PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 25

quote:

Op donderdag 12 november 2009 20:18 schreef sempron2400 het volgende:

[..]

Nou, de vorige keer liet een zekere jongen mij er niet tussen, ook niet toen ik herhaaldelijk iets probeerde te zeggen. Hij leek ook ongeïnteresseerd. Hij was er (ook) voor de eerste keer, dus wat dat betreft stonden we quitte.

Luisteren lukt redelijk, maar als ik merk dat ik er redelijkerwijs niet tussenkom, ga ik meestal een boek lezen

Ik houd wel in mijn achterhoofd dat tistjes lang over zichzelf zouden kunnen praten.

quote:

Op donderdag 12 november 2009 20:27 schreef sempron2400 het volgende:

[..]

Zo’n soos heeft iets weg van een kerkgemeente. In zo’n gemeente geloven de mensen in grote lijnen hetzelfde en hebben een gemeenschappelijke voorkeur voor een bepaalde stijl (liederen, prediking). Dat creëert een gevoel van eenheid. Komt er iemand in de gemeente bij, dan heb je al een binding met elkaar.

In een autismesoos: iedereen zit in het spectrum. Autisme is er de manier van leven. Iedereen heeft op diverse vlakken moeite met communiceren. Moet dat niet een soort van eenheidsgevoel geven? Het autisme dat mensen bindt... of ben ik nu aan het romantiseren.

Ik zie meer raakvlakken tussen autisme en geloof.
- Datum van diagnose (moment van bekering)
- Verschillende stromingen
- Verschillende gradaties (van ‘vrijzinnig’ pdd-nos tot ‘zwaar’ autistisch).
- Ontmoeten van gelijkgestemden

quote:

Op donderdag 12 november 2009 21:06 schreef sempron2400 het volgende:
De gelijkenis viel me gewoon op. De mensen in mijn kerk zitten wel midden in de maatschappij, al kiezen gelovige jongeren meestal een ander soort kerk.

Ik denk dat je gelijk hebt dat de mensen die in de soos komen, op een ander niveau functioneren. Maar ze hebben wel (structureel) contact. Daar valt niets op af te dingen. Sommige mensen met autisme slagen er in om met niemand een klik te vinden. ‘Ik stel hoge eisen aan mensen’, hoorde ik eens zeggen. Omdat de spoeling dun is, kunnen ze het zich natuurlijk niet veroorloven om hoge verwachtingen te hebben van nieuwe mensen.

Zeker, ik kan me voorstellen dat je je niet thuisvoelt in de auti-wereld, omdat je behoorlijk goed functioneert. Je hebt een mbo-opleiding afgerond en je woont zelfstandig: dat is allemaal heel regulier.
Toch wil ik naar de soos, vanwege het interessante onderwerp en omdat ik het leuk vind om onderzoek naar autisme te doen. En een beetje spanning heb ik blijkbaar nodig.

quote:

Op vrijdag 13 november 2009 10:45 schreef robuust89 het volgende:
Wii-style made my day

beetje een baaldag gister, vandaag ebt het weg
jij: tisser dan?
nou, laat ik het er op houden dat ik niet zo'n player ben

achja..

quote:

Op vrijdag 13 november 2009 11:38 schreef DeHovenier het volgende:
Nieuw topic alweer

quote:

Op vrijdag 13 november 2009 11:40 schreef robuust89 het volgende:
Laten we positief beginnen, ik stap vaak op mensen af, gewoon, want meestal zijn ze "de moeite waard"(ja, klinkt n beetje stom ) en het is soms nog leuk ook!

Ik leerde iemand kennen, die zag ik heel kort in het echt, en nu had ze me opgezocht op hyves en een leuke, enthousiaste krabbel achtergelaten.
Tot zover wel tof, he?

Thing is, als ik een meid leuk vind, wordt het voor mij moeilijker om spontaan te doen, want dan ga ik nogal nadenken over wat nou leuk is om te zeggen, ik neem mezelf een NT houding aan. Ik wil graag hierbij wel dan zo dicht mogelijk bij mezelf blijven, dus robuust stuurt (waarschijnlijk) een iets te enthousiaste krabbel terug. krijg ik 1 regeltje terug, zo van, "oke is goed, ik hoor t wel. groetjes!" (ze ging wat regelen om met zijn allen te bowlen, van NLP)
soms heb je van die vrouwen, dat zijn draakjes "heb ik wel aandacht? ow, mooi! die is in de pocket!"

of zo'n ander grietje, ook op hyves, maar ken ik van een of andere ballentent. je probeert je dan aan te passen aan die griet "wat wil ze horen? " en dat lukt niet echt

Jaaa, er zijn LOTS of vissen in de zee, t lijkt erop dat ik nogal veel ouwe schoenen eruit haal

ik den dat mensen van mij een bepaalde houding verwachten, en dat het door die "druk" juist niet gaat. hmm.

</ramble>

wou nog meer typen, maar je snapt de strekking

quote:

Op vrijdag 13 november 2009 12:01 schreef Wii-Style het volgende:

[..]

Ik ook niet, en dat zal ik waarschijnlijk nooit kunnen (alhoewel ik wel de afgelopen jaren veel beter nieuwe mensen kan ontmoeten). Een praatje maken blijft moeilijk tenzij het over iets specifiek gaat. Iets stimulerend (kunst, muziek, wetenschap, etc). Ik denk dat als ik het toch probeer om een praatje te maken, zal diegene het toch opvallen dat ik er moeite mee heb, dus waarom nog proberen? Ik wil mezelf blijven.

Een relatie zal ik alleen aangaan, denk ik, met iemand die ik via via ken. Gewoon veel vrienden hebben (zowel mannen als vrouwen) en wie weet kennen ze iemand die singel is (is heel vaak zo). Nou ja, het kan wel zo zijn dat ik uiteindelijk iemand vind in een kroeg of zo, maar ik denk dat dat niet waarschijnlijk is.

quote:

Op vrijdag 13 november 2009 12:35 schreef Cassandra87 het volgende:

[..]

Das de goede instelling

Persoonlijk vind ik t echt jammer dat het zou moeten, een beperking oid verbergen. Jammer dat er tot in zekere mate nog steeds een taboe op rust.
Het is niet alleen een wens om op maatschappelijk niveau op gelijke voet te staan, het wordt haast verwacht om er niet buiten te vallen. Als die drempel weg zou vallen zou eea een stuk makkelijker zijn.

quote:

Op vrijdag 13 november 2009 12:46 schreef Cassandra87 het volgende:
haha tijn geloof mij in héél veel gevallen wordt dat gewoon gebruikt als argument, zeker op plekken als bij mijn werk. Wát, mijn uitkering wordt geblokkeerd?? Hoe bedoel je, omdat ik mij niet aan mijn sollicitatieverplichting houd omdat ik zwart werk. Nee het is omdat ik zwart bén, geef maar toe!