9/11 Acht jaar later

quote:

Op vrijdag 11 september 2009 22:38 schreef Hukkie het volgende:

[..]

Jawel, ik moest ook gelijk aan Berlusconi denken, maar dat is pas echt een clown (in negatief opzicht), Bush is gewoon een gezellige vent. Dus eigenlijk wilde ik die vergelijking niet maken.

quote:

Op vrijdag 11 september 2009 22:41 schreef Whiskey_Tango het volgende:

[..]

Ah dat is waar, maar Bush heeft ook wel wat van die Berlusconi slippertjes gehad, (Merkel bijvoorbeeld) maar verder inderdaad heeft Bush nog wat meer 'boeren-gezelligheid' dan snobisme.

Wat dat betreft jammer dat Bush zo famous is, zou graag keer willen barbecueën met die kerel

quote:

Ik vind het billijk als er argumenten worden opgeworpen dat er misbruik van de aanslagen wordt gemaakt tov bijv. Irak , maar voor de rest kan ik niet anders als het stokpaardje van stal halen :
zie BNW.

quote:

Op vrijdag 11 september 2009 15:33 schreef Whiskey_Tango het volgende:
Ziehier hoe een topic voor de nagedachtenis aan duizenden onschuldige New Yorkers en wereldburgers weer is verbasterd tot een "eigen schuld dikke bult, westen verdient het" topic.

Schande.

quote:

Op vrijdag 11 september 2009 23:01 schreef Mutant01 het volgende:

[..]

Was jij niet dezelfde persoon die in een ander topic hele regio's wilde wegvagen.

quote:

Op vrijdag 11 september 2009 23:07 schreef ouderejongere het volgende:
Over Londen (7/7/05 ?): de aanslagen vonden plaats met de meeste camera's, geen enkele heeft de vermeende explosies gefilmd. De aanslagen waren op 1 bus na allemaal ondergronds, waardoor niemand ze werkelijk gezien heeft.
Wel moet ik de Engelsen prijzen: de NOS zond die dag een avondvullend programma uit met deskundigen en mensen vanuit het 'rampgebied' terwijl de BBC om 18:00 verder ging met de geplande programmering.

quote:

Op vrijdag 11 september 2009 23:23 schreef ouderejongere het volgende:
In Londen kan je nog geen brood kopen zonder gefilmd te worden. Toch waren er alleen beelden bij een ingang van een metrostation van een paar toeristen met rugzakken.

quote:

Op zaterdag 12 september 2009 00:36 schreef Guanabana het volgende:
Ik vind 9/11 nog steeds het ergste wat ik in mijn leven 'meegemaakt heb'. Vind de documentaire dan ook erg heftig, met al die amateurbeelden van mensen die uit de gebouwen springen, etc.

quote:

Op zaterdag 12 september 2009 00:54 schreef Meh7 het volgende:
En in de tussentijd zijn er 50x zoveel slachtoffers gemaakt.

quote:

Op zaterdag 12 september 2009 00:55 schreef Whiskey_Tango het volgende:

[..]

Om de woorden van sommige idioten hier maar te citeren: "What goes around comes around".

quote:

Op zaterdag 12 september 2009 01:04 schreef Meh7 het volgende:

[..]

Ga je hier ook aan denken als er weer een soldaat sneuvelt in Afghanistan?

quote:

Op zaterdag 12 september 2009 01:05 schreef Whiskey_Tango het volgende:

[..]

Nee, onze soldaten daar zijn een reactie op een actie.

quote:

Op zaterdag 12 september 2009 01:06 schreef Meh7 het volgende:

[..]

Dat is ook het tegenargument.

quote:

Explaining 9/11 to a Muslim Child

By Moina Noor

Recently on the morning drive to school my 8-year-old son asked me a question I’ve been dreading since he was a baby, “Mom, what happened on 9/11?”

Mass murder is impossible to explain to yourself, let alone a child. But how do I, as a parent, explain the slaughter of innocent people in the name of a religion that I am trying to pass on to my boy?

Bilal was just 8 months old when September 11 happened. He was just starting to crawl and put everything in sight into his mouth, and I remember having to peel my gaze away from the television screen and remind myself to keep a watchful eye on where he lay nearby.

After Bilal was born I viewed everything — especially current events — through the lens of parenthood. I knew the world had changed irreparably on 9/11, and while I mourned the innocent and raged against my crazy coreligionists, my nagging anxiety was for my son.

Even in those early surreal hours after the attacks when images of towers falling and long-bearded men in caves flooded the television screen, I knew that Bilal’s childhood would not be like mine.

When I was growing up in suburban Connecticut few people knew much about Muslims, let alone cared. My parents and their friends would gather in community rooms or church basements for our version of Sunday school. They were devout but weren’t necessarily interested in teaching their neighbors about Islam. We were few in number and invisible.

After 9/11, the spotlight was aimed at Muslims everywhere, especially here in America. Like many Muslims, I felt the need to defend my religious identity. I threw myself into all things Muslim, and explained and explained: “We are like you. Islam is peaceful. Complex sociopolitical factors create lunatics who kill people. Please don’t judge a billion people by a few bad apples.”

I hung tightly to my spiritual rope. I could not let go of a faith has given me and my family comfort and solace for generations.

Since 9/11, I’ve worried how Bilal would feel about his identity as a Muslim living in America. A survey conducted by the Pew Forum on Religion and Public Life appeared in 2007 stating that 35 percent of respondents had an unfavorable opinion about Islam. Could one of those 3 in 10 people be Bilal’s teacher or soccer coach?

Over the past eight years I’ve read about Muslims being deported and pulled off airplanes and mosques being vandalized. My sister, a former middle school teacher in Brooklyn, heard kids taunt a Muslim student on the playground, calling him a terrorist. And even though I fear the possibility of discrimination for Bilal, what I fear most of all is that the din of Islamophobia will rob my son of self-respect and confidence.

So just as I became an activist, I became a proactive Muslim mommy. When Bilal was a preschooler, I took him to Muslim playgroups, organized activities in Ramadan and bought him board books about the Prophet Muhammed. I pushed him in his stroller at peace walks and brought him to interfaith events. These days, I organize local Islamic school classes and give talks about the Hajj at his elementary school. My husband and I read him books about Islamic contributions to math and science.

Over the years, I’ve tried to protect my son from any negative associations made with Islam. I’ve developed lightening quick reflexes — the second I hear a story about suicide bombers or terrorists on the radio, I switch to a pop music station. I’ve made my husband limit his CNN time to after the kids go to sleep. I don’t want to have to answer the question, “Mom, what is the ‘threat of radical Islamic extremism?’ ”

For me, the thought of talking to Bilal about terrorism is a bit like talking about sex for the first time. It is awkward and difficult I’m just not sure how much a child his age is ready to hear.

This year 9/11 falls during Ramadan, the Muslim holy month of fasting. I made Bilal watch President Obama’s five minute long “Ramadan Message to Muslims” on the Internet. President Obama spoke with respect, knowledge and a sense optimism to Muslims around the world. He found the speech interesting but nothing out of the ordinary. For Bilal, who is just starting to become conscious of a world bigger than our front yard, there is no “clash of civilizations”.

Bilal is proud to tell others that he was named after “the Prophet’s best friend,” an African Muslim with a beautiful voice who gave the first call to prayer. He is also a Cub Scout who has learned how to fold the American flag.

I did try and answer Bilal’s question. I relayed the day’s events in broad cartoonish strokes: bad guys attack, buildings collapse. Don’t worry, I assured him, we’ll get the bad guys so they won’t do it again. As I looked at Bilal in the rearview mirror, I explained that good and bad exists in every group, even your own. I think he understands.

quote:

Op vrijdag 11 september 2009 19:32 schreef ron1872 het volgende:

[..]

Ik mag toch aannemen dat je op de hoogte bent dat deze verklaring is afgelegd na jarenlange martelingen op Guantanamo Bay en dat hij verschenen is voor een militair tribunaal op die basis? Daar is geen civiele rechtspraak of media aan te pas geweest. In hoeverre is een onder druk afgelegde verklaring dan nog betrouwbaar? Zelfs beelden ontbreken volledig.
[..]

Probeer maar eens uit te leggen hoe het mogelijk is dat er op die morgen gedurende bijna twee uur vier gekaapte vliegtuigen hebben kunnen rondvliegen zonder aktie van de Amerikaanse luchtmacht?

quote:

Op zaterdag 12 september 2009 02:39 schreef hans3000 het volgende:
http://parenting.blogs.ny(...)1-to-a-muslim-child/

quote:

Op vrijdag 11 september 2009 15:53 schreef Whiskey_Tango het volgende:

[..]

Mensen die lullen zoals jou die praten alleen maar extra bommen op het Midden-Oosten goed, want je schopt tegen de zere been van de mensen aan waar de macht ligt. Daarnaast vind ik het VRESELIJK disrespectvol om zo te praten over deze mensen en in deze context in dit topic.

En als je dan toch zo graag wilt praten over de machtsverhoudingen en ethiek in dit topic, want het is toch al verkracht door deze woorden, dan wil ik graag kwijt dat ze van mij die hele zandbak in de hens mogen zetten, inclusief man vrouw en kind, want de mensen in het WTC werden ook niet gespaard.

Hard toeslaan, geen genade, en geen medelijden.

quote:

Op vrijdag 11 september 2009 16:45 schreef Whiskey_Tango het volgende:

[..]

Ja want de Verenigde Staten heeft in Arabische landen voor de lol een paar duizend burgers in een kantoorgebouw opgeblazen, puur omdat het kan .