quote:
Op dinsdag 24 november 2009 12:43 schreef Sinarades het volgende:In weekblad Vriendin , week 45, vertellen Kims moeder Janis en oudere zus Nacy over de hel
waarin zij al drie jaar leven.
Moeder Janis: "Het is gruwelijk wat er met mijn kleinkinderen is gebeurd.
Ik begrijp niet hoe iemand in staat is twee kleine onschuldige mensjes op zo'n vreselijke manier
om het leven te brengen. Mijn dochter Kim is na het verlies van haar kinderen en in de cel te hebben
gezeten ook niet meer dezelfde, ze heeft anderhalf jaar vast gezeten en kon met niemand praten.
Zus Nancy: "Ik vind het verschrikkelijk om te lezen dat mijn zusje haar kinderen
heeft vermoord. Kim is vrijgesproken, maar omdat er nog geen dader is gepakt, wijzen veel vingers
toch in haar richting. In het begin mochten klasgenootjes niet meer bij mijn eigen kinderen spelen.
Moeder Janis: " Kim had die nacht dat haar kinderen werden vermoord eerst 112 gebeld.
Er is iemand in mijn huis. Hij heeft mijn kinderen kapot gemaakt, 'had ze er met horten en stoten
uit gekregen. Daarna belde ze haar vader. Hij vloog naar haar huis. Daar trof hij politie en
ambulances aan. Ze vertelden dat Kim naar het bureau was overgebracht. Daar mocht hij
in de eerste instantie bij Kim . Ze was vreselijk over haar toeren en kon alleen maar huilen.
Toen ze uiteindelijk wilde gaan vertellen wat er was gebeurd, werd haar vader bij haar
weggehaald en in eerste instantie zelfs als verdachte in de cel gezet.
Toen later duidelijk was dat haar vader helemaal niet in Kim haar huis was geweest,
mocht hij een paar uur later weg. Hij kwam toen naar mijn huis, 's ochtends om 7 uur.
Hij zei: 'ze zijn er niet meer.'
Kim zat in beperking; ze had geen contact met de buitenwereld.
Uiteindelijk hebben we haar op het politiebureau mogen ontmoeten. Het was meteen huilen.
Toen we allemaal wat bedaard waren, heb ik haar gevraagd: ' Kim, heb jij het gedaan?
'Ik hoefde maar naar haar te kijken om te weten dat het niet zo was. Ze keek me met grote
ogen aan en zei: 'Nee mam!' Ik was er van overtuigd dat ze de waarheid sprak.
Het kon ook niet anders. Kim was een geweldige moeder, vol liefde en geduld.
Ik vroeg haar wie het wel gedaan had. Ze zei: ' dat kan ik niet zeggen.''
'Ze was bang. We zeiden dat ze haar mond open moest doen en niet onschuldig moest
gaan zitten. Bovendien moest de moordenaar gepakt worden."
Zus Nancy: "Als ik haar in de gevangenis bezocht, was ik allang blij dat ik Kim eindelijk weer zag.
Ik wilde niet over de vreselijke gebeurtenis beginnen. Kim begon er zelf ook niet over.
Ze wilde zich groot en sterk houden, dat merkte ik. terwijl ik met ongelooflijk veel vragen zat.
Ik wist niet eens hoe Romy en Daniel om het leven waren gekomen.
Dat werd pas tijdens de rechtszaak duidelijk.
Pas veel later heeft Kim verteld wat er die nacht in haar huis was gebeurd.
Zij en een vriend hadden coke gebruikt. Die vriend ging even weg.
Kort daarna stond er iemand aan de deur, Kim dacht dat het die vriend was die
zijn sleutel was vergeten en deed open. Het was iemand die de ex van Kim, de vader
van Romy en Daniel, zocht. Het ging om geld. Kim had allang geen contact meer met hem,
ze zijn uit elkaar gegaan toen Kim zwanger was van Daniel. Daniel werd wakker en begon te huilen.
Toen kreeg Kim een klap op haar hoofd en raakte even haar bewustzijn kwijt.
Even later zag ze de man de kamer van Romy uitlopen.
Hij zei: 'Je kindjes zullen voor altijd slapen. Als jij je mond opendoet, pakken we iedereen
die je lief is.'Kim belde volledig in paniek 112 toen ze zag dat haar kinderen niet meer leefden.
ij wisten niet dat ze wel eens coke gebruikte. Kim gebruikte het een enkele keer om een nachtje
te kunnen doorhalen. Ze was absoluut niet verslaafd. Toen ze eenmaal was opgepakt, heeft ze
nooit meer gebruikt en er ook niet meer naar getaald.
Moeder Janis. We hadden een familierechercheur toegewezen gekregen.
Kim legde een bekentenis af toen het erop leek dat ze niet naar de crematie van haar
kinderen mocht.De rechercheur belde dat ze groot nieuws had. Wij dachten de dader is gepakt !
Maar toen ze arriveerde, zei de rechercheur : ' Kim heeft bekend . Dat is toch geen nieuws dachten wij.''
Zus Nancy: ' Ze zei tegen me: 'Accepteer het maar, je zusje is ziek in haar hoofd.''
Maar ik kon het niet geloven en mijn ouders ook niet.
Moeder Janis: '' Later bleek dat Kim had bekend om maar bij de uitvaart van haar
kinderen te kunnen zijn. Toen we haar op het politiebureau mochten zien,
fluisterde Kim: 'Ik heb het niet gedaan maar anders mocht ik niet naar de uitvaart .
Tijdens de crematie zat iedereen al op zijn plek toen Kim binnenkwam.
Niemand mocht iets tegen haar zeggen, anders zou Kim worden weggevoerd.
Een paar mensen begonnen te huilen. Toen het was afgelopen moest Kim met agenten mee.
Pas een half jaar na de moord is Kim gaan praten met haar advocate Esther Vroegh.
Zus Nancy: ''Ik ben via de huisarts bij en psycholoog gekomen. Ik had het idee dat die meneer
me alleen een interessant studieobject vond. Ik had er niets aan en ben er mee gestopt.
Moeder Janis: 'Ik kwam ook bij een hulpverlener, maar werd er nerveus van dat ze steeds
op haar horloge keek.