Ik kom er niet helemaal uit, en hoop dat jullie me iets verder op weg kunnen helpen...
Ik (20) heb een zoontje van 9 maanden, vaste woning, vaste baan, en eigenlijk alles prima voor elkaar. Een maand na de geboorte heb ik mijn ex-vriend het huis uit gebonjourd, met als lastige bijkomstigheid dat ik min-of-meer alleen voor het ouderschap ben komen te staan, en veel meer moest gaan werken om alle vaste lasten te kunnen bekostigen.
Ik werk momenteel 32 uur op kantoor, en doe daarnaast vanuit huis nog regelmatig wat. Kleine zit 3 dagen in de week op de creche & 1 dag bij oma. De creche is echter teveel van het goede, en gaat in mijn ogen ten koste van hem als persoontje. HIj is doodop als hij thuiskomt, heeft het er niet naar zijn zin. Hij verdiend simpelweg veel beter, en daarom overweeg ik nu 3 dagen te gaan werken zodat hij in ieder geval meer rust krijgt. Het probleem; Het financiele aspect.
Ik heb mijn salaris + kinderbijslag + kindertoeslag + huurtoeslag + zorgtoeslag... Na aftrek van mijn vaste lasten (woning, eneco, water, verzekeringen) houdt ik zeer krap 200 euro over voor mijn boodschappen, luiers, flesvoedingen, kleding, leuke dingen enz. Geen vetpot, maar het lukt prima.
Bestaat er een mogelijkheid om mijn salaris tot bijstandsniveau aan te vullen als 20 jarige alleenstaande moeder? En zijn er verder eigenlijk nog dingen waar ik recht op heb m.b.t. belasting bijv?
Ik heb hier nooit aanspraak op willen maken, maar momenteel heb ik gewoon echt geen andere optie...
Jullie nog tips/ideeen?
Het zou ook gewoon kunnen zijn dat de creche in kwestie hem niet bevalt. Ipv het gehele creche principe.
quote:Op vrijdag 21 augustus 2009 15:17 schreef Bohica666999 het volgende:
Een leuke vriend zoeken met een vaste baan en die van kinderen houdt.
Nee, dankje vriendelijk.
quote:Een kleinere creche (10 kindjes/3 leidsters) zal ik nergens vinden. Het is een vrij onzeker mannetje, dat gewoon erg veel behoefte kent aan veiligheid, persoonlijke aandacht & slecht tegen harde geluiden kan. Ik ontkom niet aan de creche, maar hoop wel de frequentie te kunnen minderen.Op vrijdag 21 augustus 2009 15:18 schreef zwartemarktplaats het volgende:
Zou het niet lonen om te kijken naar een andere creche?
Het zou ook gewoon kunnen zijn dat de creche in kwestie hem niet bevalt. Ipv het gehele creche principe.
Met de belastingdienst heb ik contact gehad, maar daar kwam een weinig behulpzaam/concreet antwoord uit. Eerder een los, niet samenhangend verhaal over o.a. alleenstaande ouderkorting enz. But it didn't make any sense to me. Vandaar mijn vraag hier!
quote:Ja, binnenkort 60 euro in de maandOp vrijdag 21 augustus 2009 15:20 schreef DonJames het volgende:
Krijg je geen (kinder)alimentatie van de vader? Zo nee, waarom niet?
Meer heeft hij er namelijk niet voor over.
Bel de sociale dienst van je gemeente en vraag het! Zij kunnen je vertellen wat de voor jouw situatie geldende bijstandsnorm is en waar je allemaal recht op hebt qua belastingen.
quote:Mijn God, vuile hond. Hoeveel % van zijn inkomen moet hij minimaal betalen ?Op vrijdag 21 augustus 2009 15:24 schreef Brunoh het volgende:
[..]
Ja, binnenkort 60 euro in de maand
Meer heeft hij er namelijk niet voor over.
quote:Het gaat er toch niet om wat hij er voor over heeft? Het is toch gewoon wettelijk geregeld hoeveel hij moet bijdragen?Op vrijdag 21 augustus 2009 15:24 schreef Brunoh het volgende:
[..]
Ja, binnenkort 60 euro in de maand
Meer heeft hij er namelijk niet voor over.
De rechter bepaald hoeveel het is. Ik ken een geval dat iemand maar 500 euro netto overhield van zijn salaris en daar alles van moest betalen
quote:Ja, voorlopig betaald hij 120 euro, omdat hij akkoord is gegaan met betaling met terugwerkende kracht vanaf het moment dat hij bij ons weg ging. Daarna halveert hij het dus weer.Op vrijdag 21 augustus 2009 15:32 schreef admiraal_anaal het volgende:
[..]
Het gaat er toch niet om wat hij er voor over heeft? Het is toch gewoon wettelijk geregeld hoeveel hij moet bijdragen?
Hoogte van de alimentatie wordt gebaseerd op het totale gezinsinkomen ten tijden van het vertrek, een kind mag er namelijk nooit op achteruit gaan. Hij probeert echter alles te omzeilen door zich te beroepen op herinrichtingskosten, fictieve-leningen enz. Waardoor hij zelfs voor het gerecht veel minder hoeft te betalen.
quote:Heb je het nou over je ex? Want ik kan me niet voorstellen dat een kind van negen maanden al zo duidelijk kenbaar kan maken dat 'ie al zo in de knoop zit. Ik kan me weliswaar weinig herinneren uit die periode, maar volgens mij was het: eten, poepen, brabbelen en een beetje spelen, afgemaakt met veel slapen...Op vrijdag 21 augustus 2009 15:23 schreef Brunoh het volgende:
Het is een vrij onzeker mannetje, dat gewoon erg veel behoefte kent aan veiligheid, persoonlijke aandacht & slecht tegen harde geluiden kan. Ik ontkom niet aan de creche, maar hoop wel de frequentie te kunnen minderen.
Sorry als ik een beetje kort door de bocht ga, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat je gewoon graag thuis wil zijn met je kleintje. Op zich een nobel streven, maar zou het dan niet aan jou en je omgeving zijn om daar de kosten van te dragen?
Heeft paps de spruit erkend? Zo ja, dan kun je hem via de rechter dwingen tot eenhogere betaling dan die zes tienen in de maand.
edit: ik lees je post over je ex; is dus een labbekak... neemt niet weg dat 'ie gewoon moet betalen.
quote:HIj probeert dus, net als jij, op een legale manier zijn inkomen zo hoog mogelijk te houden. Wellicht heeft zijn weinig cooperatieve houding er ook wel mee te maken dat hij een maand na de geboorte van zijn kind het huis 'uitgebonjourd' is en effectief gezien zijn band met zijn kind direct volledig naar de klote geholpen is.
[..]
Ja, voorlopig betaald hij 120 euro, omdat hij akkoord is gegaan met betaling met terugwerkende kracht vanaf het moment dat hij bij ons weg ging. Daarna halveert hij het dus weer.
Hoogte van de alimentatie wordt gebaseerd op het totale gezinsinkomen ten tijden van het vertrek, een kind mag er namelijk nooit op achteruit gaan. Hij probeert echter alles te omzeilen door zich te beroepen op herinrichtingskosten, fictieve-leningen enz. Waardoor hij zelfs voor het gerecht veel minder hoeft te betalen.
quote:Dat kan wel hoor, zeker een scheiding hakt er wel in bij die kleintjes, hoe klein ze ook zijn. Bovendien nemen ze ook heel makkelijk de gemoedstoestand van de moeder (ik bedoel degene die het meest voor ze zorgt, in dit geval de moeder) over. Hoe klein ze ook zijn, de één is flexibeler en weerbaarder dan de ander. De hechting is dan ook een belangrijk proces.Op vrijdag 21 augustus 2009 15:38 schreef IntensiveGary het volgende:
[..]
Heb je het nou over je ex? Want ik kan me niet voorstellen dat een kind van negen maanden al zo duidelijk kenbaar kan maken dat 'ie al zo in de knoop zit. Ik kan me weliswaar weinig herinneren uit die periode, maar volgens mij was het: eten, poepen, brabbelen en een beetje spelen, afgemaakt met veel slapen...
quote:Dat klinkt natuurlijk heerlijk, die nare ex die het huis uit gegooid moest worden en ook nog eens geen zak voor zijn zoontje over heeft, maar als hij meer zou hebben, kun je dat gewoon opeisen. Als de rechter in zijn 'praatjes' trapt, zit er wellicht tot echt een kern van waarheid in. Of de rechter denkt net als Swets en knijpt daarom een oogje toe. Wellicht ook wel logisch.Op vrijdag 21 augustus 2009 15:24 schreef Brunoh het volgende:
[..]
Ja, binnenkort 60 euro in de maand
Meer heeft hij er namelijk niet voor over.
Is het geen optie kindlief een dag extra naar oma te doen?
quote:Toevallig ben ik ervaringsdeskundige op dit gebied. Mijn vader werd het huis uitgetrapt toen ik tien maanden oud was. Hij hoefde van de rechter ook bijna niets (en later helemaal niets meer) te betalen omdat hij , en dit is een quote "recht heeft op het opbouwen van een nieuw leven". Dat zijn zoontje dan maar mocht stikken was bijzaak.Op vrijdag 21 augustus 2009 15:43 schreef Marrije het volgende:
Dat kan wel hoor, zeker een scheiding hakt er wel in bij die kleintjes, hoe klein ze ook zijn. Bovendien nemen ze ook heel makkelijk de gemoedstoestand van de moeder (ik bedoel degene die het meest voor ze zorgt, in dit geval de moeder) over. Hoe klein ze ook zijn, de één is flexibeler en weerbaarder dan de ander. De hechting is dan ook een belangrijk proces.
Mijn moeder was 19 toen ik geboren werd. Zij is na mijn geboorte weer gaan werken en dook 's avonds de studieboeken in. Ik was overdag afwisselend op de creche en bij opa en oma. In de weekends en tijdens nachtdiensten bij opa en oma. Ik ben nooit aandacht of spullen tekort gekomen en ben opgegroeid met de instelling dat je (en je omgeving) je eigen broek ophoudt. Je hand ophouden is niet nodig en not done en daar ben ik beslist geen slechter mens van geworden. Ik ben inmiddels 34 jaar oud, in een jarenlange monogame relatie en met een uitgebreid sociaal netwerk. En nee, nog nooit een uitkering gehad.
quote:Een scheiding staat dan ook niet garant voor een slechte hechting, maar het kan wel (ook zonder scheiding trouwens, maar goed). Het ene kind heeft meer stabiliteit en geborgenheid nodig dan de ander en ook niet bij iedereen heeft het hetzelfde effect als daar een tekort aan is. Ik ben blij voor jou dat het allemaal goed uitgepakt heeftOp vrijdag 21 augustus 2009 16:03 schreef IntensiveGary het volgende:
[..]
Toevallig ben ik ervaringsdeskundige op dit gebied. Mijn vader werd het huis uitgetrapt toen ik tien maanden oud was. Hij hoefde van de rechter ook bijna niets (en later helemaal niets meer) te betalen omdat hij , en dit is een quote "recht heeft op het opbouwen van een nieuw leven". Dat zijn zoontje dan maar mocht stikken was bijzaak.
Mijn moeder was 19 toen ik geboren werd. Zij is na mijn geboorte weer gaan werken en dook 's avonds de studieboeken in. Ik was overdag afwisselend op de creche en bij opa en oma. In de weekends en tijdens nachtdiensten bij opa en oma. Ik ben nooit aandacht of spullen tekort gekomen en ben opgegroeid met de instelling dat je (en je omgeving) je eigen broek ophoudt. Je hand ophouden is niet nodig en not done en daar ben ik beslist geen slechter mens van geworden. Ik ben inmiddels 34 jaar oud, in een jarenlange monogame relatie en met een uitgebreid sociaal netwerk. En nee, nog nooit een uitkering gehad.
quote:En dat zij daar dan 60,- voor betaald?Op vrijdag 21 augustus 2009 16:15 schreef Biancavia het volgende:
Kan papa niet gezellig één dag per week op dat kind passen?
quote:Neen, hij heeft alleen omgang onder toezicht ivm zijn verleden. Dus bovenstaand voorstel is hoe dan ook (voorlopig) uitgesloten.Op vrijdag 21 augustus 2009 16:15 schreef Biancavia het volgende:
Kan papa niet gezellig één dag per week op dat kind passen?
quote:Het is niet direct het antwoord dat je zoekt, maar 1:3 is best een nette verhouding. Heeft hij wel een goede klik met de leidsters? Misschien kan een crechewissel toch een oplossing zijn.Op vrijdag 21 augustus 2009 15:23 schreef Brunoh het volgende:
[..]
Een kleinere creche (10 kindjes/3 leidsters) zal ik nergens vinden. Het is een vrij onzeker mannetje, dat gewoon erg veel behoefte kent aan veiligheid, persoonlijke aandacht & slecht tegen harde geluiden kan. Ik ontkom niet aan de creche, maar hoop wel de frequentie te kunnen minderen.
Met de belastingdienst heb ik contact gehad, maar daar kwam een weinig behulpzaam/concreet antwoord uit. Eerder een los, niet samenhangend verhaal over o.a. alleenstaande ouderkorting enz. But it didn't make any sense to me. Vandaar mijn vraag hier!
Daarnaast; misschien is het nog een kwestie van wennen? Het is op zich logisch dat hij daar duidelijk vermoeider raakt dan thuis, door de extra prikkels die hij krijgt. Dat is niet perse slecht. Mensen en dus ook kinderen reageren nu eenmaal niet vrolijk als ze wat vermoeid zijn dus dat kan een en ander ook wel wat vertekenen. Weten de leidsters eigenlijk van het probleem af?
quote:Ik las daderOp vrijdag 21 augustus 2009 15:20 schreef DonJames het volgende:
Krijg je geen (kinder)alimentatie van de vader? Zo nee, waarom niet?
Ik zou nog een keer (goed) informatie inwinnen bij de BD, je hebt volgens mij recht op kindgebonden budget, alleenstaandenkorting en nog iets.
quote:Nee ik heb het over mijn zoon.Op vrijdag 21 augustus 2009 15:38 schreef IntensiveGary het volgende:
[..]
Heb je het nou over je ex? Want ik kan me niet voorstellen dat een kind van negen maanden al zo duidelijk kenbaar kan maken dat 'ie al zo in de knoop zit. Ik kan me weliswaar weinig herinneren uit die periode, maar volgens mij was het: eten, poepen, brabbelen en een beetje spelen, afgemaakt met veel slapen...
Sorry als ik een beetje kort door de bocht ga, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat je gewoon graag thuis wil zijn met je kleintje. Op zich een nobel streven, maar zou het dan niet aan jou en je omgeving zijn om daar de kosten van te dragen?
Heeft paps de spruit erkend? Zo ja, dan kun je hem via de rechter dwingen tot eenhogere betaling dan die zes tienen in de maand.
edit: ik lees je post over je ex; is dus een labbekak... neemt niet weg dat 'ie gewoon moet betalen.
Kinderen van die leeftijd hebben stuk voor stuk al heel eigen karaktertjes. Hij zit ook niet in de knoop, maar hij is wel heel verlegen, heel voorzichtig & zoekt in alles bevestiging bij een voor hem vertrouwd persoon. Je kunt prima zien of een kind het naar zijn zin heeft of niet, en bij dit ventje dus ook.
Graag thuis wil zijn met mijn kleintje? Laat me niet lachen, dan had ik wel direct een bijstandsuitkering getrokken, in de ziektewet blijven zitten & lekker de overheid voor mijn centjes laten betalen. Echter heb ik helemaal geen problemen met werken, en is 4 dagen in de week + 24/7 telefonisch paraat staan prima te doen. Maar aangezien de situatie voor mijn kindje minder dragelijk is, zal ik iets anders moeten verzinnen.
quote:Daarnaast is er onder voorwaarden nog een aanvulling op mogelijk (zie link)De alleenstaande-ouderkorting bedraagt voor 2009 ¤ 902
quote:Om te beginnen mis ik nog de kinderkortingOp vrijdag 21 augustus 2009 15:13 schreef Brunoh het volgende:
Hai,
Ik kom er niet helemaal uit, en hoop dat jullie me iets verder op weg kunnen helpen...
Ik (20) heb een zoontje van 9 maanden, vaste woning, vaste baan, en eigenlijk alles prima voor elkaar. Een maand na de geboorte heb ik mijn ex-vriend het huis uit gebonjourd, met als lastige bijkomstigheid dat ik min-of-meer alleen voor het ouderschap ben komen te staan, en veel meer moest gaan werken om alle vaste lasten te kunnen bekostigen.
Ik werk momenteel 32 uur op kantoor, en doe daarnaast vanuit huis nog regelmatig wat. Kleine zit 3 dagen in de week op de creche & 1 dag bij oma. De creche is echter teveel van het goede, en gaat in mijn ogen ten koste van hem als persoontje. HIj is doodop als hij thuiskomt, heeft het er niet naar zijn zin. Hij verdiend simpelweg veel beter, en daarom overweeg ik nu 3 dagen te gaan werken zodat hij in ieder geval meer rust krijgt. Het probleem; Het financiele aspect.
Ik heb mijn salaris + kinderbijslag + kindertoeslag + huurtoeslag + zorgtoeslag... Na aftrek van mijn vaste lasten (woning, eneco, water, verzekeringen) houdt ik zeer krap 200 euro over voor mijn boodschappen, luiers, flesvoedingen, kleding, leuke dingen enz. Geen vetpot, maar het lukt prima.
Bestaat er een mogelijkheid om mijn salaris tot bijstandsniveau aan te vullen als 20 jarige alleenstaande moeder? En zijn er verder eigenlijk nog dingen waar ik recht op heb m.b.t. belasting bijv?
Ik heb hier nooit aanspraak op willen maken, maar momenteel heb ik gewoon echt geen andere optie...
Jullie nog tips/ideeen?
quote:Ach klets niet. Ze heeft het allemaal netjes geregeld en dat blijkt nu achteraf niet te werken voor het kind. Zoiets kan je niet voorzien.
Sta je kind af ter adoptie, krijgt ie alle rust. Of bedenk vantevoren wat de gevolgen van je acties kunnen zijn, dat kan ook.
quote:Wel het makkelijkste
quote:Dat lijkt me nu ook geen oplossingOp vrijdag 21 augustus 2009 17:00 schreef gelly het volgende:
Sta je kind af ter adoptie, krijgt ie alle rust. Of bedenk vantevoren wat de gevolgen van je acties kunnen zijn, dat kan ook.
Jij wilt dus beweren dat een vrouw tegen haar gevoel in bij een man moet blijven omdat ze anders niet minder kan gaan werken en eventueel met de kinderopvang niet uitkomt. Sorry, maar dat gaat me zelfs als man al te ver, laat staan als je het tegen een vrouw zegt
quote:Oh thanks!Op vrijdag 21 augustus 2009 17:05 schreef MouseOver het volgende:
http://www.allesoverheffi(...)staandeouderkorting/
[..]
Daarnaast is er onder voorwaarden nog een aanvulling op mogelijk (zie link)
Dat is inderdaad het gene wat ze genoemd hebben. Wordt dat dan aan het einde van het jaar verrekend of maandelijks? want dat werd me via de belastingdienst niet echt duidelijk. Want hij zei dat loonheffingskorting hetzelfde was, maar dat leek mij eerlijk gezegd sterk.
quote:In principe jaarlijks bij de belastingafrekening, dus pas halverwege het jaar dat erna komt. Echter, je kunt een voorlopige teruggaaf aanvragen als je recht hebt op aftrekposten. In dat geval krijg je het maandelijks al als een soort van voorschot.Op vrijdag 21 augustus 2009 17:15 schreef Brunoh het volgende:
[..]
Oh thanks!
Dat is inderdaad het gene wat ze genoemd hebben. Wordt dat dan aan het einde van het jaar verrekend of maandelijks? want dat werd me via de belastingdienst niet echt duidelijk. Want hij zei dat loonheffingskorting hetzelfde was, maar dat leek mij eerlijk gezegd sterk.
quote:De ouders van mijn ex hebben nooit meer iets van zich laten horen. Zelfs niet nadat ik het herhaaldelijk heb aangeboden. Dus ook die optie valt af.Op vrijdag 21 augustus 2009 17:12 schreef sanger het volgende:
Kan je kindje niet een dag in de week naar de oma's? Ik neem aan dat de ouders van je ex ook wel het kindje willen zien? Dat zou al twee dagen opvang (en dus kosten) schelen.
Mijn moeder is slechts 1 dag in de week vrij & dan past zij al op. Verder eigenlijk niemand met mogelijkheden om frequent in vertrouwde omgeving van het kindje bij te springen.
quote:Je mag niet zomaar minder gaan werken en dan verwachten dat je inkomen wel wordt aangevuld.Op vrijdag 21 augustus 2009 15:13 schreef Brunoh het volgende:
Ik werk momenteel 32 uur op kantoor, en doe daarnaast vanuit huis nog regelmatig wat.
en daarom overweeg ik nu 3 dagen te gaan werken
Bestaat er een mogelijkheid om mijn salaris tot bijstandsniveau aan te vullen als 20 jarige alleenstaande moeder?
Dan ben je zelf schuldig aan het mindere inkomen.
Hoewel er ook weer wetten zijn die het een alleenstaande moeder toestaat thuis te blijven tot de jongste 4 is. Of dit ook van toepassing is als je eerst je baan deels op moet geven, weet ik niet.
quote:Dit wel inderdaad.
[..]
Je mag niet zomaar minder gaan werken en dan verwachten dat je inkomen wel wordt aangevuld.
Dan ben je zelf schuldig aan het mindere inkomen.
Ik zou als ik jou was eerst eens wat gaan rekenen met de toeslagen om uit te vissen of je echt zoveel slechter af bent als je iets minder gaat werken en verder misschien kijken of het mogelijk is dat je wat meer vanuit huis gaat werken of dat je uren anders in te delen zijn.
Je zou ook naar andere vormen van opvang kunnen kijken. Gastouders bijvoorbeeld of samen met een andere (alleenstaande) ouder een roulatiesysteem opzetten waarbij jullie op elkaars kinderen passen.
Dan heb je wel de kleinschalige vertrouwde omgeving voor je kind en kan jij toch blijven werken.
quote:Oke, thanks! Misschien dat ik morgen gewoon nog eens bel met de belastingtelefoon bellen, driemaal is scheepsrecht. Hoop ikOp vrijdag 21 augustus 2009 17:17 schreef MouseOver het volgende:
[..]
In principe jaarlijks bij de belastingafrekening, dus pas halverwege het jaar dat erna komt. Echter, je kunt een voorlopige teruggaaf aanvragen als je recht hebt op aftrekposten. In dat geval krijg je het maandelijks al als een soort van voorschot.
Ik hoorde iemand over kinderkorting? Is dat weer iets anders dan?
Helemaal stoppen met werken is overigens uitgesloten. Super leuk bedrijf met geweldige toekomstperspectieven, 1 dag minderen met werken staat niet echt in verhouding met de stijging van de toeslagen... althans de overbrugging die ik dan moet vinden zorgt alsnog voor problemen.
quote:Oh shit daar had ik niet eens aan gedacht, dat is waar ook.Op vrijdag 21 augustus 2009 17:21 schreef Gia het volgende:
[..]
Je mag niet zomaar minder gaan werken en dan verwachten dat je inkomen wel wordt aangevuld.
Dan ben je zelf schuldig aan het mindere inkomen.
Uren anders indelen is niet mogelijk. Ik werk gewoon middels een vast contract, ik krijg ook alleen de uren betaald die ik op kantoor zit.
quote:Nee hoor. Dat is met ingang van 2008 anders. Je betaald de kinderopvang zelf aan het kdv en je krijg van de BD een kinderopvangtoeslag uitgekeerd die inkomensafhankelijk is.Op vrijdag 21 augustus 2009 17:46 schreef Adfundum het volgende:
Levert je werkgever geen bijdrage in de kinderopvang? Is geloof ik verplicht vanaf 2007
De regeling is eigenlijk wel prima zoals hij is. Behalve fraudegevoelig igv gastouders (opa en oma zijn ineens gastouder ipv opa en oma). Wij hebben een redelijk fors inkomen (ca. 2x modaal) en het kost ons voor 2 dagen per week netto ca. 110 euro.
[ Bericht 20% gewijzigd door sanger op 21-08-2009 18:56:24 ]
quote:Kijk anders even op Toeslagen.nlOp vrijdag 21 augustus 2009 17:30 schreef Brunoh het volgende:
Ik hoorde iemand over kinderkorting? Is dat weer iets anders dan?
Daar staat wat meer info.
quote:Keihard aanpakken dat soort lui.....Op vrijdag 21 augustus 2009 17:18 schreef Brunoh het volgende:
[..]
De ouders van mijn ex hebben nooit meer iets van zich laten horen. Zelfs niet nadat ik het herhaaldelijk heb aangeboden. Dus ook die optie valt af.
Maar goed, het is hun goed recht helaas. En de vader dan? Als hij niet met alimentatie over de brug kan komen kun je hem wellicht wel dwingen mede de zorg op zich te nemen, desnoods voor de rechter.
quote:Ik zou nog eens goed rondkijken. Er zijn vaak veel meer mensen die het zouden willen doen. Je moet er alleen zelf voor openstaan natuurlijk. Een vertrouwde omgeving is er voor een kindje snel overigens, een paar keer op de koffie om kennis te maken, paar keer een paar uurtjes en zo langzaam opbouwen.Mijn moeder is slechts 1 dag in de week vrij & dan past zij al op. Verder eigenlijk niemand met mogelijkheden om frequent in vertrouwde omgeving van het kindje bij te springen.
quote:Of een onwillige vader als oppas nou zo'n wenselijke situatie is...
[..]
Keihard aanpakken dat soort lui.....
Maar goed, het is hun goed recht helaas. En de vader dan? Als hij niet met alimentatie over de brug kan komen kun je hem wellicht wel dwingen mede de zorg op zich te nemen, desnoods voor de rechter.
Hij mag het kind overigens ook alleen onder toezicht zien dus dat is sowieso geen optie.
quote:Hoezo, dat soort lui? Je hoort het verhaal hier van één kant he.Op vrijdag 21 augustus 2009 19:00 schreef sanger het volgende:
[..]
Keihard aanpakken dat soort lui.....
Maar goed, het is hun goed recht helaas. En de vader dan? Als hij niet met alimentatie over de brug kan komen kun je hem wellicht wel dwingen mede de zorg op zich te nemen, desnoods voor de rechter.
quote:Dat is waar, maar daar is mijn reactie ook op bedoeldOp vrijdag 21 augustus 2009 19:18 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Hoezo, dat soort lui? Je hoort het verhaal hier van één kant he.
quote:Waarvan alleen het "doodop zijn" een vaststaand feit is zonder emotionele invulling. Ik bedoel, hoe weet je of hij het daar niet naar zijn zin heeft? Wie weet is hij gewoon moe van de indrukken daar en reageert dat alleen thuis af. Bovendien zijn de meeste kinderen van die leeftijd niet echt zonnestraaltjes vanaf pakweg 17:00, en dan heb jij hem.HIj is doodop als hij thuiskomt, heeft het er niet naar zijn zin. Hij verdiend simpelweg veel beter
Begrijp me niet verkeerd, ik zeg niet dat je je gevoel niet moet vertrouwen, ik zeg dat je gevoel misschien iets teveel invult in zijn plaats.
Het lijkt me ook niet verkeerd om even stil te staan met wat het mannetje (en jij!) allemaal voor de kiezen hebben gekregen de afgelopen maanden. Eventjes moeder worden in een nare relatie en dan met een conflict uit elkaar gaan en dan alle moeite, energie en emotie die het kost om nog iets van hem gedaan te krijgen... En dat ventje leert binnen een jaar kruipen, eten en leert jou kennen natuurlijk.
Ik denk dat jij regelmatig heel blij bent dat je zo'n fijne baan hebt dan, dat je daar even normaal bezig kan en je kan concentreren op iets anders. Ik zou dat niet gaan riskeren terwijl je het ook allemaal een beetje kan aanzien. Hij wordt niet mishandeld, hij heeft een lieve moeder die zich in allerlei bochten loopt te wringen voor hem dus hij zal later echt niet voor je voeten gooien van: "Ja, ik heb m'n gezicht laten tatoeëren omdat jij me toen een dag teveel naar de crèche stuurde!"
quote:Lief berichtjeOp vrijdag 21 augustus 2009 20:16 schreef Mwanatabu het volgende:
Ik zou echt nog alternatieven proberen te verzinnen voor de opvang voordat je gaat minderen met werken, of het even aanzien. Ik bedoel: wat merk je precies aan je zoontje en hoelang al? Je zegt zelf:
[..]
Waarvan alleen het "doodop zijn" een vaststaand feit is zonder emotionele invulling. Ik bedoel, hoe weet je of hij het daar niet naar zijn zin heeft? Wie weet is hij gewoon moe van de indrukken daar en reageert dat alleen thuis af. Bovendien zijn de meeste kinderen van die leeftijd niet echt zonnestraaltjes vanaf pakweg 17:00, en dan heb jij hem.
Begrijp me niet verkeerd, ik zeg niet dat je je gevoel niet moet vertrouwen, ik zeg dat je gevoel misschien iets teveel invult in zijn plaats.
Het lijkt me ook niet verkeerd om even stil te staan met wat het mannetje (en jij!) allemaal voor de kiezen hebben gekregen de afgelopen maanden. Eventjes moeder worden in een nare relatie en dan met een conflict uit elkaar gaan en dan alle moeite, energie en emotie die het kost om nog iets van hem gedaan te krijgen... En dat ventje leert binnen een jaar kruipen, eten en leert jou kennen natuurlijk.
Ik denk dat jij regelmatig heel blij bent dat je zo'n fijne baan hebt dan, dat je daar even normaal bezig kan en je kan concentreren op iets anders. Ik zou dat niet gaan riskeren terwijl je het ook allemaal een beetje kan aanzien. Hij wordt niet mishandeld, hij heeft een lieve moeder die zich in allerlei bochten loopt te wringen voor hem dus hij zal later echt niet voor je voeten gooien van: "Ja, ik heb m'n gezicht laten tatoeëren omdat jij me toen een dag teveel naar de crèche stuurde!"
Zijn schema is als volgt:
Maandag creche
Dinsdag bij mij thuis
Woensdag creche
Donderdag bij mij thuis met oma
Vrijdag creche
Tuurlijk doet een kindje veel indrukken op, maar ik heb (het is bijna ongeloofwaardig) een kindje dat echt ALTIJD lacht zodra hij wakker is, naar alles & naar iedereen. Een heel vrolijk mannetje, nog nooit gehuild (behalve als er ECHT nood aan de man is --> Ziek, pijn, geschrokken). Ook op het consultatiebureau zeiden ze laatst nog dat ze nog nooit zo'n vrolijk knulletje hadden gezien, dat zo vol vertrouwen de wereld in kijkt. DAT is als hij bij mij (in de buurt) is... Zodra ik hem in zijn autostoeltje zet richting KDV slaat zijn stemming acuut om, vastklampen & huilen. Weinig lachen, niet kunnen slapen enz.
Op dinsdag nergens last van, en op donderdag komt oma... En dat weet hij. S'morgens ligt hij standaard om half 8 al ketend in zijn bedje, big smile, de hele dag door zoet, lekker eten enz. enz. Op vrijdag valt hij echt weer in een gat, zo'n sip menneke. Ook op het KDV zeggen ze het steeds vaker.. Andere KDV's/gastouders liggen hier in het centrum van Rotjeknor helaas niet voor het oprapen. Hij staat bij 19KDV's ingeschreven, maar het is voorlopig hopeloos.
Wat ik en mijn kleintje voor de kiezen krijgen is zelfs nog lang niet klaar... Rechtzaak naar rechtzaak, bemiddelingsgesprekken, kinderpsychologen, probeersels voor omgangsregelingen met zijn vader, bijna dagelijks contact met mijn advocaten enz. Ik moet de rust gewoon bewaken in zijn belang, en daarom wil ik het aantal dagen KDV minderen. Maargoed verder niet relevant... Dit is hoe het zit, en nu alleen de vraag: Hoe kan ik financiele tekorten tijdelijk overbruggen...?
Binnenkort heb ik toch weer salarisverhoging in het vooruitzicht, dus misschien hoeft het zelfs maar tijdelijk te zijn. Maar uhh tot die tijd zit ik er wel mee.
quote:Als 31.000 modaal is, dan zit ik op de helft. Excl. toeslagen.Op vrijdag 21 augustus 2009 18:57 schreef sanger het volgende:
Wat is ongeveer de hoogte van het inkomen (uitgedrukt tov modaal; 31.000 per jaar)? Anders kom je wellicht ook in aanmerking voor kwijtschelding van gemeentelijke heffingen etc.
sowieso een kind krijgen bij een man die blijkbaar zo'n creep is dat hij niet over de vloer komt en zijn kind alleen onder toezicht mag zien (of is het pas een creep geworden 3 dagen na de geboorte? vast niet, dus je wist vooraf van wat voor type je een kind ging krijgen) en dan nog lekker vooruit gekeken dat je al vlak na de geboorte bedenkt dat je hem eruit gooit, had je natuurlijk ook kunnen doen voor je besloot zwanger te worden.
(of was dat een ongelukje waar je natuurlijk niets meer aan kon doen?)
allemaal echt goed gepland en goed serieus over nagedacht.
niet kunnen voorzien dat je kleine niet zo goed tegen die drukte kan en misschien een wat moeilijk kind kon worden? dat hoort eigenlijk wel bij vooraf goed nadenken voor je aan de immens grote verantwoordelijkheid begint die kinderen heet.
en dan nu weer een ad hoc oplossing van liefst op de samenleving teren om dit probleem op te lossen dat je zelf gecreeëerd hebt, ja echt, goed de dingen op de rit...
quote:Nou Jeroen, niet echt lekker over nagedacht dit berichtje. Ik bedoel, we hebben het hier over een alleenstaande moeder die de verantwoordelijkheid over een kind heeft genomen en dit zonder meer prima doet en zelf haar broek ophoudt en dit ook wil blijven doen en dit wil combineren met goede zorg voor haar kindje.Op vrijdag 21 augustus 2009 21:09 schreef WRH het volgende:
lekker op tijd om hier over na te denken.
sowieso een kind krijgen bij een man die blijkbaar zo'n creep is dat hij niet over de vloer komt en zijn kind alleen onder toezicht mag zien (of is het pas een creep geworden 3 dagen na de geboorte? vast niet, dus je wist vooraf van wat voor type je een kind ging krijgen) en dan nog lekker vooruit gekeken dat je al vlak na de geboorte bedenkt dat je hem eruit gooit, had je natuurlijk ook kunnen doen voor je besloot zwanger te worden.
(of was dat een ongelukje waar je natuurlijk niets meer aan kon doen?)
allemaal echt goed gepland en goed serieus over nagedacht.
niet kunnen voorzien dat je kleine niet zo goed tegen die drukte kan en misschien een wat moeilijk kind kon worden? dat hoort eigenlijk wel bij vooraf goed nadenken voor je aan de immens grote verantwoordelijkheid begint die kinderen heet.
en dan nu weer een ad hoc oplossing van liefst op de samenleving teren om dit probleem op te lossen dat je zelf gecreeëerd hebt, ja echt, goed de dingen op de rit...
Mensen kunnen anders lijken dan ze zijn of een geestesziekte ontwikkelen en wat dan nog als ze zich daarin vergist heeft? Jij hebt nog nooit eerder een vriendin gehad waar het toch niet mee liep? Het enige verschil is dat hier -per ongeluk of expres- een kind in het spel is gekomen.
Vergissen is menselijk en ze overleeft het wel zonder dat de maatschappij daar schade van ondervindt, of haar zoontje. Waar ze denk ik meer schade van oploopt is berichtjes die haar in de hoek van domme onnadenkende kut willen drukken om maar even stoer te kunnen lullen op een forum.
En ik denk dat er genoeg mensen zijn die echt denken zoals WRH en dat niet alleen maar zegen om stoer te kunnen lullen op een forum.
Niet dat jij geen punt maakt hoor.
ik ben van mening (mijn goed recht geloof ik) dat mensen echt echt heel erg, maar dan ook heel erg goed moeten nadenken voor ze aan zoiets serieus als kinderen beginnen, want eenmaal eraan begonnen kun je ze niet bepaald terug brengen naar het asiel als het anders blijkt te verlopen.
natuurlijk kunnen dingen anders verlopen dan je verwacht had, dat kan altijd, maar iemand die op haar 18de / 19de zwanger wordt van iemand die blijkbaar zo'n fijne jongen is dat ze hem ten eerste een maand na geboorte van hun gezamenlijke kind de deur uitzet en bovendien van iemand die zijn kind wegens zijn verleden (?) zijn kind alleen onder toezicht mag zien vind ik persoonlijk niet overkomen als echt een goed weldoordachte beslissing tot ouderschap.
is dat een aanval op deze persoon of dat iemand geen vergissingen mag maken?
nee, maar wel een constatering dat er wederom weer eens een kind is dat geen optimale start krijgt, iets dat voorkomen had kunnen worden als de moeder iets langer had stilgestaan bij een besluit, er iets beter over had nagedacht en iets meer geduld had kunnen opbrengen voor het moederschap.
quote:Wellicht naar school gaan en Nederlands leren. Kun je daarna wel een normaal salaris ontvangen.Op vrijdag 21 augustus 2009 15:13 schreef Brunoh het volgende:
Hai,
Ik kom er niet helemaal uit, en hoop dat jullie me iets verder op weg kunnen helpen...
Ik (20) heb een zoontje van 9 maanden, vaste woning, vaste baan, en eigenlijk alles prima voor elkaar. Een maand na de geboorte heb ik mijn ex-vriend het huis uit gebonjourd, met als lastige bijkomstigheid dat ik min-of-meer alleen voor het ouderschap ben komen te staan, en veel meer moest gaan werken om alle vaste lasten te kunnen bekostigen.
Ik werk momenteel 32 uur op kantoor, en doe daarnaast vanuit huis nog regelmatig wat. Kleine zit 3 dagen in de week op de creche & 1 dag bij oma. De creche is echter teveel van het goede, en gaat in mijn ogen ten koste van hem als persoontje. HIj is doodop als hij thuiskomt, heeft het er niet naar zijn zin. Hij verdiend
Ik heb mijn salaris + kinderbijslag + kindertoeslag + huurtoeslag + zorgtoeslag... Na aftrek van mijn vaste lasten (woning, eneco, water, verzekeringen) houdt ik zeer krap 200 euro over voor mijn boodschappen, luiers, flesvoedingen, kleding, leuke dingen enz. Geen vetpot, maar het lukt prima.
Bestaat er een mogelijkheid om mijn salaris tot bijstandsniveau aan te vullen als 20 jarige alleenstaande moeder? En zijn er verder eigenlijk nog dingen waar ik recht op heb m.b.t. belasting bijv?
Ik heb hier nooit aanspraak op willen maken, maar momenteel heb ik gewoon echt geen andere optie...
Jullie nog tips/ideeen?
Ennuh had je dit soort zaken niet eerst kunnen bedenken voordat je die vriend eruit gebonjourd had.. Of ben jij belangrijker dan iedereen inclusief je kind?
Jammer dat er het soort types zoals jij bestaan en dat ze ook nog kinderen kunnen krijgen.
quote:Amen.Op vrijdag 21 augustus 2009 21:28 schreef Mwanatabu het volgende:
[..]
Nou Jeroen, niet echt lekker over nagedacht dit berichtje. Ik bedoel, we hebben het hier over een alleenstaande moeder die de verantwoordelijkheid over een kind heeft genomen en dit zonder meer prima doet en zelf haar broek ophoudt en dit ook wil blijven doen en dit wil combineren met goede zorg voor haar kindje.
Mensen kunnen anders lijken dan ze zijn of een geestesziekte ontwikkelen en wat dan nog als ze zich daarin vergist heeft? Jij hebt nog nooit eerder een vriendin gehad waar het toch niet mee liep? Het enige verschil is dat hier -per ongeluk of expres- een kind in het spel is gekomen.
Vergissen is menselijk en ze overleeft het wel zonder dat de maatschappij daar schade van ondervindt, of haar zoontje. Waar ze denk ik meer schade van oploopt is berichtjes die haar in de hoek van domme onnadenkende kut willen drukken om maar even stoer te kunnen lullen op een forum.
Beetje jammer dat sommige figuren het blijkbaar nodig hebben een ander neer te sabelen om zichzelf maar een heel goed mens te kunnen voelen.
quote:Ga jij ff lekker naar je eigen topics en blijf daar gerust hangen. Wat een stompzinnige reactie. Tis waarschijnlijk te moeilijk voor je om het topic echt door te lezen, he?Op vrijdag 21 augustus 2009 23:49 schreef DRA het volgende:
[..]
Wellicht naar school gaan en Nederlands leren. Kun je daarna wel een normaal salaris ontvangen.
Ennuh had je dit soort zaken niet eerst kunnen bedenken voordat je die vriend eruit gebonjourd had.. Of ben jij belangrijker dan iedereen inclusief je kind?
Jammer dat er het soort types zoals jij bestaan en dat ze ook nog kinderen kunnen krijgen.
TS, hulde hoe jij alles probeert te regelen in jouw situatie, jouw manneke had geen betere moeder kunnen treffen.
quote:Pappa heeft een 'verleden'....Op vrijdag 21 augustus 2009 19:00 schreef sanger het volgende:
[..]
Keihard aanpakken dat soort lui.....
Maar goed, het is hun goed recht helaas. En de vader dan? Als hij niet met alimentatie over de brug kan komen kun je hem wellicht wel dwingen mede de zorg op zich te nemen, desnoods voor de rechter.
TS lijkt me een intelligente meid, maar ergens heeft ze d'r hoofd een beetje gestoten volgens mij. Dat is altijd de pest met dit soort topics, stiekem wil je toch het naadje van de kous weten.
quote:Nobody is perfectOp zaterdag 22 augustus 2009 07:48 schreef Fortune_Cookie het volgende:
TS lijkt me een intelligente meid, maar ergens heeft ze d'r hoofd een beetje gestoten volgens mij.
Zo'n gastouder heeft veel meer mogelijkheid om 1op1 met het kind te zijn.
Mijn zoon heeft eerst een gastouder gehad en pas toen hij naar school ging kwam er een bso/creche bij
quote:Zeker niet.
Als alleenstaande werkende ouder heb je recht op:
- de inkomensafhankelijk combinatiekorting (770 euro + 3,8% van alles wat je meer verdient dan 4619 euro. Maximale korting is 1765 per jaar)
- de alleenstaande ouderkorting (902 euro per jaar)
- de aanvullende alleenstaande ouderkorting (4,3% van wat je verdient. Maximale korting is 1484 euro per jaar).
Verder zou je nog kunnen overwegen om ouderschapsverlof op te nemen. Je hebt recht op 26 weken fulltime verlof (dat je overigens niet fulltime op hoeft te nemen), alleen is dat in principe onbetaald, behalve als je werkgever daar een regeling voor heeft. Het is wel de moeite waard om dat na te vragen bij personeelszaken. Daarnaast heb je, als je ouderschapsverlof opneemt, recht op een heffingskorting van 50% van het minimumloon per opgenomen uur verlof (ongeveer 4 euro per uur).
Er zijn dus nog behoorlijk wat fiscale faciliteiten die je waarschijnlijk niet gebruikt (oftewel: je betaalt nu teveel belasting). Ik weet niet hoe hoog je salaris is, maar waar je wel tegenaan kunt lopen is, dat je recht hebt op meer heffingskortingen dan dan je belasting betaalt. In dat geval krijg je niet de volle mep.
Wat iemand anders hiervoor ook nog opmerkte: als je minder gaat werken gaan je toeslagen ook omhoog. Hoe e.e.a. netto uitpakt moet je echt even uitrekenen, maar het kan best zijn dat je netto niet veel inlevert.
Bij de belastingdienst moet je inderdaad niet zijn voor advies. De sociale dienst van je gemeente kan je waarschijnlijk beter helpen, die zijn er ook om te voorkomen dat je een uitkering moet aanvragen. In Delft hebben ze bijvoorbeeld een speciale afdeling (DUIT) die dit soort adviezen geeft.
quote:Fijn dat ik dit als mannelijke lezer ook mag weten. Handig voor in de toekomst. Want scheidingen komt bij 1 op de 3 relaties voor...Mannen worden al te vaak uitgebuit omdat ze (meestal) meer verdienen dan de wederhelft.Op vrijdag 21 augustus 2009 15:37 schreef Brunoh het volgende:
[..]
Hoogte van de alimentatie wordt gebaseerd op het totale gezinsinkomen ten tijden van het vertrek, een kind mag er namelijk nooit op achteruit gaan. Hij probeert echter alles te omzeilen door zich te beroepen op herinrichtingskosten, fictieve-leningen enz. Waardoor hij zelfs voor het gerecht veel minder hoeft te betalen.
quote:een kritische noot vind ik niet een ander neersabelen. beetje jammer dat sommige figuren niet net als ik kinderen erg serieus nemen en graag zouden zien dat mensen iets langer en beter nadenken over het ouderschap.Op zaterdag 22 augustus 2009 03:55 schreef Stali het volgende:
[..]
Amen.
Beetje jammer dat sommige figuren het blijkbaar nodig hebben een ander neer te sabelen om zichzelf maar een heel goed mens te kunnen voelen.
ik ben niet degene die verzint dat iemand met een figuur met een 'verleden' een kind neemt op zeer jonge leeftijd en de vader blijkbaar achteraf niet echt marriage material vindt en deze er daarom amper een maand na de geboorte al 'uitbonjourd'.
het interesseert mij nooit zo heel erg veel wat een ander met zijn of haar leven doet en of diegene dat verkloot of niet, eigen keuze. waar ik erg veel moeite mee heb is wanneer er kinderen tussen zitten, voor iemand de verantwoordelijkheid durft te nemen voor een volledig nieuw leven mag en moet je eerst je eigen leven goed op orde hebben en de voorgeschiedenis van TS vertoond niet echt een lekkere stabiele gezonde relatie waarin het een goed idee is om aan kinderen te beginnen, vond jij van wel dan?
zet kinderen nu eindelijk eens voorop, waar ze horen maar doe dat vóór ze geboren zijn ipv als ze er eenmaal zijn, gewoon als een volwassene goed nadenken dus voor je aan zo'n grote verantwoordelijkheid begint.
dat is niet iemand neersabelen maar hopen dat anderen wél goed nadenken over kinderen.
[ Bericht 23% gewijzigd door WRH op 22-08-2009 09:25:55 ]
quote:Volgens mij ving ik ergens op dat gastouderopvang niet meer zoveel voorgoed gaat worden als voorheen. Kan zijn dat ik ernaast zit, maar is wel even het checken waard TS, mocht je willen switchen.Op zaterdag 22 augustus 2009 07:54 schreef Huppelmuts het volgende:
Hebben ze geen gastouders waar jij woont? Dat is net zoiets als de creche alleen bij iemand thuis met vaak maximaal 5 kinderen.
Zo'n gastouder heeft veel meer mogelijkheid om 1op1 met het kind te zijn.
Mijn zoon heeft eerst een gastouder gehad en pas toen hij naar school ging kwam er een bso/creche bij
quote:Ik heb het gelezen en TS straalt eigenlijk alleen maar het volgende uit:Op zaterdag 22 augustus 2009 07:11 schreef JumpingJacky het volgende:
[..]
Ga jij ff lekker naar je eigen topics en blijf daar gerust hangen. Wat een stompzinnige reactie. Tis waarschijnlijk te moeilijk voor je om het topic echt door te lezen, he?
TS, hulde hoe jij alles probeert te regelen in jouw situatie, jouw manneke had geen betere moeder kunnen treffen.
- ik wil het kind voor mij alleen zelfs al weet iedereen dat een kind door beiden behoort te worden groot gebracht.
- Ik heb geen zin meer om zo hard te werken en verzin wel wat om daar een reden voor te geven.
- Ik hoop dat anderen voor mijn kind kunnen betalen als ik lekker niet meer hoef te werken.
Hier kots ik enorm van.
Is eigenlijk best wel schandalig dat zoiets als dit kan in NL!
quote:Welkom op Fok. Ik had laatst wat problemen met mijn werk en toen kreeg ik ook heel veel negatieve reacties.Op zaterdag 22 augustus 2009 09:59 schreef RobertoCarlos het volgende:
Best wel vermoeiend al die waardeoordelen, zowel negatief als positief. Niemand hier weet hoe het precies zit, want niemand kent de hele situatie.
quote:Waarom moet de maatschappij (of de ex van TS) opdraaien voor het egoisme van TS.Op zaterdag 22 augustus 2009 10:04 schreef TJDoornbos het volgende:
Hoop dat TS snel een goede oplossing voor het kind en zichzelf vind!
Is eigenlijk best wel schandalig dat zoiets als dit kan in NL!
Beter zou zijn dat dit soort kinderen uit huis worden geplaatst of bijvoorbeeld dat het ouderlijk gezag wordt overgenomen door mensen die geen kinderen kunnen krijgen maar wel bijdragen aan deze samenleving. Dat kost ook geld maar dat besparen we weer op de kosten later omdat deze kinderen dan minder snel crimineel worden.
quote:Precies. Iedereen verplicht aan de anticonceptie zodra de secundaire geslachtskenmerken zich beginnen te ontwikkelen en kinderen worden vergunningsplichtig. En die vergunning krijg je pas nadat iedereen op FOK! het ermee eens is. Kom op zeg, iemand veroordelen zonder voorkennis is zo makkelijk; stenigingen zijn in Nederland al lang afgeschaft. Als dat je niet zint moet je naar Iran emigreren.Op zaterdag 22 augustus 2009 10:09 schreef DRA het volgende:
[..]
Waarom moet de maatschappij (of de ex van TS) opdraaien voor het egoisme van TS.
De TS stelt hier gewoon de vraag hoe ze haar werk en de zorg voor haar kind kan combineren en daarnaast financieel rond kan komen. Het kind ongedaan maken kan niet, dus waarom daarover dooremmeren?
quote:Jammer dat je dergelijke vooroordelen uitspreekt zonder de feiten te kennen. Dessalniettemin begrijp ik prima waar die vooroordelen vandaan komen, met al die typische (tiener)moedertjes van tegenwoordig die dit in de regel ook bevestigen. Ik hoop echter dat je ook in ziet dat het verhaal in sommige gevallen een beetje (heel erg) anders ligt.Op vrijdag 21 augustus 2009 21:09 schreef WRH het volgende:
lekker op tijd om hier over na te denken.
sowieso een kind krijgen bij een man die blijkbaar zo'n creep is dat hij niet over de vloer komt en zijn kind alleen onder toezicht mag zien (of is het pas een creep geworden 3 dagen na de geboorte? vast niet, dus je wist vooraf van wat voor type je een kind ging krijgen) en dan nog lekker vooruit gekeken dat je al vlak na de geboorte bedenkt dat je hem eruit gooit, had je natuurlijk ook kunnen doen voor je besloot zwanger te worden.
(of was dat een ongelukje waar je natuurlijk niets meer aan kon doen?)
allemaal echt goed gepland en goed serieus over nagedacht.
niet kunnen voorzien dat je kleine niet zo goed tegen die drukte kan en misschien een wat moeilijk kind kon worden? dat hoort eigenlijk wel bij vooraf goed nadenken voor je aan de immens grote verantwoordelijkheid begint die kinderen heet.
en dan nu weer een ad hoc oplossing van liefst op de samenleving teren om dit probleem op te lossen dat je zelf gecreeëerd hebt, ja echt, goed de dingen op de rit...
Onderstaand verhaal is lang, dus kort samengevat; Je kunt van me aannemen dat ik BEWUST heb gekozen voor dit ongeplande hummeltje, omdat mijn hele leven dermate goed is/was dat er geen enkele reden was/is waarom ik minder goed in staat zou zijn zorg voor hem/haar te dragen.
Mijn zoontje was een
Ik heb er dagenlang diep over nagedacht, maar kon geen zinnig argument bedenken waardoor het kindje minder welkom zou zijn. Het idee wendde, en BEWUST koos ik/wij voor dit ongeplande hummeltje.
Mijn lifestyle werd die van een zwangere vrouw, zoals de maatschappij/medici dat wenselijk acht; Geen druppel alcohol, geen drugs, niet roken, geen rokerige omgeving, geen harde muziek, gevarieerd&gezond eten, gezonde leefomgeving, veel bewegen, rust nemen. Braaf alle medische controles volgen, extra echo's laten maken, zwangerschapsgym, pufcursussen, borstvoedingscursussen, kraamzorg netjes geregeld. Geboorteplan uitgetikt, kraamfeest georganiseerd, geboortekaartjes uitgezocht, alles splinternieuw voor de baby geregeld... Verdiept in verzorging, verschillen in borst- en/of flesvoeding, kolven en overige babyellende. Alles weloverwogen en goed uitgedacht... Zelfs de keuze voor het matrasje heeft met veel zorg en kennis van verschillen plaatsgevonden. De kraamhulp die getuigd in de rechtzaak gaf er letterlijk de bewoording aan "Ondanks haar leeftijd, is zij een moeder zoals elke moeder zou moeten zijn. Keurig verzorgde, prachtige babykamer. Huisje keurig op orde, Zeer liefdevolle, stabiele & hartverwarmende vrouw & omgeving".
Ik heb genoten van ieder moment tijdens mijn zwangerschap, en de periode daarna.
Mijn ex was een 'jongen van de straat' toen ik hem leerde kennen: Jong, onbezonnen, ADD, crisisopvang, experimenteel drugsgebruik. In het begin heeft hij een groot deel van zijn verleden uit de doeken gedaan, en nadat hij mij leerde kennen kreeg hij zijn leven binnen no-time op de rails.
Mijn zwangerschap vorderde, zijn enthousiasme minderde & wat ik ook deed, ik kon zijn interesse er niet bij houden... Echo's vond hij leuk, maar de rest was hem een zorg. Ik betaalde alles, regelde alles, en dit bracht de nodige wrijvingen teweeg. Hij ging serieuze seksuele contacten via internet zoeken, deed aan camsex & plaatste zichzelf naakt op internet. Na de confrontatie heb ik hem wat weken laten dobberen, omdat ik erg veel moeite had met het idee. Ik wilde het nog 1 kans geven, ik gunde het kleintje heel graag een compleet gezin.
We kwamen weer samen, op voorwaarde dat hij zijn ADD/impulsiviteit serieus te lijf zou gaan met medicijnen. De bijwerkingen viel ons beiden echter enorm tegen; Hij werd agressief/moodswings/opvliegerig/schold me de huid vol/sprak veel over zijn verleden/schopte in zijn slaap gericht naar mijn buik enz. Zijn gedrag werd grotendeels veroorzaakt door de medicijnen, maar deed wel af aan mijn gevoel. Op een gegeven moment word het onbegrijpelijk dat de persoon waar je zoveel van houd, en waar je zelfs een kind van draagt je zo behandeld ondanks dat je weet dat het merendeel door medicijnen word veroorzaakt. Ik zonderde me iets van 'm af, en concentreerde me volledig op de baby.
Hij stopte met de medicijnen, maar bleef 'anders'. Dat wat gebeurd was stond gevoelsmatig erg tussen ons in, het had de verliefdheid gesloopt. Hij gaf ook aan zich helemaal niet bewust te zijn van vaderschap, maar dat zou wel komen zei die. Toen ik werd opgenomen vanwege ernstige complicaties, leek hij bij te draaien. Het gaf goede hoop, en nog geen maand later werd onze zoon geboren.
Ik was zwak, doodop & had daardoor erg veel moeite met 'nee' zeggen. Vanwege de aanhoudende complicaties werd mij op het hart gedrukt zeer rustig aan te doen, in ruil daarvoor kreeg ik de 1e nacht al (wildvreemde) 'vrienden' als logees, kwamen hele families eten, droeg ik 24/7 alleen zorg voor de kleine, Wilde hij straalbezopen de fles geven met oud/nieuw, en tientallen dingen meer. Herhaaldelijk hadden we het erover, hij beloofde betering maar liet het er mooi bij zitten. Ik was vastbesloten bij hem weg te gaan, en ontdekte in tussentijd dat hij wederom seksuele contacten zocht, en me dit keer daadwerkelijk belazerde (baby was 1 maand oud). HIj ontkende alles, en was ook geenzins van plan open kaart te spelen... Zulke mensen zijn het niet waard. Ter herhaling; In tussentijd heeft hij NIETS intensiefs met de baby gedaan, noch in omgang, noch financieel. NIETS. Dat geeft je op den duur niet bepaald het gevoel van 'ons kind' aangezien hij het eerder een last aan zijn been vond.
De tijd na zijn vertrek liet hij niets van zich horen, of ging het enkel over zijn bezittingen. Hij wilde zelfs de inhoud van mijn zoon's spaarpot hebben, en stuurde 3(!) brieven van zijn advocaat voor het terugvorderen van 6 lege bierkratten waarmee het kraambed was verhoogd.
Ik bood hem aan zoveel en zovaak langs te komen als hij zelf wil (ook zijn familie is van harte welkom), maar zelfs met aandringen van mijn kant komt hij slechts krap 1 a 2 uurtjes per week langs.
Hij heeft zelf aangegeven niet in te zien waarom hij niet gewoon kan drinken/blowen whatever als hij verantwoordelijkheid heeft voor een kleintje, daarbij heeft hij nog steeds enorme stemmingswisselingen na zijn medicijngebruik & heeft hij geen flauwbenul wat 24/7 verantwoordelijk/zorg inhoud. Ondanks dat ik echt mijn best doe hem steeds zelfstandiger te worden met de baby, schieten we er niets mee op. Ik gun mijn zoon zijn vader, en vind ook dat de vader daar recht op heeft... Maar als iemand onwillig is, houdt het snel op.
Ik had hem wellicht eerder weg moeten sturen, maar dat staat los van leeftijden. Dat gebeurt overal ter wereld, dagelijks. Ik wilde ondervinden wie de vader van mijn kind nu werkelijk was, en dat is overduidelijk iemand die op dit moment niet in staat is om fatsoenlijk zorg te dragen voor een baby imo.
Onvoorziene omstandigheden... En toch voel ik me daar iedere dag weer schuldig over jegens mijn kleintje. Tuurlijk hadden we door zijn 'verleden' een verhoogd risico, maar daar was geenzins wat van te merken, en ook zijn desinteresse was geenzins te voorspellen gezien zijn eerdere dolle enthousiasme. Het enige wat ik kan doen is zorgen dat ik als mama niet tekort schiet, en keihard te knokken voor een mooie toekomst.
Ik denk dat geen weldenkend mens van mening zal zijn dat hele dagen in een KDV bevorderlijk is voor een kind, dat blijkt ook wel uit de 1e generatie onopgevoede koters van 'ambitie geile ouders' die momenteel uit de KDV-fabriek komen rollen. Sommige kinderen gedijen er goed onder, de mijne helaas niet... Dat heeft niets te maken met een 'moeilijk kind' hebben, maar alles met een moeder die de maatschappij straks wil kunnen verrijken met een goed onderbouwd, netjes opgevoed kind MET zelfvertrouwen. Als dat betekent dat ik hiervoor tijdelijk moet teren op kosten van de samenleving *proest* dan moet dat maar eventjes... Je moest eens weten.
Voor de duidelijkheid het heeft niets te maken met 'onwilligheid'. Ik heb een superleuke baan met zeer goede toekomstperspectieven, ga met zeer veel plezier naar mijn werk & praktisch gezien zou mijn baan onmogelijker worden zodra ik minder met werken, maar op dit moment heb ik als alleenstaande ouder geen andere optie.
Dat jij nu kunt leven van een riante spaarrekening zodra je ziek word/tegenslag hebt, prima.. Ik heb dat niet meer, welkom in Nederland!
Goed, kastje open geweest... Nu graag gewoon ontopic & anders Pm'en.
quote:over wat voor time frame hebben we het hier?Op zaterdag 22 augustus 2009 10:41 schreef Brunoh het volgende:
[..]
Stel je voor... Je hebt een zeer gelukkige relatie, een koopwoning, bent beiden zelfstandig, hebt beiden goede toekomstperspectieven, een vaste baan, beiden stapelgek op kinderen, een hoog netto inkomen. En dan blijk je ineens zwanger... ?
niet je leeftijd is waar ik (en waarschijnlijk meer mensen met mij) moeite mee hebben, wel dat je het hier niet over een jarenlange stabiele situatie / relatie hebt.
vind ik dat nodig voor het starten van een gezin? ja.
hoe lang kan die situatie nou helemaal geduurd hebben, je werd moeder op je 19de, waarschijnlijk zwanger op je 18de, je ex had op die leeftijd blijkbaar al een heel verleden achter de rug, sorry maar in mijn optiek heb je het dan echt over een teenager liefde die veel te jong en te vroeg zijn gaan samenwonen.
misschien dat je een paar maanden in een min of meer stabiele situatie zat en als er dan een 'ongelukje' gebeurt zou je echt beter moeten weten en dat is nu precies wat ik bedoel met; mensen zouden langer en beter moeten nadenken over kinderen, niet voor henzelf maar juist voor die kinderen.
prachtig dat je nu je leven redelijk op de rit hebt, geweldig dat het allemaal aan je ex ligt maar dat je nu op fok komt vragen om manieren hoe je feitelijk iets meer op de samenleving kunt terugvallen omdat je zelf in je puberjaren nogal kort door de bocht bent gegaan met je eigen beslissingen vind ik niet kunnen.
en dat is het dus eigenlijk altijd wel in dit soort situaties, altijd meteen dat terugkaatsen over 'iedereen maakt fouten en vergissingen' en dat klopt ook, alleen niet iedereen probeert dat door de rest van de maatschappij te laten oplossen.
maar goed, er zal vast wel een fokker zijn die nog een leuke toeslag, belastingteruggave, korting of uitkering weet te bedenken waardoor de rest van Nederland opdraait voor persoonlijke individuele menselijke vergissingen.
Minder gaan werken is voor het bedrijf overigens geen probleem.
Over ouderschapsverlof staat niets in mijn contract. Echt een mannen bedrijf met oudere kinderen, zal het eens navragen.
quote:Dat schoot ook wel door mijn hoofd, maar ja, wat is lang genoeg bij elkaar zijn. Voor de één is dat een paar jaar en voor andere stellen werkt het wel als ze meteen aan kinderen beginnen.Op zaterdag 22 augustus 2009 10:57 schreef WRH het volgende:
[..]
over wat voor time frame hebben we het hier? -knip-
hoe lang kan die situatie nou helemaal geduurd hebben,
quote:Niet kunnen. . .ze kan het altijd vragen, maar het is natuurlijk wel typerend.prachtig dat je nu je leven redelijk op de rit hebt, geweldig dat het allemaal aan je ex ligt maar dat je nu op fok komt vragen om manieren hoe je feitelijk iets meer op de samenleving kunt terugvallen omdat je zelf in je puberjaren nogal kort door de bocht bent gegaan met je eigen beslissingen vind ik niet kunnen.
-knip
Wat een verhaal TS, aardig van je dat je dit wil delen, maar je hoeft jezelf niet te verdedigen he. Ook omdat we het verhaal toch 'maar' van één kant horen. Je hebt al aardig wat adviezen over regelingen waar je aanspraak op kunt maken, succes met het uitwerken daarvan.
quote:hehe, dit was exact mijn gedachte alleen iemand sprak het al uit.Op zaterdag 22 augustus 2009 10:57 schreef WRH het volgende:
[..]
maar goed, er zal vast wel een fokker zijn die nog een leuke toeslag, belastingteruggave, korting of uitkering weet te bedenken waardoor de rest van Nederland opdraait voor persoonlijke individuele menselijke vergissingen.
Nederland is een land met een
Mensen zouden zich wat bewuster moeten worden van hun verantwoordelijkheden. Dit soort onderwerpen passeren te vaak de revue dat de tolerantie op een gegeven moment ver te zoeken is. Ik hoop toch niet dat we toekomst een wet moeten maken dat stelletjes pas aan kids mogen beginnen wanneer ze een diploma en een vaste baan hebben....net als bij een hypotheekaanvraag.
quote:Ik begrijp wel wat je bedoelt hoor, we hebben zelf een groot internationaal bedrijf & dit soort issues passeren zeer regelmatig de revue. Wij denken ook wel eens 'Jezus, heb je er weer 1' maar begrijpen ook, dat we in Nederland wonen en niet in Afrika, waar je een hongerdood mag sterven omdat er bij de overheid niets geregeld is. Uiteindelijk maken zelfs mensen met de grootste mond, hier gebruik van als het nodig is.Op zaterdag 22 augustus 2009 10:57 schreef WRH het volgende:
[..]
over wat voor time frame hebben we het hier?
niet je leeftijd is waar ik (en waarschijnlijk meer mensen met mij) moeite mee hebben, wel dat je het hier niet over een jarenlange stabiele situatie / relatie hebt.
vind ik dat nodig voor het starten van een gezin? ja.
hoe lang kan die situatie nou helemaal geduurd hebben, je werd moeder op je 19de, waarschijnlijk zwanger op je 18de, je ex had op die leeftijd blijkbaar al een heel verleden achter de rug, sorry maar in mijn optiek heb je het dan echt over een teenager liefde die veel te jong en te vroeg zijn gaan samenwonen.
misschien dat je een paar maanden in een min of meer stabiele situatie zat en als er dan een 'ongelukje' gebeurt zou je echt beter moeten weten en dat is nu precies wat ik bedoel met; mensen zouden langer en beter moeten nadenken over kinderen, niet voor henzelf maar juist voor die kinderen.
prachtig dat je nu je leven redelijk op de rit hebt, geweldig dat het allemaal aan je ex ligt maar dat je nu op fok komt vragen om manieren hoe je feitelijk iets meer op de samenleving kunt terugvallen omdat je zelf in je puberjaren nogal kort door de bocht bent gegaan met je eigen beslissingen vind ik niet kunnen.
en dat is het dus eigenlijk altijd wel in dit soort situaties, altijd meteen dat terugkaatsen over 'iedereen maakt fouten en vergissingen' en dat klopt ook, alleen niet iedereen probeert dat door de rest van de maatschappij te laten oplossen.
maar goed, er zal vast wel een fokker zijn die nog een leuke toeslag, belastingteruggave, korting of uitkering weet te bedenken waardoor de rest van Nederland opdraait voor persoonlijke individuele menselijke vergissingen.
Je kunt het ook anders zien; Ik zou mijn kind ook lekker op het KDV neer kunnen pleuren, de samenleving 150 euro in de maand sparen & het risico nemen jullie straks op te moeten zadelen met een ontspoord kind. Want hoe klein hij ook is, hij heeft het er niet gemakkelijk mee & over het algemeen is dat wel het beginpunt van een berg onhandelbare ellende. Voorbeelden genoeg.
Ik heb er voor gekozen dit kleintje toch te laten komen, en zal ook ten alle tijden mijn verantwoordelijkheid nemen. Op korte termijn heb ik een redelijk riante salarisverhoging voor ogen, en hoef ik niet eens meer te kijken naar tegemoetkomingen of toeslagen. Tot die tijd zal ik toch een half jaar moeten overbruggen.
Nevermind, een time-frame van 2,5 jaar. Ik raakte zwanger toen ik 19 was.
Natuurlijk bied 12 jaar huwelijk meer garantie op een stabiele relatie. Mijn ouders waren 20 jaar gelukkig getrouwd toen ze mij nog kregen, en hey raad eens, 5 jaar later waren ze gescheiden. Niet vanwege ontrouw, puur vanwege heftige gedragsveranderingen. Ook daarvan kan alleen ik al tientallen voorbeelden noemen.
quote:Juist, ik wil ook wel het verhaal van haar ex-vriend horen... het lijkt nu alsof hij boosdoener is geweest. Wie zegt dat hij niet gedwongen is geweest en verantwoordelijk is voor het 'ongelukje' . Je eigen kind zal maar later te horen krijgen dat het een ongelukje is geweest.... met alle gevolgen van dien.Op zaterdag 22 augustus 2009 11:11 schreef Marrije het volgende:
Wat een verhaal TS, aardig van je dat je dit wil delen, maar je hoeft jezelf niet te verdedigen he. Ook omdat we het verhaal toch 'maar' van één kant horen.
quote:Ik hoef het verhaal van exvriend net zo min te horen als het verhaal van TS. Is op zich ook niet relevant voor haar vraag. Daarom heeft 1 kant van het verhaal horen ook niet zoveel nut.Op zaterdag 22 augustus 2009 11:21 schreef JO3Y het volgende:
[..]
Juist, ik wil ook wel het verhaal van haar ex-vriend horen... het lijkt nu alsof hij boosdoener is geweest. Wie zegt dat hij niet gedwongen is geweest en verantwoordelijk is voor het 'ongelukje' . Je eigen kind zal maar later te horen krijgen dat het een ongelukje is geweest.... met alle gevolgen van dien.
BTW, ondanks alle harde kritieken richting TS vind ik dat haar grammaticale vaardigheden wel in de categorie 'Goed/Zeer goed' vallen. Ik heb vaker hoogopgeleide carrierevrouwen meer spelfouten zien maken.... Mijn complimenten dus en sterkte met je kind en situatie.
quote:Als de situatie van TS zo doorgaat dan kan ik je vertellen dat we straks haar terug zullen vinden in P....Op zaterdag 22 augustus 2009 11:30 schreef Marrije het volgende:
Och, misschien wat minder met R maar toch nog wel met G. En zijdelings ook met W.
quote:Op zaterdag 22 augustus 2009 10:09 schreef DRA het volgende:
[..]
Waarom moet de maatschappij (of de ex van TS) opdraaien voor het egoisme van TS.
Beter zou zijn dat dit soort kinderen uit huis worden geplaatst of bijvoorbeeld dat het ouderlijk gezag wordt overgenomen door mensen die geen kinderen kunnen krijgen maar wel bijdragen aan deze samenleving. Dat kost ook geld maar dat besparen we weer op de kosten later omdat deze kinderen dan minder snel crimineel worden.
Het gebrek aan inzicht in de psyche van een kind, maakt jou per definitie ongeschikt als ouder.
Met ongeloof las ik je voorgaande post... en deze is zowaar nog idioter
quote:Alleen omdat ze verdient een keer met een -d schrijft? Voor de rest mankeert er niet echt veel aan die tekst.Op vrijdag 21 augustus 2009 23:49 schreef DRA het volgende:
[..]
Wellicht naar school gaan en Nederlands leren. Kun je daarna wel een normaal salaris ontvangen.
quote:Ach, als je alles vantevoren weet is rijk worden geen kunst.Ennuh had je dit soort zaken niet eerst kunnen bedenken voordat je die vriend eruit gebonjourd had.. Of ben jij belangrijker dan iedereen inclusief je kind?
quote:Tamelijk kromme zin, ga eens Nederlands leren!Jammer dat er het soort types zoals jij bestaan en dat ze ook nog kinderen kunnen krijgen.
quote:Zoals je dat hier opschrijft lijkt het alsof het eventueel ontsporen van het kind komt door het kinderdagverblijf.... heeft jouw voorgeschiedenis en huidige situatie er mss iets mee te maken?Op zaterdag 22 augustus 2009 11:20 schreef Brunoh het volgende:
[..]
Je kunt het ook anders zien; Ik zou mijn kind ook lekker op het KDV neer kunnen pleuren, de samenleving 150 euro in de maand sparen & het risico nemen jullie straks op te moeten zadelen met een ontspoord kind. Want hoe klein hij ook is, hij heeft het er niet gemakkelijk mee & over het algemeen is dat wel het beginpunt van een berg onhandelbare ellende. Voorbeelden genoeg.
Het is nog maar de vraag of het kind er echt iets aan heeft als je het meer in huis haalt, ook is ie mss wat vrolijker.
Mss moet je maar eens echt advies hierover vragen...
quote:Wellicht kun je wat bij DSB regelen.Op zaterdag 22 augustus 2009 11:20 schreef Brunoh het volgende:
[..]
Je kunt het ook anders zien; Ik zou mijn kind ook lekker op het KDV neer kunnen pleuren, de samenleving 150 euro in de maand sparen & het risico nemen jullie straks op te moeten zadelen met een ontspoord kind. Want hoe klein hij ook is, hij heeft het er niet gemakkelijk mee & over het algemeen is dat wel het beginpunt van een berg onhandelbare ellende. Voorbeelden genoeg.
Ik heb er voor gekozen dit kleintje toch te laten komen, en zal ook ten alle tijden mijn verantwoordelijkheid nemen. Op korte termijn heb ik een redelijk riante salarisverhoging voor ogen, en hoef ik niet eens meer te kijken naar tegemoetkomingen of toeslagen. Tot die tijd zal ik toch een half jaar moeten overbruggen.
Je benoemt een salarisverhoging, als ej minder gaat werken heft die salarishoging zich dan naar het aantal uren en wil baas met bijv. een dag minder werken die verhoging ook nog geven?
Bijstand kun je vergeten, wetgeving is dus zo dat er verwacht wordt van je dat je ook als alleenstaande moeder solliciteert voor 40 uur p/w mocht je een baan krijgen van bijv 32 uur wordt dit geaccepteert, want werken+ eventueel aanvulling is immers altijd beter dan volledige uitkering.
Echter als jij een baan hebt, en bij EIGEN keuze ( ongeacht je motivaties) je ruen vermindert is het eigen verantwoording en zal je geen aanvullinde bijstand krijgen.
quote:Maar is het een garantie? Nee. Ik was 4 jaar samen met mijn partner, een zeer hardwerkende verantwoordelijke, vriendelijke en open man, toen we besloten te gaan proberen een kindje te krijgen. Was binnen een maand zwanger. En toen ging bij hem het licht uit. Alle ellende van jaren terug kwam er in één keer uit nu hij zijn leven compleet zag worden, toen het "veilig" was voor hem. Depressie, apathie en paniekaanvallen, ambulances, niet te filmen.Op zaterdag 22 augustus 2009 10:57 schreef WRH het volgende:
[..]
over wat voor time frame hebben we het hier?
niet je leeftijd is waar ik (en waarschijnlijk meer mensen met mij) moeite mee hebben, wel dat je het hier niet over een jarenlange stabiele situatie / relatie hebt.
vind ik dat nodig voor het starten van een gezin? ja.
hoe lang kan die situatie nou helemaal geduurd hebben, je werd moeder op je 19de, waarschijnlijk zwanger op je 18de, je ex had op die leeftijd blijkbaar al een heel verleden achter de rug, sorry maar in mijn optiek heb je het dan echt over een teenager liefde die veel te jong en te vroeg zijn gaan samenwonen.
misschien dat je een paar maanden in een min of meer stabiele situatie zat en als er dan een 'ongelukje' gebeurt zou je echt beter moeten weten en dat is nu precies wat ik bedoel met; mensen zouden langer en beter moeten nadenken over kinderen, niet voor henzelf maar juist voor die kinderen.
Dit was ook gebeurd als we pas met 7 jaar aan kinderen begonnen zouden zijn en anders wel 12 jaar later. Dat is het probleem met sommige traumatische syndromen, daar is geen peil op te trekken. Oh en voor het geval dat: alles is weer in orde en we werken gewoon.
quote:Zij is niet kort door de bocht gegaan, integendeel. Ik zie iemand die vooruit plande en alles goed bekeken heeft voordat ze de knoop doorhakte. De enige die kort door de bocht is gegaan is die ex.prachtig dat je nu je leven redelijk op de rit hebt, geweldig dat het allemaal aan je ex ligt maar dat je nu op fok komt vragen om manieren hoe je feitelijk iets meer op de samenleving kunt terugvallen omdat je zelf in je puberjaren nogal kort door de bocht bent gegaan met je eigen beslissingen vind ik niet kunnen.
quote:Nee? Als jij straks op je hockeyclub een bal in je nek krijgt, is de medische hulp gratis? Waarom zou het ineens anders zijn bij dit soort dingen. Ik bedoel, je wilt toch zelf op hockey? Je weet toch dat het risico er is dat je dan geblesseerd raakt? Waarom moet de maatschappij opdraaien voor jouw sportieve neigingen, je HRA, je opleiding, jouw kinderbijslag, jouw kinderopvang, jouw ex-partner na jouw scheiding? Heb je ook allemaal zelf voor gekozen hoor. Je bent nota bene zelf gescheiden, dus je weet zelf ook hoe het kan lopen buiten je schuld om (gaan we maar vanuiten dat is het dus eigenlijk altijd wel in dit soort situaties, altijd meteen dat terugkaatsen over 'iedereen maakt fouten en vergissingen' en dat klopt ook, alleen niet iedereen probeert dat door de rest van de maatschappij te laten oplossen.
)quote:Ze heeft gelukkig een hoop tips gehadmaar goed, er zal vast wel een fokker zijn die nog een leuke toeslag, belastingteruggave, korting of uitkering weet te bedenken waardoor de rest van Nederland opdraait voor persoonlijke individuele menselijke vergissingen.
quote:- Ik weet niet of je goed gelezen hebt, maar TS wil helemaal niet het kind bij de vader weghouden. Bovendien, dat de vader het kindje alleen maar onder begeleiding mag zien i.v.m. zijn 'verleden' zegt volgens mij al genoeg over deze vader.Ik heb het gelezen en TS straalt eigenlijk alleen maar het volgende uit:
- ik wil het kind voor mij alleen zelfs al weet iedereen dat een kind door beiden behoort te worden groot gebracht.
- Ik heb geen zin meer om zo hard te werken en verzin wel wat om daar een reden voor te geven.
- Ik hoop dat anderen voor mijn kind kunnen betalen als ik lekker niet meer hoef te werken.
Hier kots ik enorm van.
- Wie denk je wel niet dat je bent dat je hierover kunt oordelen? Was jij er bij toen ze concludeerde dat het kind 'doodop' is na thuiskomst van de creche? Was jij er bij toen het kind ging tegenstribbelen omdat het naar de creche moest? Nee, lijkt me niet, dus je kunt er niet over oordelen.
- Als ze echt wou dat 'anderen' voor haar betalen, dan had ze net zo goed in de bijstand gekund. Moeders met een kind jonger dan 5 jaar kunnen namelijk de bijstand in zonder dat ze sollicitatieplicht hebben. Dat heeft TS niet gedaan, ze heeft er voor gekozen om (parttime) te werken.
Verder heb ik inhoudelijk niks aan dit topic toe te voegen. Ik stoorde me alleen ontzettend aan die 'tokkies' die denken dat ze kunnen weten hoe het allemaal zit.
quote:Tsja wat verwacht je dan? 20 met een kind van 2+. Dacht je nou werkelijk dat je leven er makkelijker op zou worden? Als de vader even oud is verdient die ook geen drol en anders zit hij op school en zal hij ook geen geld hebben.Op vrijdag 21 augustus 2009 15:24 schreef Brunoh het volgende:
[..]
Ja, binnenkort 60 euro in de maand
Meer heeft hij er namelijk niet voor over.
Je kan idd minder gaan werken en dan zal je inkomen aangevuld worden tot bijstandsnorm
de inkomensafhankelijk combinatiekorting (770 euro + 3,8% van alles wat je meer verdient dan 4619 euro. Maximale korting is 1765 per jaar)
- de alleenstaande ouderkorting (902 euro per jaar)
- de aanvullende alleenstaande ouderkorting (4,3% van wat je verdient. Maximale korting is 1484 euro per jaar).
dus al met al maximaal ¤ 4151 per jaar oftwel maximaal ¤ 345 per maand kun je extra krijgen van de belasting.
Je kunt dit bedrag per jaar krijgen via aangifte inkomstenbelasting of als voorlopiege teruggave per maand.
Verder kun je waarschijnlijk nog zieklekosten opgeven, van de bevalling en meer zaken van de afgelopen jaren. Je kunt namelijk de belastingteruggave doen over de afgelopen vijf jaar.
ik zou in elk geval een aangifte over vorig jaar doen.
Laat dus alles eens een keer goed uitzloeken door iemand die er echt verstand van heeft, dus iemand van de belastinginvuldienst van de vakbond, of door een accountant. Veel mensen denken dat ze het wel even kunnen invullen, maar laten vaak bergen geld liggen of zorgen voor veel ellende met het invullen.
Ik ben zelf invuller voor een vakbond en kom dit helaas vaak tegen
. Had je maar een jaar eerder moeten bedenken dat dit zou kunnen gebeuren.