TRU The truth is in here and out there
Je ziet het niet maar toch is het er... Alles over mysterieuze, onverklaarde, spirituele en occulte zaken.
Vaak merk ik dat ik niet goed uitgelegd krijg hoe het zich nu verhoud in mijn brein, net zoals ik niet goed kan omvatten hoe dat werkt in andermans brein.
Dus hier geen gepraat over bewijs, methoden en dat soort zaken, maar gepraat over hoe zit dat nu voor jou persoonlijk, hoe staat geloof(in de breedste vorm) tegenover "wetenschap" in jezelf, is dat een gevecht soms, vloeit dat naadloos over of bestaat er in het geheel geen greintje geloof, twijvel of wat dan ook?
Voor mij is het een beetje zoals dit:
Iedereen hier weet dat ik toch wel geloof in het een en ander, maar hoe diep gaat dat geloof?
Aan de ene kant is er dat gevoel, dat van kinds afaan er is, de dingen die ik heb gevoeld, gezien, gehoort, ervaring dus, maar daarbij hoort ook een geloof dat alles natuurlijk is, niets buitensporig raar zal zijn, dingen eerder van binnenuit komen dan van buitenaf.
Ik geloof dat er mensen zijn die toch wel interresante dingen weten over anderen, paragnosten genoemd in deze wereld.
Waar ik dan weer aan twijvel is of dat werkelijk gaat om geesten/entiteiten.
Ik heb wel vaker gezegd, misschien zijn er luitjes met een aangeboren talent voor cold reading, die dat in hun vroege jeugd hebben vertaald naar praten met geesten/entiteiten.
Misschien is dat wel die normale verklaring ervoor, waarbij in mijn hoofd 2 stemmetjes gillen, het ene stemmetje zegt ja, zie je nou wel, alles is natuurlijk.
Het andere stemmetje zegt ja maar, dat kan ht niet zijn, er moet meer zijn.
Zo ook bij reiki bv, de ervaring leert dat het werkt, dat het best heel goed werkt zelfs mits je niet denkt een nieuw wereldwonder in handen te hebben.
Hier ben ik veel zekerder als het op de werking aankomt, ik heb zelf behandeld, ben behandeld, ken de theorie eronder, heb teveel gezien en gehoord om oer de werking zelf te twijvelen.
Waar wel weer twijvel leeft is bij de vraag of dat dan van de universele bron komt om het zo maar te noemen.
Als ik zelf behandelde voelde ik het wel naar binnen komen van buitenaf en door me heen gaan, het voelt afgesloten, alhoewel niet hermetisch.
Maar is dat waar of is dat gewoon een gevoel?
Dan komt mijn hobby heks zijn om de hoek kijken, past het wel bij de wet van verandering om vast te houden aan een oude uitleg als er een nieuwere en meer onderbouwde uitleg is(bv dat cold readen), alles veranderd namelijk, ook inzichten, zelfs die van jezelf, zelfs oeroude, niets blijft hetzelfde, dat is een zekerheid!
Daarnaast ligt het geloof in eenheid, dat alles een samenhang heeft, niets los van elkaar te bekijken is, dit is voor mij een waarheid waar maar weinig tot nu toe aan kan tornen, het bewijs zie je overal om je heen, alles hangt samen in een evenwicht, niets kan los van al het andere.
In dit idee is het wel mogelijk dat dingen van buiten komen via een connectie van binennuit.
Al met al geeft het een verwarrend geheel, een eeuwig gevecht tussen rede en believe.
Ik vraag me dus af hoe dat voor anderen is, voor zowel believers als skeptische luitjes, wat vindt er plaats in de gewrochten die we jullie brein noemen?
Dus hier geen gepraat over bewijs, methoden en dat soort zaken, maar gepraat over hoe zit dat nu voor jou persoonlijk, hoe staat geloof(in de breedste vorm) tegenover "wetenschap" in jezelf, is dat een gevecht soms, vloeit dat naadloos over of bestaat er in het geheel geen greintje geloof, twijvel of wat dan ook?
Voor mij is het een beetje zoals dit:
Iedereen hier weet dat ik toch wel geloof in het een en ander, maar hoe diep gaat dat geloof?
Aan de ene kant is er dat gevoel, dat van kinds afaan er is, de dingen die ik heb gevoeld, gezien, gehoort, ervaring dus, maar daarbij hoort ook een geloof dat alles natuurlijk is, niets buitensporig raar zal zijn, dingen eerder van binnenuit komen dan van buitenaf.
Ik geloof dat er mensen zijn die toch wel interresante dingen weten over anderen, paragnosten genoemd in deze wereld.
Waar ik dan weer aan twijvel is of dat werkelijk gaat om geesten/entiteiten.
Ik heb wel vaker gezegd, misschien zijn er luitjes met een aangeboren talent voor cold reading, die dat in hun vroege jeugd hebben vertaald naar praten met geesten/entiteiten.
Misschien is dat wel die normale verklaring ervoor, waarbij in mijn hoofd 2 stemmetjes gillen, het ene stemmetje zegt ja, zie je nou wel, alles is natuurlijk.
Het andere stemmetje zegt ja maar, dat kan ht niet zijn, er moet meer zijn.
Zo ook bij reiki bv, de ervaring leert dat het werkt, dat het best heel goed werkt zelfs mits je niet denkt een nieuw wereldwonder in handen te hebben.
Hier ben ik veel zekerder als het op de werking aankomt, ik heb zelf behandeld, ben behandeld, ken de theorie eronder, heb teveel gezien en gehoord om oer de werking zelf te twijvelen.
Waar wel weer twijvel leeft is bij de vraag of dat dan van de universele bron komt om het zo maar te noemen.
Als ik zelf behandelde voelde ik het wel naar binnen komen van buitenaf en door me heen gaan, het voelt afgesloten, alhoewel niet hermetisch.
Maar is dat waar of is dat gewoon een gevoel?
Dan komt mijn hobby heks zijn om de hoek kijken, past het wel bij de wet van verandering om vast te houden aan een oude uitleg als er een nieuwere en meer onderbouwde uitleg is(bv dat cold readen), alles veranderd namelijk, ook inzichten, zelfs die van jezelf, zelfs oeroude, niets blijft hetzelfde, dat is een zekerheid!
Daarnaast ligt het geloof in eenheid, dat alles een samenhang heeft, niets los van elkaar te bekijken is, dit is voor mij een waarheid waar maar weinig tot nu toe aan kan tornen, het bewijs zie je overal om je heen, alles hangt samen in een evenwicht, niets kan los van al het andere.
In dit idee is het wel mogelijk dat dingen van buiten komen via een connectie van binennuit.
Al met al geeft het een verwarrend geheel, een eeuwig gevecht tussen rede en believe.
Ik vraag me dus af hoe dat voor anderen is, voor zowel believers als skeptische luitjes, wat vindt er plaats in de gewrochten die we jullie brein noemen?
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Ik ga er gewoon vanuit dat ik bij de neus genomen word. Niet dat dat altijd erg is, maar dat is wat de ervaring leert. Uiteindelijk heb je dat zaken als verwondering over natuurschoon, liefde, muziek, opvallende samenlopen van omstandigheden en zo voort je verbazen of ontroeren – dat geldt voor iedereen .
Het primaire gevoel van overweldiging bij een prachtig spektakel, van nietigheid als je ’s nachts naar de sterren kijkt, van verbazing over hoe de natuur in elkaar zit, wat muziek met je kan doen, maar ook hoe goochelaar werken, het doet je telkens verbazen.
Als je dan ouder wordt dan merk je (ook terugkijkend) dat een heleboel dingen die je niet snapte in feite een heel logische verklaring hebben: hoe Sinterklaas b.v. altijd je schoen wist te vinden, hoe een TV werkte (mijn eerste theorie bestond toch echt uit kleine poppetjes in een kastje), dingen die toevallig leken maar daarna 10x gebeurden; dat het gevoel dat je altijd op bepaalde tegels moest stappen gewoon wegebde als je groter werd, leerde je waarom het lijkt dat de zon om de aarde draait maar het niet zo is, en hoe een goochelaar gewoon een ‘read ahead’ truc uitvoert die zo simpel is dat je het eigenlijk zelf had moeten bedenken maar niet had gedaan.
Al dat soort dingen komen volgens mij menigeen bekend voor, en volgens mij zijn er op volwassen leeftijd weinig mensen die nog per se op de witte tegels moeten stappen en zich nog serieus afvragen hoe Sinterklaas nu binnenkomt – en die het wel doen krijgen waarschijnlijk geestelijke hulp. Nu wil ik niet geloof in Reiki daarmee gelijk stellen, maar dit is ter illustratie van eigen ervaring.
Mijn ervaring is dat naarmate je meer kennis opdoet, meer ervaring hebt, een heleboel van die zeepbellen doorgeprikt worden. En voor een deel komt die kennis vanzelf, voor een deel berust ze op statistiek, astronomie, cognitieve psychologie en evolutieleer die voor dezelfde fenomenen een verklaring geven. Al met al ben ik nu wel zo ver dat ik in feite aanneem dat ik mezelf vaak bedonder. En vaak vind ik dat ook helemaal niet erg. Dat ik ontroerd kan raken door een in feite willekeurige aaneenschakeling van trillende luchtmoleculen die bepaalde trilhaartjes in werking stellen en hersengebieden activeren, dat is een combinatie van evolutie, ervaring, associatie, enz. Maar wat dan nog? Als je dat weet kun je je zelfs (minstens) twee keer verbazen: één keer over de muziek zelf, en een keer over het ingenieuze mechanisme dat door evolutie is ontstaan.
Het primaire gevoel van overweldiging bij een prachtig spektakel, van nietigheid als je ’s nachts naar de sterren kijkt, van verbazing over hoe de natuur in elkaar zit, wat muziek met je kan doen, maar ook hoe goochelaar werken, het doet je telkens verbazen.
Als je dan ouder wordt dan merk je (ook terugkijkend) dat een heleboel dingen die je niet snapte in feite een heel logische verklaring hebben: hoe Sinterklaas b.v. altijd je schoen wist te vinden, hoe een TV werkte (mijn eerste theorie bestond toch echt uit kleine poppetjes in een kastje), dingen die toevallig leken maar daarna 10x gebeurden; dat het gevoel dat je altijd op bepaalde tegels moest stappen gewoon wegebde als je groter werd, leerde je waarom het lijkt dat de zon om de aarde draait maar het niet zo is, en hoe een goochelaar gewoon een ‘read ahead’ truc uitvoert die zo simpel is dat je het eigenlijk zelf had moeten bedenken maar niet had gedaan.
Al dat soort dingen komen volgens mij menigeen bekend voor, en volgens mij zijn er op volwassen leeftijd weinig mensen die nog per se op de witte tegels moeten stappen en zich nog serieus afvragen hoe Sinterklaas nu binnenkomt – en die het wel doen krijgen waarschijnlijk geestelijke hulp. Nu wil ik niet geloof in Reiki daarmee gelijk stellen, maar dit is ter illustratie van eigen ervaring.
Mijn ervaring is dat naarmate je meer kennis opdoet, meer ervaring hebt, een heleboel van die zeepbellen doorgeprikt worden. En voor een deel komt die kennis vanzelf, voor een deel berust ze op statistiek, astronomie, cognitieve psychologie en evolutieleer die voor dezelfde fenomenen een verklaring geven. Al met al ben ik nu wel zo ver dat ik in feite aanneem dat ik mezelf vaak bedonder. En vaak vind ik dat ook helemaal niet erg. Dat ik ontroerd kan raken door een in feite willekeurige aaneenschakeling van trillende luchtmoleculen die bepaalde trilhaartjes in werking stellen en hersengebieden activeren, dat is een combinatie van evolutie, ervaring, associatie, enz. Maar wat dan nog? Als je dat weet kun je je zelfs (minstens) twee keer verbazen: één keer over de muziek zelf, en een keer over het ingenieuze mechanisme dat door evolutie is ontstaan.
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.
Bij mij is er geen gevecht tussen ratio en geloven. Simpelweg omdat ik niet onvoorwaardelijk geloof in iets.quote:Op maandag 16 november 2009 11:08 schreef erodome het volgende:
Al met al geeft het een verwarrend geheel, een eeuwig gevecht tussen rede en believe.
Ik vraag me dus af hoe dat voor anderen is, voor zowel believers als skeptische luitjes, wat vindt er plaats in de gewrochten die we jullie brein noemen?
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Ik baal ook een beetje van de bewustzijnswetenschap, vooral rond het concept van 'vrije wil'. Jullie zullen waarschijnlijk allemaal in meer of mindere mate het gevoel hebben dat je controle hebt over wat je doet, bijvoorbeeld als je je arm beweegt. Jíj hebt voor die beweging gekozen en als je wilt kan jij er ook mee ophouden.
Nu kunnen we twee dingen aannemen: of (I) die vrije wil zit ergens in de hersenstructuur, of (II) de vrije wil zit ergens in een ontastbare ziel, geest, etc. Het probleem met de ziel is: hoe beïnvloedt deze onze hersenstructuur. We weten allemaal dat als we onze arm bewegen, bepaalde gebieden in onze hersenen actief worden, neuronen en zenuwen signalen verzenden enzovoorts. Hoe zorgt die ziel ervoor dat deze dingen gebeuren? Kortom: waar zit het punt waarop de ziel contact maakt met het tastbare?
Of kan dit uberhaupt niet? In dat geval moeten we verklaring II, dat de vrije wil in de ziel zit, afwijzen. De vrije wil zit dus in de hersenstrucuur. Maar hoe beïnvloed jíj wat er in je hersenen gebeurt? Als je besluit je arm te bewegen, wie besluit dat dan? Hoe zorg jij ervoor dat die neuronen actief worden en je hand zich beweegt? Er moet toch iets in de hersenen zijn dat het fysische proces in beweging zet, en dan kan de vrij wil niet zijn omdat het zelf een fysisch proces is.
De enige verklaring die ons overblijft: Er is geen vrije wil. Alles wat we doen wordt voor ons besloten in de hersenen en wij rationaliseren dat in zoverre dat we zelfs denken er zelf voor gekozen te hebben.
Dit lijkt me ook een conflict tussen geloof en wetenschap. Bovenstaande conclusie gaat zo compleet tegen ons idee van onszelf in dat we er niets mee kunnen. Is er geen vrije wil of mist de bovenstaande redenatie iets? (Een mogelijkheid III misschien?)
Nu kunnen we twee dingen aannemen: of (I) die vrije wil zit ergens in de hersenstructuur, of (II) de vrije wil zit ergens in een ontastbare ziel, geest, etc. Het probleem met de ziel is: hoe beïnvloedt deze onze hersenstructuur. We weten allemaal dat als we onze arm bewegen, bepaalde gebieden in onze hersenen actief worden, neuronen en zenuwen signalen verzenden enzovoorts. Hoe zorgt die ziel ervoor dat deze dingen gebeuren? Kortom: waar zit het punt waarop de ziel contact maakt met het tastbare?
Of kan dit uberhaupt niet? In dat geval moeten we verklaring II, dat de vrije wil in de ziel zit, afwijzen. De vrije wil zit dus in de hersenstrucuur. Maar hoe beïnvloed jíj wat er in je hersenen gebeurt? Als je besluit je arm te bewegen, wie besluit dat dan? Hoe zorg jij ervoor dat die neuronen actief worden en je hand zich beweegt? Er moet toch iets in de hersenen zijn dat het fysische proces in beweging zet, en dan kan de vrij wil niet zijn omdat het zelf een fysisch proces is.
De enige verklaring die ons overblijft: Er is geen vrije wil. Alles wat we doen wordt voor ons besloten in de hersenen en wij rationaliseren dat in zoverre dat we zelfs denken er zelf voor gekozen te hebben.
Dit lijkt me ook een conflict tussen geloof en wetenschap. Bovenstaande conclusie gaat zo compleet tegen ons idee van onszelf in dat we er niets mee kunnen. Is er geen vrije wil of mist de bovenstaande redenatie iets? (Een mogelijkheid III misschien?)
"Slechts diegene mag slopen die iets beters kan bouwen."
Je kan mij niet vertellen dat je nooit een innerlijke discussie hebt, nooit twijveld aan wat je denkt te weten, te zien, te horen, te voelen enz.quote:Op maandag 16 november 2009 11:37 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
Bij mij is er geen gevecht tussen ratio en geloven. Simpelweg omdat ik niet onvoorwaardelijk geloof in iets.
Zou het erg slecht vinden als je dat nooit had om eerlijk te zijn, want dat zou betekenen dat je niet leert, zonder innerlijke discussie, zonder twijvel, zonder uit je comfort zone te stappen kan er niet geleerd worden.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Wat lul jij nou? Ik zeg alleen maar dat ik nergens onvoorwaardelijk in geloof. MAW, ik sta altijd open om mijn mening bij te stellen als de omstandigheden er naar zijn.quote:Op maandag 16 november 2009 11:50 schreef erodome het volgende:
[..]
Je kan mij niet vertellen dat je nooit een innerlijke discussie hebt, nooit twijveld aan wat je denkt te weten, te zien, te horen, te voelen enz.
Zou het erg slecht vinden als je dat nooit had om eerlijk te zijn, want dat zou betekenen dat je niet leert, zonder innerlijke discussie, zonder twijvel, zonder uit je comfort zone te stappen kan er niet geleerd worden.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Ik geloof nergens in. Ik heb er dus geen moeite mee dat de werkelijkheid soms anders is dan mijn vooroordelen.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
Ik weet dat ervaringen geen 1-op-1 representatie zijn van de werkelijkheid. Dus ik twijfel altijd aan mijn waarnemingen. Maar ik heb daar geen moeite mee, such is life.quote:Op maandag 16 november 2009 11:50 schreef erodome het volgende:
[..]
Je kan mij niet vertellen dat je nooit een innerlijke discussie hebt, nooit twijveld aan wat je denkt te weten, te zien, te horen, te voelen enz.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
Ik ik heb genoeg zaken die ik doorgaans voor waar aanneem. Ik zou echt vreemd staan te kijken als er morgens iets omhoog zou vallen. Daarom zijn illusionisten ook leuk: het gaat tegen je verwachting in. Als je ‘nergens in gelooft’ (waarbij ik dat dus in de meest algemene betekenis duidt, namelijk geen verwachtingspatronen hebbende), dan ben je in feite continu gevangen in het heden.quote:
Ik geloof nergens in. Ik heb er dus geen moeite mee dat de werkelijkheid soms anders is dan mijn vooroordelen.
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.
Ik heb geen geloof in bovennatuurlijke zaken nodig om het universum wonderlijk en fantastisch te vinden.
Bij mij wint de rede altijd, maar dat maakt het geheel niet minder mooi.
Bij mij wint de rede altijd, maar dat maakt het geheel niet minder mooi.
zzz
Getraind zijn door ervaringen is niet wat ik geloof zou noemen.quote:Op maandag 16 november 2009 12:25 schreef Iblis het volgende:
[..]
Ik ik heb genoeg zaken die ik doorgaans voor waar aanneem. Ik zou echt vreemd staan te kijken als er morgens iets omhoog zou vallen. Daarom zijn illusionisten ook leuk: het gaat tegen je verwachting in. Als je ‘nergens in gelooft’ (waarbij ik dat dus in de meest algemene betekenis duidt, namelijk geen verwachtingspatronen hebbende), dan ben je in feite continu gevangen in het heden.
Beelden worden in je oog ondersteboven gezet. Zie jij daar ergens geloof in?
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
Volgens mij ... de ziel komt naar de Aarde met een welbepaalde bedoeling, en kennis van al wat buiten de Aarde is. Dit wordt echter allemaal 'vergeten' bij de geboorte, bij de overname van het brein. Het brein is zich totaal niet bewust vanwaar het komt en groeit en leert enkel in de wereld die het ervaart.quote:Op maandag 16 november 2009 11:40 schreef GS42 het volgende:
Ik baal ook een beetje van de bewustzijnswetenschap, vooral rond het concept van 'vrije wil'. Jullie zullen waarschijnlijk allemaal in meer of mindere mate het gevoel hebben dat je controle hebt over wat je doet, bijvoorbeeld als je je arm beweegt. Jíj hebt voor die beweging gekozen en als je wilt kan jij er ook mee ophouden.
Nu kunnen we twee dingen aannemen: of (I) die vrije wil zit ergens in de hersenstructuur, of (II) de vrije wil zit ergens in een ontastbare ziel, geest, etc. Het probleem met de ziel is: hoe beïnvloedt deze onze hersenstructuur. We weten allemaal dat als we onze arm bewegen, bepaalde gebieden in onze hersenen actief worden, neuronen en zenuwen signalen verzenden enzovoorts. Hoe zorgt die ziel ervoor dat deze dingen gebeuren? Kortom: waar zit het punt waarop de ziel contact maakt met het tastbare?
Of kan dit uberhaupt niet? In dat geval moeten we verklaring II, dat de vrije wil in de ziel zit, afwijzen. De vrije wil zit dus in de hersenstrucuur. Maar hoe beïnvloed jíj wat er in je hersenen gebeurt? Als je besluit je arm te bewegen, wie besluit dat dan? Hoe zorg jij ervoor dat die neuronen actief worden en je hand zich beweegt? Er moet toch iets in de hersenen zijn dat het fysische proces in beweging zet, en dan kan de vrij wil niet zijn omdat het zelf een fysisch proces is.
De enige verklaring die ons overblijft: Er is geen vrije wil. Alles wat we doen wordt voor ons besloten in de hersenen en wij rationaliseren dat in zoverre dat we zelfs denken er zelf voor gekozen te hebben.
Dit lijkt me ook een conflict tussen geloof en wetenschap. Bovenstaande conclusie gaat zo compleet tegen ons idee van onszelf in dat we er niets mee kunnen. Is er geen vrije wil of mist de bovenstaande redenatie iets? (Een mogelijkheid III misschien?)
Eigenlijk is de Aarde de planeet van de vrije wil en daarom kan de ziel het niet overnemen van het brein.
I understand how you feel. You see, it's all very clear to me now. The whole thing. It's wonderful.
Voor ik in dit soort discussies duik wil ik altijd precies weten wat men verstaat onder 'ziel', en waar die 'ziel' wel en niet verantwoordelijk voor zou zijn.
zzz
Als ik nou op een andere planeet was geboren had ik geen illusionaire vrije wil gehad?quote:
[..]
Eigenlijk is de Aarde de planeet van de vrije wil en daarom kan de ziel het niet overnemen van het brein.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
Ik weet ook dat ervaringen subjectief zijn en betwijvel ook altijd wat ik zie/hoor/voel e.d., het gaat ook niet om moeite hebben met, problemen hebben met, het gaat om gedavhtespinsels, kennis die je hebt afwegen enz enz enz enz enz....quote:Op maandag 16 november 2009 12:22 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Ik weet dat ervaringen geen 1-op-1 representatie zijn van de werkelijkheid. Dus ik twijfel altijd aan mijn waarnemingen. Maar ik heb daar geen moeite mee, such is life.
Het gaat juist over die twijvel, niet over het ontbreken van.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Het is bljjkbaar een moeilijk onderwerp voor skeptische mensen, het gaat niet om dingen mooi te vinden of juist niet, het gaat om wat er in je hoofd afspeeld als je over bepaalde zaken denkt...quote:Op maandag 16 november 2009 12:26 schreef _Led_ het volgende:
Ik heb geen geloof in bovennatuurlijke zaken nodig om het universum wonderlijk en fantastisch te vinden.
Bij mij wint de rede altijd, maar dat maakt het geheel niet minder mooi.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
quote:
[..]
Het is bljjkbaar een moeilijk onderwerp voor skeptische mensen
Ik merk toch vaak dat dat tegen me gehouden wordt in TRU : "Jij denkt alleen maar rationeel, wat moet jij in een vreselijke wereld leven !".quote:het gaat niet om dingen mooi te vinden of juist niet, het gaat om wat er in je hoofd afspeeld als je over bepaalde zaken denkt...
Ik denk dat het er dus zeker mee te maken heeft - de angst van sommige mensen dat de wereld puur 'rationeel' is. Die speelt zich toch in hun hoofd af lijkt me.
zzz
Eensch met bovenstande
ik leef in een rationele wereld maar ik denk dat mijn leven mooier is dan veel mensen. Voor veel mensen is het leven sowieso altijd hetzelfde; opstaan - werk - tv kijken - slapen - werk
Dus hoef ik niet te klagen over hoe mijn leven eruit ziet ondanks het feit dat ik een rationeel iemand ben.
Verder zijn er zoveel mooie dingen op de wereld.. de wereld is niet meteen grijs als je niet spiritueel ingesteld bent
ik leef in een rationele wereld maar ik denk dat mijn leven mooier is dan veel mensen. Voor veel mensen is het leven sowieso altijd hetzelfde; opstaan - werk - tv kijken - slapen - werk
Dus hoef ik niet te klagen over hoe mijn leven eruit ziet ondanks het feit dat ik een rationeel iemand ben.
Verder zijn er zoveel mooie dingen op de wereld.. de wereld is niet meteen grijs als je niet spiritueel ingesteld bent
Dat weet niemand. Gedachten zijn een flauwe afspiegeling van wat er in je hoofd gebeurd.quote:
het gaat om wat er in je hoofd afspeeld als je over bepaalde zaken denkt...
In de Matrix zijn ervaringen slechts een afspiegeling van wat er werkelijk gebeurd. Als je wilt zien wat er echt gebeurd moet je naar de "code" kijken. En ook dat is slechts een afspiegeling van een deel van de werkelijkheid. Het is een leuke hobby om aan een Matrix-figuur te vragen naar zijn gedachtenwereld, maar het is vrij nutteloos.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
Dat zeggen alle gelovigen. In de kerk, in TRU... Fantasieën zijn zoooooo lekker en verslavend. Religie, WoW....quote:
[..]
[..]
Ik merk toch vaak dat dat tegen me gehouden wordt in TRU : "Jij denkt alleen maar rationeel, wat moet jij in een vreselijke wereld leven !".
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
Klopt. Dan is een hobby wel leuk. Religie, gitaar spelen...quote:Op maandag 16 november 2009 12:57 schreef Flammie het volgende:
Voor veel mensen is het leven sowieso altijd hetzelfde; opstaan - werk - tv kijken - slapen - werk
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
Wat is dat eigenlijk, spiritueel ingesteld zijn?quote:Op maandag 16 november 2009 12:57 schreef Flammie het volgende:
Eensch met bovenstande
ik leef in een rationele wereld maar ik denk dat mijn leven mooier is dan veel mensen. Voor veel mensen is het leven sowieso altijd hetzelfde; opstaan - werk - tv kijken - slapen - werk
Dus hoef ik niet te klagen over hoe mijn leven eruit ziet ondanks het feit dat ik een rationeel iemand ben.
Verder zijn er zoveel mooie dingen op de wereld.. de wereld is niet meteen grijs als je niet spiritueel ingesteld bent
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Dat je zweverige ervaringen als waar en betekenisvol ziet, zonder op zoek te gaan naar rationele gronden voor die ervaringen.quote:Op maandag 16 november 2009 13:03 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
Wat is dat eigenlijk, spiritueel ingesteld zijn?
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
Hier? In alles geloven wat je te horen krijgtquote:Op maandag 16 november 2009 13:03 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
Wat is dat eigenlijk, spiritueel ingesteld zijn?
Iemand nog iets toe te voegen of mag ik PV's definitie als 'waar' aannemen?quote:Op maandag 16 november 2009 13:07 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Dat je zweverige ervaringen als waar en betekenisvol ziet, zonder op zoek te gaan naar rationele gronden voor die ervaringen.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
