Geen vaste levenspartner.

Ach sommigen hebben het makkelijk, sommigen wat moeilijker. Ik word bijvoorbeeld zeer zelden verliefd, terwijl ik toch redelijk snel en makkelijk nieuwe contacten leg. Ik ben in m'n hele leven misschien twee keer echt verliefd geweest; de kans dat ik dus ooit een vaste levenspartner krijg is dan ook niet geweldig groot. Ik vind het heel vervelend maar ik kan er niets aan veranderen.

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 14:26 schreef Fascination het volgende:


Ik als lesbienne kom vrijwel nooit lesbiennes tegen, de lesbiennes die ik wel tegenkom zijn vaak erg mannelijk en/of behoorlijk onaantrekkelijk. En de vijver is al zo klein. Ik denk dat veel homo's/lesbiennes geen relatie hebben of zullen krijgen. Maar misschien ben ik wel wereldvreemd, dat kan ook natuurlijk.
[..]

Jawel.

Grappig, de mooiste meiden die ik tegenkom zijn altijd lesbisch... Pfff.

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 12:01 schreef Seven.of.Nine het volgende:

[..]

Ben ik niet zo van overtuigd eigenlijk. Tenminste, als ik naar mijn leven kijk, ik richt dat allemaal veel leuker in dan als ik een relatie heb. Maar soms is het gewoon lekkerder om niet alleen te zijn. Alleen slapen vind ik eigenlijk wel zo prettig . Er zijn maar weinig mensen met wie ik relaxt kan slapen.

Kijk en het is deze instelling waardoor het gewoon ook niet lukt.
Je staat blijkbaar al dermate negatief tegenover een relatie, dat je het eigenlijk alleen maar ziet als een extra iemand om mee te slapen. (om het even makkelijk te zeggen)

Tuurlijk, je moet niet je geluk van iemand anders af laten hangen, maar laten we even realistisch zijn, voor de meeste mensen geldt gewoon dat het leven completer is met een partner.
Niet slechts iemand om je warm te houden 's nachts, maar iemand om concreet een gedeeld leven mee op te bouwen, wat, sorry dat ik het zeg, leuker hoort te zijn dan je single leventje.

Ik snap die negatieve "ik heb een compleet leven maar zoek nog een maatje" relatieplanet houding niet zo..
Erken gewoon dat een partner er weldegelijk is om je leven gelukkiger te maken en dan ben je alweer een stap verder.

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 12:07 schreef dawg het volgende:
ik heb daar nooit bij stil gestaan, ik was altijd met heel andere dingen bezig. nu ben ik 30, vrijgezel, en vind het ook niet erg om alleen te zijn, ik kan heel goed alleen zijn. soms mis ik wel het samenzijn met een partner, maar ik zou nooit voor minder gaan, dan liever alleen.

Soortgelijk verhaal, al ben ik dan 37.
Dat hele actieve afvragen of dat ooit nog 'goed' zal komen relatiewise, heb ik echter niet zo. Er spreekt een soort angst uit ('ik hoop niet dat ik alleen blijf') die ik niet heb, waarmee ik niet wil zeggen dat het ongetwijfeld wèl goed zal komen, want dat kan ik niet weten. Ik zie het gewoon wel.

Als je op je 25e nog geen levenspartner hebt, ziet het er somber voor je uit. Alleen de mislukten en afdankertjes blijven dan nog voor je over.

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 15:26 schreef Seven.of.Nine het volgende:

[..]

Dat dacht ik ook toen ik 18 was. Maar nu blijkt dat ook normale mensen single blijven, soms zelfs tot hun 37ste!

Zo heel normaal zijn ze dan meestal toch niet.

Neh, per sé een relatie moeten voor je 25e en dan genoegen nemen met wat er maar voor handen is omdat anders de wereld vergaat, dat is een goed idee

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 15:51 schreef MarMar het volgende:
Neh, per sé een relatie moeten voor je 25e en dan genoegen nemen met wat er maar voor handen is omdat anders de wereld vergaat, dat is een goed idee

Nee, maar types die op hun 30e nog geen vaste relatie hebben, voldoen nooit aan het normaalbeeld. Dat ligt dan echt niet alleen aan de omgeving.

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 14:42 schreef Cruise.Elroy het volgende:
Ach sommigen hebben het makkelijk, sommigen wat moeilijker. Ik word bijvoorbeeld zeer zelden verliefd, terwijl ik toch redelijk snel en makkelijk nieuwe contacten leg. Ik ben in m'n hele leven misschien twee keer echt verliefd geweest; de kans dat ik dus ooit een vaste levenspartner krijg is dan ook niet geweldig groot. Ik vind het heel vervelend maar ik kan er niets aan veranderen.

Dat heb ik ook. De clichees ''het komt als je er niet naar zoekt'', ''op ieder potje past een dekseltje'' etc kan ik dan dus ook niet zo veel mee. En ook niet dat ik te kritisch zou zijn. Als ik verliefd zou worden, zou ik de ''eisen'' wel laten varen.

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 14:55 schreef Sartana09 het volgende:
Grappig, de mooiste meiden die ik tegenkom zijn altijd lesbisch... Pfff.

Het is natuurlijk ook wel makkelijk om iemand op deze manier af te wimpelen.

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 15:59 schreef Sachertorte het volgende:

[..]

Nee, maar types die op hun 30e nog geen vaste relatie hebben, voldoen nooit aan het normaalbeeld. Dat ligt dan echt niet alleen aan de omgeving.

Dan ben ik wel benieuwd wat volgens jou het normaalbeeld is?

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 15:59 schreef Sachertorte het volgende:

[..]

Nee, maar types die op hun 30e nog geen vaste relatie hebben, voldoen nooit aan het normaalbeeld. Dat ligt dan echt niet alleen aan de omgeving.

De een zegt normaal, de ander zegt saai...

Gelukkig denken mensen rond hun 30e vaak iets minder in hokjes..

_{zo niet, heb je wel een groter probleem dan al dan niet single zijn}

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 16:02 schreef Xennia het volgende:

[..]

Dat heb ik ook. De clichees ''het komt als je er niet naar zoekt'', ''op ieder potje past een dekseltje'' etc kan ik dan dus ook niet zo veel mee. En ook niet dat ik te kritisch zou zijn. Als ik verliefd zou worden, zou ik de ''eisen'' wel laten varen.
[..]

Het is natuurlijk ook wel makkelijk om iemand op deze manier af te wimpelen.
[..]

Dan ben ik wel benieuwd wat volgens jou het normaalbeeld is?

Dat je tegen die leeftijd gesetteld bent.

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 16:04 schreef MarMar het volgende:

[..]

De een zegt normaal, de ander zegt saai...

Gelukkig denken mensen rond hun 30e vaak iets minder in hokjes..

_{zo niet, heb je wel een groter probleem dan al dan niet single zijn}

Normaal is wat de meerderheid doet. Of je last hebt van afwijkend zijn mag je zelf uitmaken.

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 16:02 schreef Xennia het volgende:

Dat heb ik ook. De clichees ''het komt als je er niet naar zoekt'', ''op ieder potje past een dekseltje'' etc kan ik dan dus ook niet zo veel mee. En ook niet dat ik te kritisch zou zijn. Als ik verliefd zou worden, zou ik de ''eisen'' wel laten varen.

Precies, ik heb sowieso nooit enige logica kunnen ontdekken in mijn keuzes, dus dat maakt het allemaal nog extra moeilijk.

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 16:07 schreef Sachertorte het volgende:

[..]

Dat je tegen die leeftijd gesetteld bent.

Dat is dan wel weer een afwijkend normaalbeeld

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 16:07 schreef Sachertorte het volgende:

[..]

Dat je tegen die leeftijd gesetteld bent.

Het leven is planbaar volgens jou?

Ain't that cute

BUT IT'S WROOOOOOOOOOONG!

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 16:12 schreef Cruise.Elroy het volgende:

[..]

Dat is dan wel weer een afwijkend normaalbeeld

Bij 30? Niet echt he.

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 16:07 schreef Sachertorte het volgende:

[..]

Dat je tegen die leeftijd gesetteld bent.

Ook als dat betekent dat je in een liefdeloze relatie moet blijven hangen, omdat dat zo hoort op je leeftijd?

Ik denk er ook wel eens over na, en ik probeer mezelf er een beetje van bewust te maken dat het een reeele optie is. Ik ben best veeleisend en ik date al jaren zonder veel blijvend succes (wel leuk en spannend, maar tijdelijk of op een andere manier, zonder dramatische liefde).

Ik begin het onderhand bijna te wantrouwen van mensen om me heen, dat het allemaal zo makkelijk gaat en ze 'plotseling' iemand hebben, soms al sinds hun tienerjaren. Er zijn zó veel eigenschappen in verschillende mensen die me tegen staan, en als het al een jaar of vijf niet werkt met wie dan ook, waarom zou dat dan niet nog vijf jaar kunnen duren? Kortom; ik denk dat het helpt te realiseren dat het zou kunnen, ja, dat je 'alleen over blijft'. Al klinkt dat een beetje vreemd natuurlijk, want je kunt op elke leeftijd nog in een relatie belanden, maar in vergelijking met je omgeving wellicht.

In mijn geval is het echter zo dat ik over genoeg zelfvertrouwen beschik dat ik mijn eigen geluk ook denk te kunnen maken zonder vaste/serieuze partner. Als je open staat voor seksuele contacten en sociaal vaardig genoeg bent komt er genoeg op je pad. Piekeren of er mee zitten vergroot denk ik wel het probleem (het te graag willen laten werken, daardoor jezelf bedriegen en je omgeving, etc.). En het accepteren als in: oke, dan blijf ik wel alleen Vind ik ook gek. Je weet het nooit, ik denk dat niemand voor zichzelf kan vaststellen of de keuze heeft te zeggen: ik ga het niet laten werken. Het is een natuurlijk fenomeen.

Ach je hebt ook mensen die echt wanhopig worden en zich vastgrijpen aan de eerste de beste (liefst iemand die even wanhopig is), dat heeft meestal meer iets weg van een frontale treinbotsing; je ziet het van verre aankomen en het loopt nooit goed af, maar toch blijf ik kijken.

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 16:26 schreef Cruise.Elroy het volgende:
Ach je hebt ook mensen die echt wanhopig worden en zich vastgrijpen aan de eerste de beste (liefst iemand die even wanhopig is), dat heeft meestal meer iets weg van een frontale treinbotsing; je ziet het van verre aankomen en het loopt nooit goed af, maar toch blijf ik kijken.

God ja, die situaties zijn het ergste!

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 16:14 schreef MarMar het volgende:

[..]

Het leven is planbaar volgens jou?

Ain't that cute

BUT IT'S WROOOOOOOOOOONG!

Dat zeg ik toch allemaal niet. Maar het is ook veel te makkelijk om alles op externe factoren af te schuiven als jij niet voor elkaar krijgt wat anderen wel lukt. Generaliserend gesproken zullen mensen die op hun 30e hun leven relationeel niet op de rails hebben gekregen afwijken van de mediaan. Dat is een feit.

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 16:18 schreef Xennia het volgende:

[..]

Ook als dat betekent dat je in een liefdeloze relatie moet blijven hangen, omdat dat zo hoort op je leeftijd?

Natuurlijk niet. Ieder moet doen waar hij/zij zich het prettigst bij voelt.

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 16:38 schreef Sachertorte het volgende:

[..]

Dat zeg ik toch allemaal niet. Maar het is ook veel te makkelijk om alles op externe factoren af te schuiven als jij niet voor elkaar krijgt wat anderen wel lukt. Generaliserend gesproken zullen mensen die op hun 30e hun leven relationeel niet op de rails hebben gekregen afwijken van de mediaan. Dat is een feit.

Maar punt is dus dat ik helemaal niet vind dat alle mensen met een relatie hun leven op de rails hebben. Sterker nog, zo'n 90% van de relaties die ik om me heen zie, vind ik onder de maat.

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 16:42 schreef Xennia het volgende:

[..]

Maar punt is dus dat ik helemaal niet vind dat alle mensen met een relatie hun leven op de rails hebben. Sterker nog, zo'n 90% van de relaties die ik om me heen zie, vind ik onder de maat.

Hear, hear.

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 15:14 schreef Untouchables het volgende:

[..]

Kijk en het is deze instelling waardoor het gewoon ook niet lukt.
Je staat blijkbaar al dermate negatief tegenover een relatie, dat je het eigenlijk alleen maar ziet als een extra iemand om mee te slapen. (om het even makkelijk te zeggen)

Tuurlijk, je moet niet je geluk van iemand anders af laten hangen, maar laten we even realistisch zijn, voor de meeste mensen geldt gewoon dat het leven completer is met een partner.
Niet slechts iemand om je warm te houden 's nachts, maar iemand om concreet een gedeeld leven mee op te bouwen, wat, sorry dat ik het zeg, leuker hoort te zijn dan je single leventje.

Ik snap die negatieve "ik heb een compleet leven maar zoek nog een maatje" relatieplanet houding niet zo..
Erken gewoon dat een partner er weldegelijk is om je leven gelukkiger te maken en dan ben je alweer een stap verder.

Hier sluit ik me helemaal bij aan! Ik word echt een beetje strontziek van die mensen die zeggen dat ze zo "lekker single" zijn Fijn voor hun, maar ik vind het maar een leeg en oppervlakkig leventje. Wat is er zo lekker aan? Dat je alleen thuis zit op de zondagavond, dat je altijd maar alleen aan het eten bent, dat je alleen in bed ligt (op de oppervlakkige one night stands na dan) Een relatie is zoveel meer dan alleen maar seks met elkaar hebben, je geniet gewoon van elkaars aanwezigheid en je weet dat er altijd iemand is waarop je kunt vertrouwen. Dat single zijn is misschien leuk als je nog heel jong bent, dan stelt het toch allemaal niet zoveel voor, maar als je wat ouder wordt en de rest om je heen allemaal gesettled is, is het allemaal zo leuk niet meer.

Wat dat betreft zit ik momenteel in zo'n zelfde fase als TS (al ben ik dan een hetero man ), ik vraag me ook af of ik nog iemand tegenkom die aan mijn eisen voldoet. En ja, die eisen liggen misschien wel hoog, maar ik wil ook absoluut geen relatie om maar een relatie te hebben... En ik dacht onlangs iemand gevonden te hebben die volledig aan dat beeld voldeed, maar dat bleek helaas ook weer een illusie te zijn. Dan ga je je toch ook weer afvragen of het allemaal wel zo vanzelf gaat en of het eigenlijk nog wel goed gaat komen... En het is helemaal balen als alle vrienden van je wel in een vaste relatie zitten en jij als enige vrijgezel overblijft, zelfs diegenen waarvan ik dacht dat ze eeuwig vrijgezel zouden blijven hebben iemand gevonden. Als je dan ook nog die opmerkingen krijgt van "ik snap niet waarom dat jij nog vrijgezel bent" dan vraag je je wel eens dingen af ja... Maar ik denk ook wel dat het bij de leeftijd hoort om zo'n periode te hebben.

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 16:51 schreef Metalfreak het volgende:

[..]

Hier sluit ik me helemaal bij aan! Ik word echt een beetje strontziek van die mensen die zeggen dat ze zo "lekker single" zijn Fijn voor hun, maar ik vind het maar een leeg en oppervlakkig leventje. Wat is er zo lekker aan? Dat je alleen thuis zit op de zondagavond, dat je altijd maar alleen aan het eten bent, dat je alleen in bed ligt (op de oppervlakkige one night stands na dan) Een relatie is zoveel meer dan alleen maar seks met elkaar hebben, je geniet gewoon van elkaars aanwezigheid en je weet dat er altijd iemand is waarop je kunt vertrouwen. Dat single zijn is misschien leuk als je nog heel jong bent, dan stelt het toch allemaal niet zoveel voor, maar als je wat ouder wordt en de rest om je heen allemaal gesettled is, is het allemaal zo leuk niet meer.

Wat dat betreft zit ik momenteel in zo'n zelfde fase als TS (al ben ik dan een hetero man ), ik vraag me ook af of ik nog iemand tegenkom die aan mijn eisen voldoet. En ja, die eisen liggen misschien wel hoog, maar ik wil ook absoluut geen relatie om maar een relatie te hebben... En ik dacht onlangs iemand gevonden te hebben die volledig aan dat beeld voldeed, maar dat bleek helaas ook weer een illusie te zijn. Dan ga je je toch ook weer afvragen of het allemaal wel zo vanzelf gaat en of het eigenlijk nog wel goed gaat komen... En het is helemaal balen als alle vrienden van je wel in een vaste relatie zitten en jij als enige vrijgezel overblijft, zelfs diegenen waarvan ik dacht dat ze eeuwig vrijgezel zouden blijven hebben iemand gevonden. Als je dan ook nog die opmerkingen krijgt van "ik snap niet waarom dat jij nog vrijgezel bent" dan vraag je je wel eens dingen af ja... Maar ik denk ook wel dat het bij de leeftijd hoort om zo'n periode te hebben.

Dit bedoel ik.
Er is niets mis mee met het daadwerkelijk voelen van een gemis als je nog geen partner hebt op een bepaalde leeftijd en daar ook voor uit komen. (zeker op een forum)
Natuurlijk is het niet de bedoeling dat het omslaat in wanhoop, maar als je maar zo'n houding rondloopt van "ach mijn leven is nu ook geweldig en anders moet ik me ook maar weer zo aanpassen" dan sta je volgens mij niet eens echt open voor een relatie.

Is dat niet altijd de weg naar een oplossing..acceptatie van een probleem? Accepteer gewoon dat je het toch wel vervelend begint te vinden dat de mensen om je heen gesettled zijn en daadwerkelijk gezinnen stichten, terwijl jij in je 100% naar eigen smaak ingerichte huis, gezellig alleen met een sudoku op de bank zit na je werk.

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 16:42 schreef Xennia het volgende:

[..]

Maar punt is dus dat ik helemaal niet vind dat alle mensen met een relatie hun leven op de rails hebben. Sterker nog, zo'n 90% van de relaties die ik om me heen zie, vind ik onder de maat.

Dan stel jij duidelijk hoge eisen. Misschien wel te hoog, maar als je jezelf er prettig bij voelt? En ik ben met je eens dat een heleboel relaties maar zo zo zijn, maar het is denk ik ook onrealistisch om te verwachten dat voor jou het allerbeste is weggelegd. Wellicht is suboptimaal beter dan niets.

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 16:44 schreef Seven.of.Nine het volgende:

[..]

Feit is ook dat de meeste mensen van rond de dertig hun eerste samenwoonervaring wel achter de rug hebben. Simpele kwestie van beseffen dat je op je 19e toch inderdaad niet goed in kon schatten of iemand wel echt bij je paste. Je weet wel, er achter komen dat je je 7 beste jaren hebt verspild aan iemand waarvan je jezelf altijd wijsmaakte dat diegene voor jou gemaakt is.

Kun je dat op je 30e wel? Nee natuurlijk. Je moet iemand eerst goed leren kennen, en dat gaat niet op een blauwe maandag.

quote:

Het is nogal makkelijk om 1 miljoen mensen als afwijkend te bestempelen omdat die nu eenmaal bewustere relatiekeuzes maken.

Bewustere relatiekeuzes? Geloof je het zelf? Je dicht jezelf een veel te autonome rol toe. En deze mensen wijken inderdaad af van de norm, net als homo's dat doen.

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 16:57 schreef Untouchables het volgende:

[..]

Dit bedoel ik.
Er is niets mis mee met het daadwerkelijk voelen van een gemis als je nog geen partner hebt op een bepaalde leeftijd en daar ook voor uit komen. (zeker op een forum)
Natuurlijk is het niet de bedoeling dat het omslaat in wanhoop, maar als je maar zo'n houding rondloopt van "ach mijn leven is nu ook geweldig en anders moet ik me ook maar weer zo aanpassen" dan sta je volgens mij niet eens echt open voor een relatie.

Nee, wanhoop is iets dat ik absoluut wil voorkomen, want daar komt ook niets goeds uit, maar het overdreven doen alsof je het zo geweldig vindt alleen vind ik misschien nog wel wanhopiger overkomen... Natuurlijk zullen er best mensen zijn die er bewust voor kiezen om alleen te zijn en die er vrede mee hebben, maar ik denk dat dat een hele kleine minderheid is.

quote:

Is dat niet altijd de weg naar een oplossing..acceptatie van een probleem? Accepteer gewoon dat je het toch wel vervelend begint te vinden dat de mensen om je heen gesettled zijn en daadwerkelijk gezinnen stichten, terwijl jij in je 100% naar eigen smaak ingerichte huis, gezellig alleen met een sudoku op de bank zit na je werk.

Dat denk ik ook ja. En dan kom je thuis van het werk alleen in je huis, niemand die je vraagt hoe je dag was, niemand waarbij je eens even kunt klagen over die vervelende collega enz. Ik accepteer ook dat ik iets mis en kom er ook openlijk voor uit, zonder het meteen van de daken te schreeuwen. Heb dit jaar sowieso al veel geleerd over mezelf en ben er eerlijker en opener over. Het opkroppen van negatieve gevoelens heeft werkelijk geen enkel nut, maar is iemand meteen wanhopig als diegene ervoor uitkomt liever samen te zijn?

Herkenbare verhalen in dit topic . Ik raak zelf ook niet snel verliefd, tot nu toe een keer.
Bijkomend probleem is dat ik heel snel mijn interesse in mensen verlies.
De laatste subtiele pogingen om eventueel iets met iemand te beginnen heb ik meteen afgebroken nadat ze mij al niet meer konden boeien na een paar uur. Dit terwijl de dames in eerste instantie wel leuk leken te zijn .

Als single mis je wel degelijk iets. De pest is dat veel mensen in een relatie hetzelfde missen.
(Vul hiervoor in: intimiteit/gezelligheid/begrip/seks)

Ach, je maakt het gewoon voor jezelf zo leuk mogelijk in het korte leven dat je hebt. Een helemaal ideaal liefdesleven hebben er maar weinigen, een helemaal ideaal leven trouwens ook. De rest rommelt wat aan.

Ik vind dat wel een bevrijdende gedachte .

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 17:17 schreef Seven.of.Nine het volgende:

[..]

Ja. Tegenwoordig herken ik de mannen waarmee ik een leuke relatie zou kunnen hebben. Maar de vrouwen is nieuw terrein voor mij dus die herkenning heb ik nog niet.

Ok.

quote:

[..]

OK, het klopt natuurlijk wel dat iedereen zichzelf uniek vindt. Ik snap wel waarom je homo's en singles afwijkend vind maar eigenlijk interesseert jouw mening mij niet zo want je bent nu mijn topic aan het verzieken. Laat ons nou maar gewoon lekker denken dat we uniek zijn en dat er niets mis is met ons. Ga jij niet kapot aan en dit topic blijft voor 'ons singles die er wel hetzelfde over denken' veel leuker. Er valt namelijk niet te discussieren als iemand alleen maar met het argument komt dat je afwijkend bent.

Ik heb mijn mening helemaal niet gegeven, ik heb een constatering gedaan. Dat homo's en singles afwijken van het gewone is immers een feit, en geen opinie.

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 17:37 schreef Seven.of.Nine het volgende:
OK. Je hebt je punt gemaakt.

Wilde toch even vragen wat je precies van mijn post vond..

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 15:48 schreef Sachertorte het volgende:

[..]

Zo heel normaal zijn ze dan meestal toch niet.

Of de kudde-geesten die van de ene relatie in de andere springen en lopen te klagen over al die problemen (met huisvesting, kinderen, alimentatie, gezamenlijke vrienden, de auto, Cd van jou CD van mij) zijn niet normaal.

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 16:58 schreef Sachertorte het volgende:

[..]

Dan stel jij duidelijk hoge eisen. Misschien wel te hoog, maar als je jezelf er prettig bij voelt? En ik ben met je eens dat een heleboel relaties maar zo zo zijn, maar het is denk ik ook onrealistisch om te verwachten dat voor jou het allerbeste is weggelegd. Wellicht is suboptimaal beter dan niets.

Ik vind suboptimaal niet beter dan niets.
Ik kan het niet eens, langdurig in een relatie blijven waar mijn gevoel niet 100% bij klopt. Laat staan een huis met hem kopen en kinderen op de wereld zetten (en vervolgens scheiden, zoals kennelijk gangbaar is).

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 17:43 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

Of de kudde-geesten die van de ene relatie in de andere springen en lopen te klagen over al die problemen (met huisvesting, kinderen, alimentatie, gezamenlijke vrienden, de auto, Cd van jou CD van mij) zijn niet normaal.

Jawel hoor. Wat normaal is is heel democratisch. Als de meerderheid van de bevolking elkaar wil afslachten, is dat normaal.

Is dat nu echt zo moeilijk te bevatten?

quote:

Op zondag 4 oktober 2009 16:58 schreef Sachertorte het volgende:

[..]

Dan stel jij duidelijk hoge eisen. Misschien wel te hoog, maar als je jezelf er prettig bij voelt? En ik ben met je eens dat een heleboel relaties maar zo zo zijn, maar het is denk ik ook onrealistisch om te verwachten dat voor jou het allerbeste is weggelegd. Wellicht is suboptimaal beter dan niets.

Voor mij is wel degelijk het allerbeste weggelegd. Anders hoeft het namelijk niet.