zit, wat een verademing


Dus een fijne dag allen, iemand nog leuke plannen?

Hmmm..tja..ik gebruikte het pindakaas voorbeeld ook..alleen maar als voorbeeld..was niet serieus bedoeld hoor.

En tja...gelukkig zijn..ligt voor mij nog ver weg. Dat is een van de redenen dat ik naar de psych ga..
Om een gigantisch lang verhaal kort te houden. Ben eind 2008 geemigreerd naar het land waar ik wil wonen/leven en me beter voel. Dat ging in het begin goed..daarna daar met studie begonnen..en het begon minder te gaan...begon me alleen te voelen

Was ver van mn ma..en kon niet zo 1,2,3 op bezoek(ik zat in Zuid-Amerika)..was ook niet 100% deel van het dagelijkse leven bij de familie...kortom was erg op mezelf aangewezen.

Op bepaald moment..was ik beetje depressief..ma is overgevlogen, en het ging eigenlijk steeds slechter. Had retourticket voor geval van..en ben maar teruggekeerd. Nu terug..wil ik weer daarnaar toe. Ik voel me daar meer thuis dan hier..en vind het prettiger.

Na terugkeer nog depressiever geworden. En er zijn 1miljoen factoren bij komen spelen. En ben toen emotioneel ingestort...nu gaat het iets beter..maar nog lange niet goed.
En ben in Nederland maar wil eigenlijk neit hier zijn. Maar weet dat ik het daar niet helemaal aankon(kan) ik durf iig niet te vertrekken uit nederland..omdat ik bang ben voor hetzelfde patroon.

En in nederland ben ik helemaal alleen met mijn moeder..en door 1 miljoen factoren..kan ik hier niet doen wat ik zou willen.

Dus kortom antwoord op je vraag: NEE...eigenlijk niet ..maar tegelijkertijd wel een beetje.

quote:

Op zaterdag 28 november 2009 13:36 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Have fun

Mijn enige plan is morgen jarig zijn

Alvast gefeliciteerd

quote:

Op zaterdag 28 november 2009 13:41 schreef sempron2400 het volgende:

[..]

Dat was wel heel eenzijdig dan. Het gaat dus blijkbaar echt om lager functionerend autisme.
Zijn er wel wat dieper gaande discussies over autisme? Dat vind ik weer interessant, een dialoog of er te leven valt met autisme, hoe gelukkig mensen met autisme zijn e.d.

Jouw ervaringen meegenomen, heb ik niet echt het idee dat ik in het team pas op zo’n soos.

Ik ben het er deels mee eens...ze zouden eigenlijk zoiets moeten hebben voor alle soorten autisten..hoog of laagfunccioneren.

PD. Ik krijg steeds vaker het idee dat ik niet autistisch ben..maar verdraaid veel kleine trekjes vertoon . En eigenlijk ben ik daar blij om..maar aan de andere kant niet..want dat betekend dat er iets anders heel mis zit in mijn sociale ontwikkeling.
En ik denk dat ik niet tistisch ben, omdat ik in Zuid-Amerika niet echt veel vrienden had en mijn sociale leventje niet echt optimaal was..maar stukken beter dan hier. Mede ook door de cultuur..daar funccioneer je heel veel in groep..het is meer een familie land..ipv. gezinland..zoals ik Nederland maar ff noem.

Dus was aan 't denken..en als tist op sociaal gebied..is 't daar miss wat makkelijker dan hier

quote:

Op zaterdag 28 november 2009 14:05 schreef sempron2400 het volgende:

[..]

Kun je uitleggen wat het dan wel is, hoe je de sfeer hebt ervaren, het contact met de mensen?

Ben toch benieuwd

Er wordt iets verteld over een bepaald onderwerp. Gisteren dus autisme een meedoen in de maatschappij. En dan worden er vragen gesteld en opmerkingen gemaakt. Dus het is eigenlijk gewoon een presentatie van iemand over een bepaald onderwerp verder niets. Geen discussie of iets dergelijks. Hier op Fok! zit meer diepgaan dan daar.

De meesten mensen komen daar al jaren die horen daar bij het meubulair. Dus die kennen elkaar allemaal en maken een praatje met elkaar. De sfeer is wel gezellig. Misschien ga ik wel een keer kijken als er een spelletjes avond is.

quote:

Op zaterdag 28 november 2009 14:09 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Er wordt iets verteld over een bepaald onderwerp. Gisteren dus autisme een meedoen in de maatschappij. En dan worden er vragen gesteld en opmerkingen gemaakt. Dus het is eigenlijk gewoon een presentatie van iemand over een bepaald onderwerp verder niets. Geen discussie of iets dergelijks. Hier op Fok! zit meer diepgaan dan daar.

De meesten mensen komen daar al jaren die horen daar bij het meubulair. Dus die kennen elkaar allemaal en maken een praatje met elkaar. De sfeer is wel gezellig. Misschien ga ik wel een keer kijken als er een spelletjes avond is.

Als er op FOK! al meer diepgang is dan daar dan moet 't wel heel erg zijn. Alvast gefeliciteerd, trouwens.

quote:

Op zaterdag 28 november 2009 15:42 schreef BlueMage het volgende:

[..]

Als er op FOK! al meer diepgang is dan daar dan moet 't wel heel erg zijn. Alvast gefeliciteerd, trouwens.

Sociale werkplaatsniveau denk ik

quote:

Op zaterdag 28 november 2009 17:07 schreef sempron2400 het volgende:

[..]

Sociale werkplaatsniveau denk ik

Dat dus Daar is uiteraard helemaal niets mis mee, maar het is niet aan mij besteed. Ik heb liever gespreken op een wat hoger niveau. Misschien zijn er wel groepen voor autisten op een wat hoger niveau waar wel discussie etc mogelijk is maar daar iig niet.

Ik ben trouwens heel erg moe. Te veel prikkels de afgelopen week. Werk, vakbeurs, sollicitatiegesprek. Ik heb te veel gedaan deze week. Ik ben eigenwijs en heb dingen gedaan die ik beter niet had kunnen doen.

Hallo iedereen ik ben nieuw hier

[ Bericht 8% gewijzigd door apaxut op 28-11-2009 20:28:31 ]

hey apaxut!
je mag jezelf introduceren, als je wil

quote:

Op zaterdag 28 november 2009 20:14 schreef apaxut het volgende:
hallo iedereen ben nieuw hier

Hoi welkom hier

Ik ben vandaag naar een vriend geweest en hij vertelde mij dat hij en toffe forum had gevonden en ik vroeg er naar en zo ben ik op deze topic gekomen, ik ben sinds 2007 gediagnoseerd op leeftijd 13

[ Bericht 3% gewijzigd door apaxut op 28-11-2009 20:46:19 ]

hoe komt het dat mijn smiley van voor van mijn bericht komt

edit: Gevonden

[ Bericht 10% gewijzigd door apaxut op 28-11-2009 20:47:09 ]

hey..welkom apaxut

Ff nieuwsgierig nav apaxut post...hoe oud waren jullie toen jullie de diagnose kregen??
Ik zelf zeg niks..want ik heb geen diagnose..maar als ik hem nog krijg voor september ben ik23..

quote:

Op zaterdag 28 november 2009 21:37 schreef francis998 het volgende:
hey..welkom apaxut

Ff nieuwsgierig nav apaxut post...hoe oud waren jullie toen jullie de diagnose kregen??
Ik zelf zeg niks..want ik heb geen diagnose..maar als ik hem nog krijg voor september ben ik23..

Twee keer zou oud als apaxut

Ik was 31 toen ik de diagnose Asperger kreeg.. nu ben ik 36. Had hem liever ook veel eerder gehad. Ben boos op de studieadviseur c.q psycholoog van mijn faculteit aan de Universiteit. Die zei alleen maar op het eind toen ik al vaker in het onderwijs tegen de lamp was gelopen, dat ik maar eens bij een psycholoog binnen moest lopen (ik was toen 22 ofzo).

Maar hij wilde niet zeggen waarom, en eigenwijs als ik was deed ik het toen niet (want, niets aan de hand dacht ik, en geen geld). Na de diagnose sprak ik hem er nog eens op aan en zei hij dat het niet aan hem was om te zeggen, maar aan mezelf om uit te vinden. Een heel stom excuus. Als hij toen zijn vermoeden had geuit, dan had ik zoveel nare tijden kunnen voorkomen en had ik er serieus werk van gemaakt.

quote:

Op zaterdag 28 november 2009 21:52 schreef Perico het volgende:
Ik was 31 toen ik de diagnose Asperger kreeg.. nu ben ik 36. Had hem liever ook veel eerder gehad. Ben boos op de studieadviseur c.q psycholoog van mijn faculteit aan de Universiteit. Die zei alleen maar op het eind toen ik al vaker in het onderwijs tegen de lamp was gelopen, dat ik maar eens bij een psycholoog binnen moest lopen (ik was toen 22 ofzo).

Maar hij wilde niet zeggen waarom, en eigenwijs als ik was deed ik het toen niet (want, niets aan de hand dacht ik, en geen geld). Na de diagnose sprak ik hem er nog eens op aan en zei hij dat het niet aan hem was om te zeggen, maar aan mezelf om uit te vinden. Een heel stom excuus. Als hij toen zijn vermoeden had geuit, dan had ik zoveel nare tijden kunnen voorkomen en had ik er serieus werk van gemaakt.

Stond je toen je 22 wel open voor die dingen?

Als ik naar mijzelf kijk stond ik een paar jaar geleden niet open voor dat soort dingen.

quote:

Op zaterdag 28 november 2009 21:52 schreef Perico het volgende:
Ik was 31 toen ik de diagnose Asperger kreeg.. nu ben ik 36. Had hem liever ook veel eerder gehad. Ben boos op de studieadviseur c.q psycholoog van mijn faculteit aan de Universiteit. Die zei alleen maar op het eind toen ik al vaker in het onderwijs tegen de lamp was gelopen, dat ik maar eens bij een psycholoog binnen moest lopen (ik was toen 22 ofzo).

Maar hij wilde niet zeggen waarom, en eigenwijs als ik was deed ik het toen niet (want, niets aan de hand dacht ik, en geen geld). Na de diagnose sprak ik hem er nog eens op aan en zei hij dat het niet aan hem was om te zeggen, maar aan mezelf om uit te vinden. Een heel stom excuus. Als hij toen zijn vermoeden had geuit, dan had ik zoveel nare tijden kunnen voorkomen en had ik er serieus werk van gemaakt.

Het zou kunnen zijn dat hij liever niet het vermoeden uitspreekt, omdat Asperger/autisme heel ingrijpend is. Er is geen behandeling voor, alleen therapie hoe je er mee kom kan leren gaan en het te leren accepteren. Voor sommige mensen slaat een diagnose in als een bom. Misschien dat je psycholoog voorzichtig wilde zijn.

quote:

Op zaterdag 28 november 2009 21:59 schreef sempron2400 het volgende:

[..]

Het zou kunnen zijn dat hij liever niet het vermoeden uitspreekt, omdat Asperger/autisme heel ingrijpend is. Er is geen behandeling voor, alleen therapie hoe je er mee kom kan leren gaan en het te leren accepteren. Voor sommige mensen slaat een diagnose in als een bom. Misschien dat je psycholoog voorzichtig wilde zijn.

Inderdaad, wat als het een verkeerde diagnose is.

Mijns inziens had hij een vermoeden kunnen uitspreken, en het dan zo omzichtig omkleden, met nadruk op vermoeden, en dat een psycholoog of psychiater dan een diagnose kan stellen. Dan had ik het serieus genomen en had het hem zeker niet kwalijk genomen als dan zou blijken dat ik het niet had.

Maar ok, dat is achteraf gepraat.

quote:

Op zaterdag 28 november 2009 22:07 schreef Perico het volgende:
Mijns inziens had hij een vermoeden kunnen uitspreken, en het dan zo omzichtig omkleden, met nadruk op vermoeden, en dat een psycholoog of psychiater dan een diagnose kan stellen. Dan had ik het serieus genomen en had het hem zeker niet kwalijk genomen als dan zou blijken dat ik het niet had.

Maar ok, dat is achteraf gepraat.

Wat vonden je ouders er toen der tijd van?

quote:

Op zaterdag 28 november 2009 21:52 schreef Perico het volgende:

Na de diagnose sprak ik hem er nog eens op aan en zei hij dat het niet aan hem was om te zeggen, maar aan mezelf om uit te vinden.

Dit lijkt net mijn situatie..ik weet dat er dingen niet helemaal oke lopen..maar omdat mijn moeder dat zegt.
En ik ben op mijn 13e ofzo..vanwege sociale problematiek bij de psych geweest..maar snapte er geen bal van..en die vrouw die hamerde maar door..van ga anders bij een club..bla..bla..bla. En ik vond het niet leuk..en ben toen na 2x gekapt.
mijn ma ging toen ook naar de psych vanwege een burnout.


Daarna 2 jaar geleden weer bij de psych geweest..ik stond wat meer open..en ging en begon te vertellen over het dagelijkse. Maar toen kapte ook deze behandeling, omdat mijn oma in het buitenland ziek werd...en ik zou in november voor 6 maanden daarna gaan..en dus vertrek vervroegd. Daarna teruggekeerd 7 maandjes gewerkt..weer vertrokken(voorgoed)...weer depressief..uiteindelijk terug in Nederland(augustus2008) en daar zit ik dan..al ruim 1 maand een diepgaan onderzoek.

En ik zie niet echt veel redenen waarom ik naar de psych moet...behalve om van mn depressie af te komen.
Maar mn ma ziet er meer..en in het begin was het ook: de redenen moet jezelf uitvinden.
En nu zegt ze al helemaal niks erover...

quote:

Op zaterdag 28 november 2009 22:18 schreef francis998 het volgende:

[..]

Dit lijkt net mijn situatie..ik weet dat er dingen niet helemaal oke lopen..maar omdat mijn moeder dat zegt.
En ik ben op mijn 13e ofzo..vanwege sociale problematiek bij de psych geweest..maar snapte er geen bal van..en die vrouw die hamerde maar door..van ga anders bij een club..bla..bla..bla. En ik vond het niet leuk..en ben toen na 2x gekapt.
mijn ma ging toen ook naar de psych vanwege een burnout.


Daarna 2 jaar geleden weer bij de psych geweest..ik stond wat meer open..en ging en begon te vertellen over het dagelijkse. Maar toen kapte ook deze behandeling, omdat mijn oma in het buitenland ziek werd...en ik zou in november voor 6 maanden daarna gaan..en dus vertrek vervroegd. Daarna teruggekeerd 7 maandjes gewerkt..weer vertrokken(voorgoed)...weer depressief..uiteindelijk terug in Nederland(augustus2008) en daar zit ik dan..al ruim 1 maand een diepgaan onderzoek.

En ik zie niet echt veel redenen waarom ik naar de psych moet...behalve om van mn depressie af te komen.
Maar mn ma ziet er meer..en in het begin was het ook: de redenen moet jezelf uitvinden.
En nu zegt ze al helemaal niks erover...

Je moet er inderdaad wel voor opstaan en het echt willen dat je veranderd anders is het zinloos.

quote:

Op zaterdag 28 november 2009 22:20 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Je moet er inderdaad wel voor opstaan en het echt willen dat je veranderd anders is het zinloos.

Ik wil grotendeels een oorzaak voor al mijn problemen vinden. En bepaalde dingen veranderen..vooral het sociale aspect...maar aan de andere kant wil ik het sociale aspect niet veranderen...omdat ik het liefst eind juli weer wil vertrekken om mijn "leventje" in het andere land op te pakken, welke ook 1 van mijn grootste problemen is.

quote:

Op zaterdag 28 november 2009 22:25 schreef francis998 het volgende:

[..]

Ik wil grotendeels een oorzaak voor al mijn problemen vinden. En bepaalde dingen veranderen..vooral het sociale aspect...maar aan de andere kant wil ik het sociale aspect niet veranderen...omdat ik het liefst eind juli weer wil vertrekken om mijn "leventje" in het andere land op te pakken, welke ook 1 van mijn grootste problemen is.

Dat wilde ik ook.

Succes met het vinden van een oplossing voor je problemen. En waar je toekomst ook ligt maakt niet uit. Of dat nu hier is of in Zuid-Amerika.