OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Leuk YPPY, een echt vriendinnetje! Grappig.
Dat is hier echt nog niet aan de orde, Meike speelt wel naast een ander maar nog niet met.
Gister kwam ze trouwens weer uit de psz met het verhaal dat hetzelfde kindje nu aan haar haren had getrokken....pfff, ik had net sochtends tegen de juf gezegd of ze erop wilden letten. Dat kind is ook gewoon een pestkop, ik zag gister toen ik binnenkwam ook al dat ze een ander kindje aan het plagen was. Ik zeg steeds tegen Meike dat ze het maar tegen de juf moet zeggen als dat kindje haar plaagt. Maar mijn vriend is inmiddels op het ram-maar-terug punt beland...maar dat is ook geen oplossing natuurlijk.
Fijn joh Deepfreeze, dat hij wat van je loskomt. is voor jezelf ook een stuk leuker zo.
Was ook wel benieuwd naar Kim....
Dat is hier echt nog niet aan de orde, Meike speelt wel naast een ander maar nog niet met.
Gister kwam ze trouwens weer uit de psz met het verhaal dat hetzelfde kindje nu aan haar haren had getrokken....pfff, ik had net sochtends tegen de juf gezegd of ze erop wilden letten. Dat kind is ook gewoon een pestkop, ik zag gister toen ik binnenkwam ook al dat ze een ander kindje aan het plagen was. Ik zeg steeds tegen Meike dat ze het maar tegen de juf moet zeggen als dat kindje haar plaagt. Maar mijn vriend is inmiddels op het ram-maar-terug punt beland...maar dat is ook geen oplossing natuurlijk.
Fijn joh Deepfreeze, dat hij wat van je loskomt. is voor jezelf ook een stuk leuker zo.
Was ook wel benieuwd naar Kim....
wie met beide benen op de grond blijft staan....komt niet ver
Nou, het is gelukt. Maar de weg ernaartoe was best zwaar.
In het ziekenhuis praatjes genoeg, koffertje erbij met kapje etc. Kim wist heel wat te vertellen over wat er ging gebeuren. Na een tijdje zetpil en een spuitje met iets wat met een "d" begint. Alleen wilde ze dat niet en kotste het grootste deel eruit.
Eventjes wachten en toen aan de beurt. Ik moest haar tillen, ze wilde niet in bed. Prima. Toen waren we er. Djeez moest mee van Kim. Hij trok het pak ed aan. Kim werd wild. Ik wil niet, kom we gaan naar huis, etc. Schoppen, slaan, gillen, in mij klimmen. Toen toch mee met Djeez en co. Ik moest buiten wachten. Ik hoorde haar op de gang zelfs nog schreeuwen. Op een gegeven moment werd ik erbij geroepen. Ik kreeg een jas, muts en dingen over de schoenen aan. Het duurde even, maar ik kreeg haar kalm. Ik ging mee naar binnen voor de narcose. Samen rijden in het bed. Kim op de tafel en ik ernaast staan. Ze lieten de ballon zien en het kapje. Kim werd weer nerveus. Snel het kapje erbij en tegen Kim praten ze mocht de ballon opblazen. Wilde ze niet. Met veel praten afleiden, handje vast en rugje aaien viel ze in slaap. Gelukkig zag het er niet heel eng uit. Dus wel rustig de narcose in gegaan. Na een klein half uurtje werden we geroepen. Ik ging weer heen en ze was aardig helder. Terug naar beneden werd ze al huileriger. Ze heeft zo'n 2 uur bij mij op schoot gezeten en veel gehuild. Erg zielig. Ze wilde niks drinken, ook geen waterijsje. Op een gegeven moment nam een verpleegkundige het over. Wij gingen op de gang wachten. Toen lukt het eindelijk. Ze had nog wat slijm en bloed opgehoest en toen een pakje drinken leeg gedronken. Gelukkig maar! Nu mochten we naar huis. En toen we weg mochten kreeg ze ineens praatjes voor 10. Ze leefde helemaal op. Bij opa en oma Tyler de fles gegeven, Kim beetje gespeeld, af en toe wat pijn en 1,5 pakje leeggedronken. We moeten in de gaten houden dat ze goed drinkt en geen koorts krijgt.
Ze slaapt nu.
Ik vond het gedeelte voor en na de narcose wel heftig. Maar het is gelukt, er zijn wel 2 kiezen getrokken.
In het ziekenhuis praatjes genoeg, koffertje erbij met kapje etc. Kim wist heel wat te vertellen over wat er ging gebeuren. Na een tijdje zetpil en een spuitje met iets wat met een "d" begint. Alleen wilde ze dat niet en kotste het grootste deel eruit.
Eventjes wachten en toen aan de beurt. Ik moest haar tillen, ze wilde niet in bed. Prima. Toen waren we er. Djeez moest mee van Kim. Hij trok het pak ed aan. Kim werd wild. Ik wil niet, kom we gaan naar huis, etc. Schoppen, slaan, gillen, in mij klimmen. Toen toch mee met Djeez en co. Ik moest buiten wachten. Ik hoorde haar op de gang zelfs nog schreeuwen. Op een gegeven moment werd ik erbij geroepen. Ik kreeg een jas, muts en dingen over de schoenen aan. Het duurde even, maar ik kreeg haar kalm. Ik ging mee naar binnen voor de narcose. Samen rijden in het bed. Kim op de tafel en ik ernaast staan. Ze lieten de ballon zien en het kapje. Kim werd weer nerveus. Snel het kapje erbij en tegen Kim praten ze mocht de ballon opblazen. Wilde ze niet. Met veel praten afleiden, handje vast en rugje aaien viel ze in slaap. Gelukkig zag het er niet heel eng uit. Dus wel rustig de narcose in gegaan. Na een klein half uurtje werden we geroepen. Ik ging weer heen en ze was aardig helder. Terug naar beneden werd ze al huileriger. Ze heeft zo'n 2 uur bij mij op schoot gezeten en veel gehuild. Erg zielig. Ze wilde niks drinken, ook geen waterijsje. Op een gegeven moment nam een verpleegkundige het over. Wij gingen op de gang wachten. Toen lukt het eindelijk. Ze had nog wat slijm en bloed opgehoest en toen een pakje drinken leeg gedronken. Gelukkig maar! Nu mochten we naar huis. En toen we weg mochten kreeg ze ineens praatjes voor 10. Ze leefde helemaal op. Bij opa en oma Tyler de fles gegeven, Kim beetje gespeeld, af en toe wat pijn en 1,5 pakje leeggedronken. We moeten in de gaten houden dat ze goed drinkt en geen koorts krijgt.
Ze slaapt nu.
Ik vond het gedeelte voor en na de narcose wel heftig. Maar het is gelukt, er zijn wel 2 kiezen getrokken.
Wat goed van Kim! En uiteraard een 
voor hoe het ondanks het huilen zo goed is gegaan. Super! Hopelijk snel pijnvrij.
En spelende vriendjes en vriendinnetjes
Nog een beterschapswens voor de zieken.
Hier gaat het allemaal zijn gangetje. Ze is helaas snotverkouden, maar doet het - met uitzondering van slapen - ontzettend lekker. Ze is lief, ontdeugend, een spookje, een boef en vooral een grote kwebbelkont.
voor hoe het ondanks het huilen zo goed is gegaan. Super! Hopelijk snel pijnvrij.En spelende vriendjes en vriendinnetjes
Nog een beterschapswens voor de zieken.
Hier gaat het allemaal zijn gangetje. Ze is helaas snotverkouden, maar doet het - met uitzondering van slapen - ontzettend lekker. Ze is lief, ontdeugend, een spookje, een boef en vooral een grote kwebbelkont.
