Zo'n hekel heb ik eraan. Zit je ergens naast iemand op een bank of iets dergelijks, en dan vindt die persoon het nodig om een fallus in je nek te leggen. Ik snap dat niet, dat is gewoon ronduit asociaal, en ik zeg er dan ook altijd meteen wat van, à la: "Wat ben jij van plan? Haal die fallus eens weg

."
Maar dan nog, wat bezielt mensen om lekker de popi-jopi uit te gaan hangen door met hun fallus in iemand zijn nek te gaan zitten?

Klacht: Mensen die een fallus in je nek leggen terwijl ik niemand ken die dat fijn vindt.
Want ik ben verzekerd, dat noch dood noch leven, noch engelen noch machten, noch heden noch toekomst, noch krachten, noch hoogte noch diepte, noch iets anders mij zal kunnen scheiden van de liefde van God.