[OUD SC] Waar we stilstaan

Nou, in ieder geval goed nieuws dat Remco buiten levensgevaar is. Maar wat een nachtmerrie is dit zeg.....

Snakelady heel veel sterkte!

Oh, gelukkig inderdaad buiten levensgevaar! Dat is één. Poeh hee, wat is dit heftig en wat ben ik blij met dit eerste heel belangrijke goede nieuws.

Heel veel sterkte nog altijd, ik duim voor jullie.

quote:

Op maandag 28 september 2009 09:38 schreef pinquit het volgende:
voor mensen die binnenstormen en denken wtf?:
[..]

Dat is klote (misschien niet de juiste woordkeuze nu maar ik wist even niets anders).
Sterkte

Buiten levensgevaar dat is al een stap in de goede richting. Maar wat heftig zeg, getsie . Sterkte.

Mag ik tussendoor eens een vraag stellen?
Ik zou er wel een apart topic voor willen openen, maar met de TT of het onderwerp dat ik in gedachten heb ben ik bang dat ik half KLB en half ONZ dan over OUD af roep, dus vandaar ees hier wat meningen/suggesties peilen.

Wanneer kan je jou wat verwachten van je kindje?
Hoe bedoel ik dat? Nu net ging ik Oscar en Sasha naar bed brengen en Sasha wilde erbij zitten, dus die bovenop de commode getilt ook, maar hij zat constant overal aan. Op zich geen ramp, maar wel als hij met zijn vingers bijna in de poepluier van Oscar zit. Dus 'Nee Sasha, afblijven´. Handjes weghalen.
Maar na 3 keer ben ik daar wel klaar mee, dus ik tilde hem van de commode af 'Als jij niet af kan blijven, dan moet je maar op de grond'.
Groot drama uiteraard! Bij! Bij! Bij!
Ok... kom er dan maar weer bij. Om vervolgens meteen weer overal met zijn handjes aan te gaan zitten.

Nu snap ik best dat dat laatste begrijpelijk is, alles is spannend en ik kan me ook voorstellen dat het lastig is voor hem om te 'onthouden' wat er ook al weer allemaal niet mocht.

Maar op het moment dat ik Nee zeg, en dat dan 3 keer, ben ik dan te streng als ik dan verwacht dat een kindje van 20 maanden dat dan ook begrijpt? Zoals hij heel verdrietig ging huilen toen ik hem op de grond zette was het net of ik hem zeer groot onrecht aan deed, alsof hij geen idee had waarom ik dat nou deed...

_{Hij is bezig met kiezen krijgen en daarnaast begint hij door te krijgen dat hij de aandacht moet delen en is hij me vreselijk aan het uitdagen en ik merk dat ik het lastig vind om daarmee om te gaan. Als je soms zijn boevenkoppie ziet voelt het net alsof hij me express aan het pesten is. En dat is vast ook wel zo, om me uit te testen, maar uit ondeugd, niet uit valsigheid. Maar soms voelt het wel zo...}

[ Bericht 34% gewijzigd door BE op 28-09-2009 20:36:53 ]

BE, lastig is dat. Maar wel een goede vraag
Ik denk dat Sara een jaar of 2 was toen we echt heel actief en bewust omgingen met wat wel en niet mag. Natuurlijk deden we dat ervoor ook, maar dit was het moment waarop we haar bij niet-luisteren ergens anders neer gingen zetten. Dus echt een soort 'straf'. En dan geen minuten lang, eerder een halve minuut.
Al snel merkten we dat ze beter ging luisteren.
Nu ze 4 is, gaat ze op de gang als ze niet wil luisteren. Ze weet het dondersgoed en ze moet er blijven staan tot ze zich weer normaal kan gedragen (meestal binnen 5 minuten).
Dit werkt voor ons het beste.
Sasha is nog vrij jong, maar het is moeilijk om te bepalen wanneer je nou op die manier iets van je kind kan verwachten. Het ligt ook heel erg aan de omstandigheden. Bij jullie is er net een nieuw kindje, waardoor Sasha zich misschien iets achtergesteld voelt? Wat vind je er zelf van? Denk je dat hij daadwerkelijk al snapt wat hij wel kan en niet kan doen? Want in dat geval lijkt het me een goed moment om hier actief mee aan de slag te gaan, op jouw manier.

Ik vraag me dit ook regelmatig af BE, vind het soms ook erg lastig omdat ze vaak wel lijkt te begrijpen dat iets niet mag, maar als ze dan zo'n zielig koppie trekt en begint te huilen dan twijfel ik of dat wel echt zo is en ik mischien te streng ben. Erg lastig soms

Vanaf wanneer je dus kan verwachten dat ze je begrijpen en luisteren?
Tja, als ik vraag aan Jen; mag mama ook een chipje? Dan krijg ik dat ook. Dat begrijpt ze dus.
Maar als ze iets niet mag, wat mama wel doet, is dat veel moeilijker. Op deze leeftijd kopiëren ze gedrag, dus als jij een poepbroek verschoont willen ze je graag nadoen of in elk geval meedoen.

Hier heb je eigenlijk niets aan hč?

quote:

Op maandag 28 september 2009 20:31 schreef Brighteyes het volgende:
Mag ik tussendoor eens een vraag stellen?
[..]

Nouuuu, omdat jij het bent
Ik kan jou nog geen advies geven Maar ik zou zeggen 'volg je gevoel".

Ik zet Jen ook weg van de situatie. Dat heeft altijd een driftbui tot gevolg. Maar ze mag nu eenmaal niet alles.

Van wat ik heb begrepen, van de ontwikkelingspsych. van Eva, is dat ze je horen, je begrijpen ENNNNN gelijk weer vergeten
Echt hopeloos frustrerend maar het feit dat iets niet mag kunnen ze gewoon niet zo lang vasthouden, daarvoor zijn die impulsen om ergens aan te zitten te sterk.
Als je het dan weer verbiedt is het "owja!' om het vervolgens weer te vergeten
Als ik het goed heb onthouden kunnen ze pas rond 4 jaar echt oorzaak en gevolg koppelen, en ook onthouden (door jarenlange inprenting) dat iets niet mag.

quote:

Op maandag 28 september 2009 20:43 schreef Lois het volgende:
Van wat ik heb begrepen, van de ontwikkelingspsych. van Eva, is dat ze je horen, je begrijpen ENNNNN gelijk weer vergeten

Zo ben ik nog steeds

Dank je lois!

Ohh! Opgelucht, Meneer Snake is buiten levensgevaar

Ziggo klapte er naúúrlijk uit vandaag _{maar ze gaan me wel 21 euro vergoeden aan belkosten, malloten bij ziggo}

quote:

Op maandag 28 september 2009 20:45 schreef Juup© het volgende:

[..]

Zo ben ik nog steeds

Klopt goed want dat is een stevig kenmerk van autisme Eva kan het ook maar niet onthouden....

quote:

Op maandag 28 september 2009 20:36 schreef freecell het volgende:
Heuj, Be Nou doe ik een post in het niets!

Niet meer, sorry. Ik was aan het twijfelkonten.

Even verder lezen...

Ze begrijpen jouw "nee" maar ze onthouden het niet. En dat is vooral voor mama (en papa) zeer frustrerend.

Helaas voor jou kun je dus echt niet verwachten dat hij netjes blijft zitten en zijn handjes thuis houdt. Kun je hem niet laten "helpen" op zo'n moment? Geef hem iets in zijn handen dat hij wčl vast mag houden (luier, kleertjes, wat dan ook) en prijs hem dat hij zo goed helpt. Zo geef je hem iets te doen en hij krijgt positieve aandacht

Snakelady en Wat zullen jullie ontzettend geschrokken zijn en een heel spannende tijd al achter de rug hebben Ook namens mij veel sterkte en beterschap gewenst.
Toen Juup het mij vertelde was ik echt even geshockeerd...het zal je maar overkomen zeg, wat gruwelijk...!

pfff buiten levensgevaar is al een heel belangrijke stap!
Op naar een voorspoedig en goed herstel, nogmaals heel veel sterkte voor jullie

Thanks Lois!

'Straffen' doen we hier ook in de zin van dat we Sasha dan op zijn stoel zetten voor 10 tellen. We tellen dan bewust hardop, want anders snapt hij er sowieso helemaal niets van.
Maar hij vindt het een prachtig spelletje, van de week ging hij zelfs mee tellen... hoorde ik ineens 'at, nese, die'
Maar zo af en toe gaat hij dan met zijn handjes in de plant zitten rommelen die er naast staat met ondertussen de boevigste blik op zijn koppie naar mij toe van 'zie eens wat ik doe!!!' Echt heel erg...

Wat ik er zelf van vind Fuente? Ehm... Ik vind mezelf een vreselijk strenge en bozige moeder de laatste dagen. Hij was altijd zo lief en ik merk dat ik het lastig vind om met dat echte hele ondeugende om te gaan.
Ik vind nl. wel dat ik er nu iets mee moet en leg dus ook gerust Oscar weg ook al zit ik de fles te geven om Sasha te corrigeren, want anders is het einde volgens mij zoek.
Maar ik vraag me dus af of ik niet veel te streng ben.
Ik complimenteer me suf als hij uiteindelijk doet wat ik vraag (Niet de schuur in, naar binnen (en hem dan aan de hand mee naar binnen nemen) en dan als hij binnen is overladen met 'Dank je wel, grote jongen!') maar ook dat lijkt geen zoden aan de dijk te zetten.

Maar goed, mss verwacht ik dus ook wel al veel te veel van dat kleine mannetje..