Ben blij dat het er uit is, al is het op een forum, voel me veilig in dit topic.. thx iedereen daarvoorquote:Op woensdag 28 oktober 2009 21:08 schreef Knuffelzacht het volgende:
[..]
Je hoeft je er niet voor te schamen. Je bent niet alleen in de wereld die zo denkt/dacht/handelde. Praten helpt, het lucht op en het helpt je met verwerking van dat stukje in je leven. Acceptatie dat het zo was is nodig om verder te kunnen
Kz uw huis tuin en keuken psycholoog voor als er niets beters te krijgen isquote:Op woensdag 28 oktober 2009 21:10 schreef Logician het volgende:
[..]
Ben blij dat het er uit is, al is het op een forum, voel me veilig in dit topic.. thx iedereen daarvoor![]()
jullie zijn echt geweldig
quote:
Soms helpt het wel om dingen van je af te schrijven.quote:Op woensdag 28 oktober 2009 21:10 schreef Logician het volgende:
[..]
Ben blij dat het er uit is, al is het op een forum, voel me veilig in dit topic.. thx iedereen daarvoor![]()
jullie zijn echt geweldig
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.compact en kleverig.
You're welcome.quote:Op woensdag 28 oktober 2009 21:10 schreef Logician het volgende:
[..]
Ben blij dat het er uit is, al is het op een forum, voel me veilig in dit topic.. thx iedereen daarvoor![]()
jullie zijn echt geweldig
Is echt heel moeilijk, elke keer als ze belde hoe het met me ging (als ze al belde) ging het binnen 1min over hoe zielig zij wel niet was.. dat is echt enorm vermoeiend en om daarna ook nog telkens van van alles te worden beschuldigt terwijl je echt het beste met iemand voor hebt maar eigenlijk zelf er zo doorheen zit.. op den duur gaat dat niet meer.. baal er alleen zo van dat ze nooit maar dan ook nooit mijn punt zal inzien door haar ziekte.. ergens blijft dat steken, ergens verlang ik gewoon zo naar die erkenning en liefde.. ook al weet ik dat dat er gewoon niet in zit, zo stom als je het van een afstand bekijkt, maar probeer zulke emoties maar te relativeren als het om jezelf gaat, dat lukt gewoon niet..quote:Op woensdag 28 oktober 2009 21:10 schreef Seven. het volgende:
[..]
Dat soort loyaliteit kan je enorm in de weg staan. Volg maar lekker je eigen pad, je hoeft haar niet meer te pleasen nu. Wie weet hoe het loopt in de toekomst, voor nu is het misschien best wel een hele goede beslissing. Als jij dan je eigen weg hebt uitgestippeld, kom dat pleasen namelijk niet meer zo dichtbij.
Afstand nemen van je familie is enorm moeilijk, maar je komt er vast sterker uit.
quote:Op woensdag 28 oktober 2009 21:14 schreef JaniesBrownie het volgende:
[..]
[..]
Soms helpt het wel om dingen van je af te schrijven.
Heb zelf gemerkt dat een forum, juist omdat het zo anoniem is soms een impuls geeft om nog eens over je situatie na te denken en om open te zijn
Das fijn als dat kanDenk dat dit echt even dat momentje nu is voor mij idd..SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Het is een lastig acceptatieproces. Maar als je eenmaal zover bent, dan ligt de wereld aan je voeten. Ik ben al best wel blij voor je dat je tenminste inziet wát er fout gaat, want dan kun je het tenminste een plekje geven.quote:Op woensdag 28 oktober 2009 21:14 schreef Logician het volgende:
[..]
Is echt heel moeilijk, elke keer als ze belde hoe het met me ging (als ze al belde) ging het binnen 1min over hoe zielig zij wel niet was.. dat is echt enorm vermoeiend en om daarna ook nog telkens van van alles te worden beschuldigt terwijl je echt het beste met iemand voor hebt maar eigenlijk zelf er zo doorheen zit.. op den duur gaat dat niet meer.. baal er alleen zo van dat ze nooit maar dan ook nooit mijn punt zal inzien door haar ziekte.. ergens blijft dat steken, ergens verlang ik gewoon zo naar die erkenning en liefde.. ook al weet ik dat dat er gewoon niet in zit, zo stom als je het van een afstand bekijkt, maar probeer zulke emoties maar te relativeren als het om jezelf gaat, dat lukt gewoon niet..
maar het is ook veel makkelijker om voor een ander te relativeren dan voor jezelf.... jezelf een bepaalde bevestiging geven is nog pijnlijker dan dat iemand anders dat voor je doet.quote:Op woensdag 28 oktober 2009 21:14 schreef Logician het volgende:
[..]
Is echt heel moeilijk, elke keer als ze belde hoe het met me ging (als ze al belde) ging het binnen 1min over hoe zielig zij wel niet was.. dat is echt enorm vermoeiend en om daarna ook nog telkens van van alles te worden beschuldigt terwijl je echt het beste met iemand voor hebt maar eigenlijk zelf er zo doorheen zit.. op den duur gaat dat niet meer.. baal er alleen zo van dat ze nooit maar dan ook nooit mijn punt zal inzien door haar ziekte.. ergens blijft dat steken, ergens verlang ik gewoon zo naar die erkenning en liefde.. ook al weet ik dat dat er gewoon niet in zit, zo stom als je het van een afstand bekijkt, maar probeer zulke emoties maar te relativeren als het om jezelf gaat, dat lukt gewoon niet..
Kalm aan jijquote:Op woensdag 28 oktober 2009 21:17 schreef Logician het volgende:
Krijg trouwens een sms dat mijn nieuwe boxspring over 10min hier is, hopelijk eindelijk iets beter slapen! dus snel even dekens etc. van het oude bed halen.. (voor zo ver ik dat snel kan)
Nogmaals dank, serieus 100% dankje iedereen
Het blijft je moeder...quote:Op woensdag 28 oktober 2009 21:14 schreef Logician het volgende:
[..]
Is echt heel moeilijk, elke keer als ze belde hoe het met me ging (als ze al belde) ging het binnen 1min over hoe zielig zij wel niet was.. dat is echt enorm vermoeiend en om daarna ook nog telkens van van alles te worden beschuldigt terwijl je echt het beste met iemand voor hebt maar eigenlijk zelf er zo doorheen zit.. op den duur gaat dat niet meer.. baal er alleen zo van dat ze nooit maar dan ook nooit mijn punt zal inzien door haar ziekte.. ergens blijft dat steken, ergens verlang ik gewoon zo naar die erkenning en liefde.. ook al weet ik dat dat er gewoon niet in zit, zo stom als je het van een afstand bekijkt, maar probeer zulke emoties maar te relativeren als het om jezelf gaat, dat lukt gewoon niet..
How big are the oddsquote:Op woensdag 28 oktober 2009 21:18 schreef JaniesBrownie het volgende:
[..]
Het blijft je moeder...
Ik hoop nog steeds dat ze ooit mijn punt gaat zien
Dat is heel normaal, je staat er te dichtbij om het van je af te zetten.
Ik kwam weer eens hallo zeggen hier, was lang geleden, kom ik midden in een heel diep gesprek terecht
Heb je wel een beetje hulp Logi?
Ja gelukkig wel, alleen ben ik niet zo goed in het uiten van wat ik nu echt wil/nodig heb.. maar heb een groepje mensen om mij heen waar ik extreem blij mag zijnquote:Op woensdag 28 oktober 2009 21:18 schreef JaniesBrownie het volgende:
[..]
Het blijft je moeder...
Ik hoop nog steeds dat ze ooit mijn punt gaat zien
Dat is heel normaal, je staat er te dichtbij om het van je af te zetten.
Ik kwam weer eens hallo zeggen hier, was lang geleden, kom ik midden in een heel diep gesprek terecht
Heb je wel een beetje hulp Logi?
* extra knufje *quote:Op woensdag 28 oktober 2009 20:49 schreef Logician het volgende:
[..]
thx, beetje spontaan dipje hier, probeer aldoor zo positief te blijven, maar zit nu al 6mnd ziek thuis aan de 6xmorfine en valium (zat op 14x dus ben al een eind op weg qua afbouwen) maar nog elke dag pijn en dan die val v.a trap hersenschudding + bloed in het kraakbeen wat fucking pijn doet al 3dagen knallende koppijn en misselijk en oorzuizingen, terwijl ik eindelijk net weer een beetje op de been was, vandaag de halve dag lopen overgeven en die koppijn die maar niet weggaat, 100% afgekeurd, diagnose van de oudste met autisme, morgen ongesteld worden, en dan die filmpjes kijkenm.a.w tranen trigger kaboem!
Als je altijd alles maar zou relativeren zou je niet leven. Je merkt juist dat je leeft doordat je niet eindeloos lang alles kunt relativeren. Het is zo "natuurlijk" om liefde en erkenning van ouders te krijgen, dat dat altijd zal blijven steken. Juist als je er verder zo doorheen zit, zal dat dan steken....quote:Op woensdag 28 oktober 2009 21:14 schreef Logician het volgende:
ergens blijft dat steken, ergens verlang ik gewoon zo naar die erkenning en liefde.. ook al weet ik dat dat er gewoon niet in zit, zo stom als je het van een afstand bekijkt, maar probeer zulke emoties maar te relativeren als het om jezelf gaat, dat lukt gewoon niet..
Meen je dat nou?quote:Op donderdag 29 oktober 2009 09:24 schreef Tha_Erik het volgende:
Ik heb zo heerlijk geslapen. Ik schaam me er bijna voor.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |