Marlien heeft gisteren ook een prikje gehad. Ze begon te brullen zodra ze de spuit zag! 'k Geloof dat het haar niet eens zo'n pijn deed, maar ze vond die spuit dus helemaal niets. Dat ben ik echt niet gewend, huilende kinderen bij het prikken, zeker niet vooraf. Nou ja, gelukkig was het vrij snel over. Ik had trouwens wel verwacht dat er wat afleiding zou zijn, maar er waren alleen ballonnen aan de stoelen vastgemaakt en er klonk kindermuziek in de sporthal, dat was alles.
Toen ik later op de middag de oudsten naar zwemles bracht (tevens ook een (andere) priklocatie), werden we opgewacht door een clown en zagen we allemaal kinderen met een ballon lopen. Nou hoeft zo'n clown van mij niet ("Kom je ook op het prikjesfeest?"), maar zoals het bij Marlien ging vond ik ook wel erg kaal. Gelukkig hoefden we nergens te wachten, dus het was verder wel goed georganiseerd.
En vandaag is Marlien ook nog naar het consultatiebureau geweest. Daar nog de mevrouw (wvp) tegengekomen die haar gisteren geprikt heeft (ik had haar niet herkend, zij mij wel, 'k heb haar regelmatig gesproken, ook bij de andere 2

). Marlien weegt nu 10 kg. (en 5 gram) en is 80 cm. lang. Niet al te groot en ook aan de lichte kant. En dat terwijl ze behoorlijk wat eet! Maar het was wel prima zo.
Hebben jullie ook altijd zo weinig te vragen? Alles gaat hier lekker, ze doet wat ze volgens het cb moet doen en ik vind haar een heerlijke meid. De wvp heeft minstens 3x gevraagd of ik geen vragen had. En ik kon echt niets verzinnen

, dus benadrukte ze maar dat ik met vragen te allen tijde contact kan opnemen. Nou prima.
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
-
[i]Rikkert Zuiderveld[/i]