Maar om iets positiefs te noemen, de vrijheid inderdaad. Ik heb een jaar in Amerika gewoond, in een klein dorp, en man o man wat voelde ik me daar gevangen. Hoe volwassen je ook bent, voor de wet en gevoelsmatig, je wordt er als een klein kind behandeld. Ik mocht niet feesten (met alcohol dan, wel met cola en bifiworstjes

), ik kon nergens heen omdat er geen openbaar vervoer is, mensen waren nogal van het type: ''we don't like your kind around here'', en op elke straathoek een kerk dus je werd er doodgegooid met dat religieuze gewaffel en de taboe's die hier al 40 jaar niet meer heersen. Natuurlijk zou het anders zijn geweest als ik naar een stad was gegaan, maar steden zijn in zowat elk land liberaler.
“I am become a sour woman, I take no joy in mead nor meat, and song and laughter have become suspicious strangers to me. I am a creature of grief and dust and bitter longings. There is an empty place within me where my heart was once.”