(ouders van) jonge kinderen met autisme deel 14

*kick*

Nu dus op Familie 24 Autistisch wat nu.

quote:

Op dinsdag 3 november 2009 21:03 schreef Lois het volgende:
*kick*

Nu dus op Familie 24 Autistisch wat nu.

Telaat.

Ik kan hier geen Familie 24 ontvangen
De aanvraag is enkele weken geleden naar Centrum Autisme gefaxt maar ik heb nog niets gehoord :-/ Weet iemand hoe lang dat ongeveer duurt, of kan ik beter zelf contact opnemen?

quote:

Op woensdag 4 november 2009 09:52 schreef De_Taartjesfee het volgende:
Ik kan hier geen Familie 24 ontvangen
De aanvraag is enkele weken geleden naar Centrum Autisme gefaxt maar ik heb nog niets gehoord :-/ Weet iemand hoe lang dat ongeveer duurt, of kan ik beter zelf contact opnemen?

Familie 24 is volgens mij te volgen via internet http://www.nederland24.nl/#OPV
Weet alleen niet of je het terug kunt kijken.

Ik zag, dat er in dat programma ook over Colette de Bruin wordt gesproken, nou die heeft mijn leven, echt ten goede veranderd . Ook al heb, ik haar nog nooit IRL gezien, haar boeken (maar ook vooral het boek van Evelien, waarvan ze co-auteur is..) en visies en lezingen (k ga deze maand nogeens)...
En ze mailt terug, als je een vraag hebt. Gewoon echt goed.

Gedraag ik me als een vervelend wijf?
Geef me de Vijf!

Nou, sinds gisteren was de mexicaanse griep een fiep. "Mama, was je wel je handen? Broertje raak me niet aan want jij hebt bij A gespeeld (broertje van A had griep)". En wie ligt er nu met (waarschijnlijk mexicaanse) griep op de bank?
De fiepert.....

quote:

Op woensdag 4 november 2009 09:52 schreef De_Taartjesfee het volgende:
Ik kan hier geen Familie 24 ontvangen
De aanvraag is enkele weken geleden naar Centrum Autisme gefaxt maar ik heb nog niets gehoord :-/ Weet iemand hoe lang dat ongeveer duurt, of kan ik beter zelf contact opnemen?

Ik zou gewoon even bellen TF!

(dat had ik gisteren ook al getypt maar blijkbaar niet op invoeren gedrukt )

Het Riagg, wat Eva zou helpen heeft zich gisteren teruggetrokken. Onder het motto "er is niet genoeg expertise in huis om een cognitief beperkte autist te helpen" zijn we afgewezen. Dat hebben we niet zonder slag of stoot laten gebeuren natuurlijk maar helaas resistance was futile.
Jeroen heeft gevraagd waar we dan wel moesten wezen maar verder als het MEE konden ze ook niet bedenken. Hij heeft ze gelukkig ook nog gevraagd om de kinderarts hierover in te lichten want die heeft ons tenslotte doorverwezen.

Toen ik buiten stond te vloeken en huilen belde de kinderarts al (iets wat ikzeer verrassend vond en geweldig) en die was net zo verontwaardigd als ik. Hij had gezocht naar een alternatief en dat was de instelling waar ik in 1e instantie contact mee heb gehad maar waar we de wachtlijst zo lang vonden.

Dus.. .vanmorgen heb ik gebeld om Eva aan te melden. Ik ben van kastje naar muur gestuurd, 5 keer doorverbonden, 3 keer ander nummer gehad om vervolgens weer bij nr 1 aan te belanden. Die houdt nog stug vol dat ik daar verkeerd zit maar ik heb opdracht gegeven om dan maar uit te zoeken waar ik wel moet wezen en mij terug te bellen want ik blijf niet bezig
Loket 1 is autisme
Loket 2 is cognitieve beperkingen
Loket 3 is slaapproblemen
Loket 4 is kinderen
Loket 5 is jeugdpsychatrie

Een combi van deze loketten vinden is blijkbaar erg erg moeilijk

Ik zou in jouw geval al zo pissig geweest zijn dat ik een conferentiegesprek aan zou vragen met alle loketten

Ik hoop dat ze snel terugbellen, want het lijkt me echt killing voor jullie!

Meneer van loket 1 heeft gebeld, die heeft mijn gegevens en hulpvraag opgenomen en gaat dat faxen naar loket 2 en 3. Maandag gaat meneer 3 en/of meneer 2 mij bellen.

(Ik heb wel handig even alle namen, directe nummers e.d. gevraagd en opgeschreven )

Kennen jullie deze al?
www.taxipaspoort.nl

quote:

Op donderdag 5 november 2009 11:10 schreef Lois het volgende:

(Ik heb wel handig even alle namen, directe nummers e.d. gevraagd en opgeschreven )

Heel slim Louis.
En wat Yppy zegt alles noteren.

Triest dat het zo moet, maar zo werkt het nou eenmaal. Succes verder.

quote:

Op donderdag 5 november 2009 16:13 schreef Oxymoron het volgende:
Kennen jullie deze al?
www.taxipaspoort.nl

Nee, die kende ik nog niet. Dank je Oxy.

oh Lois.......
dit is toch te verschrikkelijk voor woorden!
ik.... ik... ik...

Jeetje Lois, wat wordt er toch veel van de veerkracht en het doorzettingsvermogen van ouders gevraagd. Ik vraag me wel eens af wat er met de kinderen van minder assertieve ouders gebeurt.

Maar wat een ontzettend betrokken en persoonlijke kinderarts hebben jullie. Top.

Lois.... man, wat krijgen jullie toch veel op jullie bordje. Ik blijf jullie doorzettingsvermogen echt super! respect. Jullie zijn echt kei-kei goede ouders!

En ik zag wat nieuwe het topic binnen komen. Welkom. dat jullie je hier thuis mogen voelen.

Ohh Loïs..... ik zou met liefde voor je willen bellen....
Ik zou willen dat alle ouders van mijn leerlingen zo vochten voor hun kind..

Nou weet je wat ik ook tegen die kinderarts zei, die blijkbaar toch meer betrokken is dan ik had ingeschat , het is weer duidelijk dat je kind thuis willen houden bij niemand op komt als optie.
Elke keer weer wordt ons duidelijk gemaakt dat die problemen zo opgelost zouden zijn als we eventjes Eva uit huis zouden plaatsen, hetzij tijdelijk hetzij voor langere tijd.
Elke keer moet ik aangeven dat dat geen optie is, maar dat we hier wel aan onderdoor dreigen te gaan. Waarop vervolgens weer de voordelen van een gezinsvervangend tehuis worden uitgelegd.

Niets ten nadele hiervan hoor, maar ik ben echt nog niet zover.

quote:

Op donderdag 5 november 2009 20:14 schreef Lois het volgende:
Nou weet je wat ik ook tegen die kinderarts zei, die blijkbaar toch meer betrokken is dan ik had ingeschat , het is weer duidelijk dat je kind thuis willen houden bij niemand op komt als optie.
Elke keer weer wordt ons duidelijk gemaakt dat die problemen zo opgelost zouden zijn als we eventjes Eva uit huis zouden plaatsen, hetzij tijdelijk hetzij voor langere tijd.
Elke keer moet ik aangeven dat dat geen optie is, maar dat we hier wel aan onderdoor dreigen te gaan. Waarop vervolgens weer de voordelen van een gezinsvervangend tehuis worden uitgelegd.

Niets ten nadele hiervan hoor, maar ik ben echt nog niet zover.

Je laat je in ieder geval niks aanpraten

Ik ben bang dat je nog lang een kapotte grammofoonplaat moet imiteren ("wij zorgen het liefst zelf voor Eva...krrrrgk....wij zorgen het liefst zelf voor Eva...krrrrgk...wij...") want ik hoor inderdaad vaak dat de "observatie-opnames" en crisisopvang heel vaak naar voren komt als eerste "oplossing". En dat terwijl jullie keihard aan het knokken zijn voor überhaupt een oplossing! Gaat Eva ineens perfect slapen in een Kort Verblijf Tehuis. Kdachtutniet. Doorzetten! (En neem een kilo extra chocola naar bed mee vanavond, jullie hebben het verdiend!)

Bij ons was het andersom: ik heb mezelf te lang aangepraat dat wij Lukas wél zelf aankonden. En elke keer dat ik dan een glazige blik van een zorgverlener zag die het ook allemaal niet meer wist ("hij is wel érg chaotisch he mevrouw?" "uhhhh de test is een beetje niet gelukt want uhhh Lukas heeft een half uur pluisjes uit het gordijnkoordje zitten trekken in plaats van de testjes te willen doen") dan werd ik weer eventjes bevestigd in mijn zelfvertrouwen dat het niet aan ons lag en dat we het zo slecht niet deden allemaal. Helaas zaten wij nou net in zo'n omgeving dat het woord "logeerhuis" pas viel toen ik al door mijn tandvlees heengesleten was

quote:

Op donderdag 5 november 2009 20:14 schreef Lois het volgende:
Nou weet je wat ik ook tegen die kinderarts zei, die blijkbaar toch meer betrokken is dan ik had ingeschat , het is weer duidelijk dat je kind thuis willen houden bij niemand op komt als optie.
Elke keer weer wordt ons duidelijk gemaakt dat die problemen zo opgelost zouden zijn als we eventjes Eva uit huis zouden plaatsen, hetzij tijdelijk hetzij voor langere tijd.
Elke keer moet ik aangeven dat dat geen optie is, maar dat we hier wel aan onderdoor dreigen te gaan. Waarop vervolgens weer de voordelen van een gezinsvervangend tehuis worden uitgelegd.

Niets ten nadele hiervan hoor, maar ik ben echt nog niet zover.

Een gvt lost ook zeker niet alles op. Ik had ooit ook een jongentje op mijn groep die een verstoord bioritme had. Ging vaak spoken 's nachts, dan liep hij door het hele huis, gooide dingen om, of ging op de vloer in de gang zitten en dan kreeg je hem met geen mogelijkheid overeind.

Hij kreeg antroposofische druppels, ik weet niet meer wat het precies was. Had een pictobord met een maantje en een zonnetje erop. Als hij 's nachts spookte, wezen we naar het maantje en dat het dan tijd was om te slapen. We hebben beloningssystemen geprobeerd, als hij de hele nacht op zijn kamer bleef, kreeg hij de volgende dag een presentje. We hebben slaaprituelen ingevoerd. Voor het slapen gaan deden we het licht uit, staken we een kaarsje aan en gingen we fluisterend voorlezen. Slaap-lekker thee gemaakt. Een bad met ontspannende druppels. Rustgevende snoezelmuziekjes op zijn kamer. We hebben zijn deur doormidden gezaagd en de onderste helft op slot gedaan. Hij kon dan zijn kamer niet uit, maar wel naar buiten kijken. Maar ja, dan ging hij de hele nacht op de verwarming bonken en werd het hele huis wakker.

Hij was echter niet zo consequent als Eva. Als hij 2 nachten had gespookt, sliep hij de derde nacht wel.

quote:

Op donderdag 5 november 2009 20:46 schreef Xennia het volgende:

[..]

Een gvt lost ook zeker niet alles op. Ik had ooit ook een jongentje op mijn groep die een verstoord bioritme had. Ging vaak spoken 's nachts, dan liep hij door het hele huis, gooide dingen om, of ging op de vloer in de gang zitten en dan kreeg je hem met geen mogelijkheid overeind.

Hij kreeg antroposofische druppels, ik weet niet meer wat het precies was. Had een pictobord met een maantje en een zonnetje erop. Als hij 's nachts spookte, wezen we naar het maantje en dat het dan tijd was om te slapen. We hebben beloningssystemen geprobeerd, als hij de hele nacht op zijn kamer bleef, kreeg hij de volgende dag een presentje. We hebben slaaprituelen ingevoerd. Voor het slapen gaan deden we het licht uit, staken we een kaarsje aan en gingen we fluisterend voorlezen. Slaap-lekker thee gemaakt. Een bad met ontspannende druppels. Rustgevende snoezelmuziekjes op zijn kamer. We hebben zijn deur doormidden gezaagd en de onderste helft op slot gedaan. Hij kon dan zijn kamer niet uit, maar wel naar buiten kijken. Maar ja, dan ging hij de hele nacht op de verwarming bonken en werd het hele huis wakker.

Hij was echter niet zo consequent als Eva. Als hij 2 nachten had gespookt, sliep hij de derde nacht wel.

Heette hij Lukas?
On second thought, waarschijnlijk niet. Ik lees namelijk niks over De Kabouterpolonaise zingen om 3 uur 's nachts

Oh Lois, wat vreselijk tenenkrommend allemaal weer zeg...

quote:

Op donderdag 5 november 2009 20:51 schreef Mwanatabu het volgende:

[..]

Heette hij Lukas?
On second thought, waarschijnlijk niet. Ik lees namelijk niks over De Kabouterpolonaise zingen om 3 uur 's nachts

Haha nee. Hij kon niet praten. Wat hij wel goed kon, als er even geen toezicht was, was alles stukgooien wat op tafel stond, of razendsnel weglopen.