Dat 'ie in al die jaren nog steeds niet geleerd heeft hoe man/vrouw-relaties in elkaar steken vind ik persoonlijk toch wel schokkend. Op mijn zestiende wist ik al het verschil te maken tussen wat meisjes zeiden wie ze zo leuk vonden en wie ze daadwerkelijk voor gingen. En daar zit een wereld van verschil in.quote:Op vrijdag 23 oktober 2009 11:23 schreef koekjestrommel het volgende:
[..]
De meneer in kwestie is 29 en ik 22
Ja, ben sowieso al met 1 ervan om de tafel gaan zitten, en die zat zelf ook al van mijn 'beste vriend' te balen. Schijnt dat het enige waar die het de laatste tijd nog over kan hebben seks is, iets anders bestaat er blijkbaar niet meer. En daar zat diegene ook al enorm van te balen, en wou mijn 'beste vriend' er dus zelf ook eigenlijk al niet meer erbij hebben.quote:Op zaterdag 24 oktober 2009 11:29 schreef jg888 het volgende:
Hij heeft gewoon jou vertrouwen beschadigd en dat is niet vlug meer goed te maken. Om het nog eens nog erger te maken vertelt die al jou geheimen en zelfs slechte dingen over jou die niet waar zijn.
Ik zou gewoon even met al je vrienden gaan praten zonder hem, en dan zeggen van ik wil hem er niet meer bij hebben. Om wie geven jullie meer? Ik zou het wel weten.
Ten eerste zijn die vrienden langer met jou bevriend.
Ten tweede wie wil nou vrienden zijn met iemand die zijn vrienden naait.
Dus dan kiezen ze voor jou en laten ze hem stikken.
Neem je vrienden terug en laat hem als een baksteen vallen. Oprotten met hem, kijk wat hij allemaal met jou heeft gedaan. Inplaats van het goed maken, naait die je alleen nog maar meer.
Ik heb dit ook meegemaakt en ik heb het ook op deze manier gedaan. En het is goed gekomen die 'vriend' van mij die heeft nu bijna geen contact met mijn vrienden en ik spreek mijn vrienden elk weekend.
Succes verder!
Zoals ik al zei ga ik absoluut niks tegen hem zeggen en daar ben ik ook enorm koppig inquote:Op dinsdag 10 november 2009 15:45 schreef Untouchables het volgende:
Wees blij, t klinkt als een ongelooflijke teringlijer, dus flikker em uit je Hyves en msn en verbreek alle contact.
Alsof hij mij niet vaak met zijn geheimen opzadelde, die een stukje méér belastend waren dan de mijne aangezien sommige nogal te absurd voor woorden warenquote:Op donderdag 12 november 2009 06:13 schreef THEFXR het volgende:
zucht... waarom kunnen vrouwen gewoon niet hun geheimen bewaren, ipv hun beste vriend/in ermee op te zadelen of te belasten. ik zeg altijd als het geheim had moeten blijven moet je het niet tegen anderen gaan vertellen, kan je nl alleen jezelf verraden!
Het gaat niet om hem,maar jouw gevoelens, jij zit er nu mee en gooit het hier in R&P.quote:Op donderdag 12 november 2009 06:55 schreef koekjestrommel het volgende:
[..]
Alsof hij mij niet vaak met zijn geheimen opzadelde, die een stukje méér belastend waren dan de mijne aangezien sommige nogal te absurd voor woorden warenmaar dan nog hield ik mijn mond erover, en dat doe ik nog steeds. Als ík namelijk uit de school zou klappen over alles wat hij mij verteld heeft, heeft hij geen leven meer, en kotsen ze hem pas echt uit. (m'n vrienden moeten hem nu namelijk al niet meer, aangezien de meneer in kwestie het de godganselijke dag alleen nog maar over seks kan hebben en zelfs al familie van die vrienden wanhopig probeert te versieren en daar houden ze niet zo van).
Vind het knap dat je het nog geprobeert hebt. Ik weiger gewoon nog 1 woord met die jongen te wisselen. Al hoor ik via via dat hij me nu wéér probeert zwart te maken, geen idee waarom. Begin 'm met de dag echt zieliger te vinden, kan hem al bijna niet meer uitstaan.quote:Op donderdag 12 november 2009 16:26 schreef missy82 het volgende:
Ik vind dit een boeiende topic. Het zou zelfs over mij kunnen gaan, alleen zou ik het dan uit een ander perspectief vertellen. Ik heb namelijk een vriendin gehad, waarbij de vriendschap na 7 jaar stuk is gelopen om iets onbenulligs. Het verhaal is iets anders van aard:
Ik heb een vriendin gehad waar ik in het begin "gewone' vriendinnen mee was. Later werden we steeds meer elkaars beste vriendinnen en deden we steeds meer samen. Totdat ik mijn vriend leerde kennen en bij hem introk en ineens ver van haar vandaan kwam te wonen. Zij ging in die tijd ook steeds meer met mijn zus om en ze werden vriendinnen. Nog steeds zag ik mijn beste vriendin regelmatig en spraken we elkaar regelmatig over de telefoon. Maar mijn beste vriendin H ging steeds vaker op bezoek bij mijn zus.
Vaak onaangekondigd. En hoewel dat op het eerst heel leuk was ging het haar steeds meer tegenstaan dat vriendin H onaangekondigd op bezoek kwam. Daarnaast had ze het idee dat vriendin H achter haar rug over haar sprak. Mijn zus vond het moeilijk daar iets over te zeggen, omdat ze niet zo goed voor zichzelf op kon komen en vriendin H al snel op haar teentjes was getrapt.
In vertrouwen vertelde mijn zus dat ze daar mee zat en ik zei dat ze H daar op aan moest spreken.
Ze vond dit zeer moeilijk en stuurde een sms waarin ze liet weten haar iets minder te willen zien.
Vriendin H belde mij op om te vragen wat er nu precies aan de hand was en ik zei dat ik het niet wist.
Toen belde vriendin H mijn zus en vroeg waarom ze haar niet meer zo vaak wilde zien en waarom mijn zus het idee had dat er achter haar rug werd gesproken. Mijn zus gaf een antwoord waaruit bleek dat ze het alleen van mij kon hebben. Kwaad belde vriendin H mij op en maakte mij uit voor stoker en ik moest haar uitleggen waarom ik dat tegen mijn zus had verteld. Ik legde uit dat dit gewoon ter sprake kwam en dat ik er geen kwaad in zag en geen idee had dat mijn zus er zo'n punt van zou maken. Maar ze bleef doorgaan, mijn hoofd tolde en toen heb ik de hoorn erop gegooid (zij had dat die middag ook bij mijn zus gedaan) Ik kon werkelijk niet geloven dat mijn beste vriendin me voor stoker uitmaakte dus ik was zeer pissig. Daarna kreeg ik een sms van vriendin H dat de vriendschap voorbij was enz... Ik denk ik geef haar een paar dagen om te bekoelen en mezelf ook, want ik was kokend.
Daarna is het nooit tot een verzoening gekomen omdat mijn vriendin te koppig was om het bij te leggen.
Ik heb uiteindelijk wel de poging gedaan (nadat ik bekoeld was), maar ze kapte het zelf af.
Ging lekker gisteravond, we hadden besloten met z'n allen uit te gaandus zeg maar m'n vrienden en nog wat vrienden van hun, en blijkbaar had die "beste"vriend daar lucht van gekregen en die kwam dus ook. Vonden m'n vrienden niet zo leuk maar goed, doe maar net alsof hij er niet is. Gooit die beste vriend ineens een plastic beker met bier erin naar me toe, gelukkig mis. Begint hij heel uitdagende en hatelijke opmerkingen te maken dus ik negeer hem gewoon want ik wil helemaal niet met hem praten. Die vriend van ons zegt zo van dat hij dat niet zo leuk vind wat hij nu allemaal aan het doen is, zegt die "beste" vriend doodleuk van wat is er mis met jou? Alleen omdat hij het voor mij opneemt. Dus die gezamelijke vriend van ons die word pissig en die zegt tegen die jongen zo van, "Nee, wat is er mis met jou? het enige waar jij het nog over kunt hebben is drugs en seks" en toen liep die "beste vriend" dus pissig weg. Krijg echt de kots van die gozerquote:Op vrijdag 13 november 2009 08:13 schreef missy82 het volgende:
Hoi Koekjestrommel,
Het is inmiddels 2 jaar later sinds dat met mij is gebeurd en ik kan je vertellen als iemand gal over je loopt te spuien dan zou ik zo iemand niet terug nemen! Gelukkig heb ik dat niet meegemaakt, maar dat zal ze ongetwijfeld hebben gedaan, maar ik merk er niks van, want ik heb haar na dat telefoongesprek nooit meer gezien. Ze heeft nog wel vernietigende smsjes gestuurd en een vernietigende email en nadat ik die las kon ze van mij de boom in. Mijn andere vrienden begrepen er ook niks van. Die zeiden dat ik totaal niet zo was zoals ze mij beschreef in de email. Maar het hakt erin als iemand zegt dat het wel gezellig was, maar geen echte vriendschap. Ik heb daarna heel veel moeite gehad weer iemand te vertrouwen en zoiets als een beste vriend wil ik niet meer. Ik realiseeer me ook dat de vrienden die ik heb altijd in me geloven en ook al zien ze me eens in de zo veel tijd, ze kennen mij dus blijkbaar nog beter als mijn beste vriendin mij ooit gekend heeft. Ik heb gelukkig niet dat zij deel uit maakt van die vriendengroep of bevriend is met een van mijn vriendinnen. Met mijn zus was ze vanaf dat moment ook niet meer bevriend.
Ik kan me voorstellen dat het blijft knagen, want dat komt omdat je het niet begrijpt en je er met hem nooit meer over gesproken hebt. Het ebt weg, maar zo veel jaren als vrienden vergeet je niet zo maar.
Om wat voor reden dan ook (misschien was ie inderdaad gek op je) is er overduidelijk iets bij hem geknapt.quote:Op vrijdag 13 november 2009 11:45 schreef koekjestrommel het volgende:
[..]
Ging lekker gisteravond, we hadden besloten met z'n allen uit te gaandus zeg maar m'n vrienden en nog wat vrienden van hun, en blijkbaar had die "beste"vriend daar lucht van gekregen en die kwam dus ook. Vonden m'n vrienden niet zo leuk maar goed, doe maar net alsof hij er niet is. Gooit die beste vriend ineens een plastic beker met bier erin naar me toe, gelukkig mis. Begint hij heel uitdagende en hatelijke opmerkingen te maken dus ik negeer hem gewoon want ik wil helemaal niet met hem praten. Die vriend van ons zegt zo van dat hij dat niet zo leuk vind wat hij nu allemaal aan het doen is, zegt die "beste" vriend doodleuk van wat is er mis met jou? Alleen omdat hij het voor mij opneemt. Dus die gezamelijke vriend van ons die word pissig en die zegt tegen die jongen zo van, "Nee, wat is er mis met jou? het enige waar jij het nog over kunt hebben is drugs en seks" en toen liep die "beste vriend" dus pissig weg. Krijg echt de kots van die gozer
Nee, ik wist dat hij vroeger wel eens een jointje rookte toen hij bij de beveiliging zat. Was blijkbaar stoer ofzo. Nu zijn we naar Amsterdam geweest met de hele groep in Juli en toen had hij er dus 1 gehaald sinds een lange tijd, en sinds toen is hij het ook weer regelmatig gaan doen (waar ik me ook zorgen over maakte). Sowieso woont hij sinds kort op zichzelf dus niemand bemoeit zich met hem, en als ik mijn vrienden moet geloven zit hij de laatste tijd ook al stevig aan de alcohol (volgens een vriendin had hij op de avond dat hij onze vriendschap te grabbel gooide een halve fles leeggedronken met 30%), en anders dus aan een joint. Z'n baan heeft-ie zomaar opgezegt en hij kan nu eigenlijk ook nergens meer aan de bak komen omdat hij zelf zonder reden ontslag heeft genomen (Was al hiervoor hoor, had ik hem toen ook al verteld dat dat niet zo verstandig was maar alas).quote:Op vrijdag 13 november 2009 13:38 schreef conleche het volgende:
Ik denk dat hij niet alleen over drugs práát!........
Die vriendschap heeft heel veel voor mij betekend! En ik heb het er zeker ook heel erg moeilijk mee gehad de eerste paar weken. Maar het interesseerde hém geen moer. Wat moet ik dan? Me huilend aan hem vastklampen? Nee, hij heeft zich zo tegen mij gedragen. Ben er te trots voor om hem als eerste aan te spreken na wat hij allemaal geflikt heeft. Hij wil mij niet meer spreken hij maakt mij zwart bij alles en iedereen, hij kan niet meer normaal tegen mij doen sinds dat ene stomme voorval, en dan moet ik hem maar gaan 'helpen'? Sorry maar ik vind dat hij éérst wel eens zijn excuses aan moest bieden. En weet je wat hij deed toen een vriendin tegen hem zei dat als hij z'n excuses aan bood ik wel weer met hem wilde praten? Hij lachtte d'r uit en zei dat hij dat mooi niet van plan was, want hij hoefde me niet meer te spreken. Ik trapte namelijk niet in zijn leugen.quote:Op vrijdag 13 november 2009 13:55 schreef Black_Tulip het volgende:
Iedereen zit nou wel op die vriend te kankeren, maar ik begrijp eigenlijk niet waarom jij hem zo makkelijk laat vallen en hem zo makkelijk afschildert als de kwaaie pier. Heeft die zes jaar vriendschap dan niets voor jou betekend? Me dunkt dat je elkaar in die zes jaar hebt leren kennen en bent gaan waarderen. Er is duidelijk iets goed mis met hem, maak je je geen zorgen over wat dat kan zijn? Als hij zo heftig reageert, dan zit er meer achter dan dat hij niet wil toegeven dat hij een leugentje heeft verteld. Wordt het niet tijd dat je probeert te achterhalen waarom hij zo raar doet? Als vrienden ben je er toch voor elkaar?
Ok...quote:Op vrijdag 23 oktober 2009 11:23 schreef koekjestrommel het volgende:
[..]
De meneer in kwestie is 29 en ik 22
Kan het zijn dat hij zich verschrikkelijk eenzaam voelt? Hoe woonde hij voordat hij op zichzelf ging wonen?quote:Op vrijdag 13 november 2009 14:05 schreef koekjestrommel het volgende:
Nee, ik wist dat hij vroeger wel eens een jointje rookte toen hij bij de beveiliging zat. Was blijkbaar stoer ofzo. Nu zijn we naar Amsterdam geweest met de hele groep in Juli en toen had hij er dus 1 gehaald sinds een lange tijd, en sinds toen is hij het ook weer regelmatig gaan doen (waar ik me ook zorgen over maakte). Sowieso woont hij sinds kort op zichzelf dus niemand bemoeit zich met hem
Het klinkt alsof hij zichzelf en alles wat belangrijk is in zijn leven doelbewust en doeltreffend aan het kapotmaken is. Enig idee waarom?quote:en als ik mijn vrienden moet geloven zit hij de laatste tijd ook al stevig aan de alcohol (volgens een vriendin had hij op de avond dat hij onze vriendschap te grabbel gooide een halve fles leeggedronken met 30%), en anders dus aan een joint. Z'n baan heeft-ie zomaar opgezegt en hij kan nu eigenlijk ook nergens meer aan de bak komen omdat hij zelf zonder reden ontslag heeft genomen (Was al hiervoor hoor, had ik hem toen ook al verteld dat dat niet zo verstandig was maar alas).
Ik denk dat het hem juist heel veel interesseert en dat hij zich daarom zo gedraagt.quote:Die vriendschap heeft heel veel voor mij betekend! En ik heb het er zeker ook heel erg moeilijk mee gehad de eerste paar weken. Maar het interesseerde hém geen moer.
Misschien kan je hem wel een keer aanspreken op MSN of Hyves? Gewoon vragen wat er met hem aan de hand is.. En probeer je woede en verontwaardiging over wat hij je heeft aangedaan even opzij te zetten.quote:Wat moet ik dan? Me huilend aan hem vastklampen?
Het is jammer dat je trots je zodanig in de weg zet dat je geen vriend voor hem kunt zijn.quote:Nee, hij heeft zich zo tegen mij gedragen. Ben er te trots voor om hem als eerste aan te spreken na wat hij allemaal geflikt heeft. Hij wil mij niet meer spreken hij maakt mij zwart bij alles en iedereen, hij kan niet meer normaal tegen mij doen sinds dat ene stomme voorval, en dan moet ik hem maar gaan 'helpen'? Sorry maar ik vind dat hij éérst wel eens zijn excuses aan moest bieden. En weet je wat hij deed toen een vriendin tegen hem zei dat als hij z'n excuses aan bood ik wel weer met hem wilde praten? Hij lachtte d'r uit en zei dat hij dat mooi niet van plan was, want hij hoefde me niet meer te spreken. Ik trapte namelijk niet in zijn leugen.
Probeer het eens.quote:Ik heb geen kwalijk woord over hem gezegt tegen MIJN vrienden, ondanks alles. Hij doet het alleen maar bij ze. En ik weet niet eens waarom en dat weet hij volgens mij zelf niet eens.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |