Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders deeltje 83

quote:

Op dinsdag 1 september 2009 21:04 schreef Kleurdoos het volgende:
t is echt een enorme homp (700 gram dus) ik heb ook een foto van dat ie nog in de vliezen zit..ook apart om te zien

en ik dacht, laat ik m wat vrolijker voor je maken als aanstaande bevalster

Haha, dank voor je inlevingsvermogen!

tessie, dat is het ook, het is zoeken. En ongetwijfeld gaan we het hier net zo goed uitvinden als andere ouders. En ik wil er ook neit over klagen, hoor, want het is me allemaal niets te veel. Met alle liefde zorg ik voor mijn meisje en voed ik haar en troost ik haar, maar het was wel even fijn om bevestigd te krijgen dat ze best veel vraagt en dat het best wel eens zwaar kan voelen.

Fijn dat jullie dat stukje gebruiksaanwijzing van Graeme gevonden hebben!

Ik las ook ergens dat een paar moeders hun eigen kindjes aanpakten tijdens de bevalling, zelf eruit trekken
dat wil ik bij een eventuele volgende ook wel

Yup, dat deed ik ook. Helemaal per ongeluk. Ik zag hem tussen mijn benen en dook meteen naar voren om hem te pakken. Gek, ik had dat niet bedacht van te voren.

Oh ja, dat lijkt mij ook wel mooi ja! Een vriendin van mij had dat ook gedaan.
Maar ja, toen ik aan het bevallen was, had ik eigenlijk niet eens door dat er uiteindelijk een baby uit zou komen, en hij werd er met die vacuumpomp zo snel uitgetrokken... dus ja, was niet echt gelegenheid voor Volgende x beter

quote:

Op dinsdag 1 september 2009 21:12 schreef Kleurdoos het volgende:
Ik las ook ergens dat een paar moeders hun eigen kindjes aanpakten tijdens de bevalling, zelf eruit trekken
dat wil ik bij een eventuele volgende ook wel

Ze boden mij ook die mogelijkheid deze keer en het enige dat ik zei was: Haal hem eruit, nu!!!!!!

Het leek me altijd heel mooi om te doen, maar ik was zo moe, had zoveel pijn, was het zo zat...

Ik heb Senna aangepakt, en ik vond het geweldig Zo bijzonder dat ik de eerste was die haar echt vast had

quote:

Op dinsdag 1 september 2009 21:31 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Ze boden mij ook die mogelijkheid deze keer en het enige dat ik zei was: Haal hem eruit, nu!!!!!!

Het leek me altijd heel mooi om te doen, maar ik was zo moe, had zoveel pijn, was het zo zat...

Ik weet ook niet hoe ik er dan aan toe zal zijn hoor..Bij Elin wist ik iig niet dat het een optie was dus ik bleef maar braaf liggen. Maar ik zal er wel aan denken een volgende keer

Bij beide werd me gevraagd of ik de placenta wilde zien. Beide keren zei ik: "Neuh, hoeft niet" en beide keren kreeg ik hem gewoon onder m'n neus geduwd. En toch, twee verschillende ziekenhuizen, dus daar lag het niet aan. Je móet gewoon kijken, of je nou wil of niet.

Ik had gisteravond een schuldgevoel.... Joep was om 20.00 lekker wakker: lachen, kletsen en ik was zooo moe en had hoofdpijn. Om 20.30 heeft papa het overgenomen en ben ik in bed gaan liggen en ik vond het gewoon stom van mezelf dat ik me er schuldig over voelde.

daar hoef je je toch niet schuldig over te voelen seilram... je bent niet alleen moeder, je bent ook nog gewoon mens!

quote:

Op woensdag 2 september 2009 09:40 schreef Vicky het volgende:
daar hoef je je toch niet schuldig over te voelen seilram... je bent niet alleen moeder, je bent ook nog gewoon mens!

Ja, ik vond het zelf ook stom Vicky, maar ik voelde me echt rot. Hij zat zo lief te lachen naar me en bij mij kon er even geen lachje vanaf. Gelukkig heb ik heeeel goed geslapen

Hier een gek moment gisteren, zo'n moment dat ik me ineens weer even bewust word van het 'ongewone' van mijn situatie.

Ik kwam een oude studiegenoot tegen in de Ikea, met haar gezinnetje (man en twee zoons). Ze zag dat ik zwanger was en reageerde daar natuurlijk op (op een leuke manier hoor, niks mis mee verder) en toen wist ik niet zo goed hoe te reageren. Zou ze weten hoe, dacht ik. Ja, ik leek het wel zo aan te voelen, dat ze op de hoogte was. Maar zij noch ik benoemde dat in eerste instantie. Uiteindelijk vroeg ik haar maar of ze wist dat het van ee donor was. ja, van de eerste wist ze dat wel. Toen konden we daar wel relaxed op doorkletsen, dat deze van dezelfde donor was enzo.

Maar ondertussen voelde ik me toch ongemakkelijk. Blijkbaar weet iedereen het. Wordt het als een sensationele roddel doorgebriefd? Of heeft men het er op een respectvolle manier over? is het toeval dat deze dame op de hoogte was, of weet gewoon echt iedereen die mij gekend heeft het? Zou ze me mislukt vinden. Zou ze denken: "Oh G heeft dus nooit een fijne partner kunnen vinden." Zou ze het zielig vinden? Of misschien wel alleen maar knap, zonder negatieve bijgedachten?"

En daar moet ik dan even mee dealen met mezelf ...

quote:

Op woensdag 2 september 2009 10:00 schreef Guuzewuus het volgende:
Hier een gek moment gisteren, zo'n moment dat ik me ineens weer even bewust word van het 'ongewone' van mijn situatie.

Ik kwam een oude studiegenoot tegen in de Ikea, met haar gezinnetje (man en twee zoons). Ze zag dat ik zwanger was en reageerde daar natuurlijk op (op een leuke manier hoor, niks mis mee verder) en toen wist ik niet zo goed hoe te reageren. Zou ze weten hoe, dacht ik. Ja, ik leek het wel zo aan te voelen, dat ze op de hoogte was. Maar zij noch ik benoemde dat in eerste instantie. Uiteindelijk vroeg ik haar maar of ze wist dat het van ee donor was. ja, van de eerste wist ze dat wel. Toen konden we daar wel relaxed op doorkletsen, dat deze van dezelfde donor was enzo.

Maar ondertussen voelde ik me toch ongemakkelijk. Blijkbaar weet iedereen het. Wordt het als een sensationele roddel doorgebriefd? Of heeft men het er op een respectvolle manier over? is het toeval dat deze dame op de hoogte was, of weet gewoon echt iedereen die mij gekend heeft het? Zou ze me mislukt vinden. Zou ze denken: "Oh G heeft dus nooit een fijne partner kunnen vinden." Zou ze het zielig vinden? Of misschien wel alleen maar knap, zonder negatieve bijgedachten?"

En daar moet ik dan even mee dealen met mezelf ...

Snap het heel goed hoor Maar jullie zijn gelukkig en daar gaat het om!

Oh Seilram, daar moet je je echt niet rot over voelen hoor! Je bent soms toch ook gewoon heel moe, en dan kan je daar maar beter aan toegeven, anders wordt het alleen maar erger en daar word je dan alleen maar weer minder gezellig van voor Joep. En nu heeft ie het toch ook leuk gehad met zn vader, en jij bent lekker uitgerust!

Guus, balen dat je je er zo over voelde. Heel naar als je denk dat mensen misschien wel over je roddelen. Maar net wat Seilram zegt, jullie zijn gelukkig en dat is het belangrijkst. En als er echt mensen zijn die negatief over je roddelen, dan zegt dat toch ook veel meer over hun dan over jou.
Voor wat het waard is.. ik vind het knap van je (ja zonder negatieve bijgedachten ) dat je het zo doet!

seilram niets mis mee, toch? ten eerste kun je gewoon moe zijn, dat zijn zelfs mama's wel eens
ten tweede ben je niet alleen joeps mama, maar ook gewoon seilram, en die had het gewoon even nodig!

guuzje, wat een hoop gedachten gaan er door je hoofd! Ik snap het wel. hoor. En eerlijk gezegd zou het me niets verbazen als de meeste mensen 'het' weten en dat er over gesproken wordt. En soms zal dat roddelen zijn, somds respectvol, soms alleen feitelijk. doe je niets aan en ku je je ook beter niet mee bezig houden. Je doet het hartstikke goed, jullie zijn gelukkig en straks gezellig met drietjes

Ik voel me er ook eigenlijk heel stabiel bij en ben dolgelukkig met mijn meisje en met mijn manneke op komst . Voel me gezegend met het feit dat ik ondanks geen relatie toch moeder mag zijn van een heel fijn gezinnetje.

Maar om zoiets kan ik dan toch wel even een traantje laten. Misschien niet eens zozeer om wat er zich voorspeelde, want daar was totaal niks mis mee, maar meer omdat ik me dan even realiseer hoe het leven gelopen is tot nu toe. Even vanuit de puur beschouwende rol, waarin dan mijn eigen mening/oordeel over mezelf de kop opsteekt.

Maar nu ga ik gauw wat voorkluswerk doen, want broerlief komt zo helpen en ik moet nog het een en ander voorbereiden. Gauw weer de belevende rol in, die past me beter .

En jullie lieve reacties doen me huilen. Maar no worries, gewoon prima tranen die erbij horen omdat het is zoals het is.

ow, dat herken ik wel, hoor guuz
bij mij ging het om andere dingen, maar soms ben je daar dan even toch mee bezig, hoe anders het loopt dan je had gewild/gedacht/gehoopt. en hoe goed het toch is zoals het is!

Klus ze!

quote:

Op woensdag 2 september 2009 10:32 schreef miss_sly het volgende:
ow, dat herken ik wel, hoor guuz
bij mij ging het om andere dingen, maar soms ben je daar dan even toch mee bezig, hoe anders het loopt dan je had gewild/gedacht/gehoopt. en hoe goed het toch is zoals het is!

Klus ze!

Ja, precies zo. Mooi gezegd .

Gaat Djeez er ook wel eens uit dan. Misschien eens een paar dagen om de beurt doen zodat je wel aan je slaap komt!!

ja idd afwisselen...
ook al werkt hij wel en jij niet..

Ik weet niet of Djeez een avondmens of een ochtendmens is, maar Bert hier is een avondmens. Bert zorgde dan ook voor tot 3 uur voor Ruben en na 3 uur nam ik de zorg weer over (ik ben meer een ochtendmens). Zo kreeg ik de mogelijkheid om goed te slapen voordat ik weer aan de bak moest en Bert kreeg de mogelijkheid om goed te slapen als hij daar aan toe was. Dat werkte voor ons erg prettig.

Waarschijnlijk niet omdat hij de andere dag moet werken of hij slaapt op de bank. Ing je moet echt doordringen en zeggen dat jij het niet meer trekt 24uur voor de kids zorgen en dat hij straks anders grotere problemen hebt als jij niet lekker in je hum blijft dreigt te komen. Praat je nog wel eens met iemand trouwens?

En sorry Djeez maar dit is nu eenmaal het beeld wat ik van je hebt en daar is ook mijn antwoord op gebaseerd.