R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Je bent homosexueel, en je bent nog niet uit de kast gekomen. Mensen noemen wanneer ze je uitschelden automatisch: 'HOMO!'. Je hebt weinig tot geen vrienden, maar je bent zelf wel een gevoelsmens. Je bent onzeker over de positite in het leven en de maatschappij, maar doet er alles aan je in de situatie van andere te plaatsen in welke omstandigheden dan ook. Je denkt meer aan een ander dan aan jezelf.
Ik ben Whoopy2009, 17 jaar, en kom uit de provincie Noord-Holland. Ik ben een gevoelensmens die veel geeft om 'n ander. Ik word niet snel verliefd, maar als ik verliefd wordt is het op een jongen. Sociaal doe ik er alles aan om te zijn wie ik werkelijk ben. Ik ben (nog) niet uit de kast, en ontken dat ik gevoelens heb voor jongens. Ik sta werkelijk waar voor iedereen klaar. Hoewel ik blijkbaar altijd voor de verkeerde mensen klaar sta die niks om mij teruggeven en me vervolgens laten barsten.
Afgelopen weken heb ik erge tegenslagen gehad in me leven. Veel verdriet, pijn, maar ook weer geluk. Geluk begon, en het eindigt zoals altijd met verdriet. Ik had een jongen ontmoet die ik ontzettend leuk vond. Vertrouwde hem volkomen en liet hem op de vrije loop gaan. Ik had hem toevallig ontmoet via Hyves omdat hij mijn foto respecteerde. We raakte aan de praat, voegte elkaar toe op msn, en hadden vervolgens ergens afgesproken om wat te gaan drinken. Aan het einde van de dag toen we beide van plan waren naar huis te gaan zei hij tegen mij: 'ik vind je een leuke jongen'. Een zin wat nog nooit eerder tegen me was gezegt door een jongen, wat ook wel logisch is als het je eerste "date" is. Ik draaide me hoofd om omdat ik me voor mezelf schaamde, ik dacht: 'nee dit kan niet waar zijn'. * Ik heb een minderwaardigheidscomplex *. Ik praatte er overheen, en hij smste met het bericht toen we afscheid hadden genomen met: 'ik weet dat je verlegen bent, maar onthoud dat ik je nog steeds leuk vind'. En dat gaf mij een beetje het gevoel van geluk wat ik nog nooitt eerder heb gekent in de liefde. Tijden verstreken, ik toonde interesse, we hadden wat vaker afgesproken, maar opeens deed hij opstandig. Hij reageerde kortaf en ik zag op zijn hyves dat hij krabbels had van andere jongens waarvan ik wist dat die homo waren. Het maakte me jaloers en onzeker en had hem daarmee geconfronteerd. Ik vertelde wat er op me hart lag in een msngesprek. Toen werd mij duidelijk dat hij me had laten barsten. Hij heeft me voor mijn gevoel gebruikt..
En dan moet je dit verhaal en rot gevoel kwijt, je kan er niet mee bij je ouders mee terecht, bij je vrienden niet (in hoeverre het vrienden zijn), enkel maar van je afschrijven.. en hopen dat iemand het misschien leest. Beste mensen op dit forum, heb ik een psygisch probleem? Ligt het echt allemaal aan mezelf? Ik weet het allemaal niet meer.. ik voel me eenzaam en verlaten.. Hoe kom ik uit deze hell. Bedankt voor het lezen van mijn verhaal.. het allerbeste.
Ik ben Whoopy2009, 17 jaar, en kom uit de provincie Noord-Holland. Ik ben een gevoelensmens die veel geeft om 'n ander. Ik word niet snel verliefd, maar als ik verliefd wordt is het op een jongen. Sociaal doe ik er alles aan om te zijn wie ik werkelijk ben. Ik ben (nog) niet uit de kast, en ontken dat ik gevoelens heb voor jongens. Ik sta werkelijk waar voor iedereen klaar. Hoewel ik blijkbaar altijd voor de verkeerde mensen klaar sta die niks om mij teruggeven en me vervolgens laten barsten.
Afgelopen weken heb ik erge tegenslagen gehad in me leven. Veel verdriet, pijn, maar ook weer geluk. Geluk begon, en het eindigt zoals altijd met verdriet. Ik had een jongen ontmoet die ik ontzettend leuk vond. Vertrouwde hem volkomen en liet hem op de vrije loop gaan. Ik had hem toevallig ontmoet via Hyves omdat hij mijn foto respecteerde. We raakte aan de praat, voegte elkaar toe op msn, en hadden vervolgens ergens afgesproken om wat te gaan drinken. Aan het einde van de dag toen we beide van plan waren naar huis te gaan zei hij tegen mij: 'ik vind je een leuke jongen'. Een zin wat nog nooit eerder tegen me was gezegt door een jongen, wat ook wel logisch is als het je eerste "date" is. Ik draaide me hoofd om omdat ik me voor mezelf schaamde, ik dacht: 'nee dit kan niet waar zijn'. * Ik heb een minderwaardigheidscomplex *. Ik praatte er overheen, en hij smste met het bericht toen we afscheid hadden genomen met: 'ik weet dat je verlegen bent, maar onthoud dat ik je nog steeds leuk vind'. En dat gaf mij een beetje het gevoel van geluk wat ik nog nooitt eerder heb gekent in de liefde. Tijden verstreken, ik toonde interesse, we hadden wat vaker afgesproken, maar opeens deed hij opstandig. Hij reageerde kortaf en ik zag op zijn hyves dat hij krabbels had van andere jongens waarvan ik wist dat die homo waren. Het maakte me jaloers en onzeker en had hem daarmee geconfronteerd. Ik vertelde wat er op me hart lag in een msngesprek. Toen werd mij duidelijk dat hij me had laten barsten. Hij heeft me voor mijn gevoel gebruikt..
En dan moet je dit verhaal en rot gevoel kwijt, je kan er niet mee bij je ouders mee terecht, bij je vrienden niet (in hoeverre het vrienden zijn), enkel maar van je afschrijven.. en hopen dat iemand het misschien leest. Beste mensen op dit forum, heb ik een psygisch probleem? Ligt het echt allemaal aan mezelf? Ik weet het allemaal niet meer.. ik voel me eenzaam en verlaten.. Hoe kom ik uit deze hell. Bedankt voor het lezen van mijn verhaal.. het allerbeste.
Trouwens, kut voor je dat je er met niemand over kunt praten. Uit de kast komen was voor mij simpel maar ik heb dan ook schijt aan anderen. In de meeste homogevallen is het zo dat familie en vrienden allang wisten trouwens.
Ik snap alleen niet zo goed waarom je je gebruikt voelt. En om eerlijk te zijn, als je je gebruikt voelt zonder dat je seks gehad hebt, dan staat je nog wat te wachten in het homowereldje want a) de vijver is kleiner en b) de meeste homo's zijn eerder in voor seks dan voor een relatie met een onzekere jongen die nog in de kast zit.
Ik snap alleen niet zo goed waarom je je gebruikt voelt. En om eerlijk te zijn, als je je gebruikt voelt zonder dat je seks gehad hebt, dan staat je nog wat te wachten in het homowereldje want a) de vijver is kleiner en b) de meeste homo's zijn eerder in voor seks dan voor een relatie met een onzekere jongen die nog in de kast zit.
Resistance is futile.
Ik snap wel hoe je je voelt, voor jou is dit allemaal nog nieuw en is zoenen ook een big deal. Maar ik vind wel dat je een beetje overreageert. Ten eerste, hij is niet je vriendje en dan heb je geen enkel recht om jaloers te zijn over krabbels op zijn hyve. Ten tweede, het schrikt enórm af als je gelijk zo afhankelijk doet.
Resistance is futile.
Ik weet het, maarja.. wat moet ik dan? Ik voelde me gebruikt omdat ik alles voor die gene overhad, ik wou alles voor hem doen.. en uiteindelijk zie ik na alles wat ik voor hem heb kunnen doen dat ik ben gebruikt.. Het is voor mij zo moeilijk te bepalen.. is het een fase in me leven of zijn er ook andere mensen die precies het zelfde als ik hebben meegemaakt...?
Oh, en als ik jou was zou ik me eens melden bij een holebi-vereniging in jouw buurt. In sommige gevallen doen ze welkomstgesprekken, vaak met een ervaren homo die je dan vervolgens introduceert aan de rest van de leden bij activiteiten of gewoon een gezellige kroegavond. Op die manier hoef je niet direct uit de kast te komen. Echt een aanrader, voor mij ging er een wereld open. 
Resistance is futile.
Iedereen maakt wel eens zoiets mee. Of dat nou jongetje-jongetje, meisje-meisje of jongetje-meisje is.quote:Op vrijdag 6 november 2009 23:21 schreef Whoopy2009 het volgende:
Ik weet het, maarja.. wat moet ik dan? Ik voelde me gebruikt omdat ik alles voor die gene overhad, ik wou alles voor hem doen.. en uiteindelijk zie ik na alles wat ik voor hem heb kunnen doen dat ik ben gebruikt.. Het is voor mij zo moeilijk te bepalen.. is het een fase in me leven of zijn er ook andere mensen die precies het zelfde als ik hebben meegemaakt.
Begin eens met je eigenbelang centraler te stellen, dat lijkt me het allerbelangrijkst, en werk aan je zelfvertrouwen.
Quousque tandem abutere, PvdA, patientia nostra?
Inderdaad. Het hoort erbij.quote:Op vrijdag 6 november 2009 23:23 schreef Antaresje het volgende:
[..]
Iedereen maakt wel eens zoiets mee. Of dat nou jongetje-jongetje, meisje-meisje of jongetje-meisje is.
Quousque tandem abutere, PvdA, patientia nostra?
Maar als je eerlijk bent, hoe lang ken je hem nu? Ik krijg het gevoel dat je zelf zó graag een vriendje wil dat je dan helemaal verliefd bent geworden op een paar lieve opmerkingen. Een wijze les die je uiteindelijk toch zelf moet leren: mannen moet je beoordelen op wat ze doen en hoe ze zich gedragen, niet op hoe vaak ze vertellen hoe geweldig je bent.quote:Op vrijdag 6 november 2009 23:21 schreef Whoopy2009 het volgende:
Ik weet het, maarja.. wat moet ik dan? Ik voelde me gebruikt omdat ik alles voor die gene overhad, ik wou alles voor hem doen.. en uiteindelijk zie ik na alles wat ik voor hem heb kunnen doen dat ik ben gebruikt.. Het is voor mij zo moeilijk te bepalen.. is het een fase in me leven of zijn er ook andere mensen die precies het zelfde als ik hebben meegemaakt...?
Sowieso is dit een levensfase. Nu vind je zoenen nog enorm belangrijk maar als je eenmaal je eerste vriendje hebt gehad bijvoorbeeld, dan is seks ook iets dat je al gedaan en gezien hebt en dan is dat wat minder spannend (maar niet minder onbelangrijk). Hoe vaker je zoent met jongens, hoe minder waarde dat voor jezelf krijgt, simpelweg omdat je het al meegemaakt hebt. Dan val je ook niet meer direct voor een jongen waarmee je een keertje hebt gezoend.
Resistance is futile.
Misschien een onbeleefde vraag, maar ben je echt zo bang voor de reactie van je vrienden en familie?
Aut viam inveniam, aut faciam
There he goes. One of God's own prototypes. A high-powered mutant of some kind never even considered for mass production. Too weird to live, and too rare to die.
There he goes. One of God's own prototypes. A high-powered mutant of some kind never even considered for mass production. Too weird to live, and too rare to die.
En wat betreft die holebi-verenigingen, ik raad het je écht aan want dan kun je er met andere homo's over praten (en natuurlijk leuke jongens ontmoeten, vrienden maken etc. etc.).
Resistance is futile.
Ik ben bang voor me ouders ja.. omdat hun en ikzelf gelovig zijn (niet streng hoor, maar gewoon).. en vrienden heb ik niet echt, dus kan me niet boeien... Ik heb net is gezocht naar zo'n vereniging maark an echt serieus niks vinden... en of ik het durf is 'n tweede.. Die jongen kende ik al 3 weken ofzo.. en als je verhalen van andere hoorde dan was het al aan op de avond dat ze elkaar kende.. ik heb geen bevestiging van relatie gehad, maar het voelde voor mij wel zo...
tja, klinkt alsof je voor de eerste keer verliefd bent, maar meer niet. Is niet leuk dat hij er niet op in gaat natuurlijk, maar dat gebeurt iedereen wel eens. En waarschijnlijk ook meer dan één keer.
En misschien kom ik nu lomp uit de hoek, maar dat je ouders waarschijnlijk veel moeite zullen hebben met dat hun zoon homosexueel is zal misschien ook wel een reden zijn voor je onzekerheid in deze...
Maar dat zijn slechts mijn twee centjes hoor...
En misschien kom ik nu lomp uit de hoek, maar dat je ouders waarschijnlijk veel moeite zullen hebben met dat hun zoon homosexueel is zal misschien ook wel een reden zijn voor je onzekerheid in deze...
Maar dat zijn slechts mijn twee centjes hoor...
Aut viam inveniam, aut faciam
There he goes. One of God's own prototypes. A high-powered mutant of some kind never even considered for mass production. Too weird to live, and too rare to die.
There he goes. One of God's own prototypes. A high-powered mutant of some kind never even considered for mass production. Too weird to live, and too rare to die.
Kijk.. weetje wat het probleem is.. ik ben zelf niet vrouwlijk, ik gedraag me niet vrouwlijk, en heb niet van die herkenbare rare handjes of loopjes weetje wel? Maar toch zien sommige mensen herkenning van homosexualiteit in mij.. dat vind ik zo raar.. en omdat ik misschien geen echte vrienden heb, heeft mijn homosexualiteit daar mee te maken?
In de praktijk gebeurt het bijna nooit dat het vanaf de eerste avond aan is, geen zorgen daarover. En wat betreft je ouders, vroeg of laat durf je het vast wel en zelfs al wil je de rest van je leven in de kast blijven, dan is dat óók OK. Maar die vereniging, het toffe is dus dat je dus van tevoren een gesprekje hebt met iemand die je voorstelt zodat je niet in je eentje die drempel over hoeft. Je bent écht niet de enige die het eng vindt.quote:
Ik ben bang voor me ouders ja.. omdat hun en ikzelf gelovig zijn (niet streng hoor, maar gewoon).. en vrienden heb ik niet echt, dus kan me niet boeien... Ik heb net is gezocht naar zo'n vereniging maark an echt serieus niks vinden... en of ik het durf is 'n tweede.. Die jongen kende ik al 3 weken ofzo.. en als je verhalen van andere hoorde dan was het al aan op de avond dat ze elkaar kende.. ik heb geen bevestiging van relatie gehad, maar het voelde voor mij wel zo...
Resistance is futile.
Hoe bang? Als in dat ze je op straat zetten en je onterven?quote:
Ik ben hartstikke hetero dus ik kan niet uit ervaring spreken, maar als je echt homo bent dan gaat dat niet veranderen, en zul je je ouders het toch een keer moeten vertellen. Lijkt me dat als je het ze kunt vertellen dat dat behoorlijk op zal luchten, en dan heb je in elk geval een plek waar je gewoon kan zijn wie je bent.
Nee, ook homo's hebben gewoon vrienden. Wel vaak homo's maar ook hetero's.quote:
Kijk.. weetje wat het probleem is.. ik ben zelf niet vrouwlijk, ik gedraag me niet vrouwlijk, en heb niet van die herkenbare rare handjes of loopjes weetje wel? Maar toch zien sommige mensen herkenning van homosexualiteit in mij.. dat vind ik zo raar.. en omdat ik misschien geen echte vrienden heb, heeft mijn homosexualiteit daar mee te maken?
En de reden dat homo's doorhebben dat je homo bent, dat noemen we gaydar. Daarmee pikken we op of iemand ook op hetzelfde geslacht valt, erg nuttige tool. Als je veel met homo's omgaat, word je er vanzelf meester in. Ik had tot een jaar geleden geen gaydar, en toen kwam ik uit de kast en ben ik bij die vereniging gegaan. Dan leer je al heel snel gelijkgestemde mensen herkennen, zelfs al is het op een foto.
Zo kwam Ireen Wüst uit de kast, maar alle lesbo's uit Nederland zagen dat al jaren aankomen. Sarah Bettens, zelfde verhaal. Simpelweg omdat we, door veel met elkaar om te gaan, elkaar herkennen. Voor hetero's is dat anders, die herkennen de meesten van ons niet.
Nu is het natuurlijk ook zo dat homo's en lesbo's speciaal uitkijken naar mensen die op hetzelfde geslacht vallen, simpelweg omdat we op die manier selecteren op wie we jacht kunnen maken en op wie niet.
Resistance is futile.
Overigens is het geen schande als je gaydar niet werkt 
.
.
Al die willen te kaap'ren varen, moeten mannen met baarden zijn.
Hoogachtend,
Erik.
Hoogachtend,
Erik.
Homosexualiteit heeft niks met het hebben van vrienden te maken hoor. Ik heb alleen het idee dat je erg onzeker bent, en doordat je bang bent voor de reactie van je ouders die onzekerheid alleen maar erger wordt.quote:Op vrijdag 6 november 2009 23:42 schreef Whoopy2009 het volgende:
Kijk.. weetje wat het probleem is.. ik ben zelf niet vrouwlijk, ik gedraag me niet vrouwlijk, en heb niet van die herkenbare rare handjes of loopjes weetje wel? Maar toch zien sommige mensen herkenning van homosexualiteit in mij.. dat vind ik zo raar.. en omdat ik misschien geen echte vrienden heb, heeft mijn homosexualiteit daar mee te maken?
Misschien dom om te zeggen, maar ik ben ook in een onbetekend dorp opgegroeid. Bij mij in de klas zat ook een jongen die altijd uitgescholden werd voor homo (en als ik eerlijk mag zijn, ik deed daar ook een tijd lang aan mee
), weinig vrienden had en onzeker was. Ik heb nooit ook maar eens te horen gekregen of hij daadwerkelijk homo was, hij ging studeren en was weg, liet zich niet meer zien. Dus ik heb werkelijk geen idee of het besef dat je homo bent je zo onzeker maakt of dat je door je onzekerheid voor homo uitgemaakt wordt.Ik bemoei me ook ergens me waar ik totaal geen verstand van heb btw, forgive my intrusion.
Ik denk dat je beter naar seven kunt luisteren:
Daar zit meer in dan in mijn hele post....quote:Je bent écht niet de enige die het eng vindt.
Aut viam inveniam, aut faciam
There he goes. One of God's own prototypes. A high-powered mutant of some kind never even considered for mass production. Too weird to live, and too rare to die.
There he goes. One of God's own prototypes. A high-powered mutant of some kind never even considered for mass production. Too weird to live, and too rare to die.
Dat is de grootste drempel en iedereen bepaalt wanneer het daar tijd voor is. Ik doe zelf trouwens nu die welkomstgesprekken voor de vereniging waar ik bij zit als vrijwilliger. Het eerste wat je leert op cursussen daarover is dat het voor de meeste kastpeople te confronterend is en dat er zeker niet op aangedrongen moet worden omdat je dan teveel je eigen gevoel projecteert. TS voelt zich er duidelijk nog niet veilig genoeg bij. En ik steek de hand nu even in mijn eigen boezem want ik dring ook aan op zo'n vereniging, maar het is wel de veiligste manier om binnen te rollen in het wereldjequote:
[..]
Hoe bang? Als in dat ze je op straat zetten en je onterven?
Ik ben hartstikke hetero dus ik kan niet uit ervaring spreken, maar als je echt homo bent dan gaat dat niet veranderen, en zul je je ouders het toch een keer moeten vertellen. Lijkt me dat als je het ze kunt vertellen dat dat behoorlijk op zal luchten, en dan heb je in elk geval een plek waar je gewoon kan zijn wie je bent.
Resistance is futile.
Klopt. Ik ken ook genoeg homo's/lesbo's die daar niet zo scherp in zijn. Niks mis mee. Ik generaliseerde even met 'daar word je vanzelf meester in' en 'alle lesbo's zagen het aankomen'.quote:Op vrijdag 6 november 2009 23:50 schreef Tha_Erik het volgende:
Overigens is het geen schande als je gaydar niet werkt
Resistance is futile.
Oh ja, bij deze voor TS: als je vragen hebt of gewoon erover wil babbelen, mag je me altijd een berichtje sturen. Ik luister graag naar je verhalen, en via internet is het toch lekker makkelijk en anoniem. 
Verder hebben homo's hier een geheel eigen topic waarin ze met elkaar kunnen chatten: [HOMO] # 2644 - Op weg naar het einde... al is dat volgens mij meer over de luchtigere zaken. Ze hebben er al 2644 volgechat zelfs
.
Verder hebben homo's hier een geheel eigen topic waarin ze met elkaar kunnen chatten: [HOMO] # 2644 - Op weg naar het einde... al is dat volgens mij meer over de luchtigere zaken. Ze hebben er al 2644 volgechat zelfs
.
Resistance is futile.
|
|
