Tegenwoordig lijken mensen de helft van hun leven door een lens te beleven. Bij het minste of geringste wordt de magere camera van de mobiele telefoon tevoorschijn getoverd, om zomaar allerlei waardeloze gebeurtenissen vast te leggen! Voor het thuisfront?? Of erger nog; ze plaatsen het massaal op youtube, waardoor 85% van het aanbod (van deze, op zich fantastische, site) pure bagger is. Zowel kwalitatief, maar met name ook kwantitatief.
Laatst was ik een van de gelukkige gasten bij Macy Gray in Paradiso. Super om erbij te zijn, zou je zo denken en dat vond de meneer naast mij ook. Dacht ik. Bij de eerste concerttonen (voorprogramma), greep meneer al rap naar zijn telefoon, om het event vast te leggen. Toen dacht ik al; 'Whatever dude, 't is maar het voorprogramma hoor. Hoe vaak wil je dit thuis nog zien??' Maar toen ik om me heen keek, bleek hij niet de enige! Half Paradiso hield krampachtig de telefoontjes in de lucht

!
Het werd van kwaad tot erger. Miss Gray kwam op en meneer naast mij heeft zijn camera niet meer weggelegd! Van elke stap, pas, draai of glimlach werden of een filmpje, maar beter nog, zo veel mogelijk foto's gemaakt. Hij heeft letterlijk het
gehele concert gevolgd via het beeldscherm op zijn telefoon! 't Was het kaartje vast wel waard

.
Uiteraard moet ik eerlijk bekennen, dat het af en toe heel leuk is om een eigen gemaakte foto of film te hebben van iets waar je bij bent geweest. Gewoon als souvenir, of herinnering. Maar mensen weten van geen ophouden! Het gaat zelfs zo ver met deze camerafetisch dat somigen het zelfs belangrijker vinden een moment beeldmatig vast te leggen, dan om iemands leven te redden!
Klacht:
- mensen die non-stop alles filmen
- camera's in mobiele telefoons
Als kunst volmaakt is, is de wereld overbodig.
Wees wie je bent, maar accepteer ook anderen!