Dingen als fietsen met de beentjes, buikje masseren etc helpen niet. Draagoek begon ze juist te gillen toen ze zat. De eerste twee keer vond ze het prima en viel ze ook in slaap en daarna niet meer en zette ze een keel op. Dus waar dat nou aan lag weet ik ook niet, maar ze was het er echt niet mee eens.quote:Op maandag 12 oktober 2009 21:53 schreef DaviniaHR het volgende:
Linda, drie dingen:
1. ben je al bekend met de huis-tuin-en-keukenmiddelen tegen darmkrampen? daar is een topic over. mss een idee om die ff door te lezen.
2. heel veel babies vinden het niet prettig om in de doek gedaan te worden, maar als ze eenmaal zitten, en je hebt je eerste rondje door het huis gelopen, iz het
3. vwb de speen: als je een combispeen neemt (met twee ronde kanten, van difrax) heb je minder last met tepel-speenverwarring dan bij een dental speen (met platte kant). verder, als je alleen speentje geeft als ze huilt, is de kans niet heel groot dat ze met 2 jaar nog een speen heeft. je bent er zelf ook bij. je kan ook met vriendlief afspreken om met een maand of 9 (dan is de grootste zuigbehoefte voorbij) af te bouwen, en sowieso alleen geven als troost bij huilen, verder niet.
4. let je wel op jezelf? als het teveel wordt, schakel hulp in!
hier werkt die tip van kersjes nog steeds enorm goed.quote:Op maandag 12 oktober 2009 22:03 schreef Linda2205 het volgende:
[..]
Dingen als fietsen met de beentjes, buikje masseren etc helpen niet. Draagoek begon ze juist te gillen toen ze zat. De eerste twee keer vond ze het prima en viel ze ook in slaap en daarna niet meer en zette ze een keel op. Dus waar dat nou aan lag weet ik ook niet, maar ze was het er echt niet mee eens.
En wat betreft hulp, dat ligt wat lastig hier, maar ik hou het in ieder geval in de gaten, thnx
Bij Toby werkt het lang niet zo goed als het bij Devin deedquote:Op maandag 12 oktober 2009 22:10 schreef huuphuup het volgende:
[..]
hier werkt die tip van kersjes nog steeds enorm goed.
als ze last heeft zet je haar voorzichtig op je schoot met haar rug tegen jouw buik, hoofdje tussen je borsten (kan ze mooi niet opzij zakken) en dan pak je met je wijsvingers haar beentjes in de knieholten vast en dan breng je de knietjes zeg maar naar haar buikje toe. En dan even zo vasthouden.
Ze kan best wel es huilen enzo en protesteren maar het werkt hier als een trein. Ontluchting en opluchting alom vaak.![]()
misschien de moeite van het proberen waard?
Ja, dat was wel een beetje een flauwe actie van jequote:Op maandag 12 oktober 2009 22:38 schreef Ca.ra het volgende:
Oh en nog vergeten: een dikkevoor Linda. Je blijft toch wel een beetje extra speciaal, als mede-17-september-mama, ook al had ik de kliek vroegtijdig verlaten
Klopt, daarom vond ik het ook geen goed idee. Voordeel van de kunstvoeding was volgens haar dat je dat aan kon maken met rooibosthee en dat helpt dan tegen de krampjes. Uiteindelijk zijn we er op uitgekomen dat ik voor iedere voeding wat thee ben gaan geven met een flesje, maar het lijkt alleen maar erger te worden dus we zijn er maar weer mee gestopt. Erg veel zin om nog eens te bellen voor tips heb ik zo niet, als ze met dit soort idiote adviesen aan komen zetten.quote:Op maandag 12 oktober 2009 22:39 schreef miss_sly het volgende:
Ca.ra wat een rare oplossing van het CB! En volgens mij lost het niets op. De darmpjes zijn gewoonweg nog niet rijp en die worden echt niet ineens rijp van kunstvoeding.
Ik herken wat jij schrijft ook wel, alleen hier zijn de ochtenden meestal nog wel oke, dus ik zit nog niet 24/7 met hem op schoot.quote:Op maandag 12 oktober 2009 22:40 schreef Linda2205 het volgende:
[..]
Ja, dat was wel een beetje een flauwe actie van jeToch herken ik wel veel in je posts de laatste tijd...miss ligt het aan de conceptie-datum ipv de bevaldatum
En dat van het CB vind ik ook raar...je zou toch een beetje meer steun en advies van ze verwachten...![]()
Mooi he, dat je een eigen kindje hebt waar je voor mag zorgen....echt het mooiste besef van de wereldquote:Op maandag 12 oktober 2009 23:18 schreef miss_sly het volgende:
Vandaag is ons meisje 12 weken. 12 weken geleden lag ik nu op de kraamafdeling, met Senna in een klein doorzichtig wiegje naast mijn bed, de gordijnen rondom ons gesloten. Ik weet nog dat ik naar haar lag te kijken, hoe mooi ze was, en dat ik me ineens realiseerde dat ze echt van mij was. Dat als ik dat wilde, ik haar gewoon kon oppakken (als ik overeind kon komen ondanks de pijn en de hechtingen enzo) en dat als ze zou huilen, ik degene was die haar zou mogen troosten
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |