quote:
Laat Yvon Jaspers niet gillen dat voetbal onbelangrijk is
AD COLUMN Yvon Jaspers trok haar allerdomste hoofd en zei toen dat ze voetbal heel stom vond. En onbelangrijk. En totááááál oninteressant.
Zelden zo hevig de neiging gehad een televisie uit het raam te gooien. Het is dat we net een nieuwe hadden, een mooie platte nog wel, anders had ik er graag een uurtje stoepvegen voor over gehad. Yvon Jaspers die vorige week in De Wereld Draait Door mocht meepraten over Diego Maradona en steeds heel diep ging zitten zuchten. Brrrr.
Ik heb altijd geleerd mijn mond te houden over dingen waarvan ik geen flauw benul heb. Zo weet ik vrijwel niets over vioolspelen, punniken en kernfysiologie. Daarom zwijg ik er braaf over, laat staan dat ik er hier een bijdehante mening over ga geven.
Misschien is vioolspelen of punniken wel heel erg boeiend, gezellig of belangrijk. Geen idee.
Voor de goede orde: het is erg onverstandig om voetbal heel serieus te nemen, vooral als de ruimte in je hersenpan beperkt is. Voor je het weet zing je een liedje over kanker wanneer Demy de Zeeuw voorbij loopt. Of je stuurt een kogelbrief naar je minst favoriete trainer, speler of voetbalanalist.
Maar laat Yvon Jaspers niet met een holle blik gillen dat voetbal totááááál onbelangrijk is. Als Nelson Mandela zegt dat 'sport de kracht heeft om de wereld te veranderen', heeft hij het niet over onderwaterhockey. En toen de Ivoriaanse burgeroorlog stopte in de zomer van 2006, zaten de soldaten niet opeens massaal naar Boer Zoekt Vrouw te kijken. Het WK voetbal was begonnen.
De Engelse schrijver David Goldblatt vroeg zich ooit af of er één culturele uiting bestaat die meer wereldomvattend is dan voetbal. Rites rond geboorte, dood en huwelijk zijn universeel, constateerde Goldblatt, maar ze zijn tegelijk oneindig divers.
Voetbal wordt overal ter wereld volgens dezelfde regels gespeeld. Bovendien, schreef Goldblatt: geen enkele wereldreligie kan tippen aan het geografische bereik van voetbal.
Vooruit, het klinkt allemaal wat hoogdravend. Vaak behelst voetbal niet meer dan samen een grote pils drinken en roepen dat het weer nergens op lijkt vandaag. Slap ouwehoeren en lachen om de linksback van Telstar, René van der Gijp en verder niks. Maar tegelijk betwijfel ik of Yvon Jaspers één woord van Mandela of Goldblatt kan weerleggen.
Eergisteren zat ze er weer, als tafeldame bij De Wereld Draait Door, het brave blonde buurmeisje van de KRO. Journalist Simon Kuper kwam vertellen over zijn fenomenale boek 'Dure spitsen scoren niet'. Een briljante, hoogst intelligente kijk op voetbal en wetenschap.
Yvon Jaspers zweeg en nam een slokje water.
En zo hoort het. (SJOERD MOSSOU)