Leuk om de verschillende meningen en ideeen te lezen. My two jiao:
Een aantal belangrijke zaken:
Toen het volume in export afnam en miljoenen Chinese migranten hun banen verloren, heeft de overheid in Beijing gereageerd met een stimulus packet van 600 miljard USD en state owned banken hebben miljarden aan leningen mogen verstrekken.
Maar deze maatregelen zijn slechts effectief voor de korte termijn, en daarnaast de reden waarom de Chinese economie zo gevoelig en afhankelijk is/was van de externe vraag. De overheid is zich ervan bewust dat het de consumentenuitgaven moest stimuleren en heeft dit onderdeel van haar beleid/agenda gemaakt. Hoe, is nu de vraag?
Er zijn 3 scenarios voor consumer consumption de komende 15 jaren:
1. Basis scenario (gebaseerd op trends);
2. Een beleids scenario en (gebaseerd op beleid);
3. Een push scenario (gebaseerd op rek).
Bij case 1 zullen de consumentenuitgaven groeien tot 39% GDP, dat is slechts 3% meer dan het huidige niveau. Denk aan directe stimulatie. Op dit niveau zal China zwaar afhankelijk blijven van de export en de uitgaven van de overheid.
Bij scenario 2 zullen de consumentenuitgaven groeien tot 45% van GDP. Denk aan hypotheken, consumentenkrediet, onderwijsfinanciering, gezondsheidszorg en pensioenen. Dit is nog steeds onder het niveau van de 'ontwikkelde economieen'.
Bij scenario 3, dus een aggressieve push vanuit de overheid, dan kan het niveau groeien tot boven de 50% van GDP. Denk aan all of the above + het toewijzen en vastleggen van bepaalde investeringen en beleid mbt niet aan arbeid gerelateerd inkomen. Bij dit scenario zal China dus in het rijtje Europa en Azie komen te zitten qua ontwikkelde landen en de Chinese economie zal in een nieuwe fase belanden.
Het bereiken van scenario 3 is enorm uitdagend en vereist veel aanpassingen van de overheid. Het makkelijkst is om de private consumptie te verhogen. Dit heeft dus direct te maken met de koopkracht van de Chinese consument. Die is nog steeds relatief laag vergeleken met inwoners van de VS, GB, Japan en Duitsland. Chinezen kopen liever niet op basis van krediet en Chinezen gebruiken hun geld veelal voor woningen en studie. Als de overheid daarin meer faciliteert, dan houden de Chinezen meer over.
Dat geld kan dan besteed worden in de service/retail sector, waar China nu ook veel geld in steekt, maar reform is daarin ook belangrijk. Als China de groei in de service/retail sector kan stimuleren, dan zal het uiteindelijk minder afhankelijk zijn van de buitenwereld. En toch geloof ik niet dat China de wereld kan dragen binnen 2 of 3 jaar.
No bad soldiers under a good leader