Ik was in Maastricht, zat op een terrasje op het vrijthof (dit was al vorige week donderdag). Na een tijdje zat ik een beetje om mij heen te kijken. Zit aan het tafeltje naast de onze opeens Maikuuul!
Ik kijk nog een paar keer en volgens mij was het hem echt. Van mijn ene tafelgenootje wist ik zeker dat ze maikuuul niet zou kennen en mijn andere tafelgenootje was net even naar de wc. Toen hij terugkwam vroeg ik zodra hij ging zitten "Hey, is dat Michael?" en hij zegt meteen "Ja. Ja, volgens mij wel". Hij zat met zijn hoofd in de richting van het tafeltje van Maikuuul en had Maikuuul dus allang gespot voor hij naar de WC ging, maar hij had het niet durven zeggen!
Ik vroeg me af of het echt Maikuuul was maar het moest wel zo zijn, zo concludeerden mijn maat en ik, we waren tenslotte in Maastricht! Wat moesten we doen? Ik stelde voor met hem te gaan praten maar mijn maat zei dat ik het niet moest doen. Dat hij dan weg zou lopen en zou doen of hij me niet kende. Ik besloot nog even af te wachten want Maikuuul maakte tenslotte nog geen aanstalte om weg te gaan.
Op een gegeven moment was het tijd voor mijn maat om te gaan; we hadden onze pinten van Duits formaat leeg en hij had een andere afspraak. Ik en mijn andere tafelgenote bleven nog even zitten of zouden ergens anders nog een biertje drinken. Ik zei tegen mijn maat "het is nu of nooit" maar hij koos er voor snel weg te lopen op het moment dat ik opstond om Michael te benaderen.
"Mag ik iets vragen, klopt het dat jij Michael bent?" vroeg ik. Maikuuul werd een beetje rood maar moest wel hard lachen. Ik stak hem mijn hand toe die hij aannam "Echt tof om je te ontmoeten" zei ik "je bent echt een koning" en ik gaf hem een boks.
Aangezien Maikuuul mij zeker niet zou kennen, ook niet van username, want ik ben maar een recreatieve fokker met slechts enkele topics op mijn naam (mijn maat heeft zelfs helemaal geen account, hij lurkt alleen mee), besloot ik het hierbij te laten, en trok mij terug naar mijn tafeltje.
Maar daar bleef het niet bij. Een van Maikuuuls tafelgenoten vroeg "Mag ik vragen hoe je Michael kent?". Ik wou Maikuuul niet voor zijn tafelgenoten in verlegenheid brengen door het uit te leggen. Het zou geen pas geven een bekende Nederlander die er voor kiest even in de anonimiteit te verkeren juist dan in het voetlicht te plaatsen: "Hij is een bekende Nederlander, iedereen kent hem". "Hoezo waarvan dan?". "Vraag het hem zelf.", ik bleef discreet.
"Hij zegt dat hij het zelf ook niet weet" bleef de tafelgenoot aandringen. "Ja hij weet het echt niet", voegde de andere tafelgenoot er aan toe." "Hij weet het heus wel" zei ik lachend.
En daarbij moest Maikuuul, bescheiden als hij probeerde te zijn, toch bekennen dat hij wel wist, waardoor ik hem kende, al hadden we geen van beiden een woord over fok gerept.
Mijn tafelgenote wou binnen gaan zitten omdat het buiten koud was dus we vertrokken.
Klacht: Maikuuul in verlegenheid gebracht bij zijn tafelgenoten terwijl dit niet mijn bedoeling was