O Nederland, het land van 1000 meningen en het land van nuchterheid en blablablabla....Elke keer als ik wakker word denk ik weer: 'was ik maar niet in Nederland'. Waarom moest ik in dit veel te liberale door de vrijheid van meningsuiting getergde land geboren worden? Het is niet eerlijk.
Nederland is te klein. Je kunt niet fatsoenlijk naar de supermarkt gaan zonder je ex, je buurman, je grootste vijand, je ongewenste kind of kinderen die om gogo's bedelen tegen te komen. Het winkelaanbod is te marginaal, omdát Nederland te klein is. Als ik eieren koop, wil ik godverdomme kunnen kiezen tussen witte, bruine, scharrel, legbatterij (welke idioot heeft bepaald dat dit immoreel is? Net alsof kippen emoties hebben), ronde, ovale en degene met nog veren eraan vast. Het brood is altijd op, omdat iedereen zo nodig 20 sneetjes brood per dag moet eten, het liefst met kaas. De cassieres zijn te jong en te onervaren en altijd chagrijnig. Laat die mensen een fatsoenlijke opleiding genieten zodat de 50+'ers die verplicht moeten solliciteren die baan kunnen doen.
Nederland is veel te klein. Om de 2 huizen zie je een Siamese Tweeling-huis waar 3 gezinnen opgepakt zitten, met ieder 5 koters die toch geen toekomst hebben. De oudste zit geheid in de Wahjong, want dat is o zo makkelijk. Hoezo werken? De werkenden betalen toch wel voor je. Moeders trekt een gigantische allimentatie van paps die probeert rond te komen omdat hij meer dan 1000e per maand kwijt is aan een stel parasitaire mensjes die hij toch niet mag zien van de rechter.
De steden zijn te klein -onze hoofdstad heeft niet eens 1 miljoen inwoners-, de wegen zijn te smal, de afslagen te frequent waardoor je elke 300 meter op de autobaan moet afremmen voor uitvoegende auto's, de files zijn te lang, de parkeervakken zijn recht gemaakt ipv diagonaal (wat je veel in andere landen ziet) waardoor parkeren te onnodig lastig wordt gemaakt en de parkeerplaatsen zijn ook nog eens te duur.
Dat moet ook wel, want door al die parkeerschade jaarlijks komen de autoverzekeringen niet rond zonder wat verkapte belastinggelden.
De mensen klagen altijd over het feit dat het weer zuigt. No shit, we hebben al 10000 jaar hetzelfde klimaat, blijf nog maar lekker een extra 10000 jaar doorzeiken dat het weer zuigt. En is er dan een keer een verdwaalde zonnestraal dan pakken we met z'n allen het openbaar vervoer naar het strand, of je auto over de veel te smalle wegen waar gigantische files staan. Hoe het ook zij, je komt toch wel te laat, want de treinen rijden nooit op tijd en de bussen wil je ontwijken omdat die onveilig zijn door Marokkaans tuig. Als beloning voor de staat dat je milieubewust kiest word je elk jaar vriendelijk verzocht 5% meer te betalen voor een kaartje
dat slechts een uur geldig is. Heb je een kortingskaart dan heb je mazzel, behalve als je voor 9 uur wilt reizen want dan is het niet geldig. Slim bedacht, de volle pond vragen tijdens de spits. Ben je eenmaal op het strand dan kun je je benen niet strekken omdat het zo druk is. Druk met 90% lelijke, bleke, dikke en veel te lange mensen, de gemiddelde Nederlander zeg maar. Tijd voor de slippers! Natuurlijk niet, die kun je ook gewoon naar een restaurant dragen joh, het liefst in een afritsbare driekwart broek en een koddig T-shirtje met korte mouwen.
Thuis gekomen zet je je TV aan om te zien dat het aanbod om te huilen is. Elk programma waarin enigszins niet Nederlands wordt gesproken is wel ok. Zo gauw ik één van die pseudointellectuele, maar niet minder arrogante Nederlandse acteurs zie wordt mijn kut zo droog als een woestijn. Waarom die mensen betaald krijgen om zulke wanprestaties te leveren is een groot raadsel. Waarschijnlijk vloeit dat voort uit een groot minderwaardigheidscomplex tegenover andere landen. Doe je je TV uit om naar bed te gaan dan word je wakker gehouden door 8 jarige relnichten die de straten onveilig maken. Ze erop aanspreken heeft toch geen zin, omdat ze geen Nederlands verstaan.
En deze hele ellende wordt 'geregeld' door een stelletje omhooggevallen vakkenvullers met pakken aan die wij ministers noemen. Met als hoofd ons aller dierbare JP Balkenende die pas op z'n 40ste voor het eerst z'n eikel onder z'n voorhuid vandaan toverde 'maar dat is gevoelig'. Laat hij een keer zijn gezicht zien, dan is zijn retoriek net zo bedroevend als zijn seksleven. De belangrijkste persoon van dit land (op Bea na) en tóch zo'n watje. Typerend voor Nederland zoals ik die hier boven heb beschreven.
I feel kinda Locrian today