Verloofde overweegt ineens er een punt achter te zetten.

quote:

Op zaterdag 29 augustus 2009 16:35 schreef SpiekerJozef het volgende:

[..]

Wat voor vrienden zijn dat dan?

Als je, omwille van haar privacy, er niet met familie overpraten wil, kan ik nog wel begrijpen maar kan je niet één goede vriend of vriendin bedenken waarmee je hier wel over kan praten? Want nu ben jij je zelf aan het slopen. Een goede vriend kan je helpen dingen anders te zien omdat hij je kent en haar waarschijnlijk ook.

En anders. Neem het heft in eigen handen en draai het verhaal om. Zeg dat je bij haar weggaat omdat je niet in onzekerheid wenst te leven. Misschien dat ze dan wel kan praten en gaat nadenken over wat ze eigenlijk opgeeft. Risico? Nihil want wat je niet meer hebt raak je ook niet kwijt.

Sterkte in ieder geval.

Eens. Als je om de relatie te redden ineens alles voor haar wil doen geef je alle macht uit handen.

quote:

Op zaterdag 29 augustus 2009 16:24 schreef Fortune_Cookie het volgende:

[..]

Ja vergeet inderdaad niet heel hard je best te doen voor de vrouw nu ze het zo moeilijk heeft...

Wat de fok is dit voor een reactie?

Ik weet niet wat jij leest of geslikt hebt, maar ik zeg toch juist dat hij aan haar moet vragen of ze meer ruimte wil of juist meer moeite wil zien

quote:

Op zaterdag 29 augustus 2009 16:49 schreef Johan_81 het volgende:


ook al weet ik dat zij het er ook moeilijk mee heeft.

Misschien dwingt het haar tot praten. Het heeft geen nut om dingen stuk te maken zodat er geen weg meer terug is maar (en dan komt er weer zo'n waar cliche) Ze weet pas wat ze mist als het er niet meer is.

Als je zolang bij elkaar bent en alles wordt een beetje vanzelfsprekend, is het misschien ook wel eens tijd om een stapje achteruit te doen en het geheel eens van een afstandje gaan bekijken. Misschien dat ze dan de mooie dingen weer gaat zien.

Wees blij dat er geen ander in het spel is maar dat ze gewoon twijfelt aan van alles en nog wat. Gooi de deur niet dicht maar geef haar ruimte om te denken en zet haar hierdoor ook aan het denken. Een gesloten iemand heeft meer moeite met het onder woorden brengen van haar gedachten/gevoelens.

Succes in ieder geval.

Hey TS,

Ik heb een klein beetje soortgelijk meegemaakt.
Niet zo lang als jij, maar ook 2 jaartjes samengeweest met me vriend (nu ex) en hij kwam er ook mee aan dat hij niet verder wou. Terwijl we serieus waren met elkaar en lange tijd terug hij ook aankwam met dat ik het echt was voor hem en hij ''volgend jaar ofzo'' misschien wel wou samenwonen enz. In elk geval, het was van beide kanten serieus en hadden echt het gevoel dat we met elkaar door wouden gaan.
Nou heeft hij er een punt achter gezet vanwege een hoop gezeik in de relatie, maar ik wil hier alleen maar mee zeggen dat ik je gevoel ken.
Hij heeft gezegd tegen mij dat hij het nu even niet meer trok, maar dat het misschien later wel weer goedkwam. Dus, wat doe ik nu, wanhopige trut. Wachten
En het is slopend en pijnlijk. Je weet dat het over is, maar toch hou je die hoop.

Daarom wil ik jou meegeven, voor je eigen bestwil, wacht niet te lang, want het maakt je alleen maar meer kapot. Ik snap haar overigens niet..als ik zo lang bij een jongen was waar het zo goed mee zat en er komt een tijd dat alles even niet meer zo goed voelt, zou ik ervoor vechten.
Maarja, iedereen is anders..Je zou het misschien wel kunnen vragen, of ze bereid is om er voor te knokken door middel van bepaalde veranderingen, evt. praten met een relatietherapeut, voordat ze er een definitieve punt achter zet.

Sterkte ermee

Erg herkenbaar deze situatie. Heb iets soortgelijks meegemaakt helaas. Wat ik ervan heb meegekregen uiteindelijk is dat ze eigenlijk al lange tijd al bezig was met afscheid nemen. Dwz, ze gaat letten op alle wat minder leuke eigenschappen en gedragingen. En wie zoekt zal vinden hè? Uiteindelijk had ze dus genoeg munitie om de relatie af te schieten. Ik merkte, net zoals jij, dat ze wat minder blij was in onze relatie. Maar ook mijn ex was redelijk gesloten, dus wat ik ook deed en probeerde, van haar kwam geen enkele respons dat het iets met ons te maken zou hebben.
Uiteindelijk heeft ze gewoon gezegd "Ik hou niet meer van je en ga nu weg bij je." Vooraf geen hint, geen aanwijzing. En daar sta je dan, verbijsterd in de woonkamer. Er valt niet over te praten, er is niks meer volgens haar.

Je vriendin geeft tenminste haar twijfel nog aan. Probeer wat meer informatie uit haar te krijgen, waarom ze twijfelt over jullie. Niet met te grote drang natuurlijk. Maar ze zal het echt zelf op moeten lossen. Ik heb namelijk niet echt het idee uit jouw posts dat het probleem bij jou of bij jullie ligt, maar alleen bij haar. En ik hoop echt voor je dat mijn bovenstaand verhaal niet van toepassing is op haar. Want dan is de relatie eigenlijk al over, maar heeft ze tot nu toe de echte stap nog niet durven zetten en is ze nu alleen nog maar bezig om voldoende moed bij elkaar te rapen om haar spullen te pakken.

Sterkte kerel.

Net als anderen al zeiden vind ik dit ook wel een beetje vreemd allemaal. Opeens wil ze niet meer verder terwijl ze amper 3 maand geleden nog baby's met je wilde maken uitpoepen.

Ik denk ook dat er nog iets anders is waardoor ze opeens niet meer verder wil. Als je goed met haar vriendinnen overweg kan, probeer dan ook hen eens te vragen of je nog een kans maakt of niet. Misschien kun je ook proberen met een bemiddelaar erbij te praten over wat er aan de hand is (therapeut misschien?).

Je kan erover praten en kijken of jullie nog kunnen vechten ervoor, maar als zij dat echt niet meer wil, doe het dan ook jezelf niet aan wel tegen de kraan in te dweilen terwijl zij die kraan steeds verder opendraait. Dit moet je samen oplossen, niet alleen. En als één van de twee niet meer wil, dan kun je niet anders dan dit accepteren.

quote:

Op zaterdag 29 augustus 2009 17:12 schreef Barbusse het volgende:
Erg herkenbaar deze situatie. Heb iets soortgelijks meegemaakt helaas. Wat ik ervan heb meegekregen uiteindelijk is dat ze eigenlijk al lange tijd al bezig was met afscheid nemen. Dwz, ze gaat letten op alle wat minder leuke eigenschappen en gedragingen. En wie zoekt zal vinden hè? Uiteindelijk had ze dus genoeg munitie om de relatie af te schieten. Ik merkte, net zoals jij, dat ze wat minder blij was in onze relatie. Maar ook mijn ex was redelijk gesloten, dus wat ik ook deed en probeerde, van haar kwam geen enkele respons dat het iets met ons te maken zou hebben.

Herkenbaar helaas...

quote:

Op zaterdag 29 augustus 2009 16:17 schreef Johan_81 het volgende:
Ook de gedachte dat ze subtiel afscheid neemt is al bij me opgekomen maar daar wil ik niet aan denken..

misschien toch maar wel doen.

Ik denk dat juist nu trouwen en kinderen krijgen zo dichtbij komt, ze gaat afvragen of je wel de juiste persoon daarvoor bent. Ze kan (nog) niet verklaren waarom, maar ze heeft ineens een gut feeling dat je 'het' toch niet bent. Wat zij of wat jij daarmee wil doen, moeten jullie zelf bepalen. Ik denk dat een relatietherapeut wel handig is. Of er nog wat te redden valt, weet ik niet, maar ik wens je wel veel succes en sterkte met deze situatie

Tsja, of ze is er al maanden mee bezig, of het is cold feet omdat alles ineens dichtbij komt.

90% dat ze een ander heeft of een ander op het oog heeft.

bookmark mijn woorden maar.

quote:

Op zondag 30 augustus 2009 01:04 schreef Johan_81 het volgende:

Ze heeft besloten om voorlopig het huis uit te gaan en bij haar vader te gaan logeren.. zodat ze kan nadenken en dingen voor zichzelf op een rijtje kan zetten. Ik geef haar die ruimte maar ik ben bang dat het niet meer goed gaat komen.. dit is zo raar allemaal, binnen een week ben ik ineens m'n vriendin zo goed als kwijt.. m'n beste maatje, beetje moeilijk om te beseffen. ( ... en dat op mn verjaardag )

Maargoed, behalve relatietherapie weet ik zeker dat ik alles heb geprobeerd... afwachten is het enige nog denk ik.

Oooh...hééél herkenbaar, ditzelfde grapje haalde ze bij mij ook uit. Het spijt me kerel, maar volgens mij komt ze niet meer terug, tenzij het is om haar spullen te pakken. Bereid je voor op het ergste in ieder geval.

Als ze het ineens een eng idee vindt om met jou kinderen te krijgen maar verder alles nog wel top zou vinden, kan ze ook gewoon zeggen dat ze daar nog even mee wil wachten natuurlijk. Dus er zit meer achter, dat kan niet anders.

Misschien dat ze door het regelmatig uitgaan met vriendinnen de laatste tijd (wat ze eerst niet deed) gemerkt heeft dat ze het fijn vindt om aandacht van andere mannen te krijgen. Dat ze daardoor ineens een soort vrijheidsdrang heeft gekregen. Dat het idee van 'de rest van je leven met dezelfde op de bank' haar ineens naar de keel greep. Misschien vond ze het allemaal reuze spannend en ze zal dan misschien niet vreemd gegaan zijn, maar misschien dat ze wel iemand heel interessant/lekker/leuk vond of zelfs vindt.

Wellicht als je haar dat rustig op de manvrouw af vraagt, zonder boos te worden, of ze iemand anders soms leuk vindt of dat het idee van vrijgezel zijn haar soms aanspreekt door het vele uitgaan van de laatste tijd, dat je een eerlijk antwoord krijgt.

Sterkte. En dat soort dingen op je verjaardag zijn gewoon uitermate kut om het even plat te zeggen.

quote:

Op zondag 30 augustus 2009 01:04 schreef Johan_81 het volgende:

Ze heeft besloten om voorlopig het huis uit te gaan en bij haar vader te gaan logeren.. zodat ze kan nadenken en dingen voor zichzelf op een rijtje kan zetten. Ik geef haar die ruimte maar ik ben bang dat het niet meer goed gaat komen.. dit is zo raar allemaal, binnen een week ben ik ineens m'n vriendin zo goed als kwijt.. m'n beste maatje, beetje moeilijk om te beseffen. ( ... en dat op mn verjaardag )

dat is de doodssteek voor jullie relatie, lees: eigenlijk wil ik van je af,maar wil je niet teveel pijn doen, daarom breng ik het in stappen, dus stap 1 is niet meer samenwonen, de rest van de stappen komen nog, als ik jou was zou ik niet meer veel tijd of energie in haar steken, maar met je vrienden erop uit trekken en fun maken.
Waarschijnlijk kom je weer een andere leuke meid tegen.
Ze zal wel niet vreemd gaan,maar na de relatie zal ze niet lang vrijgezel blijven.
Sterkte!

quote:

Op zondag 30 augustus 2009 01:24 schreef THEFXR het volgende:

[..]

dat is de doodssteek voor jullie relatie, lees: eigenlijk wil ik van je af,maar wil je niet teveel pijn doen, daarom breng ik het in stappen, dus stap 1 is niet meer samenwonen, de rest van de stappen komen nog, als ik jou was zou ik niet meer veel tijd of energie in haar steken, maar met je vrienden erop uit trekken en fun maken.
Waarschijnlijk kom je weer een andere leuke meid tegen.
Ze zal wel niet vreemd gaan,maar na de relatie zal ze niet lang vrijgezel blijven.
Sterkte!

Dat dus vrees ik. Sterkte verder kerel. Het is kutje, en je zal het waarschijnlijk ook niet verdienen. Maar helaas is het niet anders.

Ik sluit me eigenlijk wel een beetje bij Grey aan.

Je zegt dat zij pas sinds kort weer contact heeft met haar vriendinnen, dus voor die tijd heeft haar leven zo'n beetje enkel en alleen om jou en haar gedraaid. Nu de vriendinnen (weer) in beeld zijn, verbreed dat haar "kring" en kan daar een reactie uit voortkomen dat ze eerst meer wil onderzoeken of hoe je het ook maar wil noemen, voordat ze zich definitief bindt.
Dat was mijn eerste gedachte in ieder geval.

(daarmee wil ik overigens niet zeggen dat het goed gaat komen ofzo... ook ik schat je kansen niet al te hoog in als ik zo afga op de signalen als uit huis vertrekken ... )

Eh nou dat uitgaan met vriendinnen en ineens het zat zijn?
Eh nou...denk dat ze of een ander ontmoet heeft...ja is hard...of dat haar vriendinnen haar wijs maakten dat het beter kan...allemaal!

quote:

Op zaterdag 29 augustus 2009 18:26 schreef TeenWolf het volgende:
90% dat ze een ander heeft of een ander op het oog heeft.

Eensch. Triest maar waar, dit is typisch wijvengedrag; geen oude schoenen weggooien voordat je nieuwe hebt. Dat ze bij Pa gaat wonen is omdat het contact met die ander te intensief wordt om nog te verbergen.

quote:

Op zondag 30 augustus 2009 01:35 schreef Johan_81 het volgende:
... ik weet het, ik heb al die dingen zelfs gevraagd, "vind je iemand anders leuk" , "wil je meer vrijheid met stappen enzo", "dit uit huis gaan is toch wel echt om na te denken en niet om de drempel te verlagen" Natuurlijk zegt ze op alles .. nee hoor.. maar daar heb ik niets aan want ik weet dat ze me niet wil kwetsen, ze moest eens weten. Wat een shitzooi allemaal.. en als ik zo'n beetje op het forum rondkijk ben ik niet de enige die ineens met z'n bek vol tanden staat en zich afvraagt hoe het heeft kunnen gebeuren... ik hoop echt op een lichtpuntje maar ben bang dat ik keihard op m'n muil ga.

Bedankt in ieder geval.

Ik vrees dat het enige lichtpuntje jij zelf bent. Ze doet dit niet omdat ze je wilt pijn doen, omdat ze niks om je geeft. Waarschijnlijk heeft ze zelf nog niet eens goed door wat ze voelt en waar ze mee bezig is. Het enige dat ze zeker weet is dat ze niet zeker is of ze met jou wilt doorgaan. En ze kent alle voordelen, nu gaat ze op zoek naar de nadelen. En als ik het zo lees wegen die nadelen zwaarder dan de voordelen. Klinkt oneerlijk, maar het is niet iets waar jij wat aan kunt doen.

quote:

Op zaterdag 29 augustus 2009 17:01 schreef Mwanatabu het volgende:

[..]

Ik weet niet wat jij leest of geslikt hebt, maar ik zeg toch juist dat hij aan haar moet vragen of ze meer ruimte wil of juist meer moeite wil zien

Sarcasme.

quote:

Op zondag 30 augustus 2009 01:04 schreef Johan_81 het volgende:

[..]

Blijkbaar is dat het inderdaad.. (ze gaat niet vreemd, ben ik zeker van) ik heb haar verteld dat ik niet maanden kan wachten want ik ga er kapot aan, ze kwam met een soortgelijk verhaal. Ze is niet meer zeker of ze wel met mij die stap wil maken... en ze vindt het onzin om een huis te kopen en kinderen te krijgen van iemand waarvan ze niet zeker is.

Ze heeft besloten om voorlopig het huis uit te gaan en bij haar vader te gaan logeren.. zodat ze kan nadenken en dingen voor zichzelf op een rijtje kan zetten. Ik geef haar die ruimte maar ik ben bang dat het niet meer goed gaat komen.. dit is zo raar allemaal, binnen een week ben ik ineens m'n vriendin zo goed als kwijt.. m'n beste maatje, beetje moeilijk om te beseffen. ( ... en dat op mn verjaardag )

Maargoed, behalve relatietherapie weet ik zeker dat ik alles heb geprobeerd... afwachten is het enige nog denk ik.

Word gewoon boos. Het lieve schatje van ooit is je zat maar heeft niet het respect om gewoon duidelijk te zijn.

Optieven dus, desnoods tegen beter weten in - laat 'r lekker de tyfus krijgen. Zeg dat je al naar een notaris bent geweest om wat zaken te regelen en negeer haar verder.

En zoek vertier met andere vrouwen. Nu het brave mannetje spelen levert je veel langer frustratie op.

Overigens zijn zeker niet alle vrouwen zo. Daarom hoef je geen begrip te tonen voor de vrouwen die wel zo zijn. Er zijn betere te krijgen