LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
' Waarover ik praat als ik over hardlopen praat' van Haruki Murakami.
Voor hierna heb ik van hem ' de opwindvogelkronieken' liggen.quote:In 1982 verkocht Murakami zijn jazzclub om zich geheel aan het schrijven te wijden. Hij begon toen ook met hardlopen om zijn conditie op peil te houden. Een jaar later al rende hij van Athene naar Marathon. Nu onderzoekt hij – na tientallen wedlopen, triatlons en een groot aantal door de kritiek bejubelde boeken – de invloed die de sport heeft gehad op zijn leven en op zijn werk.
Murakami doet openhartig verslag van zijn training, zijn reizen en belevenissen gedurende de voorbereiding op de New York City Marathon van 2005. Hij beweegt zich tussen de Jingu Gaien in Tokyo, waar hij zijn krachten meet met een Olympiaveteraan, en een rivieroever in Boston, waar hij het moet afleggen tegen een groep jonge vrouwen.
Vanuit het perspectief van de sport gunt hij de lezer een blik op de meest uiteenlopende zaken: van het eureka-moment toen hij besloot schrijver te worden, zijn grootste triomfen en teleurstellingen tot aan zijn passie voor oude lp’s en de confrontatie met zijn eigen grenzen.
Waarover ik praat als ik over hardlopen praat is beurtelings grappig en ontnuchterend, speels en filosofisch. Een feest voor de fans van deze gevierde, maar zeer teruggetrokken schrijver én voor het explosief groeiende aantal liefhebbers van de langeafstandsloop.
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Ik lees nu A Wild Sheeps Chase en heb Hard Boiled Wonderland klaar liggen !
Op dinsdag 20 december 2011 03:07 schreef minthy het volgende:
Zelfs ik zou oh-oh doen, alleen al op basis van haar postgedrag en ui O+
'Outside of a dog, a book is man's best friend. Inside of a dog it's too dark to read.'
( Groucho Marx )
Zelfs ik zou oh-oh doen, alleen al op basis van haar postgedrag en ui O+
'Outside of a dog, a book is man's best friend. Inside of a dog it's too dark to read.'
( Groucho Marx )
Pfff, ik lees zo vaak dingen door elkaar, ik vind diequote:Op vrijdag 11 december 2009 14:52 schreef oh-oh het volgende:
Oh Zoete Mond ben ik al maanden aan het lezen, van de dag dat ie uit kwam, ik blijf maar andere dingen tussen door lezen
smiley helemaal niet nodig.
Ik normaal niet , als het een goed boek is hoef ik niks anders, nu glipt er steeds van alles tussen door.quote:Op vrijdag 11 december 2009 14:55 schreef Frollo het volgende:
[..]
Pfff, ik lees zo vaak dingen door elkaar, ik vind die
Erger nog, er liggen twee boeken op mn nachtkastje waar ik maar niet doorheen kom maar die ik wel persé uit wil lezen, Zoete Mond en Lucifer van Connie Palmen.
Ik heb geloof ik al 3 Murakami's gelezen ondertussen
Op dinsdag 20 december 2011 03:07 schreef minthy het volgende:
Zelfs ik zou oh-oh doen, alleen al op basis van haar postgedrag en ui O+
'Outside of a dog, a book is man's best friend. Inside of a dog it's too dark to read.'
( Groucho Marx )
Zelfs ik zou oh-oh doen, alleen al op basis van haar postgedrag en ui O+
'Outside of a dog, a book is man's best friend. Inside of a dog it's too dark to read.'
( Groucho Marx )
Dat heb ik met ' kathedraal van de zee' gehad van Ildefonso Falcones, ergens boeide het mij wel maar niet genoeg om hem, zoals ik normaal lees, in 1x door te lezen... uiteindelijk is hij half gelezen in de kast verdwenen 
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Ik heb 1 boek dat ik WIL lezen waar ik echt niet doorheen kom en dat is Son of the Circus van John Irving, al zijn andere boeken vind ik geweldig, deze heb ik nooit uitgelezen ...
Zoete Mond en Lucifer komen ooit wel es uit hoor.
Als ik bv alle Murakami's gelezen heb of zo
Zoete Mond en Lucifer komen ooit wel es uit hoor.
Als ik bv alle Murakami's gelezen heb of zo
Op dinsdag 20 december 2011 03:07 schreef minthy het volgende:
Zelfs ik zou oh-oh doen, alleen al op basis van haar postgedrag en ui O+
'Outside of a dog, a book is man's best friend. Inside of a dog it's too dark to read.'
( Groucho Marx )
Zelfs ik zou oh-oh doen, alleen al op basis van haar postgedrag en ui O+
'Outside of a dog, a book is man's best friend. Inside of a dog it's too dark to read.'
( Groucho Marx )
Het makkelijke van Het Bureau is dat je het zo lang weg kunt leggen als je wilt en op elk moment weer op kunt pakken. Ik bedoel, het gaat toch nergens over en dat bedoel ik positief. 
Heb het nog steeds niet uit. Pas na de eerste helft komt het verhaal pas op gang.quote:Op dinsdag 1 december 2009 20:39 schreef DuchessX het volgende:
Ik begin zo in
Die laatste zomer van Tatiana de Rosnay
Antoine Rey heeft het perfecte cadeau voor de veertigste verjaardag van zijn zus bedacht: een lang weekend aan zee op het eiland Noirmoutier, waar hij en Mélanie in hun kinderjaren de vakanties doorbrachten. Hoewel ze fijne herinneringen hebben aan de eindeloze zomers, zijn beiden nooit meer teruggekeerd naar deze plek.
Antoine bevindt zich in een moeilijke periode van zijn leven: zijn werk als architect biedt weinig uitdaging meer en hij is verlaten door zijn vrouw van wie hij nog steeds houdt. Noirmoutier brengt vergeten herinneringen aan hun vroeg gestorven moeder naar boven en Mélanie komt tot een schokkende ontdekking. Het familiegeheim dat zij hiermee ontrafelt maakt Antoine kwetsbaar en onzeker. Zijn zus vindt dat hij het verleden moet laten rusten, zijn vader zwijgt en zijn puberende kinderen vragen zijn aandacht voor heel andere zaken. Dan ontmoet hij Angèle, die nieuwe betekenis geeft aan de woorden leven, liefde en dood.
[ afbeelding ]
#geen
Ik vond het einde ook niet spannend.quote:Op vrijdag 11 december 2009 22:20 schreef DuchessX het volgende:
[..]
Heb het nog steeds niet uit. Pas na de eerste helft komt het verhaal pas op gang.
Sometimes people write the things that they can't say !
Everyone has secrets !
Everyone has secrets !
Ik ben maar eens begonnen met John Grisham. Nog nooit wat van gelezen dus een boek moet de eerste zijn. Eens kijken of The Chamber (Het Vonnis) wat is.
De zwemmer zwemt, hij zwemt in zee
Onno te Rijdt - Naar Paradiso
Job Sorel is schrijver. Zijn eerste boek was een hit die zelfs verfilmd was en een Hollywood-succes werd. Job teert al 20 jaar op dit grote succes. En al die tijd wil het hem maar niet lukken een nieuw boek te schrijven.
Damian is zijn 17 jaar jongere broertje die bij hem in huis woont. De twee broers verschillen echter als dag en nacht. Damian is geboren met een grote wijnvlek op zijn gezicht en wat zijn moeder ook ondernam om haar zoon een mooi gezicht te geven, Damian moest leren leven met een mismaakt hoofd. Wat hem mensenschuw maakte en hem zo'n complex bezorgde dat op een dag Job het leven niet meer zag zitten, vooral toen de doktoren een gezwel bij hem constateerden.
Twee broers, twee levens. Allebei schrijvers. Want in navolging van zijn grote geslaagde broer bleek ook Damian aan een roman te schrijven. Het waren eigenlijk meer de dagboeken van Damian die hij naliet aan Job zodat die de roman kon voltooien. Een spannende uitdaging voor Job's carrière. Elke maand krijgt hij via de notaris een nieuw hoofdstuk aangereikt. Job, die net gebukt gaat onder de gevolgen van een scooterongeluk en het verlies van zijn broertje, leert door dit boek een hele andere kant van Damian kennen. Een wel heel donkere kant...
Een mooie roman over opportunisme. Job is de blije broer wiens leven dankzij het succes van zijn roman over rozen lijkt te lopen. De vrouwen zijn niet van hem af te slaan, hij geeft roemruchte feesten, de wereld lacht hem toe. Damian is de somber gestelde broer. Hij durft amper over straat. De enige momenten die hij ongestoord publiekelijk kan doorbrengen zijn tijdens de concerten in de Amsterdamse poptempel Paradiso. Muziek is zijn leven, de rest is haat. Haat tegen de mensen op straat die daar ongestoord kunnen lopen, haat tegen mensen die hem uitlachen. Haat tegen zijn broer die alleen aan hemzelf lijkt te denken.
Maar ook Job heeft zijn eigen zorgen. Zijn relatie met zijn grote liefde Sanne verloopt niet zoals gewild. Sanne komt uit een bekakte familie waar Job geen boodschap aan heeft. En dan glijdt hun relatie langzaam naar een einde toe... Damian ziet zijn broers zorgen niet. Die denkt dat Job hem na afloop van een hockeywedstrijd expres ontloopt. Die denkt dat zijn grote geslaagde broer alleen maar heldendaden kan verrichten om hem de ogen uit te steken.
Onno te Rijdt is o.a. bekend om zijn populaire 'studentenhuis-boek 'Mores', waarin hij een boekje opendoet over de soms hachelijke gebruiken onder studenten. 'Naar Paradiso' gaat over schuld en jaloersheid, waarin Te Rijdt een redelijk satirische blik werpt op verhoudingen, familiebijeenkomsten en beroemd zijn. Zijn soms bijtende taal en vlotte schrijfstijl maken 'Naar Paradiso' tot een aantrekkelijk boek voor mensen die van drama's houden verpakt in luchtige stijl.
Job Sorel is schrijver. Zijn eerste boek was een hit die zelfs verfilmd was en een Hollywood-succes werd. Job teert al 20 jaar op dit grote succes. En al die tijd wil het hem maar niet lukken een nieuw boek te schrijven.
Damian is zijn 17 jaar jongere broertje die bij hem in huis woont. De twee broers verschillen echter als dag en nacht. Damian is geboren met een grote wijnvlek op zijn gezicht en wat zijn moeder ook ondernam om haar zoon een mooi gezicht te geven, Damian moest leren leven met een mismaakt hoofd. Wat hem mensenschuw maakte en hem zo'n complex bezorgde dat op een dag Job het leven niet meer zag zitten, vooral toen de doktoren een gezwel bij hem constateerden.
Twee broers, twee levens. Allebei schrijvers. Want in navolging van zijn grote geslaagde broer bleek ook Damian aan een roman te schrijven. Het waren eigenlijk meer de dagboeken van Damian die hij naliet aan Job zodat die de roman kon voltooien. Een spannende uitdaging voor Job's carrière. Elke maand krijgt hij via de notaris een nieuw hoofdstuk aangereikt. Job, die net gebukt gaat onder de gevolgen van een scooterongeluk en het verlies van zijn broertje, leert door dit boek een hele andere kant van Damian kennen. Een wel heel donkere kant...
Een mooie roman over opportunisme. Job is de blije broer wiens leven dankzij het succes van zijn roman over rozen lijkt te lopen. De vrouwen zijn niet van hem af te slaan, hij geeft roemruchte feesten, de wereld lacht hem toe. Damian is de somber gestelde broer. Hij durft amper over straat. De enige momenten die hij ongestoord publiekelijk kan doorbrengen zijn tijdens de concerten in de Amsterdamse poptempel Paradiso. Muziek is zijn leven, de rest is haat. Haat tegen de mensen op straat die daar ongestoord kunnen lopen, haat tegen mensen die hem uitlachen. Haat tegen zijn broer die alleen aan hemzelf lijkt te denken.
Maar ook Job heeft zijn eigen zorgen. Zijn relatie met zijn grote liefde Sanne verloopt niet zoals gewild. Sanne komt uit een bekakte familie waar Job geen boodschap aan heeft. En dan glijdt hun relatie langzaam naar een einde toe... Damian ziet zijn broers zorgen niet. Die denkt dat Job hem na afloop van een hockeywedstrijd expres ontloopt. Die denkt dat zijn grote geslaagde broer alleen maar heldendaden kan verrichten om hem de ogen uit te steken.
Onno te Rijdt is o.a. bekend om zijn populaire 'studentenhuis-boek 'Mores', waarin hij een boekje opendoet over de soms hachelijke gebruiken onder studenten. 'Naar Paradiso' gaat over schuld en jaloersheid, waarin Te Rijdt een redelijk satirische blik werpt op verhoudingen, familiebijeenkomsten en beroemd zijn. Zijn soms bijtende taal en vlotte schrijfstijl maken 'Naar Paradiso' tot een aantrekkelijk boek voor mensen die van drama's houden verpakt in luchtige stijl.
#geen
Oliver Sacks' Musicofilia
Erg interessant tot dusver...quote:In Musicofilia laat Oliver Sacks ons kennismaken met mensen die hun muzikale vaardigheden zijn kwijtgeraakt en anderen die, paradoxaal genoeg, juist voor het eerst over muzikaliteit beschikken. We ontmoeten mensen met het Williams-syndroom (hypermuzikaliteit), mensen die kleuren en vormen zien wanneer ze naar muziek luisteren en mensen die aan zo’n ernstig geheugenverlies lijden dat ze niets van hun persoonlijke leven meer weten – behalve de muziek die er een rol in speelde.
Oliver Sacks laat zien hoe muziek mensen kan drijven tot flauwtes, trances en beroertes. Maar muziek heeft ook de unieke kracht te kalmeren en ze wekt ideeën en gevoelens op. Muziek is een betere heelmeester en trooster dan wat ook: mensen met de ziekte van Parkinson, het syndroom van Gilles de la Tourette, afasie, Alzheimer en andere neurologische aandoeningen ondervinden de heilzame werking van muziek, zoals Sacks overtuigend laat zien in dit boek. Maar boven alles poneert Sacks in Musicofilia het denkbeeld dat de mens niet alleen door zijn taalvermogen maar even goed door zijn muzikaliteit uniek is.
"The music business is a cruel and shallow money trench, a long plastic hallway where thieves and pimps run free, and good men die like dogs. There's also a negative side." - Hunter S. Thompson
Last.fm
Last.fm
quote:The product of a lifetime of research and reflection, Transcending Fear is Brian Germain's most important work. The book addresses the most significant challenge of human kind to date: the process of recognizing and moving beyond fear. In an age in which fear has literally brought our world to the brink of destruction, understanding why we contract in fear and how we can go beyond this instinctive reaction is essential for our survival as a species.
As a professional skydiver, test pilot and psychology researcher, Brian Germain offers a unique personalized perspective on the phenomenon of fear. Reflecting on his many intense experiences with fear, Brian sorts through the most current psychology research on fear, and presents the ways to de-escalate the emotional response in provocative situations.
The fundamental premise of the book is simple: Fear makes us stupid. If we are to transcend the limitations imposed by a contracted perspective, we must develop our ability to remain calm. Specific methods for relaxing in dangerous situations are covered in detail, as well as scientific evidence to support the reasons for this unusual and powerful approach to dealing with fear.
John Hersey - Hiroshima.
Is Dance, Dance, Dance trouwens een aanrader als je Hardboiled Wonderland and the End of the World niet geweldig vond? Ik vond het wel goed, maar er was steeds iets waardoor het het nèt niet was voor mij. Iets met diepte van personages, vaagheid, kweet niet. Ik kan een goede dosis vaagheid normaliter wel waarderen, maar in dit geval werd ik steeds een beetje ontmoedigt
Is Dance, Dance, Dance trouwens een aanrader als je Hardboiled Wonderland and the End of the World niet geweldig vond? Ik vond het wel goed, maar er was steeds iets waardoor het het nèt niet was voor mij. Iets met diepte van personages, vaagheid, kweet niet. Ik kan een goede dosis vaagheid normaliter wel waarderen, maar in dit geval werd ik steeds een beetje ontmoedigt
"Dijenkletserextravaganza!" - V1z
Ik denk het wel. Dance Dance Dance is een stuk minder 'vaag', en vond ik zelf ook veel leuker dan Hardboiled Wonderland (die ik wat tegen vond vallen). Heb je Norwegian Wood ook gelezen? Anders zou ik met die verdergaan.quote:Op maandag 14 december 2009 12:04 schreef MariaEtcetera het volgende:
John Hersey - Hiroshima.
[ afbeelding ]
Is Dance, Dance, Dance trouwens een aanrader als je Hardboiled Wonderland and the End of the World niet geweldig vond? Ik vond het wel goed, maar er was steeds iets waardoor het het nèt niet was voor mij. Iets met diepte van personages, vaagheid, kweet niet. Ik kan een goede dosis vaagheid normaliter wel waarderen, maar in dit geval werd ik steeds een beetje ontmoedigt
Full Metal Alchemist - Chapter 102!
Erg leuke/spannende serie. Waar ik erg van houd is een goed plot waarbij het me na een paar pagina's niet direct duidelijk is waar het allemaal om gaat. En dat is zeker zo bij deze serie.
Er zit ook veel fantasie en onvoorspelbare elementen in. Dus je weet van tevoren nooit waar het verhaal precies heen gaat.
Ik geef deze serie een 9!
Nothing is what it seems
' de opwindvogelkronieken' van Haruki Murakami
quote:Het noodlot slaat wel erg hard toe bij Toru Okada: hij raakt zijn baan kwijt, zijn kat is spoorloos en dan komt zijn vrouw ook ineens niet meer thuis na haar werk. De tocht die daarop volgt, op zoek naar zijn vrouw en kat, brengt hem in contact met een aantal bizarre mensen, zoals twee gestoorde zusters, een tamelijk vreemde tiener, een oude soldaat die de slachtingen in China niet voor de Tweede Wereldoorlog heeft gadegeslagen en een zeer dubieuze politicus.
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
was de vorige een beetje leuk? wil hem namelijk graag cadeau doen.quote:Op maandag 14 december 2009 15:21 schreef DarkElf het volgende:
' de opwindvogelkronieken' van Haruki Murakami
[ afbeelding ]
[..]
de vorige?quote:
[..]
was de vorige een beetje leuk? wil hem namelijk graag cadeau doen.
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
dezequote:Op vrijdag 11 december 2009 14:54 schreef DarkElf het volgende:
' Waarover ik praat als ik over hardlopen praat' van Haruki Murakami.
ohquote:
die ja, beetje populairder geschreven voor mijn gevoel dan zijn andere boeken maar goed, tis een heel ander boek ook. Maar ik vond het zeker leuk, leest snel en vond zijn anekdotes over hoe hij hardlopen met schrijven vergelijkt en zo best grappig.
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Voor iemand die zelf marathons loopt (en wel eens leest) zal het wel leuk zijn, hoop ik.
ik ben ondertussen begonnen in:
Benieuwd of hij evengoed romans schrijft als songs.
ik ben ondertussen begonnen in:
Benieuwd of hij evengoed romans schrijft als songs.
Houd ons even op de hoogte.quote:
ik ben ondertussen begonnen in:
[ afbeelding ]
Benieuwd of hij evengoed romans schrijft als songs.
What's it going to be then, eh?
quote:Raimund Gregorius is a mild-mannered, middle-aged professor of ancient languages. One morning, as he is teaching, he is seized by a restlessness that drives him to abandon his classroom then and there - shocking his students, and surprising even himself. His unusual impulsiveness is driven by two chance encounters - with a mysterious Portuguese woman in a red coat; and with a book he finds hidden in a dusty corner of a second-hand bookshop, the journal of an enigmatic Portuguese aristocrat, Amadeu de Prado.With the book as his talisman, Raimund boards the night train to Lisbon on a journey to find out more about Prado, whose words haunt and compel him. Gradually, a picture of an extraordinary man emerges: a difficult, brilliant, charismatic figure, a doctor and a poet, and a rebel against Salazar's dictatorship. And as Prado's story comes to light so, too, Gregorius himself begins his life anew. Hurtling through the dark
The story of "The Boy in the Striped Pyjamas" is very difficult to describe. Usually we give some clues about the book on the cover, but in this case we think that would spoil the reading of the book. We think it is impotant that you start to read without knowing what it is about.
If you do start to read this book, you will go on a journey with a nine-year-old boy called Bruno. (Though this isn't a book for nine-year-olds.) And sooner or later you will arrive with Bruno at a fence. Fences like this exist all over the world. We hope you never have to cross such a fence.
Vanmorgen begonnen en ik denk dat ik hem vandaag wel uit heb. Iemand de film gezien?
In some cases, resentment can result simply from being on the receiving end of good arguments. Collini
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world.Piaget
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world.Piaget
quote:
tof boek vond ik hij krijgt het erg goed voor elkaar om mysterieus te zijn onder dat het er te dik bovenop ligt. Ik kon erg meeleven met de hoofdpersoon al wist ik niet waarom dat is echt goede mystiek
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
*eensquote:
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Claude Hooper Bukowski, finds that it's groovy to hide in a movie, pretend he's Felini and Antonioni and also his countryman Roman Polanski, all rolled into one, one Claude Hooper Bukowski....
Klinkt goed 
Ik vind de titel van Dance Dance Dance zo leuk klinken (yup, I judge books by their covers. And titles.) dus ik ben er wel nieuwsgierig naar!
Norwegian Wood heb ik ook nog niet gelezen! *schrijft twee tips op lijstje voor kerst*
Dank je wel!quote:Op maandag 14 december 2009 14:49 schreef Ereinion het volgende:
[..]
Ik denk het wel. Dance Dance Dance is een stuk minder 'vaag', en vond ik zelf ook veel leuker dan Hardboiled Wonderland (die ik wat tegen vond vallen). Heb je Norwegian Wood ook gelezen? Anders zou ik met die verdergaan.
Klinkt goed Ik vind de titel van Dance Dance Dance zo leuk klinken (yup, I judge books by their covers. And titles.) dus ik ben er wel nieuwsgierig naar!
Norwegian Wood heb ik ook nog niet gelezen! *schrijft twee tips op lijstje voor kerst*
"Dijenkletserextravaganza!" - V1z
Dance Dance Dance kon mij meer bekoren dan A Wild Sheep Chase, tenminste, bij de laatstgenoemde ben ik nu op de helft en het pakt me niet zo als het vervolg, heel raar 
Op dinsdag 20 december 2011 03:07 schreef minthy het volgende:
Zelfs ik zou oh-oh doen, alleen al op basis van haar postgedrag en ui O+
'Outside of a dog, a book is man's best friend. Inside of a dog it's too dark to read.'
( Groucho Marx )
Zelfs ik zou oh-oh doen, alleen al op basis van haar postgedrag en ui O+
'Outside of a dog, a book is man's best friend. Inside of a dog it's too dark to read.'
( Groucho Marx )
Elizabeth Burton Philips - Mam, kun je me geld lenen?
Elizabeth Burton-Phillips, een Engelse lerares en huismoeder, wilde altijd het beste voor haar kinderen. Ze kon zich niet voorstellen dat haar vrolijke tweelingzoons Simon en Nick drugs zouden gaan gebruiken. Ze is dan ook geschokt als beide jongens op dertienjarige leeftijd worden geschorst van school omdat ze hasj roken. En dat is nog maar het begin.
De tweeling raakt verslaafd aan heroïne. Ze liegen, stelen, dealen, en doen alles om hun volgende 'hit' te kunnen betalen. Dan, midden in de nacht, gebeurt waar Elizabeth altijd bang voor is geweest: de politie komt aan de deur met de mededeling dat Nick dood is. Hij heeft zelfmoord gepleegd uit wanhoop om zijn verslaving.
Sindsdien heeft Elizabeth onvermoeibaar campagne gevoerd om ouders bewust te maken van de pijn en de gevaren van drugs. Simon, haar overlevende tweelingzoon, nu drugsvrij, heeft zijn eigen bijdrage geleverd aan dit boek. Het resultaat is een inspirerend en bijzonder ontroerend verhaal, dat elke lezer tot in het diepst van de ziel zal raken.
Elizabeth Burton-Phillips, een Engelse lerares en huismoeder, wilde altijd het beste voor haar kinderen. Ze kon zich niet voorstellen dat haar vrolijke tweelingzoons Simon en Nick drugs zouden gaan gebruiken. Ze is dan ook geschokt als beide jongens op dertienjarige leeftijd worden geschorst van school omdat ze hasj roken. En dat is nog maar het begin.
De tweeling raakt verslaafd aan heroïne. Ze liegen, stelen, dealen, en doen alles om hun volgende 'hit' te kunnen betalen. Dan, midden in de nacht, gebeurt waar Elizabeth altijd bang voor is geweest: de politie komt aan de deur met de mededeling dat Nick dood is. Hij heeft zelfmoord gepleegd uit wanhoop om zijn verslaving.
Sindsdien heeft Elizabeth onvermoeibaar campagne gevoerd om ouders bewust te maken van de pijn en de gevaren van drugs. Simon, haar overlevende tweelingzoon, nu drugsvrij, heeft zijn eigen bijdrage geleverd aan dit boek. Het resultaat is een inspirerend en bijzonder ontroerend verhaal, dat elke lezer tot in het diepst van de ziel zal raken.
#geen
H.G. Wells - War of the Worlds
Verhaal kent iedereen wel geloof ik zo, valt wel reuze tegen moet ik zeggen. Ik had het veel gedetaileerder verwacht.
Verhaal kent iedereen wel geloof ik zo, valt wel reuze tegen moet ik zeggen. Ik had het veel gedetaileerder verwacht.
Iedereen die dit leest is een figuur uit één van de tekeningen van Tom of Finland.
Ben nog niet zo heel ver maar de sfeer is inderdaad briljant, volgens mij gaat dit een heel goed boek wordenquote:
[..]
Die wil ik deze kerstvakantie ook eens gaan proberen, iedereen lijkt ze wel gelezen te hebben behalve ikquote:
[ afbeelding ]
Wil nou toch wel weten waarom dit zo populair is...
Vind er tot nu toe geen fluit aan.quote:Op woensdag 16 december 2009 10:25 schreef supkaa het volgende:
[..]
Ben nog niet zo heel ver maar de sfeer is inderdaad briljant, volgens mij gaat dit een heel goed boek worden
[..]
Die wil ik deze kerstvakantie ook eens gaan proberen, iedereen lijkt ze wel gelezen te hebben behalve ik
Nu ook aan het lezen (even snel tussendoor):
Is Murakami nou echt zo geweldig als beweerd wordt?quote:
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
"Social order at the expense of liberty is hardly a bargain."
Bij murakami heb ik vaak het idee dat het boek heel interessant is als ik het aan het lezen ben en nadat ik het boek gelezen heb heb ik zoiets van wat heb ik nou net gelezen 
Maar hij doet het wel op meeslepende wijze.
Maar hij doet het wel op meeslepende wijze.
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Ik heb hier Hard-Boiled Wonderland liggen, maar de eerste pagina's deden me bar weinig. Heb daarom maar besloten andere boeken voorrang te geven.
"Social order at the expense of liberty is hardly a bargain."
Dat vond ik zijn beste! Onder andere vanwege juist die eerste pagina's. Die doodstille lift... het was net een droom. Toen ik dat las, besefte ik dat ik met een heel bijzondere schrijver te maken had.quote:Op woensdag 16 december 2009 15:44 schreef Quir het volgende:
Ik heb hier Hard-Boiled Wonderland liggen, maar de eerste pagina's deden me bar weinig. Heb daarom maar besloten andere boeken voorrang te geven.
Vol enthousiasme begon ik daarna aan After Dark, maar die viel wat tegen. Toch wilde ik hem nog een kans geven en dat werd het veelgeroemde Norwegian Wood. Maar die viel me nog meer tegen.
Dus geen Murakami meer voor mij, ik heb meer te doen. Maar aan mijn absoluut unieke ervaring met Hard-Boiled Wonderland zal ik altijd met genegenheid terugdenken.
Ik zal hem nog een kans geven, dan.quote:
[..]
Dat vond ik zijn beste! Onder andere vanwege juist die eerste pagina's. Die doodstille lift... het was net een droom. Toen ik dat las, besefte ik dat ik met een heel bijzondere schrijver te maken had.
Vol enthousiasme begon ik daarna aan After Dark, maar die viel wat tegen. Toch wilde ik hem nog een kans geven en dat werd het veelgeroemde Norwegian Wood. Maar die viel me nog meer tegen.
Dus geen Murakami meer voor mij, ik heb meer te doen. Maar aan mijn absoluut unieke ervaring met Hard-Boiled Wonderland zal ik altijd met genegenheid terugdenken.
"Social order at the expense of liberty is hardly a bargain."
Als je hard-boiled leuk vond moet je toch kafka on the shore eens proberen die heeft een beetje dezelfde feel.quote:Op maandag 16 december 2009 15:49 schreef Frollo het volgende:
[..]
Dat vond ik zijn beste! Onder andere vanwege juist die eerste pagina's. Die doodstille lift... het was net een droom. Toen ik dat las, besefte ik dat ik met een heel bijzondere schrijver te maken had.
Vol enthousiasme begon ik daarna aan After Dark, maar die viel wat tegen. Toch wilde ik hem nog een kans geven en dat werd het veelgeroemde Norwegian Wood. Maar die viel me nog meer tegen.
Dus geen Murakami meer voor mij, ik heb meer te doen. Maar aan mijn absoluut unieke ervaring met Hard-Boiled Wonderland zal ik altijd met genegenheid terugdenken.
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Ik zal het in elk geval onthouden.quote:
[..]
Als je hard-boiled leuk vond moet je toch kafka on the shore eens proberen die heeft een beetje dezelfde feel.
ik ben weer eens in duizend boeken tegelijk bezig.
laatst uitgelezen boeken zijn Ademloos van Kim Moelands. Sympathiek uitgangspunt maar ik vond het een vreselijk boek. Ik kreeg een hekel aan de hoofdpersonen, en ik vond de dialogen tenenkrommend, erg jammer, en American gods van Neil Gaiman. Dat vond ik echt een geweldig boek!
verder nog bezig in
Night Train to Lisbon - Pascal Mercier
Possession - A.S. Byatt
Shalimar the clown - Salman Rushdie
Mannen die vrouwen haten - Stieg Larsson
The pillars of the earth - Ken Follett
Vingers van Marsepein - Rascha Peper
Wij zijn van elkaar - briefwisseling tussen Vestdijk en Henriëtte van Eyk
The wind-up bird chronicles - Haruki Murakami
misschien moet ik eens een boek uitlezen...
[ Bericht 0% gewijzigd door kwakz0r op 17-12-2009 23:30:37 ]
laatst uitgelezen boeken zijn Ademloos van Kim Moelands. Sympathiek uitgangspunt maar ik vond het een vreselijk boek. Ik kreeg een hekel aan de hoofdpersonen, en ik vond de dialogen tenenkrommend, erg jammer, en American gods van Neil Gaiman. Dat vond ik echt een geweldig boek!
verder nog bezig in
Night Train to Lisbon - Pascal Mercier
Possession - A.S. Byatt
Shalimar the clown - Salman Rushdie
Mannen die vrouwen haten - Stieg Larsson
The pillars of the earth - Ken Follett
Vingers van Marsepein - Rascha Peper
Wij zijn van elkaar - briefwisseling tussen Vestdijk en Henriëtte van Eyk
The wind-up bird chronicles - Haruki Murakami
misschien moet ik eens een boek uitlezen...[ Bericht 0% gewijzigd door kwakz0r op 17-12-2009 23:30:37 ]
Kwak
