Dormicum vind ik een prettig middel juist vanwege de anterograde amnesie. Geen herinnering aan een ingreep of onderzoek maakt het allemaal wel iets neer dragelijk.quote:Op dinsdag 7 september 2010 21:09 schreef clumsy_clown het volgende:
Je zou als je weer voor zoiets moet kunnen vragen naar midazolam (Dormicum). Werkt ook sederend, en heeft als voordeel dat het amnesie geeft, en ik kan me zo voorstellen dat je het onderzoek je niet persé hoeft te herinneren.
Dormicum is voor mij ook favoriet boven Propofol (toen ik nog werkte als dierenartsassistente gaven we soms Propofol maar de dosering is moeilijk in te schatten zoals clumsy_clown al zei, regelmatig ging er wat mis).quote:Op dinsdag 7 september 2010 22:51 schreef De_Kardinaal het volgende:
[..]
Dormicum vind ik een prettig middel juist vanwege de anterograde amnesie. Geen herinnering aan een ingreep of onderzoek maakt het allemaal wel iets neer dragelijk.
Daarnaast heb ik het regelmatig gekregen in het kader van pijnbestrijding (post-operatief of na een onderzoek).
Maar als het ligt aan de wijze waarop ze het gebruiken en hoe ze het gebruiken, dan neem ik aan dat je de hulpverlener bedoeld? Dus daar ligt de fout als het niet goed gaat? En hoezo is dat prettig om te weten dan als iemand weer geopereerd wordt? Dat als je wakker wordt tijdens een operatie dat het dan een fout betreft van de anesthesioloog? Of dat je vooraf even aan de hand van je lichaamsgewicht als patiënt zelf even de dosering naberekend?quote:Op dinsdag 7 september 2010 22:22 schreef clumsy_clown het volgende:
M'n punt is: het ligt niet zozeer aan de medicatie, als aan hoe ze het gebruiken. Da's misschien prettig om te weten als je weer 's geopereerd moet worden.
Die injecties (met lidocaïne erbij) hebben bij mij ook een vrij wisselend resultaat gehad variërend van een paar uur tot een paar dagen, maar nooit enig effect op langere termijn. Ik heb zelfs een paar keer gehad dat de pijn nadat de lidocaïne was uitgewerkt was, enkele dagen heftiger was dan voor het tijdstip van het geven van de injectie zelf.quote:Op woensdag 8 september 2010 00:38 schreef MarMar het volgende:Overigens, de cortison injecties werken bij mij ook niet meer, ik heb er wel een tijdje baat bij gehad; elke keer dat ik ze kreeg had ik wel gedurende een week of drie/vier wat verlichting.
Ja, gastroscopie inderdaad, en ik ben blij dat ik daarbij in elk geval wèl "weg" was. Al was die endoscopie ook geen lolletjequote:Op woensdag 8 september 2010 00:38 schreef MarMar het volgende:
Bedoel je met maagonderzoek een gastroscopie? Die heb ik gehad zonder verdoving, eens maar nooit weer!
Morgen even bloedprikken en volgende week weer in de mallemolen bij de internist nav ziekenhuisopname een paar weken terug. De internist wil toch weer even verder zoeken, want mijn weerstand gaat wel erg hard achteruit.
Ik dacht dat dormicum vrij gangbaar was?
Overigens, de cortison injecties werken bij mij ook niet meer, ik heb er wel een tijdje baat bij gehad; elke keer dat ik ze kreeg had ik wel gedurende een week of drie/vier wat verlichting.
Dat zal Dormicum zijn geweest.quote:Op woensdag 8 september 2010 07:09 schreef Rewimo het volgende:
[..]
Ja, gastroscopie inderdaad, en ik ben blij dat ik daarbij in elk geval wèl "weg" was. Al was die endoscopie ook geen lolletjeHet vervelende is natuurlijk dat zo'n onderzoek toch wel plaatsvindt, of je er nu "bij" bent of niet. Ik was alleen erg boos naderhand toen de arts zei dat ik wel degelijk geslapen had, terwijl ik alles mee heb liggen kijken op de monitor
Bij de MRI kreeg ik trouwens een of ander goedje waardoor het je niet zoveel kan schelen dat je in zo'n nauwe buis ligt (maf genoeg heb ik normaal gesproken geen moeite met zulke dingen, maar deze was erg nauw - en na drie pogingen tot infuus prikken eindigde dat uiteindelijk met een naald in mijn voet dus ik was toch al niet op mijn best), dat was aangenaam spulWas alleen een beetje wiebelig naderhand
Ik heb zelf het idee dat er te licht gedacht wordt over sedatie bij dat onderzoeken van de gastrologie. Volgens mij zit er in ieder geval geen anesthesioloog bij, soms wel een anesthesiemedewerker. Sedatie geven met propofol gaat prima, maar zoals ik zeg, het is even zoeken naar de juiste dosering, en een continu pompje aanhangen werkt vele malen beter dan shotjes geven, omdat je met een pomp geen pieken en dalen krijgt in je anesthesie en dus bewustzijn.quote:Op dinsdag 7 september 2010 23:01 schreef De_Kardinaal het volgende:
[..]
Maar als het ligt aan de wijze waarop ze het gebruiken en hoe ze het gebruiken, dan neem ik aan dat je de hulpverlener bedoeld? Dus daar ligt de fout als het niet goed gaat? En hoezo is dat prettig om te weten dan als iemand weer geopereerd wordt? Dat als je wakker wordt tijdens een operatie dat het dan een fout betreft van de anesthesioloog? Of dat je vooraf even aan de hand van je lichaamsgewicht als patiënt zelf even de dosering naberekend?
Geen idee. Ik was in elk geval niet in slaap, want ik moest nog commando's opvolgen: adem in- en vasthouden en zo. En dat ging prima. Het maakte me alleen niet meer uit dat ik in die buis lagquote:
Nah, hier ging het: spuit erin, klaar, onderzoek beginnen. En ik maar denken: wanneer val ik nou in slaap? Dus even later: "Hallo, ik slaap nog steeds niet!"quote:Op woensdag 8 september 2010 07:53 schreef clumsy_clown het volgende:
Ik heb zelf het idee dat er te licht gedacht wordt over sedatie bij dat onderzoeken van de gastrologie. Volgens mij zit er in ieder geval geen anesthesioloog bij, soms wel een anesthesiemedewerker. Sedatie geven met propofol gaat prima, maar zoals ik zeg, het is even zoeken naar de juiste dosering, en een continu pompje aanhangen werkt vele malen beter dan shotjes geven, omdat je met een pomp geen pieken en dalen krijgt in je anesthesie en dus bewustzijn.
Hm beetje herkenbaar wel, maar dat was gewoon omdat ik teveel deed tijdens dat het wel werkte.. dan voel je het even niet en dat krijg je later wel weer terug op je bordje.quote:Op woensdag 8 september 2010 00:47 schreef De_Kardinaal het volgende:
[..]
Die injecties (met lidocaïne erbij) hebben bij mij ook een vrij wisselend resultaat gehad variërend van een paar uur tot een paar dagen, maar nooit enig effect op langere termijn. Ik heb zelfs een paar keer gehad dat de pijn nadat de lidocaïne was uitgewerkt was, enkele dagen heftiger was dan voor het tijdstip van het geven van de injectie zelf.![]()
Ik wel een keer dat ik na de operatie niet meer goed wakker werd op de verkoeverkamer. Ademhalingsdepressie/slaapapeneu tgv een combinatie aan pijnstillers. Ze moesten blijkbaar een paar keer van middel wisselen en ophogen om de pijn te bestrijden en uiteindelijk kreeg ik dus last van die bijwerkingen. Dat werd een nachtje en dagje IC. Blijkbaar was het dat of chirurgische pijnbestrijding en dat hield in terug de OK in en dan zenuwen blokkeren of door snijden.quote:Op woensdag 8 september 2010 08:20 schreef Rewimo het volgende:
Tijdens een echte operatie ben ik gelukkig nog nooit wakker geworden
Dat is snel zeg! Even afwachten. Misschien heb je het al verteld en kan ik het mij nu niet herinneren, maar wat willen ze daar gaan doen?quote:Op woensdag 8 september 2010 17:04 schreef MarMar het volgende:
* MarMar heeft een doorverwijzing naar Nijmegen.
Ondanks een waarschuwing voor een wachtlijst van drie tot zes maanden kan ik 15 oktober terecht in de sint maartenskliniek.
In eerste instantie kijken of ze van alle bits and pieces een kant en klare diagnose kunnen maken en of er eventueel operatief nog iets te verbeteren valt (daar reken ik niet teveel op, maar één naam voor de hele verzameling zou vooral voor de instanties waar ik mee te maken heb en krijg wel handig zijnquote:Op woensdag 8 september 2010 18:26 schreef De_Kardinaal het volgende:
[..]
Dat is snel zeg! Even afwachten. Misschien heb je het al verteld en kan ik het mij nu niet herinneren, maar wat willen ze daar gaan doen?
Dus je hebt alleen een 'zachte' diagnose of zelfs dat niet eens? En qua operaties waar moet ik dan aan denken? De instanties zijn? UWV of andere werkgever, gemeentelijke instanties?quote:Op woensdag 8 september 2010 19:58 schreef MarMar het volgende:
[..]
In eerste instantie kijken of ze van alle bits and pieces een kant en klare diagnose kunnen maken en of er eventueel operatief nog iets te verbeteren valt (daar reken ik niet teveel op, maar één naam voor de hele verzameling zou vooral voor de instanties waar ik mee te maken heb en krijg wel handig zijn)
Ik heb fragmenten van diagnoses, heupdysplasie, scoliose, knieschijven die luxeren om de haverklap omdat de knieschijven zo'n beetje aan de buitenkant van mijn been zitten ipv aan de voorkant.. we noemen het "een ontwikkelingsstoornis in de gewrichten".quote:Op woensdag 8 september 2010 20:06 schreef De_Kardinaal het volgende:
[..]
Dus je hebt alleen een 'zachte' diagnose of zelfs dat niet eens? En qua operaties waar moet ik dan aan denken? De instanties zijn? UWV of andere werkgever, gemeentelijke instanties?
Dankjewel voor je uitgebreid antwoord! Om het maar gewoon grof en kort door de bocht te verwoorden, dat klinkt als aanklooien en aanmodderen en proberen te zoeken naar 'iets' dat het leven wat draaglijker maakt, wat dat 'iets' ook op dat moment mag zijn. Nu is het hopen op verbetering zelf of de situatie stabiliseren om te voorkomen dat het erger wordt? ts' dat het leven wat draaglijker maakt, wat dat 'iets' ook op dat moment mag zijn. Nu is het hopen op verbetering zelf of de situatie stabiliseren om te voorkomen dat het 'iets' erger wordt?quote:Op woensdag 8 september 2010 21:17 schreef MarMar het volgende:
Tot zover een poging tot een samenvatting...
Tja, hokjesgeest hè? Geen harde diagnose, geen vakje op het formulier, geen vakje op het formulier dan nergens recht op of je moet kunnen aantonen dat je daadwerkelijk wat mankeert en dan maar hopen dat degene die het formulier weer in behandeling neemt een vakje erbij durft te maken en aan te kruisen.quote:Op woensdag 8 september 2010 21:21 schreef MarMar het volgende:
Oh en wat instanties betreft idd uwv en gemeente. Mijn werkgever doet niet moeilijk, die helpt me waar ze kunnen bij het UWV.
Het UWV oordeelt op alle "losse" onderdelen inplaats van het geheel en oordeelt dat ik met elk van die onderdelen an sich wel zou moeten kunnen werken, ze kunnen alleen niet beredeneren dat alles bij elkaar wel erg veel is.
De gemeente.. beetje zelfde verhaal en als je dan een verzekeringsarts over de vloer krijgt die zijn verhaal begint (tegen mijn man nog voordat hij mijzelf gezien had) met de mededeling dat zijn moeder alles kon met kunstheupen, dus waarom ik niet... vechten tegen de bierkaai.. vertellen dat je zijn moeder niet bent en ook geen kunstheupen hebt, helpt niet eens bij zo'n vooringenomen persoon.
quote:Op woensdag 8 september 2010 21:21 schreef MarMar het volgende:
De gemeente.. beetje zelfde verhaal en als je dan een verzekeringsarts over de vloer krijgt die zijn verhaal begint (tegen mijn man nog voordat hij mijzelf gezien had) met de mededeling dat zijn moeder alles kon met kunstheupen, dus waarom ik niet...
Tja, wat moet ik erover zeggen behalve tja.quote:Op woensdag 8 september 2010 21:45 schreef Rewimo het volgende:
Ach ja, net zoiets als de bedrijfsarts die vindt dat ze de pijnstilling maar aan moeten passen, in plaats van de klachten verhelpen
Het begint nu al te lijken op een spin-off:quote:Op zondag 4 oktober 2009 13:58 schreef MarMar het volgende:
Het leek me wel een handig idee om eens een centraal topic te openen over pijnstillers en tips hierover.
Watvoor pijnstillers gebruik je, waarvoor, helpt het je goed, watvoor tips heb je?
Ts begint.
Hebben ze wel eens naar het syndroom van Ehlers Danlos gekeken bij jou? Ik wil hier niet de semi-hulpverlener uithangen of een diagnose aandragen maar ik ben hier wel benieuwd naar.quote:Op woensdag 8 september 2010 21:17 schreef MarMar het volgende:
[..]
Ik heb fragmenten van diagnoses, heupdysplasie, scoliose, knieschijven die luxeren om de haverklap omdat de knieschijven zo'n beetje aan de buitenkant van mijn been zitten ipv aan de voorkant.. we noemen het "een ontwikkelingsstoornis in de gewrichten".
Inmiddels doen mijn zenuwen een beetje raar en ben ik nogal wat gevoel kwijt in handen en benen en gezicht, handig met epileren en benen waxxen, daar voel ik dus geen drol van. (ook zonder pijnstillers ja)
Door de gammele bouw ontstekingen in de gewrichten, chronische bursitis op de heupen en een weerstand die achteruit gaat waardoor ik de afgelopen vier maanden zoet ben geweest met een bronchitis,die na twee kuren toch longontsteking werd en na 15 dagen prednison werd ik zo ziek dat ik opgenomen moest worden. Ben er nu nogsteeds niet helemaal vanaf. Nav hiervan wil de internist me nog verder onderzoeken, vandaag daarom bloed geprikt en volgende week naar de internist.
Ik liep pas toen ik drie jaar was, toen waren de heupen en de rug "net binnen de marge"volgens de artsen en er is verder niets mee gedaan.
Ik ben gewend geraakt aan pijn. weet eigenlijk gewoon niet anders, tot het de laatste jaren gewoon zo erg werd dat ik ahw door mijn gewrichten zak. Ik noem het zelf het "bambi on ice" syndroom.
Verder als kind ook altijd ziekelijk geweest en moest bij elk lullig schrammetje al antibiotica vanwege een gaatje tussen de onderste hartkamers. Dat was rond mijn 18e dicht gegroeid.
Tijdens de revalidatie is me verteld dat de enige echte oplossing voor mijn heupen ligt in een operatie, maar tot nu toe is er geen orthopeed geweest die zich daaraan waagt. Bij revalidatie van de knieën raken de heupen overbelast en vice versa.
Tot zover een poging tot een samenvatting...
Anders is er vast wel een hulpverlener (in de dop) die er even naar wil/kan/kijken en zijn of haar mening/visie erop kunnen geven? Er staat mijn slecht functionerend geheugen iets van bij dat er die eerder in dit draadje al gereageerd hebben.quote:Op woensdag 8 september 2010 22:01 schreef Sinceria het volgende:
[..]
Hebben ze wel eens naar het syndroom van Ehlers Danlos gekeken bij jou? Ik wil hier niet de semi-hulpverlener uithangen of een diagnose aandragen maar ik ben hier wel benieuwd naar.
Dat zou misschien wel mooi zijn, hoewel ik altijd denk dat je moet oppassen met diagnoses aandragen online. EDS is echter iets waar weinig mensen wat van afweten en wat vaak over het hoofd wordt gezien (in mijn ogen, ik ben geen medisch specialist).quote:Op woensdag 8 september 2010 22:04 schreef De_Kardinaal het volgende:
[..]
Anders is er vast wel een hulpverlener (in de dop) die er even naar wil/kan/kijken en zijn of haar mening/visie erop kunnen geven? Er staat mijn slecht functionerend geheugen iets van bij dat er die eerder in dit draadje al gereageerd hebben.
Er zijn verschillende vormen van EDS, bij iedereen manifesteert het zich anders.quote:Op woensdag 8 september 2010 22:24 schreef MarMar het volgende:
Het lijkt er voor een deel wel op, alleen de kenmerken van de huid die ermee gepaard zijn herken ik me niet in.
Dat kan ik me heeeel goed voorstellen, ik ben er ook gewoon klaar mee. Doorverwijzingen, uren spenderen aan bellen met verschillende afdelingen, verzekeringen die niet vergoeden, afspraken die pas maanden later kunnen plaatsvinden... endless list. Met de sintmaartsenkliniek heb ik geen ervaring, dus zou het niet weten. Misschien kun je ernaar vragen daar, of het in ieder geval noemen. Naar mijn ervaring hebben sommige artsen er nog nooit van gehoord.quote:Eigenlijk had ik voor mezelf wel al besloten dat ik even geen zin meer had in de medische mallemolen, maar sjah.. iets meer duidelijkheid zou wel prettig zijn. Als het zoiets als EDS is, kunnen we verwachten dat ze dat in de sintmaartenskliiniek wel weten toch?
Ik kan mij herinneren dat er wel advies gegeven werd door medisch specialisten (in spe) qua pijnbestrijding op basis van nog minder gegevens. Gewoon vragen of iemand al daar en daar op onderzocht is of niet en waarom ze dat zinnig lijkt?quote:Op woensdag 8 september 2010 22:09 schreef Sinceria het volgende:
[..]
Dat zou misschien wel mooi zijn, hoewel ik altijd denk dat je moet oppassen met diagnoses aandragen online. EDS is echter iets waar weinig mensen wat van afweten en wat vaak over het hoofd wordt gezien (in mijn ogen, ik ben geen medisch specialist).
Meer dan vertrouwen hebben in specialisten kan je toch niet. Als die het al niet weten, wie wel?quote:Op woensdag 8 september 2010 22:24 schreef MarMar het volgende:
Als het zoiets als EDS is, kunnen we verwachten dat ze dat in de sintmaartenskliiniek wel weten toch?
dat lijkt mij een goede om eens te proberen. Mijn zenuwpijn trekt door beide benen heen maar rechts is onhoudbaar momenteel, doen ze dit ook in antonius in ngein?quote:Op woensdag 8 september 2010 11:23 schreef phusician het volgende:
http://www.pijnpolikliniek.info/index.php?page=22§ion=2
Deze methode wordt ook toegepast bij een dystrofie.
Idee voor deeltje 2?quote:Op woensdag 8 september 2010 21:57 schreef De_Kardinaal het volgende:
Het begint nu al te lijken op een spin-off:
[centraal topic] Ervaringen van hulpbehoevenden en hulpverleners.
quote:Op zaterdag 11 september 2010 16:53 schreef MarMar het volgende:
Vind ik dan weer iets té breed eigenlijk. Hulpverlening kan vanalles zijn, schuldhulp, maatschappelijk werk, ziekenhuizen...
[Centraal topic] Ervaring met medische hulpverlening?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |